Μηνύματα

26

Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Απ: ΟΛΑ ΤΑ ΞΕΧΝΑΣ (ΔΙΑΣΚΕΥΗ)

« στις: 26/03/05, 18:15 »

Δε θα ήθελα να ασχοληθώ με τεχνικές λεπτομέρειες (κι όχι γιατί δεν υπέπεσες σε λάθη), γιατί η αισθητική του ύφους μονοπώλησε το ενδιαφέρον μου.

Πολύ δακρύβρεχτο στυλ Μιχάλη, πολύ μελό και πολύ πόνος. Η λυγμική προσέγγιση του κομματιού μου θύμισε ένα κακέκτυπο Γονίδη, Πάρη (βλέπε ντουέτο με Βίσση), Κυριαζή και Βαλάντη. Σίγουρα δε θα ήταν κάτι που θα επέλεγα να ακούσω, αλλά αυτό δεν αποκλείει την όποια αποδοχή της από άλλους κύκλους και κυρίως κέντρα διασκέδασης.

Εξαρτάται φυσικά από το τι ακριβώς επιζητάς από τη μουσική.

27

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: Σταμάτης Σπανουδάκης - ΝΥΦΕΣ (o.s.t)

« στις: 26/03/05, 14:34 »

Διθυραμβική κριτική με παρέθεση πλείστων όσων τεχνικών όρων (μέτρο, ρυθμός, μετατροπία κοκ) για να πειστούν κι οι πλέον δύσπιστοι για την αξία του έργου, αλλά δε σου κρύβω πως υπάρχει κάτι που δε μου κάθεται πολύ καλά σχετικά με την ανυστερόβουλη οπτική σου κι αυτό έχει να κάνει με την πληροφορία που παρέχεις στο βιογραφικό σου (ανάμεσα στα τόσα κατορθώματά σου):

"Πρόσφατα έγινα βασικό μέλος του τμήματος προώθησης και διαφήμισης στο διαδίκτυο καθώς και του τμήματος κριτικών και παρουσιάσεων στην δισκογραφική εταιρεία του ΣΤΑΜΑΤΗ ΣΠΑΝΟΥΔΑΚΗ :  ΜΕΛΩΔΙΚΟ ΚΑΡΑΒΙ."

Είναι σα να βάζω το Νίκο Τριανταφυλλίδη δηλαδή να μου περιγράφει τις αρετές του Gagarin205 και να αναμένω αφελώς μια σφαιρική κριτική που θα δίνει το ίδιο βάση και σε τυχόν αρνητικές διαπιστώσεις.

Όχι φυσικά πως δε δικαιούσαι της κριτικής, από όπου κι αν προέρχεσαι, αλλά μην περιμένεις να τη λάβω και σοβαρά υπόψη, όταν υπάρχουν βάσιμα συμφέροντα.

28

Τα καλύτερα... / Απ: Νύχια για κλασσική κιθάρα

« στις: 26/03/05, 03:29 »

ξέρει κανείς αν μπαίνουν-βγαίνουν εύκολα ή αν φαίνονται σαν γυναικεία...(ξέρω εγώ μην μας κράζουν στο αμφιθέατρο....)

Άμα τα πάρεις σε χρώμα φούξια δε θα έχεις κανένα πρόβλημα. Kiseichukan speaking!

29

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Ελληνικό metal

« στις: 26/03/05, 01:40 »

Ψηφίζω "On Thorns I Lay" από αντίδραση και μόνο.

30

Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές / Απ: Βασιλιας της σκονης!!! (εκτελεση: Black oyt) (ελπιζω να μην το εκτλεσαμε.....)

« στις: 26/03/05, 01:31 »

Για να κάνω μια σύνθεση όλων των απόψεων (μια σούμα κοινώς) καταλήγουμε στα εξής: χρειάζεστε άλλο κιθαρίστα, μπάσο, drummer και τραγουδιστή. Κατά τα άλλα μια χαρά.

