Μηνύματα

26

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 18/07/10, 20:34 »

Δηλαδη, για σενα, π.χ. οι εξεγερμενοι της Αργεντινης 2001 ηταν ολοι συνειδητοποιημενοι πολιτικα, ή ηθελαν μοναχα να κανουν κανα πλιατσικο για να φανε;

Φυσικά! έχω ασχοληθεί αρκετά με τη περίπτωση της Αργεντινής και η πλειοψηφία του κόσμου εκεί πολιτικοποιήθηκε έντονα κατά τη διάρκεια της κρίσης. Υπάρχουν πολλές πληροφορίες για την Αργεντινή,μόνο για το αυτοδιαχειριζόμενο εργοστάσιο της Ζανον να διαβάσεις θα καταλάβεις αρκετά. Ας βάλω μερικές πληροφορίες για εκεί:

Τα καταλυμένα και αυτοδιευθηνόμενα εργοστάσια ευδοκιμούν στην   Αργεντινή

η Μαρία Alejendra, μια εργαζόμενη σε εργοστάσιο στα   προάστια του Μπουένος Άιρες, Αργεντινή, ξοδεύει την ημέρα της στην    κοπή κομματιών  στην κοοπερατίβα ( συνεργατική) Huesitos de Wilde. Μαζί   με 33 άλλους από την αρχική ομάδα εργαζόμενων στο εργοστάσιο προϊόντων   για σκύλους, η Alejandra κερδίζει τώρα τα διπλάσια χρήματα - 2.000 πέσος   το μήνα – από ότι κέρδιζε όταν δούλευε για το παλιό της αφεντικό. Η   Alejandra, 41χρονών, η  οποία έχει εργαστεί στο εργοστάσιο για 14   χρόνια, είναι πλέον σε θέση να ακούει μουσική και να πίνει ματέ, ένα   Νότιο Αμερικάνικο τσάι βοτάνων, ενώ εργάζεται.

ο συνεταιρισμός   Huesitos de Wilde είναι μόνο μία από τις άνω των 250   εργαζομένων-ανακτημένες επιχειρήσεις στην Αργεντινή, που απασχολούν   συνολικά 13.000 εργαζόμενους. Μέρος μιας ευρύτερης προσπάθειας για την   ανάκτηση των εργοστασίων, η οποία άρχισε μετά την οικονομική κατάρρευση   της χώρας το 2001, οι εργαζόμενοι στο Huesitos de Wilde κατέλαβαν πρώτα   το εργοστάσιο και ανέλαβαν την παραγωγή τον Ιανουάριο του 2007.

Αν   και η οικονομία της Αργεντινής έχει βελτιωθεί από τη συντριβή, η   τρέχουσα οικονομική ύφεση προκάλεσε σοβαρά προβλήματα κυρίως από τον   Φεβρουάριο.

 
περισσότερα από 20 εργοστάσιά έχουν καταληφθεί   από το 2008, και έχουν καταγραφεί 33 νέοι συνεταιρισμοί επίσημα από την   κυβέρνηση τους τελευταίους μήνες. Η  κυβέρνηση αναγκάζεται να χορηγεί   άμεσα το καθεστώς συνεργασίας των επιχειρήσεων - σήμερα υπάρχουν περίπου   10.000 συνεταιρισμοί στην Αργεντινή - Η κατάκτηση αυτής της αναγνώρισης   είναι το πρώτο βήμα για την ανάκτηση μερικών  εκατοντάδων επιχειρήσεων   που επιθυμούν να είναι αυτοδιευθηνόμενες από τους εργαζόμενους.

Στις   συνεταιριστικές επιχειρήσεις οι εργαζόμενοι έχουν μεγαλύτερο ρόλο στις   αποφάσεις της εταιρείας, για την συμπλήρωση των «απολεσθέντων» θέσεων   εργασίας, λαμβάνουν τις ίδιες αποδοχές και συμμετέχουν ισότιμα στις   αποφάσεις της διοίκησης, όπως συμβαίνει με Huesitos de Wilde.

Οι   εργαζόμενοι οι οποίοι επιδιώκουν την κατάληψη μιας επιχείρησης από τους   ιδιοκτήτες τους βρίσκονται αντιμέτωποι με πολλές προκλήσεις. Εκτός από   την εμπειρία που συχνά λείπει όσο αφορά την διαχείριση, υπάρχει αγώνας   για να βρεθούν τα χρήματα για να ξεκινήσουν την παραγωγή και να   διατηρήσουν μια λογική κερδοφορία,  επιχειρώντας   συχνά συμπληρωματικές   δραστηριότητες στις  αναγεννημένες επιχειρήσεις.

Οι εργαζόμενοι   στο Huesitos de Wilde είχαν δεχθεί βοήθεια από μια σειρά από ομάδες,   συμπεριλαμβανομένου του Κέντρου Αργεντινών Εργαζομένων, και την   εμπορική-συνδικαλιστική οργάνωση.

"Μόλις μάθαμε, ήρθαμε πίσω για   να αναλάβουμε το εργοστάσιο," είπε η Alejandra.

Καταλαμβάνοντας   τα εργοστάσια που έχουν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες παρέχει στους   εργαζομένους έναν τρόπο να αντιμετωπίσουν την ιδιοτέλεια ορισμένων   εργοδοτών, σύμφωνα με την Μαρία Trigona, δημοσιογράφο και σκηνοθέτη η   οποία έχει συνεργαστεί με τοFree Speech Radio News και το Ζ Magazine.

Επιχειρηματίες   εκμεταλλεύονται συχνά τις κρίσεις δηλώνοντας πτώχευση, ώστε να μπορούν   να δημιουργήσουν κατάστημα ενοικίασης ή αλλού να διαπραγματευτούν   φθηνότερα εργατικά ή να επενδύσουν τα χρήματά τους σε πιο προσοδοφόρα   έργα, δήλωσε η Trigona, μια εργαζόμενη.

Πριν από το στρατιωτικό   πραξικόπημα του 1976, η Αργεντινή ήταν ένα από τα πλουσιότερα έθνη της   Λατινικής Αμερικής. Ήταν ο φθόνος του αναπτυσσόμενου κόσμου, με και   ποσοστό ανεργίας 4,2 τοις εκατό. Αλλά μετά από επτά χρόνια  βίαιη   στρατιωτική δικτατορία - τα οποία χαρακτηρίστηκαν από ευρείας κλίμακας   βασανιστήρια και την "εξαφάνιση" 30.000 πολιτικών αντιπάλων - ακλούθησε   μια σειρά υπέρ της ελεύθερης αγοράς κυβερνήσεων .

Από τη δεκαετία   του 1990, η Αργεντινή θεωρείται από τη Δύση ως ένα μικρό παιδί για   αγκάλιασμα  Υπερασπίστηκε νεοφιλελεύθερες πολιτικές και στην ουσία   κυβερνήθηκε από την Παγκόσμια Τράπεζα και Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.   Αλλά όταν η κερδοσκοπία με γνώμονα την οικονομική φούσκα το Δεκέμβριο   του 2001, το τραπεζικό σύστημα της χώρας κατέρρευσε οι επιχειρήσεις   κήρυξαν πτώχευση, με αποτέλεσμα τη φυγή κεφαλαίων της τάξεως του 18,7   δισ. δολ. το 2001.

Στην Αργεντινή, η κοινωνίας των πολιτών   απάντησε με λαϊκή εξέγερση κατά της κυβέρνησης και της οικονομικής ελίτ.   Δεκάδες χιλιάδες διαδηλωτές κατέβηκαν στους δρόμους και  ανέτρεψαν   τέσσερις κυβερνήσεις μέσα σε λίγες εβδομάδες. Εξαγορές εργοστασίων ήταν   κοινός τόπος, και βίαιες συγκρούσεις με την αστυνομία οδήγησε σε δεκάδες   θανάτους αμάχων κατά τα επόμενα χρόνια.

Το 2002, το ποσοστό   ανεργίας ήταν 25 τοις εκατό, με ένα άλλο 20 τοις εκατό των εργαζομένων   υποαπασχολούμενων και 60 τοις εκατό της χώρας που ζουν σε συνθήκες   φτώχειας. Οι εργαζόμενοι άρχισαν καταλήψεις σε εργοστάσια σε μια   προσπάθεια να διεκδικήσουν εκ νέου το ζην.

Οικονομία της   Αργεντινής άρχισε να ανακάμπτει από την κατάρρευση του 2003. Από το 2003   έως το 2008, για τα κατειλημμένα εργοστάσια, η προτεραιότητα ήταν   κύριος οικονομική, η εξεύρεση κεφαλαίων, ή την άντληση κεφαλαίων μέσω   της εργασίας. Τα περισσότερα από αυτά τα κατάφεραν αρκετά καλά, ενώ άλλα   έχουν απλά καταφέρει να επιζήσουν", δήλωσε ο Esteban Magnani, ο οποίος   έχει εργαστεί εκτενώς με το κίνημα κατάληψης των επιχειρήσεων στην   Αργεντινή και είναι ο συγγραφέας του Η σιωπηλή αλλαγή: Καταλημένες   επιχειρήσεις στην Αργεντινή.

Από τις αρχές του 2007, περισσότερες   από 170 επιχειρήσεις ήταν αυτοδιαχειρηζόμενες, αν και η συντριπτική   πλειοψηφία δεν είχαν αναγνωριστεί από την κυβέρνηση ως νόμιμες   επιχειρήσεις.

Τα μέλη του Huesitos de Wilde αποτελούν μέρος του   πιστωτικού Συνεταιρισμού La Base, της Αργεντινής με βάση το αντίστοιχο   των ΗΠΑ μικρό-χρηματοδοτικής οργάνωσης του κόσμου της εργασίας, καθώς   και της ευρύτερης κοινότητας των ομάδων υποστήριξης των εργαζομένων που   διευθύνεται από τους συνεταιρισμούς.

Αυτό το δίκτυο υποστήριξης   αποδείχθηκε πολύτιμο, όταν οι εργαζόμενοι επέστρεψαν στα εργοστάσια για   τα καταλάβουνε και να τα επαναλειτουργήσουν και ανακάλυψαν ότι τα   περισσότερα από τα μηχανήματα των εργοστασίων είχαν αφαιρεθεί.
 Με   αυτή τη βοήθεια και ένα δάνειο 15.000 δολαρίων από  την La Base, οι   εργαζόμενοι είχαν τη δυνατότητα να εξαγοράσουν τον εξοπλισμό πριν   πωληθεί σε δημοπρασία, καθώς και την αγορά  πρώτων υλών. Αλλά η   διαδικασία ήταν καθόλου εύκολη. Για πολλούς μήνες, οι εργαζόμενοι δεν   είχαν μισθό, και μόνο 33 των αρχικών 200 εργαζόμενων επέλεξαν να   παραμείνουν στο συνεταιρισμό. Από τους εργαζόμενους που εγκατέλειψαν το   εγχείρημα, ορισμένοι έχουν βρει εργασία ενώ πολλοί εξακολουθούν να είναι   άνεργοι.


Παρά τη σημερινή παγκόσμια ύφεση, ο συνεταιρισμός    Huesitos de Wilde ανθεί, και περιέλαβε πρόσφατα στο δυναμικό του οκτώ   περισσότερους εργαζόμενους. Οι εργαζόμενοι παραμένουν αισιόδοξοι,   ανεξάρτητα από την έλλειψη νομικής κάλυψης όσο αφορά την κυριότητα του   εργοστασίου.

"Η αλήθεια είναι πως ότι δεν μπορεί να λειτουργήσει   ένα αφεντικό μπορούμε να το κάνουμε εμείς οι εργαζόμενοι και αυτό μπορεί    να ευδοκιμήσει, "είπε  η Alejandra.

Διάβασε επίσης για το κίνημα των Πικετέρος (άνεργοι εργάτες):

http://www.ypovrixio.gr/article.php?issues_no=10&contents_id=545

27

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 17/07/10, 19:10 »

Ας εξηγήσω τώρα και ποια είναι η πραγματική αλήθεια που κρύβεται επιμελώς σχετικά με τη ψήφιση του ασφαλιστικού.


Κεντρικό επιχείρημα του άρχοντος συστήματος εξουσίας και της κυβέρνησης   για την επιβολή του «Μνημονίου» ήταν η επικείμενη  χρεοκοπία της χώρας. 