Επίσης δε θα ήταν άσχημο αν δοκιμάζατε να εντάξετε στη ενορχήστρωση τσέλο, κλειδοκύμβαλο, όμποε, τον ήχο από ένα καζανάκι, τον ύμνο της ΑΕΚ και samples από τους ιθαγενείς της Ζουαζηλάνδης για να πρωτοτυπήσετε και να ξεφύγετε από τα εσκαμμένα.

Και για να σοβαρευτούμε, μέτριο παιδιά, μέτριο, αλλά δε θα σας πάρουμε και το κεφάλι (τα σώβρακα ίσως). Θέλει πολύ δουλειά, θέλει νεκροί χιλιάδες να 'ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους. Υπομονή, εμπιστοσύνη στο όραμά σας για μια καλύτερη μουσική Ελλάδα, θέληση και θα έρθει κι η νίκη εκτός έδρας.

31

Σύνδεσμοι μουσικών οργάνων / Απ: heavy metal

« στις: 25/03/05, 16:15 »

Πλειάδα από metal (γενικώς κι αορίστως), αλλά και rock album για να κατεβάσετε.

Ενδεικτικτά συγκροτήματα: Antimatter, Carcass, Covenant, Cradle Of Filth, Hammerfall, Godsmack, Lacuna Coil, Kamelot, Iron Maide, Metallica, Led Zeppelin, Megadeath, Rammstein, Pantera, Slipknot, Slayer, Tool, Theater Of Tragedy, The Gathering, Yellowcard, Warrior, Papa Roach, Poison The Well κα

32

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: VERSUS "ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ..."

« στις: 25/03/05, 16:01 »

για να καταλαβω...συμφωνεις με αυτη την κριτικη ή διαφωνεις?

Θα έμπαινα στη διαδικασία να συμφωνήσω ή να διαφωνήσω αν είχα πλήρη άποψη για το δίσκο, κάτι που δε συμβαίνει. Δε σου κρύβω όμως πως ό,τι άκουσα από το site μου άφησε τη γεύση ενός παρωχημένου ήχου και προσωπικά έχω χορτάσει (ή μάλλον μπουχτίσει) από το συγκεκριμένο καμμιά δεκαετία πιο πριν, για να τον επιζητώ διακώς στο σήμερα.

33

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΑΡΑ ΝΑ ΤΡΑΓΟΥΔΩ 19 ΣΥΝΘΕΤΕΣ ΜΕΛΟΠΟΙΟΥΝ ΠΑΛΑΜΑ

« στις: 25/03/05, 15:05 »

Οφείλουμε να ευχαριστήσουμε και το βρυκόλακα των πνευματικών δικαιωμάτων (ΑΕΠΙ) που υπήρξε χορηγός της όλης προσπάθειας.

34

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Διάφανα Κρίνα

« στις: 24/03/05, 16:14 »

Στην Αγγλία φίλε μου, τη στιγμή που μιλάμε διενεργούνται μερικές δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) συναυλίες συγκροτημάτων, τοπικών και διεθνών, του rock κι όχι μόνο μουσικού χώρου, σε μια πληθώρα από μουσικά στέκια και ζωντανές σκηνές. Η κοσμογονία που συντελείται εκεί, δεν μπορεί καν να γίνει αντιληπτή απο το δικό μας μίζερο μικρόκοσμο, που μέτρια συγκροτήματα παίζουν ενώπιον 10 ανθρώπων και λένε κι ευχαριστώ.

Υπάρχει μια διαφορετική κουλτούρα στο συγκεκριμένο ζήτημα. Ο εκάστοτε πελάτης αντιμετωπίζεται με σεβασμό σε χώρους που δεν αποτελούν άθλια καταγώγια. Και κλιματισμός υπάρχει και καλή ακουστική και νορμάλ τιμές κι απ' όλα. Εδώ πας σε μια μουσική σκηνή και κρατάς τα μάτια σου από το τσιγάρο που πασχίζει να δραπετεύσει και το ίδιο από τα αεροστεγή κουτιά που μας στιβάζουν. Σου 'ρχεται να πιάσεις τη σκούπα και να βάλεις ένα χεράκι μπας και καθαρίσει από τη λέρα και το πουρί που έχει πιάσει (στο rock βλέπεις είμαστε χύμα και δε θέλουμε μέγαρα και ξενέρωτους καθωσπρεπισμούς).

Μην την ψάχνεις...άλλο universe!

35

Σύνδεσμοι μουσικών οργάνων / Απ: Bootleg Heaven

« στις: 24/03/05, 02:10 »

Χαμένο στο διάστημα το παρόν thread κι ενδεικτικό του τι μπορείς να βρεις με μια απλή αναζήτηση. Είπα να το αναστήσω μια που έτυχε σπουδαίας συμμετοχής.

Κρατήστε 2 διευθύνσεις που θα σας φανούν χρήσιμες στους δαιδάλους των bootlegs:

* Bootleg Browser (414 links για Bootlegs)

* Bootleg (εκατοντάδες links)

Καλή ακρόαση στους dslαδες και καλή υπομονή στους υπόλοιπους.

36

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: linkin park

« στις: 24/03/05, 01:18 »

Που το θυμήθηκα τώρα αυτό ε?

Μολονότι μόνο fan δε δηλώνω, είχα την ατυχία να πέσω πάνω σε ένα live album τους κατά τη συνήθη διαδικτυακή μου αναζήτηση, οπότε σκέφτηκα πως κάποιοι θα το έβρισκαν χρήσιμο...ορίστε λοιπόν:

Linkin Park In Texas 2003

37

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: VERSUS "ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ..."

« στις: 23/03/05, 13:55 »

Κι ένα review του Δημήτρη Πετροβίτση από το rocking.gr (και στο θέμα των Εν Πλω, πάλι ο ίδιος τύποας από πίσω):


Είναι πολύ δύσκολο να κρίνεις πλέον δίσκους Ελληνόφωνου rock, τη στιγμή που η σκηνή περνάει μία παρατεταμένη ύφεση. Από τη μια δεν θέλεις να πιστέψεις πως μπορεί και όλα να τελείωσαν πια, αλλά καθώς δεν βλέπεις κάτι το συγκλονιστικό να κυκλοφορεί από νέα σχήματα, απογοητεύεσαι. Πριν λίγο καιρό έφτασε στα χέρια μου και το πρώτο αν δεν κάνω λάθος cd των Versus με τίτλο "Είναι Κάτι Παιδιά..." Ομολογώ ότι το άκουσα πάρα πολλές φορές και κατέληξα στο συμπέρασμα να προσπαθήσω να δώσω μερικές καλοπροαίρετες συμβουλές, αντί να κάνω μια αυστηρή και ξύλινη κριτική... (σημείωση Kiseichukan: με άλλα λόγια, θες να τους τα χώσεις, αλλά κρατιέσαι)

Το γνωρίζω εκ πείρας, η δισκογραφική εταιρεία και η εταιρεία διανομής (πολλές φορές είναι η ίδια) παίζει σπουδαίο ρόλο στην κάθε δισκογραφική απόπειρα. Η συγκεκριμένη εταιρεία των παιδιών, κάποια NMC, αν δεν είναι δικιά τους είναι ανυπόστατη και μπορεί να τους δημιουργήσει περισσότερο κακό από καλό. Από ότι είδα, το cd δεν υπάρχει σε κεντρικά δισκοπωλεία της Σταδίου και της Πανεπιστημίου στην Αθήνα και στην Τσιμισκή στη Θεσσαλονίκη, που σημαίνει ότι η εταιρεία απλά το κυκλοφόρησε και μετά άφησε την μπάντα στο έλεος της, χωρίς καμία βοήθεια. Η παραγωγή δεν είναι καλή και οι ήχοι στην κιθάρα από το πρώτο μέχρι το τελευταίο κομμάτι οι ίδιοι. Πάλι ρίχνω το φταίξιμο στην εταιρεία που όπως και κάθε άλλη, δεν πληρώνει ούτε μία δραχμή για την παραγωγή και έτσι η κάθε μπάντα προσπαθεί να φέρει σε πέρας μόνη της το δύσκολο έργο της παραγωγής αλλά και της χρηματοδότησης του cd. Η συμβουλή μου είναι καλύτερα να κυκλοφορείς δύο κομμάτια με σύγχρονους ήχους και δεμένα σε maxi single (αν και οι εταιρείες δεν το δέχονται εύκολα) παρά ολόκληρο cd σε γρήγορο διάστημα.