          Ανάλογη προπαγάνδα περί χρεοκοπίας του συστήματος κοινωνικής   ασφάλισης (ΣΚΑ) συνοδεύει και τη  «μεταρρύθμιση» του καθεστώτος   συνταξιοδότησης και του ύψους των συντάξεων, ώστε να δημιουργείται η   εικόνα του «μονόδρομου».
  Αμέσως μετά την ψήφιση του νέου ασφαλιστικού   νόμου (εξόντωσης κυρίως των νεότερων γενιών εργαζομένων), το   επικοινωνιακό επιτελείο προσφέρει καθημερινά στο φιλοθεάμον κοινό όλο   και περισσότερα στοιχεία για τις «μαύρες τρύπες» των Ταμείων: 8,5 δισ.   ευρώ χρωστάνε οι επιχειρήσεις στο ΙΚΑ, λέει το ένα κανάλι. 7,5 δισ.   οφείλει το ίδιο το Δημόσιο στα Ταμεία, «αποκαλύπτουν» τα τηλεπαράθυρα σε   άλλο δίαυλο.

1,7 δισ. εισφορές δεν πληρώθηκαν στον Οργανισμό Εργατικής   Κατοικίας, το Ταμείο Πρόνοιας των Δημοσίων Υπαλλήλων έχει ήδη   χρεοκοπήσει και χρειάζεται επειγόντως κάποιες εκατοντάδες εκατομμύρια   για να πληρώσει τα εφάπαξ που χρωστάει -εδώ και λίγα χρόνια- σε κάμποσες   χιλιάδες δικαιούχους κ.ο.κ.     
          Τι σημαίνουν όλα αυτά;
 Πρόκειται για την ομολογία αυτού που   χρόνια υποστηρίζουν τα συνδικάτα και η Αριστερά. Οτι, δηλαδή, το   πρόβλημα της κοινωνικής ασφάλισης ήταν και είναι ουσιαστικά ζήτημα   χρηματοδότησης: η αγορά εργασίας αφέθηκε χωρίς ελεγκτικούς μηχανισμούς   και πολλαπλασιάστηκαν εσκεμμένα η μαζική ανασφάλιστη εργασία και η   εισφοροκλοπή.

Οι εργοδότες έκαναν πάρτι κλέβοντας τα χρήματα των   εργαζομένων με την άδεια των κυβερνήσεων και των κρατικών αρχών,   εκμεταλλευόμενοι βεβαίως και την αφασία της Δικαιοσύνης και ορισμένων   πουλημένων ή ανίκανων συντεχνιών.

Πολλά χρόνια τώρα οι κυβερνήσεις   συνειδητά κάνουν τον τροχονόμο στην εισφοροκλοπή, καταρρίπτοντας σήμερα   το ευρωπαϊκό ρεκόρ με 33% (δηλαδή, στατιστικά, ένα στα τρία αφεντικά   κλέβει).
 Αλλά και η προβλεπόμενη από τους νόμους κρατική χρηματοδότηση   του ΣΚΑ παραβιάζεται πολλά χρόνια τώρα, για να φτάσουμε στον τελευταίο   προϋπολογισμό (του 2010) η υποχρηματοδότηση να καταγράφεται κυνικά με   την υπογραφή του ΠΑΣΟΚ: -12,4% σε σχέση με το 2009 προς τα Ασφαλιστικά   Ταμεία και -44% στον ΟΑΕΕ, την ώρα που το Ταμείο των εμπόρων και των   ελευθερο -επαγγελματιών δεν μπορεί να πληρώνει καν τις συνταξούλες που   δίνει.
 Για να μη μιλήσουμε για την υποχρηματοδότηση των επικουρικών, των   κλάδων υγείας και του «σπάταλου» ΕΣΥ.     
          Ωστόσο, το σχετικό σκάνδαλο των ημερών είναι η ψήφιση της   καθιερωμένης τροπολογίας της τελευταίας στιγμής: νέα ευνοϊκή ρύθμιση των   βεβαιωμένων χρεών των εργοδοτών προς τα Ασφαλιστικά Ταμεία, με   εκπτώσεις έως 80%!

Δεν χρειάζονται ειδικές γνώσεις ή «αποκλειστικές   πηγές» για να καταλάβουμε πως η κυβέρνηση και το ΔΝΤ ακολουθούν τη   νεοφιλελεύθερη, σκληρά ταξική γραμμή κατάργησης όποιου αναδιανεμητικού   ασφαλιστικού συστήματος έχει απομείνει στη χώρα.

Κατά σύμπτωση, την   περασμένη Κυριακή ο Στ. Μάνος στην «Καθημερινή» εισηγείται τη διατήρηση   ενός κρατικού «επιδόματος» στην ηλικία των 65, την κατάργηση κάθε ιδέας   «αναλογικής σύνταξης» και προφανώς την οριστική -και διά νόμου- απαλλαγή   των εργοδοτών και των εργαζομένων από κάθε υποχρέωση καταβολής   ασφαλιστικών εισφορών.     
          Οποιος μπορεί, δηλαδή, να πηγαίνει στις ιδιωτικές ασφαλιστικές   εταιρείες. Το δημόσιο σύστημα Ν.Δ., ΠΑΣΟΚ και τρόικα το αποτελείωσαν.     
 

28

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 17/07/10, 19:00 »

και για να μη ξεφεύγουμε πολύ απο το θέμα μας.Προσέξτε τι ακριβώς συμβαίνει με την τράπεζα πειραιώς (έκανα μια ερώτηση αλλά δεν απαντήθηκε).

Ο πρόεδρος του Συλλόγου Εργαζομένων του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου   Γεώργιος Σίδερης αποκάλυψε στον "Αθήνα 9,84" πως το Ταχυδρομικό   Ταμιευτήριο που αποτελεί κρατική περιουσία, δάνεισε στην Τράπεζα   Πειραιώς λόγω έλλειψης ρευστότητας της τελευταίας, το ποσό των 350 εκ.   ευρώ!!!
Το ερώτημα, εάν ισχύουν αυτά που λέει ο  Γ. Σιδέρης, είναι ποιος   πρέπει να εξαγοράσει ποιον;...  Η πρόταση της Τράπεζας Πειραιώς για εξαγορά του 77% της Αγροτικής   Τράπεζας και του 33% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου συνιστά υπέρβαση κάθε   γνωστού ορίου του όρου “πειρατεία”.
 Η Τράπεζα Πειραιώς η οποία   πρωταγωνίστησε στο σχέδιο υπερχρέωσης της κοινωνίας και αποκόμισε   τεράστια κέρδη διασώθηκε με την ένταξή της στο κρατικό πρόγραμμα   στήριξης των Τραπεζών και μέσω της λήψης δανείων από την Αγροτική   Τράπεζα, το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο και την Τράπεζα Αττικής ύψους   εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ.

 Υπό αυτές τις συνθήκες επιχειρεί να   εξαγοράσει έναντι πινακίου φακής την ΑΤΕ η οποία είναι ο μεγαλύτερος   κάτοχος περιουσίας από την εποχή του Σουλτάνου μέχρι σήμερα.
Το ερώτημα   είναι: “Με τίνος τα χρήματα σκοπεύει να κάνει αυτή την εξαγορά;”  Ποιος θα τη δανείσει για να εξαγοράσει τους δανειστές της; 
  Για να αντιληφθεί η κοινωνία περί τίνος πρόκειται, είναι ωσάν η Ελλάδα   να θέλει να εξαγοράσει το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο. Αμετανόητοι   κερδοσκόποι, αφού δεν έμεινε τίποτε άλλο να αγοραπωλήσουν, εφορμούν να   διαλύσουν και το τελευταίο μέσο παρέμβασης του κράτους στην Τραπεζική   Αγορά, δηλαδή τις δύο υγιείς Τράπεζες του συστήματος.

Την ΑΤΕ και το   Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο. Κάποιοι στο όνομα της «ανάτασης» του κράτους   θέλουν να εκποιήσουν δημόσια περιουσία. Να παραδώσουν σε ιδιώτες τα λίγα   που έχουν απομείνει ακόμη υπό δημόσιο έλεγχο. Το αδηφάγο τραπεζικό   κατεστημένο βάζει στο μάτι την πλουσιότερη «νύφη» του χώρου και   εκμεταλλεύεται την αδυναμία της Κυβέρνησης να αντιληφθεί ότι το   ξεπούλημα δεν είναι αναπτυξιακή λογική.

Και αν πάλι δεν καταλαβαίνετε να σας εξηγήσω τι συμβαίνει.

2-3 μέρες πριν υπογραφεί το μνημόνιο η Πειραιώς ήταν για φούντο.
 Η   τράπεζα που πρώτη θα κατέρρεε εάν δεν δινόταν το δάνειο και η Ελλάδα   έκανε διαγραφή χρέους.
 Τώρα, και πάλι για διαγραφή - επαναδιαπραγμάτευση   χρέους πάμε, αλλά κοιτούν να σώσουν την Πειραιώς με λεφτά των... υπό εξαγορά δανειστών   της.
 Διότι, τώρα και να διαγραφούν ομόλογα, η τράπεζα θα "κρατήσει" και   δεν θα καταρρεύσει από τα αποθεματικά των Τ.Τ. και ΑΤΕ.
Ουσιαστικά   σώζεται μία τράπεζα που μεγαλομέτοχος είναι ο Βαρδινογιάννης.

Σειρά, να   ξέρετε, θα πάρει η Eurobank... Ένας από τους λόγους που υπεγράφη το   μνημόνιο ήταν να κερδηθεί χρόνος και να την σκαπουλάρουν οι Έλληνες   τραπεζίτες με αυτές τις πατέντες. Συνηγόρησαν και οι Ευρωπαίοι για να   μην φάει μεγαλύτερο πακέτο το νόμισμα. 

29

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 17/07/10, 18:48 »

Ο νόμος Πεπονή άλλαξε κατά το πιο κομματικό επί ΝΔ. Ξεχνάς Βραζίλη τη "προσωπική συνέντευξη" που προστέθηκε και ξέρουμε τι σκοπούς εξυπηρετούσε αυτή.

Μιλάτε για εξεγέρσεις απο τον λαό και φέρνετε ως παράδειγμα το πολυτεχνείο.Ξεχνάτε όμως ότι όσοι κατέλαβαν το πολυτεχνείο τότε ήταν βαθειά πολιτικοποιημένα υποκείμενα, αναρχικοί, κομμουνιστές,αριστεριστές που άνοικαν σε συλλογικότητες,παρατάξεις,πολιτικές ομάδες. Ο "λαός" συμμετείχε κυρίως κατά τη προτελευταία μέρα και όχι ενεργά στη κατάληψη αλλά προσφέροντας βοήθεια σε τρόφιμα,φάρμακα κλπ. Κανένας άνθρωπος που δεν έχει ίχνος πολιτικής συνείδησης δε μπορεί να εξεγερθεί γιατί δεν μπορεί να κατανοήσει την αξία μιας εξέγερσης ενάντια σε μια άλλη καταστροφική για τον ίδιο πολιτική πράξη. Πιστεύω ότι δεν υπάρχει έστω κι ένας που να μη θεωρεί πολιτικές αποφάσεις και πράξεις αυτά που μας κάνουν.
 Ας μην τροποποιούμε την ιστορία επειδή ίσως δεν μας βολεύει η αλήθεια της.

και κάτι άλλο.οι "κουκουλοφοί" δεν είναι τίποτα ειδικές μονάδες ή ότι άλλο για να τους προσδίδετε κάποια ιδιότητα. Οι κουκουλοφόροι είναι άνθρωποι του λαού που καλύπτουν τα πρόσωπα τους στις συγκρούσεις για λόγους καθαρά ασφαλείας και αυτοπροστασίας. όλοι/ες μας περιμένουμε τη στιγμή που θα έρθει μια γενικευμένη εξέγερση απο όλο το λαό,τότε σίγουρα θα διαπιστώσετε ότι δεν θα υπάρχουν κουκουλοφόροι γιατί θα είναι τόσες χιλιάδες οι εξεγερμένοι που δεν θα υπάρχει λόγος να κρύψει κανείς το πρόσωπο του για τη προστασία του.

30

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 16/07/10, 19:32 »

Όσο αφορά τη διένεξη σχετικά με τους δημοσίους υπαλλήλους.Σίγουρα το   δημόσιο γιγαντώθηκε στο πλαίσιο της πελατειακής πολιτικής και του   ρουσφετιού.Αυτοί όμως που γκρινιάζουν και κατηγορούν τους δημόσιους   υπαλλήλους για τα χίλια δεινά του πλανήτη, είναι οι ίδιοι που πρώτοι   έτρεξαν και έγλυψαν το χέρι του κάθε πολιτικού για να διωρήσει στο   δημόσιο το παιδάκι τους,το ανιψάκι τους,τον γαμπρούλη τους κοκ. Είναι η   ίδια φάρα που θεωρεί το ρουσφέτι σαν κάτι το σωστό αλλά παράλληλα   διαμαρτύρεται για τα ρουσφέτια σε άλλους.
 
  Στη σουρεάλ χώρα που μας έβγαλε η κοιλιά της μάνας μας,κάποτε   νομοθετληθηκε ένας και μόνο σωστός νόμος.Ήταν ο νόμος Πεπονή για τις   προσλήψεις στο δημόσιο μέσω διαγωνισμών του ΑΣΕΠ.Ο νόμος κράτησε μόνο   για δύο ή τρείς διαγωνισμούς και είναι ομολογημένο ότι όσοι/ες πέρασαν   τον γραπτό διαγώνισμο και διορίστηκαν είναι υπάλληλοι που πραγμάτικα   παράγουν έργο κι υπηρεσίες συχνά ερχόμενοι σε μεγάλες κόντρες με τους   ρουσφετομένους συναδέλφους τους (τα γνωρίζω απο πρώτο χέρι-όχι δεν είμαι   δημόσιος υπάλληλος).
 
  η δική μου θέση είναι κάθετα αντίθετη στον κοινωνικό   αυτοματισμό.Κανονικά οι εργαζόμενοι του ιδιωτικού τομέα αντί να ικτυρούν   τους Δ.Υ. και να χαίρονται για αποφάσεις άρσης της μονιμότητας τους θα   έπρεπε να ζητούν να ισχύουν και στον ιδιωτικό τομέα ότι ισχύουν για το   δημόσιο,δηλαδή μονιμότητα και απαγόρευση απολύσεων.
 
  Για να δούμε όμως τι συμβαίνει σήμερα στον κόσμο της δουλείας (όχι δεν   είναι λάθος ο τόνος):
 
  Μέσα σ' ένα χρόνο οι άνεργοι έφτασαν τους 596.979.                      Και μιλάμε για τα επίσημα στοιχεία της Στατιστικής, διότι   υπάρχουν και εκείνοι που δεν καταγράφονται πουθενά και οι οποίοι δεν   είναι λίγοι. Συγκριτικά με τους ανέργους της περυσινής χρονιάς   προστέθηκαν 130.101 άτομα που έχασαν την εργασία τους.
 
  Αν σε κάτι   επιβεβαιώνεται η κυβέρνηση και ειδικότερα ο υπουργός Εργασίας είναι πως   σύντομα η ανεργία θ' αγγίξει περίπου το 1 εκατομμύριο ανθρώπους. Το είχε   πει στη Βουλή ο Α. Λοβέρδος και σ' αυτό δεν έπεσε έξω.
  Ποιοι είναι   άνεργοι, λίγο ώς πολύ όλοι το γνωρίζουμε· σύντομα θα βρίσκονται σε κάθε   σπίτι. Ιδιαίτερα πλήττονται τα νέα παιδιά -στις ηλικίες 15-24 η ανεργία   χτυπάει το 30,8% (με μέσο όρο το 11.9%), ποσοστό εφιαλτικό, όπως και για   τις αμέσως μεγαλύτερες ηλικίες των 25-34 χρόνων, που ξεπερνάει το 15%.
  Στη μακρά λίστα των ανέργων προστέθηκαν άλλα 130.101 άτομα από τον   Απρίλιο του 2009 μέχρι και τον Απρίλιο του 2010, ήτοι 365 εργαζόμενοι   περνούν την πόρτα της ανεργίας κάθε μέρα. Ο συνολικός αριθμός των   ανέργων έχει φτάσει πλέον στα 596.979 άτομα ανεβάζοντας το ποσοστό στο   11,9%, που είναι 2,5% υψηλότερο από το 9,4% του Απριλίου του   προηγούμενου έτους. Αύξηση 0,3% παρατηρείται σε σύγκριση με τον   προηγούμενο μήνα που ήταν 11,6%.                        Σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, ο   αριθμός των απασχολούμενων εμφανίζει μείωση κατά 69.318 και περιορίζεται   στα 4.412.946 έναντι 4.482.264 άτομα τον Απρίλιο του 2009. Οι   οικονομικά μη ενεργοί είναι 21.497, στα 4.288.462 από 4.309.959 άτομα   πέρυσι.     
          Γυναίκες και νέοι     
          Η ανεργία πλήττει κυρίως τις γυναίκες, τις ηλικιακές ομάδες   μεταξύ 15-34 ετών και τους κατοίκους των νησιών:     
          **Στις γυναίκες πιάνει το 15,5% έναντι 13,3% πέρυσι, ενώ στους   άνδρες κινείται σε χαμηλότερο ποσοστό 9,3% από 6,7% πέρυσι. Εν τούτοις   είναι υψηλότερο το ποσοστό αύξησης 2,6% στους άνδρες.     
          **Οι ηλικίες μεταξύ 15 και 34 ετών πλήττονται περισσότερο από το   κύμα της ανεργίας. Το ποσοστό έχει αυξηθεί στο 30,8% από 25,2% πέρυσι   για ηλικίες 15-24 ετών και στο 15% από 11,7% για 25-34 ετών.     
          **Πρωτιά στην ανεργία πιάνει το Νότιο Αιγαίο με ποσοστό 22,7%   και ακολουθούν τα Ιόνια με 19,8%, η Δυτική Μακεδονία με 16,1%, η Ηπειρος   με 12,5%, η Κεντρική Μακεδονία με 12,1%, η Αττική με 11,6%, η Στερεά   Ελλάδα με 11,4%, η Δυτική Ελλάδα με 11,3%, η Ανατολική Μακεδονία-Θράκη   με 11,1% και η Κρήτη με 11%. Το μικρότερο ποσοστό ανεργίας παρατηρείται   στο Βόρειο Αιγαίο 4,8% και έπονται Πελοπόννησος 9,8% και Θεσσαλία 10,5%.    *     
 
 

31

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 16/07/10, 18:55 »

και για να συνεχίσω τη σκέψη του σύντροφου Johnie:

Σε μία περίοδο που όλες οι κρατικές δαπάνες μειώνονται, με πρώτους τους   μισθούς και τις συντάξεις, η επιχορήγηση των κομμάτων είναι η μόνη που   αυξάνεται. Με απόφαση της κυβέρνησης, που δημοσιεύθηκε στο φύλλο της   Εφημερίδος της Κυβερνήσεως 1056 στις 12 Ιουλίου (την υπογράφουν οι   υφυπουργοί Εσωτερικών Θεοδώρα Τζάκρη και Οικονομικών Φ. Σαχινίδης), τα   κόμματα θα μοιραστούν το 2010 48.800.000 ευρώ.
Η απόφαση   τροποποιεί-ακυρώνει άλλη απόφαση του περασμένου Μαΐου (4/5/2010), που   προσδιόριζε την επιχορήγηση περίπου στο ποσό των 37.000.000 (αύξηση πάνω   από 11.500.000 ευρώ). Τι σημαίνει αυτό; Οτι αρχικά τα κόμματα τα είχε   πιάσει ο πόνος να συμβάλουν κι αυτά στην έξοδο από την κρίση. Φαίνεται,   όμως, ότι το ξανασκέφτηκαν και ξανάβαλαν στα ταμεία τους όσα ήταν να   δώσουν.

32

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 16/07/10, 18:36 »

Έχει και συνέχεια το πράγμα. Η πειραιώς πρίν κάτι μήνες πήρε δάνειο απο το Τ.Τ. γιατί είχε πρόβλημα ρευστότητας κι έρχεται σήμερα ο δανειζόμενος και ζητά να αγοράσει τον δανειστή του! Τελικά αυτή η χώρα που τη βάφτισαν ελλάδα είναι η χώρα που έχει κάνει πράξη τον υπαρκτό σουρεαλισμό!

Προσέξτε τώρα:

Η Standard & Poor's έθεσε την αξιολόγηση της πιστοληπτικής   ικανότητας της  Τράπεζας Πειραιώς υπό παρακολούθηση για πιθανή   υποβάθμιση, είπε ο ξένος οίκος  την Παρασκευή. 
 
  Ο Oίκος είπε ότι η απόκτηση ποσοστών ελέγχου στο ΤΤ και την ATEbank  από   την Πειραιώς και η συγχώνευσή τους θα αποδυνάμωνε το οικονομικό προφίλ   της  Πειραιώς. 
 
  «Σχεδιάζουμε να λύσουμε το καθεστώς CreditWatch, όταν ολοκληρωθούν οι   διαπραγματεύσεις μεταξύ Πειραιώς και Eλληνικού Δημοσίου,  και αν   καταλήξουν σε συμφωνία για την πώληση, αφού  εξετάσουμε τους όρους της   συμφωνίας και αναλύσουμε τις επιπτώσεις της στις δραστηριότητες και το   οικονομικό προφίλ της Πειραιώς», ανέφερε ο Oίκος, σύμφωνα με το Reuters. 
 
  «Ενδέχεται να επιβεβαιώσουμε την αξιολόγηση για την μακροπρόθεσμη και   βραχυπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Πειραιώς ή να την υποβαθμίσουμε   κατά μία ή περισσότερες βαθμίδες»,  πρόσθεσε.
 
  Το καθεστώς CreditWatch αφορά την αξιολόγηση «ΒΒ» και «B» για την   μακροπρόθεσμη και  βραχυπρόθεσμη πιστοληπτική ικανότητα της Πειραιώς αντίστοιχα. 
 
  H Fitch Ratings επιβεβαίωσε την Παρασκευή την   μακροπρόθεσμη  πιστοληπτική αξιολόγηση «ΒΒΒ-» για την Εθνική Τράπεζα,   την Eurobank, την Alpha Bank και την Τράπεζα Πειραιώς  και την   «αρνητική»  αξιολόγηση των προοπτικών τους.
 
  Αντίθετα, αναβάθμισε την ATEbank σε «ΒΒΒ-» με  αρνητικές προοπτικές,   λόγω της στήριξης του κλάδου από το ΔΝΤ, την ΕΕ και την  ΕΚΤ.

Για πείτε μου τι καταλαβαίνετε;

33

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 16/07/10, 11:05 »

και για να συνεχίσουμε. Ο Πεταλωτής σε ερώτηση που του έγινε αποδυκνύεται όχι και τόσο γάτα με πέταλα.Προσέξτε απάντηση:
 
Στην ερώτηση «γιατί η κυβέρνηση δεν ενοποιεί τις υπό κρατικό έλεγχο τράπεζες, ώστε να υπάρξει ρευστότητα στην αγορά», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος απάντησε ότι «η κυβερνητική πολιτική μέσα σε αυτές τις αντίξοες συνθήκες είναι υπέρ του έλληνα πολίτη».

Με λίγα λόγια κουκουρούκου πάουερ ρέητζερ. Η κυβέρνηση δίνεί τσάμπα σε έναν οικογενειακό φίλο και κολλητό τη πιό κερδοφόρα δημόσια τράπεζα το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο,που έχει τα πιό χαμηλά επιτόκια και φυσικά με τη παραχώρηση και της ΑΤΕ παραχωρεί παράλληλα και χιλιάδες καταχρεωμένους αγρότες που έχουν συνάψει δάνεια με ευνοϊκους όρους μαζί της. Το τι θα πάθουν αυτοί δεν χρειάζεται και πολύ φαντασία για να το καταλάβουμε. Η Πειραιώς θα βρεθεί με τον μισό κάμπο της Θεσσαλίας και όλη τη Μεσσαρά στη κατοχή της.
 
Αλλά λέμε για τον φίλο και αδελφό Σάλλα.Να δούμε ποιός είναι αυτός ο αγνός σοσιαλιστής:
 
Ο Μιχ. Σάλλας ανήκε στην πρώτη τριάδα των οικονομικών συμβούλων του Ανδρ. Παπανδρέου, από τον οποίο διδάχτηκε την τέχνη των τακτικών ελιγμών και της πολιτικής επικοινωνίας.
 
Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, μέσα σε ένα κλίμα έντονης αγωνίας για το μέλλον του τραπεζικού κλάδου, αναλαμβάνει επικεφαλής μιας ομάδας επιχειρηματιών (πάνω από 100) που υποβάλλουν πρόταση εξαγοράς και τελικά καταφέρνουν να αποκτήσουν τον έλεγχο της «καταδικασμένης» Τράπεζας Πειραιώς, έπειτα από μια περιπετειώδη διαδικασία. Μεταξύ των επιχειρηματιών που μετείχαν τότε στο εγχείρημα, ήταν οι κ. Ηλιάδης (Shelman), Παπαγεωργίου (Sanyo), Φουρλής (ΙΚΕΑ, Intersport, Samsung), Δασκαλόπουλος (Δέλτα), Βασιλάκης (Autohellas, Aegean Airlines), Ν. Δασκαλαντωνάκης (Grecotel), Κων. Αγγελόπουλος και πολλοί άλλοι.
 
Η άνοδος της Τράπεζας Πειραιώς συνεχίζεται, και στα τέλη του 1999 διεκδικεί την εξαγορά της μεγαλύτερης τότε Ιονικής Τράπεζας, την οποία όμως θα χάσει από την Alpha Bank.
Εντυπωσιακή ήταν η κατ' αρχήν συμφωνία του με τον κ. Ανδρέα Βγενόπουλο, προκειμένου να ενώσουν τις δυνάμεις τους και η Τράπεζα Πειραιώς να εξαγοράσει τη Marfin. Η συμφωνία ανακοινώθηκε μέσω δελτίου Τύπου, αλλά δεν ολοκληρώθηκε ποτέ, ύστερα από μια «βελούδινη διαφωνία», για την οποία ελάχιστα πράγματα έγιναν γνωστά. Επειτα από δύο συνεχείς αποτυχίες εξαγορών (Ιονική Τράπεζα, Marfin) ήρθε η ώρα του Μιχάλη Σάλλα να «σκοράρει». Εξαγοράζει την κρατικά ελεγχόμενη ΕΤΒΑ Bank, στην οποία είχε διατελέσει διοικητής σε μία από τις πρώτες κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.

34

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 16/07/10, 10:49 »

Υπάρχουν και τράπεζες που έχουν ρευστό και το προσφέρουν για να βελτιώσουν τα οικονομικά (τους).
 
Ο επικεφαλής της Τράπεζας Πειραιώς αιφνιδίασε χθες την αγορά, καταθέτοντας πρόταση για την εξαγορά του 33,04% του Τ.Τ και του 77,31% της Αγροτικής Τράπεζας αντί του ποσού των 701 εκατ. ευρώ. Ο κ. Σάλλας είχε ενημερώσει την κυβέρνηση για τις προθέσεις του από την Τετάρτη, η οποία δήλωσε χθες διά του υπουργού Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου ότι εξετάζει το θέμα. Θετικά βλέπει την κίνηση αυτή και η αξιωματική αντιπολίτευση, ενώ οι εργαζόμενοι στις δύο τράπεζες αντιδρούν σήμερα με 24ωρη απεργία.
 
Να το δούμε λιγάκι αυτό. Η τράπεζα πειραιώς πήρε 725 εκατομμύρια ευρώ απο το πακέτο των 28 δις που δώθηκε δωράκι στις τράπεζες προκείμένου να μην καταρεύσουν. Έρχεται σήμερα αυτός ο ΄καλός άνθρωπος ο Σάλλας και προσφέρει για δύο κρατικές τράπεζες 700 εκατομμύρια ευρώ μετρητά παρακαλώ, για να τις αγοράσει (του μένουν και κάτι ψιλά απο το χαρτζιλίκι).
 
Η πρόταση που κατέθεσε χθες ο πρόεδρος της Πειραιώς προβλέπει την ταυτόχρονη συνδυασμένη εξαγορά ποσοστού 77,31% της Αγροτικής Τράπεζας και 33,04% του Ταχυδρομικού Ταμιευτηρίου που κατέχει το ελληνικό Δημόσιο. Το τίμημα της εξαγοράς ανέρχεται στα 701 εκατ. ευρώ, το οποίο όπως διευκρίνισε ο κ. Σάλλας θα καταβληθεί τοις μετρητοίς, χωρίς να απαιτηθεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της Πειραιώς. Η τιμή ανά μετοχή που προσφέρει η Πειραιώς για το Τ.Τ. ανέρχεται στα 3,50 ευρώ, η οποία είναι υψηλότερη κατά περίπου 30% σε σύγκριση με το κλείσιμο της μετοχής την Τετάρτη.
Αντιθέτως, για την Αγροτική το προσφέρομενο τίμημα ενέχει μια έκπτωση από τη χρηματιστηριακή της αξία κατά περίπου 50% (στο 0,53 ευρώ ανά μετοχή, έναντι 1,07 ευρώ που ήταν το κλείσιμο της μετοχής αντιστοίχως). Σύμφωνα με τους υπολογισμούς αυτούς, αν η Πειραιώς εξαγόραζε τα πακέτα αυτά στη χρηματιστηριακή τους αξία θα έπρεπε να καταβάλει περίπου 1 δισ. ευρώ.
 
Προσέξτε όμως μια "ψιλή" λεπτομέρια:
 
Η πρόταση της Πειραιώς, η οποία κρίνεται από παράγοντες της αγοράς ικανοποιητική, καθώς υπερκαλύπτει τη λογιστική αξία των δύο τραπεζών, θα καταβληθεί στο Δημόσιο τοις μετρητοίς. Ομως στην παρούσα συγκυρία που οι ελληνικές τράπεζες χρωστούν στην Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα περίπου 100 δισ. ευρώ, το να διαθέτει μία ελληνική τράπεζα τόσο μεγάλη ρευστότητα αποτελεί έκπληξη που ξενίζει. Είναι γνωστό ότι από τον περασμένο Οκτώβριο από τις ελληνικές τράπεζες έχουν φύγει καταθέσεις άνω των 20 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα τα ελάχιστα νέα δάνεια να χρηματοδοτούνται από την ΕΚΤ.
 
Ειδικότερα στην περίπτωση του Τ.Τ., το οποίο αποτελεί και το μήλον της Εριδος, η πρόταση της Πειραιώς μοιάζει μετέωρη. Οπως εξηγούν τραπεζικά στελέχη, εξαγοράζοντας μόνο το ποσοστό του Δημοσίου η Πειραιώς δεν μπορεί να ενοποιήσει την τράπεζα στον Ισολογισμό της. Ετσι δεν μπορεί να επωφεληθεί από την υπερεπάρκεια των κεφαλαίων που διαθέτει το Τ.Τ. και της πλεονάζουσας ρευστότητάς του. Οπως εκτιμούν τραπεζικά στελέχη, η Πειραιώς, για τον λόγο αυτό, από τη θέση του βασικού μετόχου θα πρέπει να προχωρήσει σε δημόσια πρόταση στους άλλους μετόχους του Τ.Τ. Το σημείο αυτό κρύβει και μία παγίδα, καθώς δύο από τους βασικούς μετόχους του Τ.Τ. είναι η Eurobank και η Εθνική με ποσοστό 6% η κάθε μία.
Από την άλλη πλευρά, η ανεπάρκεια των κεφαλαίων της Αγροτικής (η διοίκηση της τράπεζας μελετά να ενισχύσει τα κεφάλαιά της από το νέο Ταμείο) θα ασκήσει σημαντικές πιέσεις και στα κεφάλαια της Πειραιώς. Επομένως, ορατή είναι η ανάγκη προσφυγής σε αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου σε μία εποχή που το εγχείρημα κρίνεται παρακινδυνευμένο.
 
και για το ξεπούλημα ποιός πανυγηρίζει πιο πολύ απο όλους;
Αν απαντήσετε ο ΓΑΠ και το ΠΑΣΟΚ δώσατε λάθος απάντηση. Ο αυτοδημιούργητος πρώην γαλατάς και νύν μεγαλοιδιοκτήτης ακινήτων (που με τον ιδρώτα του τα απέκτησε) και μέγας αγωνιστής του λαού Χέρ Καρατζαφύρερ:
 
Σχολιάζοντας την πρόταση συγχώνευσης, ο ΛΑΟΣ ανακοίνωσε ότι «μετά από τις επίμονες εισηγήσεις του Προέδρου του ΛΑ.Ο.Σ., κ Γ. Καρατζαφέρη, το εγχώριο τραπεζικό σύστημα προχωρά προς συγχωνεύσεις.

»Η αρχή έγινε με την πρόταση για συγχώνευση της Πειραιώς με το Τ.Τ. και την Α.Τ.Ε. Η κυβέρνηση, η οποία στην αρχή ήταν επιφυλακτική, υιοθετώντας όμως στη συνέχεια την πρόταση, Καρατζαφέρη, πρέπει τώρα να επιταχύνει τις διαδικασίες».

 

35

Αθλητισμός / Απ: Mundial 2010 (ώρα να δουμε μπάλα...)

« στις: 07/07/10, 20:10 »

Αριθμολογία:

Ενας Ιταλός μαθηματικός ανέλυσε για λογαριασμό της κρατικής   τηλεόρασης RAI τον λόγο που η Γερμανία θα στεφθεί παγκόσμια πρωταθλήτρια   ή, για την ακρίβεια, τον κανόνα. Τον "κανόνα 3.964", σύμφωνα με το   οποίο ισχύουν τα εξής:                      - Η Αργεντινή αναδείχτηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια το 1978 και το   1986, που στο σύνολο μας κάνει... 3.964.     
          - Η Γερμανία κατέκτησε τα δύο τελευταία της τρόπαια το 1974 και   το 1990, με το άθροισμα να μας κάνει... 3.964.     
- Η Βραζιλία στέφθηκε πρωταθλήτρια κόσμου το 1962 και το 2002,   κάτι που μας κάνει... 3.964, αλλά και το 1970 και το 1994, που μας   οδηγεί και πάλι στον "μαγικό" αριθμό... 3.964. Συμπέρασμα: αν από το   3.964 αφαιρέσουμε την τωρινή χρονιά 2010 το αποτέλεσμα θα είναι 1.954,   κάτι που απλούστατα σημαίνει πως τα "πάντσερ" θα πάρουν το τρόπαιο στα   γήπεδα της Νότιας Αφρικής, αφού το 1954 είχαν κατακτήσει τον πρώτο   παγκόσμιο τίτλο στην ιστορία τους (3-2 στον τελικό την Ουγγαρία).