To στυλ της μουσικής, για μένα, είναι λίγο παλιομοδίτικο και φέρνει στο νου την δεκαετία του 80, χωρίς να είναι απαραίτητα κακό αυτό. Δεν υπάρχουν σύγχρονες φόρμες αν και τα κομμάτια είναι δουλεμένα σωστά. Τέλος η ενορχήστρωση είναι λιτή και απλή και οι στίχοι στεγνοί και επαναλαμβάνονται (παρατήρησα ότι τέσσερα κομμάτια ξεκινάνε με τις φράσεις ...είναι κάτι παιδιά... είναι κάτι ώρες... είναι κάτι μέρες... κι είναι φορές).

Τελειώνοντας θα ήθελα να πω στα παιδιά να συνεχίζουν να κάνουν αυτό που αγαπούν, δηλαδή να παίζουν μουσική, από ότι έχω ακούσει και ένας συγκεκριμένος σταθμός που παίζει rock στην Αθήνα τους βοηθάει ιδιαίτερα (άλλωστε είναι και ο μόνος που παίζει ελληνικό rock πια).

Η τελευταία καλοπροαίρετη συμβουλή μου είναι ότι όταν στέλνεις ένα δελτίο τύπου κάπου, πρέπει να είναι τουλάχιστον καθαρογραμμένο και να περιλαμβάνει πληροφορίες αλλά και ένα βιογραφικό της μπάντας.

38

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Νικόλας Άσιμος 1949 – 1988

« στις: 22/03/05, 14:49 »

Den e8i3a egw ton Panoush. Esy ton eipes karagaizei kai adedrasa. Ti 8es twra? To 8ema elh3e

Ε, εντάξει ρε συ Roufus. Κάποιος δικαιούται να θεωρεί τον εκάστοτε καλλιτέχνη καραγκιόζη, χωρίς να κινδυνεύει δα κι η σωματική του ακεραιότητα. Μη θίγεσαι τώρα κι εκ μέρους του...αυτά τα κάνουν μονάχα οι θερμόαιμες 12χρονες οπαδοί του Ρουβά.

Και για την ιστορία, δεν τον θεωρώ καραγκιόζη τον άνθρωπο.

39

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: φαντασματακια μου σκιες.

« στις: 22/03/05, 04:45 »

Χμμμ...τώρα τι να πω, για να μη σε κακοκαρδίσω κι σένα (κομπλεξικός θα γίνω στο τέλος).

Οι στίχοι σου παραπέμπουν έντονα σε μουσικούς χώρους που μου είναι από αδιάφοροι έως αποκρουστικοί. "Μυρίζουν" καψουρολαϊκή πίστα επιπέδου Δρούτσα και Γαρμπή (έχει κι ανάλογο τραγουδάκι) και δυστυχώς απέχουν από το να χαρακτηριστούν έστω πρωτότυποι στη χρήση κάποιων εικόνων μέσα στη θεματική τους κοινοτοπία.

Δε σου κρύβω πως έχω δει να μελοποιούνται και να γίνονται κι επιτυχίες πολύ χειρότερα εκπονήματα...ρητορικά όμως να το θέσω, είναι αυτό το ζητούμενο?

40

Διασκέδαση / Απ: Κουφά Forever...ώρα για γέλιο!!!

« στις: 22/03/05, 03:50 »

Αχαχαχα...μην ανοίγουμε και καινούριο thread.