και ρομαντισμός:

Για την Ουρουγουάη συνήθως ακούμε μονάχα κάθε τέσσερα χρόνια και να   γιατί... "Σε κάθε ματς τα πλήθη σπρώχνονταν για να δουν αυτά τα παιδιά   που, λυγερά σαν σκίουροι, έπαιζαν σκάκι με μία μπάλα. 
          Αυτά τα απόκληρα παιδιά από τα βάθη της Αμερικής είχαν επινοήσει   ένα παιχνίδι με κοντινές πάσες που κολλούσαν την μπάλα στο πόδι, με   αστραπιαίες εναλλαγές ρυθμού και ντρίμπλες υψηλής ταχύτητας".     
          Αυτά έγραφε ο ουρουγουανός συγγραφέας Εντουάρντο Γκαλεάνο για   την εθνική ομάδα της χώρας του, που με τη φαντασία της είχε καταπλήξει   την προπολεμική Ευρώπη, κερδίζοντας δύο ολυμπιακά τουρνουά. Τα απόκληρα   παιδιά του εργατόκοσμου, ανάμεσα στα οποία ξεχώριζαν ένας χασάπης, ένας   μαρμαράς, ένας μανάβης κι ένας παγοπώλης. Από τα απόκληρα παιδιά της   Ευρώπης, που κάποτε την εγκατέλειψαν αναζητώντας μια καλύτερη τύχη σε   αυτή τη χώρα, το όνομα της οποίας σημαίνει στα ινδιάνικα "το ποτάμι με   τα χρωματιστά πουλιά", κατάγεται το 90% του πληθυσμού της Ουρουγουάης.     
          Ακούμε γι' αυτή τη χώρα μονάχα με αφορμή το ποδόσφαιρο ή το πολύ   πολύ την "Κομπαρσίτα". Κι όμως, από τις περιπέτειες και τις εμπειρίες   αυτής της χώρας των 3,5 εκατομμυρίων ψυχών θα μπορούσαμε ίσως να   διδαχθούμε πολλά. Αφού έπεσε θύμα εξαρτημένων και διεφθαρμένων   κυβερνήσεων που την έφεραν στα πρόθυρα της χρεοκοπίας, σήμερα κυβερνάται   από ένα μέτωπο πρώην ανταρτών Τουπαμάρος, σοσιαλιστών και κομμουνιστών,   που την έβγαλε από τη "μαύρη τρύπα".     
          Ο πρόεδρος Μουχίκα, από τους αρχηγούς των Τουπαμάρος, ζει σε μια   ταπεινή αγροικία. Και οι διεφθαρμένοι πρώην ηγέτες της χώρας ζουν στη   φυλακή. Η Ουρουγουάη είναι η λιγότερο διεφθαρμένη χώρα στη Λατινική   Αμερική και το βιοτικό της επίπεδο βρίσκεται μέσα στα 50 υψηλότερα του   κόσμου. Πώς τα καταφέρνει τόσο καλά μια τόσο μικρή χώρα; Επειδή έχει   κότσια και φαντασία, λένε οι ίδιοι οι κάτοικοί της.     
Από δύο Παγκόσμια Κύπελλα και πάνω έχουν κερδίσει μόνο πέντε   χώρες στον κόσμο. Ανάμεσά τους και η Ουρουγουάη (...). Τα παιδιά από το   "ποτάμι με τα χρωματιστά πουλιά" απέμειναν οι τελευταίοι εκπρόσωποι του   λατινοαμερικανικού "ωραίου παιχνιδιού", όπως το λένε οι Βραζιλιάνοι, στο   Παγκόσμιο Κύπελλο. Για να δώσουν μια μοναχική μάχη απέναντι στο   ευρωπαϊκό αντιποδόσφαιρο, που ως θέαμα είναι πια χρεοκοπημένο: χωρίς τη   λατινοαμερικανική φαντασία δεν απομένει παρά μια λογιστική προσθαφαίρεση   βαθμών και εκατομμυρίων, από ομάδες που δεν εμπνέονται πια από τα   αισθήματα των φιλάθλων αλλά από τα πορτοφόλια των διοικητικών συμβουλίων

36

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 07/07/10, 19:40 »

Σε παλαιότερες δημοσιεύσεις μου,έχω υποστιρήξει ότι η ελλάδα δεν θα αποφύγει τη πτώχευση (τεχνική ή ολική). Αυτό γιατί βάσει των υψηλών  επιτοκίων δανεισμού απο τη διεθνή τραπεζική καμμόρα,τα αρχικά δάνεια δεν αποπληρώνονται ούτε στο ελάχιστο απο τα ληστρικά μέτρα της κυβέρνησης και όλα τα εισπραχθέντα χρήματα πηγαίνουν στους τόκους και μόνο σε αυτούς. Εξάλου δε χρειάζεται να είναι κάποιος οικονομολόγος για να το αντιληφθεί αυτό. Απο τη σύναψη συμφωνίας με το ΔΝΤ πάρα πολλοί ξένοι οικονομολόγοι, τραπεζίτες και χρηματιστες υποστηρίζουν το ίδιο με εξαίρεση τους ενχώριους πρόθυμους παπαγάλους-απολογητές της κυβέρνησης που λένε το ατίθετο και ότι δεν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος.

Ήταν αβλεψία μου που δεν δημοσίευα εδώ όλα αυτά τα λεγόμενα που έβρισκα κατα καιρούς στο διεθνή και ελληνικό τύπο,αλλά απο εδώ και πέρα ότι πέφτει στην αντίληψη μου για το θέμα της πτώχευσης θα το δημοσιεύω ώστε τουλάχιστον να υπ'αρχει μια στοιχειώδης ενημέρωση για την επικείμενη πτώχευση.

Ο κρότος ακούστηκε και μέχρι τη Κορέα:

Κορέα: Δεν θα αποφύγει   την αναδιάρθρωση η   Ελλάδα
          Χθες ο προβληματισμός για το αν η Ελλάδα κατορθώσει ν' αποφύγει   την αναδιάρθρωση του χρέους της έφτασε μέχρι τη μακρινή Κορέα. Η   Κεντρική Τράπεζα της ασιατικής χώρας ανακοίνωσε ότι είναι αναπόφευκτη η   χρεοκοπία της Ελλάδας. Αναλυτές της Κεντρικής Τράπεζας ανέφεραν στο   πρακτορείο Bloomberg ότι η Ελλάδα δεν θα μπορέσει τελικώς ν' αποφύγει   την αναδιάρθρωση του χρέους καθώς η συρρίκνωση της οικονομίας θα   εκτοξεύσει το δημόσιο χρέος σε ποσοστά μη διαχειρίσιμα.     
          Ρόγκοφ: Το πλέον ενδεδειγμένο     
          * Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκε και ο γνωστός καθηγητής του   Χάρβαρντ Κένεθ Ρόγκορ , ο οποίος εκτιμά ότι η αναδιάρθρωση του χρέους   αποτελεί την πλέον ενδεδειγμένη λύση για την Ελλάδα. Ο ίδιος δυσπιστεί   για το αν η κυβέρνηση κατορθώσει τα επόμενα χρόνια να επιτύχει τους   δημοσιονομικούς στόχους. Ετσι θεωρεί ότι η αναδιάρθρωση του χρέους «εδώ   και τώρα» θα διευκόλυνε σημαντικά την κατάσταση.

Οι δανειακές ανάγκες   της χώρας το 2011 θα φτάσουν το 7,5% του ΑΕΠ, παρά τη δραστική μείωση   του ελλείμματος. Τα κεφάλαια αυτά καλύπτονται προφανώς από το πακέτο των   110 δισ. ευρώ που προσφέρουν η Ε.Ε. και το ΔΝΤ. Ωστόσο, τα υψηλά   επιτόκια με τα οποία δανείζεται το Δημόσιο από το 2008 και εξής,   προκαλούν αυξημένη πίεση για το 2012 και το 2013.


και που είστε,κρατήστε τη παρακάτω δήλωση για μελλοντική χρήση:

          Διαψεύδει ο Παπακωνσταντίνου     
          * Η κυβέρνηση από την πλευρά της αποκλείει, όπως είναι   αυτονόητο, κάθε σκέψη για αναδιάρθρωση του χρέους. Χθες, ο υπουργός   Οικονομικών Γ. Παπακωνσταντίνου διέψευσε κατηγορηματικά ότι η κυβέρνηση   έχει συνάψει σύμβαση με τη Lazzard προκειμένου να προχωρήσει σε   αναδιάρθρωση του χρέους.

Οπως ανέφερε, «δεν υπάρχει σύμβαση επ' αυτού,   στις γενικότερες συμβουλές της κυβέρνησης. Δεν έχουμε συνάψει κάποια   σύμβαση και διαψεύδω και πάλι κατηγορηματικά ότι μας συνδράμουν σε   οτιδήποτε έχει να κάνει με αναδιάρθρωση του χρέους, επειδή αυτό έρχεται   και επανέρχεται».     

37

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 07/07/10, 18:34 »

νη.

Άλλο παράδειγμα. Ας υποθέσουμε ότι από αύριο και για έναν μήνα ο κάθε εργαζόμενος ξεχωριστά αποφάσιζε να μην κάνει τίποτα. Να μην πάει στην δουλεία του και να πάρει αναρρωτική άδεια. Θα ήταν μια συλλογική γενική απεργεία ή όχι?

Πω, πω... Αυτή η τελευταία ενέργεια είναι η απόλυτα μη βίαιη πράξη σε ατομικό επίπεδο που μετασχηματίζεται στην απόλυτα βίαιη ενέργεια σε συλλογικό επίπεδο. Η άγρια βιαιότητα της μη βίας.

Παππού αυτό που λές συμβαίνει ήδη στο δημόσιο απο τότε που τους έκοψαν τα επιδόματα. 'Εχει παρατηρηθεί το φαινόμενο της λευκής απεργίας και της μειωμένης εργασίας σε πολύ μεγάλο βαθμό σε όλες τις υπηρεσίες και απασχολεί τη κυβέρνηση αλλά δε μπορεί φυσικά να κάνει τίποτα.
Το σαμποτάζ στους χώρους εργασίας και η αποφυγή της με διάφορα μέσα προκειμένου οι εργαζόμενοι να πετύχουν τις διεκδικήσεις τους, είναι ένα απο τα προτάγματα του αναρχοσυνδικαλισμού. Τη δεκαετία του 80 ήταν κανόνας στα τηλεφωνικά κέντρα της Γερμανίας για να κερδίσουν παραπάνω μισθούς οι εκεί εργαζόμενοι.

38

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 07/07/10, 18:29 »

Βραζίλη μου,για τα πάντα υπάρχουν στοιχεία και λίστες με ακριβείς ημερομηνίες. Μήπως θέλεις να δημοσιεύσω αυτή τη λίστα με δολοφονημένους πολίτες απο τα όπλα αστυνομικών απο το 1985 έως σήμερα μαζί με τις ποινές-χάιδια που εισέπραξαν για να μη μιλούμε με υποθέσεις;

Ξέρεις τι άλλο δείχνει αυτή η λίστα; ότι πρώτον καταρίπτει το μύθο των "μεμονομένων περιστατικών", ότι οι μαχαλόμαγκες αστυνομικοί γνωρίζουν ότι σε ότι και να κάνουν έχουν τη κάλυψη της πολιτικής υγεσίας τους, ότι το ίδιο το κράτος τους λέει "κάντε ότι γουστάρετε κι εδώ είμαι εγώ".
Και πρόσεξε μιλάω για λίστα μόνο δολοφονημένων και όχι ανθρώπων που έχουν δαρθεί,τραυματιστεί,εξευτελιστεί. Αν πρόσθετα και αυτούς η λίστα θα ήταν εγκυκλοπαίδια. Πληροφοριακά η λίστα περιέχει πάνω απο 200 άτομα και δεν μιλώ για ποινικούς που αντάλαξαν πυροβολισμούς με δαύτους, αλλά για νέους κυρίως όπως παράδειγμα εκείνο το παιδί  17 χρονών στη Μεσαρά της Κρήτης που δεν σταμάτησε με το μηχανάκι του σε μπλόκο λόγω ότι  φοβήθηκε επειδή δεν είχε δίπλωμα και ο άρχων του νόμου τον πυροβόλησε πισώπλατα στο κεφάλι. Η το άλλο παιδί 21 χρονων  στα Ανώγεια της Κρήτης που τους γάζωσαν με τα αυτόματα το αμάξι επειδή δεν σταμάτησαν και αυτοί σε μπλόκο λόγω ότι είχαν επάνω τους 10 γραμμάρια χασίς και φοβήθηκαν, η το άλλο το παιδί 19 χρονών στη Λιβαδειά που πυροβολήθηκε πισώπλατα στο κεφάλι επειδή και αυτο δεν είχε δίπλωμα και φοβήθηκε.
Για όλες αυτές τις περιπτώσεις η "αγία ΕΔΕ" απεφάνθει ότι ήταν εκπυσοκροτήσεις των όπλων κι έγιναν τυχαία.

 Και για να μη μακρυγορώ θα σε παρακαλούσα να μου βάλεις έστω και ένα όνομα αστυνομικού που δίωχθηκε απο την αστυνομία λόγω βίας εναντίον πολίτη. Όχι που να δικάστηκε με τρίμηνη αργεία η κάποιους εφέσιμους μήνες φυλακής κι επέστρεψε στα "καθήκοντα" του (όπως καλή ώρα οι "κηπουροί" της ζαρτινίερας στη Θεσ/νίκη) αλλά που να διώχθηκε για πάντα απο την ΕΛΑΣ.
Ότν θα μιλάμε για αυτά τα θέματα θα μιλάμε με στοιχεία και γεγονότα και όχι αερολογώντας και πιπιλίζωντας τη καραμέλα περί "μεμονομένων περιστατικών".