41

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / A Greek Tribute To Depeche Mode

« στις: 21/03/05, 20:14 »

Όχι, αυτή η συλλογή δεν είναι ούτε φλωροαγγλική, ούτε βλαχοαμερικάνικη, είναι "greek and proud of it" (αστειεύομαι φυσικά). Ο πλήρης τίτλος "Around The World And Back - A Greek Tribute To Depeche Mode" κι οφείλει την ύπαρξή της καταρχήν στο μεγαλύτερο ελληνικό fan club τους Hysterika που εδώ και 4 χρόνια παλεύει με θεούς και δαίμονες για να συγκεντρώσει το υλικό του tribute.

17 συγκροτήματα του εναλλακτικού electrobeat/indie/pop κι όχι μόνο χώρου φιλτράρουν γνωστά και λιγότερο δημοφιλή κομμάτια των DM μέσα από το πρίσμα της δικής τους οπτικής και το αποτέλεσμα είναι τουλάχιστον αξιόλογο. Άλλοι πιο κοντά στο πνεύμα του θέματος, ελέω συγγενικής μουσικής φυσιογνωμίας (Atria, Mίκρο, Monitor, Marsheaux, Decode, Carpe Diem) κι άλλοι με ντεσαβαντάζ οικιότητας με το χώρο, αλλά όχι λιγότερο επιτυχημένοι (Κοργιαλάς, Ορχήστρα του 5ου Γαλαξία, Πέτα, Raining Pleasure, Φόβοι Του Πρίγκηπα, Παπαδοπούλου) κατορθώνουν να επαναπροσδιορίσουν το πνεύμα των DM, αφήνοντας στο τέλος τουλάχιστον μια ικανοποιητική εντύπωση ακόμα και στους πλέον αυστηρούς οπαδούς των τελευταίων. Σίγουρα δε στέκουν όλα τα κομμάτια στο ίδιο υψηλό επίπεδο, ούτε σφύζουν έμπνευσης, αλλά οφείλω να αναγνωρίσω πως συνολικά πρόκειται για ένα ιδιαίτερα πετυχημένο tribute και μάλιστα αρκούντως καλύτερο από άλλα του εξωτερικού που έχω ακούσει.

Προσθέστε μεταξύ άλλων και μια ιδιαίτερα καλόγουστη συσκευασία, με τους στίχους του κάθε κομματιού να αναγράφονται σε 17 καρτ ποστάλ αστικής αισθητικής κι έχετε ένα tribute στολίδι, που αξίζει να αποκτηθεί κι από τους μη-φανατικούς του συγκροτήματος.

Κυκλοφορεί σήμερα 21/3/05, αν και προσωπικά την τσίμπησα με 12Ε από το εξαιρετικό party που διοργάνωσε το Σάββατο στο Μαρούσι το Ηysterika με τo Dewar's, με live από 5-6 καλλιτεχνες που πήραν μέρος και στο tribute.

Tracklisting:

- - 1.YEAH: Police Of Truth
- - 2.MIKPO: World In My Eyes
- - 3.ΕΛΕΝΗ ΠΕΤΑ: Only When I Lose Myself
- - 4.RAINING PLEASURE: Shouldn't Have Done That
- - 5.MINDWALTZ: Shake The Disease
- - 6.MONITOR: Little 15
- - 7.MARSHEAUX: New Life
- - 8.DECODE: Behind The Wheel
- - 9.OBERON: Enjoy The Silence
- - 10.ATRIA: Photographic
- - 11.EMIGRE: Somebody
- - 12.ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΟΡΓΙΑΛΑΣ: Halo
- - 13.FOTONOVELA: But Not Tonight
- - 14.ΦΟΒΟΙ ΤΟΥ ΠΡΙΓΚΗΠΑ: Never Let Me Down Again
- - 15.ΟΡΧΗΣΤΡΑ ΤΟΥ 5ου ΓΑΛΑΞΙΑ: In Your Room
- - 16.ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ: Stripped
- - 17.CARPE DIEM: Clean

42

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: Metallica - St.Anger

« στις: 21/03/05, 14:20 »

Koita to 8ema einai na vgaleis ta drums kai o diskos amesws anevainei se a3ia. ALla kai tous stixous na allazame ligo tote 8a htan tromeros. Exei polla kala riffs

Με τη λογική όμως του αφαιρώ/προσθέτω, όλοι οι δίσκοι της παγκόσμιας δισκογραφίας είναι εν δυνάμει αριστουργήματα. Εμείς οφείλουμε να κρίνουμε αυτό που επέλεξαν να μας διαθέσουν.

43

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: Metallica - St.Anger

« στις: 20/03/05, 19:19 »

Πολύ στιβαρός δίσκος...ό,τι πρέπει για να μεταφέρεις τη μαγειρίτσα του παππού στο κρεβάτι του.

44

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: Νικόλας Άσιμος 1949 – 1988

« στις: 19/03/05, 17:05 »

Δε νομίζω πως ήταν μπροστά από την εποχή του, απλώς δεν ήταν η εποχή του, εννοώντας πως ανήκε συνειδητά στο περιθώριο της μέσης κοινωνικοπολιτικής κουλτούρας. Και σήμερα η μάζα δεν κατανοεί με ευκολία τη στάση ζωής του Άσιμου, ακόμα κι αν αποδέχεται το δημιουργικό του ταλέντο και τις καταθέσεις του. Δε νομίζω να υπάρξει και ποτέ εποχή που θα αγκαλιάσει μια φύσει και θέσει ρηξικέλευθη προσωπικότητα, ως τον κανόνα.

45

Τα καλύτερα... / Απ: Νύχια για κλασσική κιθάρα

« στις: 18/03/05, 03:21 »

Ψεύτικα νύχια έχετε βάλει?

Φυσικά, αλλά τα βγάζω πριν παίξω κιθάρα μη σπάσουν.

46

Επιστήμη και Τεχνολογία / Απ: Συμπαν...Εχει ορια??

« στις: 18/03/05, 03:19 »

Apo thn allh gia to apeiro. Oi thewritikoi mathimatikoi lene oti yparxoun diafora epipeda apeirou. Px apo to diasthma 0-1 yparxoun apeiroi arithmoi. Sto diasthma 0-2 omws to diasthma apeirwn arithmwn einai megalytero...

Excuse me?! Τι είναι αυτά, καινούργια μαθηματικά?

Δεν υπάρχει μεγαλύτερο ή μικρότερο άπειρο...το άπειρο είναι άπειρο. Άπειρο + 1 μας κάνει άπειρο κι όχι κάτι μεγαλύτερο του απείρου κατά μία μονάδα.

47

Άνθρωπος και ζωή / Απ: Το νόημα της ζωής

« στις: 16/03/05, 23:45 »

νο 3  kiseichukan..
Ο Θάνατος?...έ τότε να τον επισπεύσουμε...

Η υπομονή είναι αρετή. Άλλωστε δεν είπα πως πρέπει να τον επιδιώξουμε.

48

Ερμηνευτές, δημιουργοί, τραγούδια, δίσκοι / Απ: dream theater

« στις: 16/03/05, 20:17 »

Το αναφέρει σε αποκλειστικότητα το Avopolis.

49

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Απ: Sage Francis - A Healthy Distrust

« στις: 16/03/05, 01:56 »

ΗALLELUJAH BROTHER!

Καλώς ήλθες στην Εκκλησία του Μουσικού Πλουραλισμού & Ποικιλίας...εσύ θα είσαι ο εκλεκτός που θα οδηγήσει τις ορδές των μετανοημένων πιστών μακρυά από την κόλαση της μονόχνωτης μονομέρειας στη Γη των Εναλλαγών και της Διαφορετικότητας. (πλάκα κάνω!)

Το κομματάκι είναι πιο κολλητικό κι από ξαναμμένο χταπόδι (της οικογένειας Enteroctopus Dofleini). Βάλτο στο repeat 2-3 φορές κι έγινε το κακό.