Λές ότι δεν εύθυνονται όλοι οι αστυνομικοί για τους "λίγους κακούς". Εγώ λέω ότι ευθύνονται παραπάνω απο τη πολιτική τους υγεσία,πολύ απλά για το λόγο ότι κανένας τους δεν έχει αντιδράσει πότε εναντίον αυτών των "λίγων" και δεν έχει απαιτήσει να διωχθούν απο το σώμα επειδή το ξευτιλίζουν γενικά με τη συμπεριφορά τους και τα εγκλήματα τους.

Στην αρχή του θέματος ύπαρχουν 5 επώνυμες καταγγελίες για πολύ σοβαρούς τραυματισμούς που συνέβησαν όλοι την ίδια μέρα, δε βρίσκεις ότι είναι λιγάκι μαζεμένα τα "μεμονομένα περιστατικά";
Και μιλάμε για ανθρώπους εργαζόμενους που κατέβηκαν ειρηνικά και όχι για νέους που κατέβηκαν να συγκρουστούν. Μεταξύ αυτών (αν και δεν έχει  σημασία) ειναι και η κόρη του συγγραφέα Μήτσου Κασόλα.
Για τις συγκεκριμένες καταγγελίες δεν απάντησες κάν.Απλά κατέφυγες ως συνήθως σε μια κλασική υποστήρηξη των αστυνομικών που "είναι και αυτοί εργαζόμενοι" κλπ κλπ συναισθηματικά, και απαλλακτικά για δαύτους.

Πάντως θα είθελα να μας πείς και άλλους τρόπους αντίδρασης και διαμαρτυρίας εκτός απο τις διαδηλώσεις,θα  είχε ενδιαφέρον αυτό.

39

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 06/07/10, 18:45 »

Σωστά δε χρειάζεται να σου ρίξουν πυρηνικά για να πάς να συναντήσεις τους προγόνους σου. Αν σου κόψουν το νερό φτάνει.

40

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 06/07/10, 18:42 »

Παππού να και μια φορά που συμφωνούμε σχετικά με την επικράτηση του ατομικισμού έναντι του συλλογικού.Φυσικά δν ήταν εγχώριας έμπνευσης το σχέδιο αλλά ξεκίνησε σχεδόν ταυτόχρονα στις δυτικές κοινωνίες όταν ο καπιταλισμός πέρασε απο στο τρίτο του στάδιο,αυτό της κατανάλωσης.
Όσο αφορά τη χούντα και κυρίως τη περίοδο που προηγήθηκε αυτής ( μετεμφυλιακή περίοδος, Ιουλιανά 65,βασιλικό πραξικόπημα,αποστασία) είναι πολύ μεγάλη η κουβέντα για να τη ξεπετάξουμε μέσα σε τρείς-τέσσερεις γραμμές λέξεων. Η ελληνική χούντα είναι μία μικρή παράγραφος του ψυχρού πολέμου,  οι συνταγματάρχες έκαναν τη χούντα κινούμενοι επάνω στο ΝΑΤΟϊκο σχέδιο "Προμηθέας". Γενικότερα η ελληνική αριστερά και κυρίως το ΚΚΕ έχει τεράστιες ευθύνες τόσο για την επικράτηση των εθνικιστών και των δοσίλογων στην εξουσία με τη συμφωνία της Βάρκιζας και την αποχή απο τις εκλογές του 45,όσο και για την έλευση της χούντας όταν μέσω της ΕΔΑ κατέγγειλε σαν προβοκάτορες (τι πρωτότυπο) τους εξεγερμένους των Ιουλιανών τους οποίους δεν μπορούσε να ελέγξει.
Έχω αρκετές πρωτότυπες αναφορές για εκείνη τη περίοδο με στοιχεία και λεπτομέριες και άν το θέμα ενδιαφέρει απο ιστορικής πλευράς ας ανοιχτεί ένα νέο θέμα σχετικά με την εποχή απο το 1946-1967.

Είμαι της άποψης ότι τίποτα δε χαρίζεται και αυτό ισχύει και για τα δικαιώματα. Τα δικαιώματα κατακτώνται,εξάλου το λές και μόνος σου και δεν είναι διαφορετικό να σου δίνουν δικαιώματα λόγω του φόβου της αντίδρασης.

Χολιδόχε η οργάνωση δεν είναι κάτι μεταφυσικό σαν το άγιο πνεύμα που περιμένεις να πέσει απο τον ουρανό ή μέσω ενός θαύματος να ξυπνήσει κάποιος φωτισμένος και να αρχίσει το κήρυγμα σαν τον Αγιο Παύλο πέρνωντας τους δρόμους και τις γειτονιές. Η οργάνωση των ανθρώπων μπορεί να προκύψει μόνο μέσω της ισότιμης συνεργασίας και αλληλεγγύης βασιζόμενη σε κοινούς σκοπούς και στόχους.Αν οι άνθρωποι δεν είναι διατεθειμένοι να κάτσουν κάτω να κουβεντίασουν τα κοινά τους προβλήματα και να αναζητήσουν κοινές και αποδεχτές απο όλους λύσεις, οργάνωση δε πρόκειται να υπάρξει. Στο θέμα για το ΔΝΤ είχα βάλει ένα κείμενο με τρόπους οργάνωσης μέσω της αλληλοβοήθειας που έχουν γίνει πράξη εδώ και πολλά χρόνια και συνεχίζουν να υπάρχουν ακόμη και μέσα στο καπιταλιστικό σύστημα (LETS). Παραδείγματα έχουμε δεκάδες σχετικά με την οργάνωση σε τοπικό επίπεδο σε πρώτη φάση.
Η τελευταία πρόταση μου δεν είναι καθόλου αντιφατική και θα σου φέρω σαν παράδειγμα τον αρχαίο μύθο με το στάχυ.
Όταν πάρουμε στα χέρια μας ένα και μόνο στάχυ μπορούμε πάρα πολύ εύκολα να το τσακίσουμε και κυρίως να το κόψουμε σε κομμάτια.Αν πιάσουμε ενα δεμάτι απο στάχυα είναι σχεδόν αδύνατον να τα κόψουμε με τα χέρια μας όση δύναμη και να έχουμε.

41

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 06/07/10, 12:55 »

Χολιδόχε,κάθε κόμμα ή παράταξη που αποτελείται απο μια πρωτοπορία ανθρώπων και έχει σκοπό να ηγηθεί είναι ένα εξουσιαστικό μόρφωμα που σκοπό έχει να αντικαταστήσει μια εξουσία με μία άλλη.
Απο τη πλευρά μου μιλώ για αυτοοργάνωση,αλληλεγγύη και αλληλοβοήθεια απο τα κάτω με την ισότιμη συμμετοχή όλων στις αποφάσεις και όχι για την εγκατάσταση μιας πεφωτισμένης ελίτ προς αντικατάσταση μις καταπιεστικής ελίτ.

Οι εποχές "αμύνεσθε περί πάρτης" έχουν τελειώσει.Σήμερα όποιος δεν κινηθεί συλλογικά και σε συνεργασία με τους γύρω του έχει χάσει το παιχνίδι. Το αποτέλεσμα της σημερινής κατάστασης βασίστηκε κατα κύριο λόγο στην ατομικοποίηση του υποκειμένου με τελικη κατάληξη την αναδειξή του σε μονάδα η οποία γνωρίζουμε ότι και εύκολα χειραγωγείται και ακόμη πιο εύκολα καταστέλεται.

Το να βγεί ο κόσμος σήμερα στους δρόμους υποστηρίζοντας ο κάθενας μόνο τον εαυτό του και την ατομική του ευρήμερια είναι η απόλυτη ήττα του, γιατί οι εξουσιαστικοί μηχανισμοί ποτέ δε στυρίζονταν στην ατομικότητα των υποκειμένων τους αλλά στη συνολική τους πειθαρχία και  δύναμη.

42

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 06/07/10, 12:40 »

Όσον αφορά στην "επανάσταση", καθ' οσων γνωρίζω εγώ είναι "η ανατροπή και κατάληψη της εξουσίας απο ομάδα ανθρώπων που ΔΕ συμμετείχαν στην εξουσία" (σε αντίθεση με το "πραξικόπημα"). Μιας και λοιπόν οι στρατιωτικοί ΔΕΝ συμμετέχουν στην εξουσία αλλα την υπηρετούν, η κατάληψη της εξουσίας το '67 ΗΤΑΝ επανάσταση!! Και μάλιστα αναίμακτη. Είτε αρέσει σε κάποιους είτε όχι, γιατί τους χαλά τη ρομαντική ή Λενινιστική έννοια της επανάστασης. Μια επανάσταση που οδήγησε την επομένη σε μια δικτατορική διακυβέρνηση της χώρας, συμφωνώ. Αλλα η πράξη αυτή καθεαυτή ήταν "επαναστατική"

Ελπίζω να καταλαβαίνεις ότι οι παραπάνω κουβέντες σου αυτοαναιρούν η μια την άλλη.
Οι επαναστάσεις μέσα στην ιστορία είναι μαζικές και τις κάνει ο λαός  άσχετα απο την τελική κατάληξη τους. Όταν μικρές ομάδες ανθρώπων εκτρέπουν μια δημοκρατική κυβέρνηση,αυτό λέγεται "εκτροπή της δημοκρατίας" και ονομάζεται πραξικόπημα. Βλέπω ότι γενικά υποστηρίζεις την εννοιολογική εθνική ελληνική ταυτότητα,αλλά με την ελληνική γλώσσα δεν τα πάς πολύ καλά χωρίς να έχω πρόθεση να σε προσβάλω.
Ο στρατιωτικός μηχανισμός ενός κράτους στην κοινωνιολογία ονομάζεται κατασταλτικός μηχανισμός του κράτους και είναι συμμέτοχος στην κρατική εξουσία και όχι υπηρέτης του.Αυτά τα διδάσκει η κοινωνιολογία του Λυκείου.

Επίσης το να μη γνωρίζουμε την ιστορία του τόπου μας δεν είναι και τόσο κακό αρκεί να μη θεωρούμε ότι η άποψη μας δείχνει και τη πραγματική διάσταση των γεγονότων. Όταν έγινε λοιπόν το πραξικόπημα του 1967,το πρώτο του βράδυ υπήρξαν τρείς νεκροί πολίτες που βρέθηκαν τυχαία στο δρόμο των τανκς.Ένας απο αυτούς,παιδί 17 χρονών γαζώθηκε απο το πολυβόλο ενός τανκ στα πατήσια επειδή έκανε μια κοροϊδευτική γκριμάτσα στον επικεφαλής ενός άρματος. Την επόμενη του πραξικοπήματος συνελλήφθησαν 30 χιλιάδες άνθρωποι (πολιτικοί όλων των παρατάξεων,αριστεροί φακελωμένοι, συνδικαλιστές, δημοκρατικοί καθηγητές πανεπιστημίων κλπ) και τους έκλεισαν όλους στον υπόδρομο του Φαλήρου συμαδεύοντας τους με πολυβόλα. Ο μεγαλύτερος αριθμός απο αυτούς στάλθηκε στις εξορίες της Γυάρου και της Μακρονήσου,ενώ ένα σημαντικό ποσοστό στα κολαστήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ και της Μπουμπουλίνας. Το τραγούδι του Θεοδωράκη "χτυπούν απόψε στη ταράτσα τον Ανδρέα" γράφτηκε για τον καθημερινό βασανισμό του Ανδρέα Λεντάκη τις πρώτες μέρες του πραξικοπήματος,όπου κρατούταν μαζί με τον Θεοδωράκη στα κρατητήρια της ασφάλειας στη Μπουμπουλίνας.
Οι νεκροί και οι σακατεμένοι απο τα βασανιστήρια της χούντας ήταν εκατοντάδες, αποκορύφωμα του πραξικοπήματος ήταν οι 23 επώνυμοι νεκροί νέοι και νέες και οι 16 ανώνυμοι της εξέγερσης του πολυτεχνείου το 1973 και φυσικά η εισβολή και κατάκτησης της μισής Κύπρου με εκατοντάδες νεκρούς και αγνοούμενους το 1974.

¨οπως βλέπεις λοιπόν δεν ήταν και τόσο "αναίμακτα" τα πράγματα, εξάλου ο Λένιν είχε πεθάνει το 1928 για να προλάβει να κάνει τη προπαγάνδα του.

Είναι πολύ κρίμα ένας νέος άνθρωπος να μη γνωρίζει τη νεότερη ιστορία της πατρίδας του.
Να θυμάσαι κάτι και στο λέω εντελώς φιλικά:
Εκείνος που δε ξέρει την αλήθεια είναι μόνο ανόητος. Έκεινος που ξέρει την αλήθεια αλλά την αποκαλεί ψέμα είναι εγκληματίας.
και για χάρην της γνώσης αυτό το έγραψε ο Μπρέχτ.

43

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 06/07/10, 10:42 »

Το συγκεκριμένο θέμα το άνοιξα έγω για να αναδείξω τη βαρβαρότητα της κρατικής εξουσίας εναντίον όσων προσπαθούν να παλέψουν για την κλεμένη τους αξιοπρέπεια και όχι για προπαγανδιστικούς σκοπούς.
Αν θεωρείται η καταγγελία των βίαιων μεθόδων και επιλογών της κυβέρνησης προπαγάνδα εναντίον της, ή υπέρ ενός συγκεκριμένου πολιτικού χώρου,νομίζω ότι υπάρχει αναγνωστικό πρόβλημα και καλό θα ήταν να ξαναδιαβαστεί η αρχή του.

Αν επίσης πιστεύουν κάποιοι ότι με τη παράθεση ενός κείμενου σαν απάντηση σε έναν συγκεκριμένο χρήστη προωθείται η πολιτική κάποιας συγκεκριμένης συλλογικότητας, θα απαντήσω ότι το κείμενο μπήκε χώρις την υπογραφή της συλλογικότητας ακριβώς για να μη θεωρηθεί ότι γίνεται προπαγάνδα υπέρ αυτής.Εξάλου ανέλαβα προσωπικά την ευθύνη για αυτό γιατί όπως προείπα είναι κυριως συγγραμένο απο μένα.
Εκτός και αν θερωρούν κα΄ποιοι ότι οι αντίθετες απο αυτούς ιδέες είναι απλά και μόνο προπαγάνδα κι επείδη δε συμφωνούν  μαζί τους δε πρέπει να λέγονται.Καταλαβαίνετε βέβαια ότι αυτό σε απλά ελληνικά λέγεται λογοκρισία.

Αν και απάντησα παραπάνω για το πόσο εκμαλιστική είναι η πρόταση "καταδικάζω τη βία απο όπου και αν προέρχεται", θα συμπληρώσω λέγοντας ότι η φράση λειτουργεί ως μονομερής και αυτό γιατί ενώ ναι μέν καταδικάζει, βάζει θύτες και θύματα στο ίδιο τσουβάλι. Είπαμε ότι η βία του κράτους είναι δυσανάλογη έναντι της βίας των διαδηλωτών και αυτό γιατί σε σχέση με τα περιστατικά που καταγγέλονται στην αρχή δεν είχαμε ανάλογα περιστατικά με θύματα αστυνομικούς.
Η πλειοψηφία του κόσμου που συμμετέχει σε διαδηλώσεις συμμετέχει ειρηνικά. Η αντιμετώπιση τους απο το κράτος όμως δεν είναι καθόλου ειρηνική (οι επώνυμες καταγγελίες είναι στην αρχή του θέματος είπαμε).
Μήπως μπορείτε να σκεφτήτε τι θα γινόταν αν 30 χιλιάδες κόσμος κατέβαινε στο δρόμο και αποφάσιζε να δείξει την ανάλογη βία των σωμάτων ασφαλείας εναντίον τους;
Να σας πω εγώ,αυτή τη στιγμή θα μιλάγαμε για δεκάδες νεκρούς αστυνομικούς. Αντίθετα ο κόσμος δεν επιλέγει τη σύγκρουση αλλά την επιλέγει η κυβέρνηση με μοναδικό σκοπό τη τρομοκράτιση του πλυθησμού ώστε να μη διαδηλώνει και αυτό κύριες και κύριοι είναι ένα απο τα χαρακτηριστικά των φασιστικών καθεστώτων.

Αν λοιπόν μιλούσαμε για έμπρακτη καταδίκη της βίας απο όπου και αν προέρχεται και απο τη πλευρά της κυριαρχης πολιτιακής εξουσίας,τότε αντί για έναν Μάριο Ζ. που προφυλακίστηκε επείδη ένα μπουκάλι σαμπουάν που είχε στη τσάντα του βαπτίστηκε μολότοφ θα είχαμε και είκοσι προφυλακισμένους αστυνομικούς για πρόκληση σοβαρών σωματικών βλαβών εναντίον πολιτών, θα είχαμε άλλους τόσους προφυλακισμένους αστυνομικούς για εισβολές και καταστροφές σε σπίτια και ιδιωτικούς χώρους (ιδιωτικό άβατο) χωρίς εντολή και παρουσία εισαγγελέα, θα είχαμε αστυνομικούς κατηγορούμενους για απόπειρα πρόκλησης ατυχήματος με κίνδυνο ανθρώπινων ζωών και παρακώληση δημόσιων συγκοινωνιών κατά την εισβολή τους στο μετρό και τον ηλεκτρικό της Ομόνοιας, κλπ κλπ κλπ.

Δείξτε μου λοιπόν εσείς που καταδικάζετε τη βία απο όπου και αν προέρχεται μία περίπτωση νομικής καταδίκης ένστολων για τα παραπάνω περιστατικά (για να μην αναφερθώ στα χιλιάδες άλλα του παρελθόντως) και μετά ευχαρίστως να καταδικάσω κι εγω με τη σειρά μου την αμυντική αντιβία των διαδηλωτών.
Η δικαιοσύνη δεν είναι σαν τη χαλασμένη ζυγαριά του μανάβη που γέρνει μόνιμα υπέρ του,όταν βέβαια μιλούμε για τη πραγματική έννοια της δικαιοσύνης που λέει ότι είναι ίδια για όλους ανεξαιρέτως θέσης και τάξης.

44

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 05/07/10, 20:53 »

Δε νομίζω να σε ρώτησαν όταν υπέγραψαν το μνημόνιο με το ΔΝΤ. Ούτε σε ρώτησαν όταν αποφάσισαν να ανεβάσουν τα όρια ηλικίας για τη σύνταξη στα 65.Ούτε θα σε ρωτήσουν αύριο όταν αποφασίσουν να μειώσουν τους μισθούς στον ιδιωτικό τομέα.

Άνεκαθεν μερικά άτομα έκλεβαν τα δικαιώματα μιας ολόκληρης κοινωνίας όταν το αποφάσιζαν. Μερικοί απο αυτούς  ονόμαζονταν βασιλιάδες,άλλοι αρχιεπίσκοποι,άλλοι φεουδάρχες,άλλοι στρατηγοί,άλλοι πρωθυπουργοί, άλλοι βιομήχανοι ή οικονομικοί παράγοντες.

45

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 05/07/10, 19:49 »

Ποιος ο λόγος λοιπόν να γκρινιάζουμε αφού όλα έχουν προβλεφτεί και μπορούμε να ξαναδώσουμε στον εαυτό μας περισσότερα δικαιώματα ??

Ακριβώς αυτός είναι ο σκοπός  των κοινωνικών αγώνων. Παλεύουμε να πάρουμε πίσω τα δικαιώματα που μας έκλεψαν χωρίς να μας ρωτήσουν αν συμφωνούμε.

46

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 05/07/10, 19:32 »

Χολιδόχε,αυτή είναι και η κατ'όνομα δημοκρατία.Στη θεωρία η ίδια η κοινωνία ορίζει τα δικαιώματα των μελλών της,το ελληνικό σύνταγμα έχει άρθρο που όχι μόνο προβλέπει αλλά επιβάλλει στους πολίτες του να αντιστέκονται ακόμη και με τα όπλα όταν τα δημοκρατικά δικαιώματα τους καταπατούνται απο την εξουσία χωρίς αυτή να έχει τη συναίνεση τους.

Βραζίλη, δε νομίζω ότι έχει και πολύ σημασία η υπογραφή του κειμένου.Το ίδιο το κείμενο είναι που αναλαμβάνει το βάρος του και όχι ποιοί είναι απο πίσω του. Για να σου φύγει πάντως η περιέργεια, ο βασικός του συγγραφέας είμαι εγώ.
Επίσης οι άνθρωποι όταν κάνουν διάλογο αναλαμβάνουν και την ευθύνη του λόγου τους και δεν προσπαθούν να "ξεγλυστρίσουν" μέσω ερωτήσεων-θέσεων,ώστε αργότερα όταν αποδεικτούν οι συγκεκριμένες θέσεις λάθος,να ισχυριστούν ότι αυτοί έθεσαν μόνο ερωτήσεις και δεν έχουν πάρει θέση.

Πές μου ποιά είναι η δική σου άποψη επάνω στα συγκεκριμένα και θα συζητήσουμε τις γνώμες μας.Απο τη στιγμή που δεν λές την άποψη σου μη περιμένεις κάποιου είδους απάντηση, γιατί πολύ απλά ούτε εγώ διεκδικώ ρόλο δασκάλου,ούτε εσύ φαντάζομαι είσαι μαθητής.

47

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 05/07/10, 12:27 »

Τι συμβαίνει σε περίπτωση που δεν πληρώσει κάποιος τους παγκόσμιους δολοφόνους ??

Το ερώτημα είναι ποιός θα είναι αυτός. Εσύ κι εγώ αρνούμαστε να πληρώσουμε αλλά πληρώνουμε φόρους και απο τους φόρους μας η κυβερνήσεις δίνουν το ποσοστό τους στο ΝΑΤΟ. Δε νομίζω μέσα στο υπάρχων σύστημα να βρεθεί ελληνική (η όποια άλλη) κυβέρνηση που δε θα πληρώσει τη συμμετοχή της σε αυτού του είδους οργανισμούς.

48

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 05/07/10, 12:16 »

Στο βασικό σκέλος της συζήτησης με έχει καλύψει ο King σε όσα λέει. Το παραμυθάκι πέρι καταδίκης της βίας απο όπου και αν προέρχεται,είναι η αποφυγή του κράτους στο να αναλάβει τις δικές του ευθύνες, γιατί η κρατική επιθετική βία είναι δυσανάλογη σε σχέση με την αμυντική βία των πολιτών.Απο τη μια πλευρά έχουμε έναν κατασταλτικό μηχανισμό πλήρως εξοπλισμένο με όπλα,χημικά και κυρίως μια νομικά κατοχειρωμένη βία και απο την άλλη ανθρώπους που παλεύουν για το δικαιό τους με μέσα που σου προσφέρει ο δρόμος (πέτρες,ξύλα,μολότοφ) και φυσικά η δική τους αμυντική βία είναι εκ των προτέρων παράνομη.

Οι έχωντες την εξουσία,

• προσπαθούν  να μας πείσουν ότι η βία χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά, από αυτούς που  θέλουν να ανατρέψουν το Κράτος και να διασαλεύσουν τη τάξη    Για να μην εκθέτουν το «δημοκρατικό προφίλ»  τους, «διαπιστώνουν» ότι η Βία είναι καταδικαστέα «απ’όπου κι αν προέρχεται» και αυτή είναι η μόνιμη δικαιολογία τους όπως είπα και πιο πάνω.
  Σε  εξαιρετικά σπάνιες περιπτώσεις, όταν κανένα τέχνασμα τους δε μπορεί ν’αποκρύψει  τη πραγματικότητα αναφέρονται στη βία που χρησιμοποιεί το Κράτος ανάγοντας την  σε «μεμονωμένα περιστατικά»(περιπτώσης δολοφονιών πολιτών απο τα όπλα της αστυνομίας πχ Γρηγορόπουλος) κατάχρησης εξουσίας, όχι σε θεσμικό επίπεδο  εντολών του, αλλά σε ατομικές επιλογές προσώπων που απαρτίζουν τους  κατασταλτικούς μηχανισμούς του (βλέπε Κορκονέας), απαλλάσσοντας το κράτος από τη πολιτική του ευθύνη.
  
• Από τη  γέννηση των δυτικού τύπου αστικών δημοκρατιών, αυτό που είναι κοινά αποδεκτό σε  κοινωνικό και πολιτειακό επίπεδο, είναι ότι οι κατασταλτικοί μηχανισμοί του κράτους είναι αυτοί που δικαιούνται νόμιμα και αποκλειστικά να ασκούν βία.
  
  
•     Εφόσον η βία κατανοείται  ως μέσο επιβολής και διατήρησης των σχέσεων εξουσίας, είναι εύκολο να  κατανοηθεί επίσης ότι η έξαρσή της συνδέεται με την επιδείνωση μιας  οικονομικής, πολιτικής ή πολιτισμικής κρίσης. Γιατί η κρίση αυτή σημαίνει ότι  το κοινωνικό-πολιτικό σύστημα υφίσταται κλυδωνισμούς και, συνεπώς, κινητοποιεί  τους καταπιεστικούς μηχανισμούς της συντήρησής του.
  Η καταπίεση προκαλεί πάντα αντίδραση, παθητική  ή ενεργή, που είναι καθημερινή και διάχυτη και την οποία η εξουσία την  αντιμετωπίζει με  τους μηχανισμούς  καταστολής της τόσο στους δρόμους, όσο και σε ιδεολογικά θεσμικό επίπεδο. Τα παραπάνω είναι γνωστά και έχουν μελετηθεί  αλλά σπάνια τα συνδέουμε σε  ένα ενιαίο  σύστημα ερμηνείας της μονοπωλιακής κρατικής βίας.
  O Μαξ Βέμπερ (στοχαστής-φιλόσοφος) λέει: «Το κράτος αποκτά το μονοπώλιο  της φυσικής βίας, την οποία κατοχυρώνει νομικά και μόνο το κράτος έχει το  δικαίωμα να δολοφονεί (νόμιμη θανατική ποινή), να ασκεί βία εναντίον  οποιασδήποτε κοινωνικής ομάδας και να ποινικοποιεί τη βία σε όλους τους άλλους  κοινωνικούς φορείς ή σε διάφορα πεδία δράσης. Στην καλύτερη περίπτωση, αυτό  έγινε για να ελεγχθεί η βία και να υπάρχουν συνταγματικές εγγυήσεις με το  αντίστοιχο νομικό οπλοστάσιο για τον περιορισμό της. Αλλά η βία του κράτους,  φανερή ή κρυφή, υπάρχει πάντα ως συστατικό του στοιχείο.»
  
  
  Όσο αφορά τους ίδιους τους εργαζόμενους και το μόνο τρόπο αντίσταστης που έχουν  (διαδηλώσεις,καταλήψεις κλπ) για να περισώσουν κάποια απο τα δικαιώματα τους, ο τρόπος που αυτοί παρουσιάζονται απο τα φερέφωνα τους και τους πρόθυμους απολογητές της εκάστοτε κυβέρνησης και κρατικής εξουσίας,όσο προχωρά η κρίση και η επίθεση του καπιταλισμού στα δικαιώματα μας γίνεται όλο και πιό
  προκλητικός.
  Στην πραγματικότητα ενώ όλοι τους καμώνονται πως αναγνωρίζουν το   δικαίωμα στην απεργία και την κινητοποίηση, όταν αυτά τα δικαιώματα   εφαρμόζονται στην πράξη, τα καταγγέλλουν από τη μια ως αντιδημοκρατικά   και από την άλλη διότι πλήττουν άλλες κατηγορίες πολιτών από εκείνες που   κινητοποιούνται, ενώ η αιτία της κινητοποίησης, τα αιτήματα εκείνων που   κινητοποιούνται, παραμένουν συνήθως άγνωστα.                                              Ετσι οι αγωνιζόμενοι παρουσιάζονται ως αντικοινωνική ομάδα που   στρέφεται κατά της υπόλοιπης κοινωνίας, η οποία όμως αντιμετωπίζεται ως   νομιμόφρων και μη αντικοινωνική όσο βρίσκεται σε χειμερία νάρκη.
  Και για να μην ξεχνιόμαστε, θυμίζω ότι οι αγρότες κατηγορούνται   διότι εμποδίζουν τη διέλευση των οχημάτων και των εμπορευμάτων.
  Οι καταληψίες φοιτητές διότι παρεμποδίζουν όσους θέλουν να   εργαστούν ή να διδαχτούν να μπουν στις αίθουσες.Οι όποιοι διαδηλωτές διότι πλήττουν τους μαγαζάτορες και   δημιουργούν κυκλοφοριακό .
  Οι οδοκαθαριστές διότι πλήττουν τη δημόσια υγεία και την εικόνα   των πόλεων. Οι ναυτεργάτες διότι πλήττουν τον τουρισμό και τη ναυτιλία, κλπ κλπ κλπ.
            Στην πραγματικότητα εκείνο που επιδιώκεται είναι:     
            *Να θαφτούν οι αιτίες που γεννούν τις κινητοποιήσεις.     
            *Να στραφεί η υπόλοιπη κοινωνία ενάντια σε όποιον   κινητοποιείται, και να υποσκαφτεί η έκφραση αλληλεγγύης στα δίκαια   αιτήματα των εργαζομένων.     
            *Να αναχθούν σε κυρίαρχες οι παράπλευρες απώλειες της όποιας   κινητοποίησης και όχι οι απώλειες που προκύπτουν από τα αντιλαϊκά μέτρα   που οδηγούν στις κινητοποιήσεις, μέτρα τα οποία υποστηρίζεται   ξεδιάντροπα ότι λαμβάνονται για το καλό των εργαζομένων. Ετσι για   παράδειγμα συνέβη με την «απελευθέρωση» των απολύσεων η οποία, όπως   δήλωνε ανερυθρίαστα ο κ. Μανώλης Καψής στο δελτίο του Mega της   19/6/2010, καταπολεμά την ανεργία.     
            *Και κυρίως και πάνω απ' όλα επιδιώκεται να περιοριστούν ακόμη   και τα λειψά αστικά δικαιώματα σε απλές διακηρύξεις αρχών, οι οποίες από   τη στιγμή που πλήττουν στην πράξη την αστική τάξη και την εξουσία της,   αυτή τα καταπολεμά είτε άμεσα καταστέλλοντάς τα, είτε δικαστικά, είτε   χρησιμοποιώντας τα ιδεολογικά βαποράκια της.     
            Με αυτόν τον τρόπο όμως αποδεικνύουν τα πραγματικά όρια των   αστικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, αποδεικνύουν ότι ο σεβασμός τους όχι   μόνον μπαίνει σε δεύτερη μοίρα απ' ό,τι η υπεράσπιση του αστικού   καθεστώτος, αλλά ακόμη ότι η ουσιαστικοποίησή τους προϋποθέτει την   υπέρβασή του.     
            Είναι σαφές ότι η βαθύτατα ταξική, αντιδραστική, πολιτική που   ακολουθεί η κυβέρνηση για να μπορέσει να εφαρμοστεί στην πράξη, θα   συνοδευτεί από την ένταση του αυταρχισμού και της άμεσης βίας. Αυτό όμως   όχι μόνο δεν αρκεί, αλλά είναι και επικίνδυνο για το ίδιο το σύστημα,   στο βαθμό που είναι απαράβατος νόμος η βία να γεννά βία. Γι' αυτό και   επιδιώκεται ταυτόχρονα να αποσπαστεί η μεγαλύτερη δυνατή συναίνεση, αν   όχι άμεσα υπέρ των «κακών» μεν «αναγκαίων» δε για τη «σωτηρία της   πατρίδας» αντιλαϊκών μέτρων , τουλάχιστον έμμεσα κατά όσων   κινητοποιούνται εναντίον τους.     
            Σε αυτόν το θλιβερό ρόλο έχουν ενταχθεί και όλοι εκείνοι οι κατά   Νίτσε «επίσημοι παλιάτσοι», εκείνοι οι «περιττοί» και «ευκίνητοι   πίθηκοι» που κάθε βράδυ εκ του ασφαλούς «χύνουνε τη χολή τους» κατά των   αγωνιζόμενων εργαζομένων και των κινητοποιήσεών τους και αυτό το   ονομάζουν ειδήσεις.     
            Μια και μοναδική απάντηση μπορεί να τους δοθεί. Να αντιδράσουμε   σύσσωμοι ως «αντικοινωνικοί» γι' αυτούς πολίτες, και να τους αφήσουμε με   μοναδικό σύμμαχο την τάξη που κάποτε πολλοί απ' αυτούς έφτυναν και   σήμερα γλείφουν.     

49

Λοιπά / Απ: Εμφύλιος ταξικός πόλεμος

« στις: 02/07/10, 20:55 »

Τα γνωρίζω αυτά,του Στίνα το έχω. Σου είπα ότι δεν υποστηρίζω καν το ΚΚΕ,είμαι σφοδρά αντίθετος της πολιτικής του,ελευθεριακός είμαι,όχι σταλινικός και υπέρ των κομμάτων. Αλλά όπως σου ξαναείπα,δεν έχει κάνει το ΚΚΕ περισσότερα απο τους εθνικιστές για τον πιό απλό λόγο ότι ποτέ δεν είχε την εξουσία. Ο Στίνας ας πούμε γλύτωσε στο τσακ δύο φορές την εκτέλεση στη κατοχή απο την ΟΠΛΑ.
Κι εγώ στην επαρχία ζω αλλά έχω γνώση στα της Αθήνας λόγω πολλών επαφών με φίλους και σε κινηματικό επίπεδο.
Δεν προσπαθώ να σου αλλάξω την άποψη σου,τη γνώμη μου λέω βασιζόμενη σε πολιτικά κριτίρια.

50

Λοιπά / Απ: Ήρθε το ΔΝΤ...

« στις: 02/07/10, 19:47 »

Λεφτά υπάρχουν! Για το... ΝΑΤΟ
«Στις αρχές του μήνα ανακοινώθηκαν στις Βρυξέλλες τα στοιχεία του ΝΑΤΟ   σχετικά με το αν και κατά πόσον ανταποκρίνονται τα μέλη της Συμμαχίας   στις υποχρεώσεις που έχουν αναλάβει, όσον αφορά το σκέλος των αμυντικών   τους δαπανών. 

          Ως άνθρωποι και ως πατριώτες βρισκόμαστε, λοιπόν, στην   εξαιρετικά "περήφανη" (και "πατριωτική") θέση να σας το αναγγείλουμε:     
          Η Ελλάδα διέπρεψε! (...)     
          Εντός του 2009 κατόρθωσε (ήταν η μία από τις μόλις 5 χώρες που   το πέτυχαν) και ξόδεψε ποσό πάνω από το 2% του ΑΕΠ της για ΝΑΤΟϊκές   δαπάνες, ποσοστό το οποίο έχει τεθεί ως κατώτατο όριο στο πλαίσιο της   Συμμαχίας.     
          Για την ακρίβεια, η Ελλάδα συνέτριψε το όριο του 2% και εκτίναξε   τις ΝΑΤΟϊκές στρατιωτικές της δαπάνες στο ποσοστό του 3,4% του ΑΕΠ,   δηλαδή διέθεσε υπέρ ΝΑΤΟ ποσό, το οποίο ανέρχεται στα 7 δισ. ευρώ!     
          Για να έχουμε μια τάξη μεγέθους του "πατριωτισμού" του ΠΑΣΟΚ,   καθώς και του αντίστοιχου της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ, υπενθυμίζουμε ότι τα   χρήματα αυτά, τα 7 δισ. ευρώ δηλαδή, αν δεν είχαν διατεθεί για τους   παγκόσμιους δολοφόνους, αλλά για τις ανάγκες του ελληνικού λαού, τότε   όχι μόνο δεν θα χρειαζόταν να επιβληθούν στον λαό τα μέτρα του   περασμένου Μάρτη (αύξηση ΦΠΑ, αύξηση φόρων στη βενζίνη, κατάργηση δώρων   Χριστουγέννων, Πάσχα και επιδομάτων αδείας σε μισθωτούς και   συνταξιούχους, κατάργηση επιδόματος αλληλεγγύης κ.λπ.), αλλά θα υπήρχε   και περίσσευμα για τα δημόσια ταμεία, ύψους 1,2 δισ. ευρώ! (...)     
          Οπως έχει παραδεχτεί το υπουργείο Αμυνας, το ετήσιο κόστος που   συνεπάγεται για την Ελλάδα η αποστολή ελληνικών στρατιωτικών δυνάμεων   για να υπηρετούν το ΝΑΤΟ σε Αφγανιστάν, Ιράκ, Κοσσυφοπέδιο, Λίβανο   κ.λπ., ανέρχεται ετησίως στα 300 εκατομμύρια ευρώ...».