50

Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές / Sage Francis - A Healthy Distrust

« στις: 16/03/05, 01:21 »

Καλές (λέμε τώρα) οι ροκάδικες/μεταλλικές παρωπίδες μας, μας ζεσταίνουν και το πρόσωπο το χειμώνα, αλλά όσο περισσότερο τις αφήνουμε στην άκρη, τόσο περισσότερο ενδιαφέρουσα γίνεται η περιήγησή μας στο αχανές μουσικό ηχόκοσμο που μας περιβάλλει. Έτσι για αλλαγή λοιπόν από τα καθιερωμένα προτείνω να ακούσουμε ένα κομμάτι (τι κομμάτι...κομματάρα!) από τον τελευταίο δίσκο του Sage Francis, που όπως ήδη περιγράφει και το review του Κώστα Παπασπυρόπουλου στο Atraktos, έχει ορισμένες ιδιαιτερότητες. Νoμίζω πως το "Sea Lion" ανήκει στην κατηγορία "hip hop διαμάντια που είναι πολύ πιθανό να λατρευτούν κι από μη-hip hop ακροατές".

Δεν ασχολούμαι πολύ με το hip hop, αλλά το A Healthy Distrust, το νέο άλμπουμ του Sage Francis, είχε τρεις σημαντικούς λόγους για να το κάνω: α) τη συμμετοχή του Will Oldham, β) την κυκλοφορία του μέσω της punkοειδούς Epitaph και γ) το γεγονός ότι ο Francis ήταν ο ένας από τους δύο Non-Prophets (ο άλλος ήταν ο Joe Beats), που το άλμπουμ τους Hope (2003) το είχα συμπαθήσει πολύ.

Ο Sage (Paul) Francis από το Rhode Island των ΗΠΑ ανήκει στη νέα γενιά των hip hoper, αυτή που έχει εμπλουτίσει και έχει αναμορφώσει το συγκεκριμένο είδος τα τελευταία χρόνια. Υπήρξε μέλος της Anticon, δηλαδή την εταιρία της hip hop πρωτοπορίας, όπου κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ (Personal Journals, 2002). Αυτό, όμως, που τον διαφοροποιεί από τους άλλους ανάλογους καλλιτέχνες, είναι ότι το δικό του hip hop διατηρεί αρκετά old school στοιχεία, κυρίως όσον αφορά τα φωνητικά. Εδώ θα αναγνωρίσετε στοιχεία Public Enemy στην εκφορά του λόγου, ενώ ακόμα και το έντονα πολιτικοποιημένο περιεχόμενου αυτού, παραπέμπει πολύ στο hip hop της παρέας του Chuck D. Αναμενόμενο βέβαια, αφού ο Francis είναι ένας MC που δηλωμένα λατρεύει τον Chuck.

Το άλμπουμ ανοίγει με το κομμάτι The Buzz Kill, όπου ο 27χρονος καλλιτέχνης μάς αυτοπαρουσιάζεται λέγοντας: “… by analyzing the past, Sage can project into the future”. Όντως αυτή την εντύπωση αφήνει το A Healthy Distrust. Ο Francis κρατά τα στοιχεία που αγάπησε από το παραδοσιακό hip hop και το προωθεί μουσικά σε νέους χώρους, χρησιμοποιώντας μια μεγάλη και γνωστή ομάδα νεωτεριστών του είδους. Έτσι, στα 15 τραγούδια του άλμπουμ συμμετέχει η παρακάτω dream team: Sixtoo, Dangermouse, Alias, Joe Beats και οι πιο άγνωστοι σε μένα (αλλά εξίσου καλοί με βάση το αποτέλεσμα): Reanimator, Daddy Kev, Controller 7, Varick Pyr.

Το στοιχείο, όμως, που δεν ήταν αναμενόμενο, και που απογειώνει το άλμπουμ, είναι το τραγούδι Sea Lion που έχει συγγράψει ο Sage Francis με τον Will Oldham, δηλαδή τον «μάστορα» της americana και του lo-fi. Εδώ τα πράγματα γίνονται καθηλωτικά. Στο γνωστό τρόπο ερμηνείας του Oldham προστίθεται ένα εξαίρετο beat του Alias και μαζί με το καταιγιστικό ραπάρισμα των μεταφορικών στίχων από τον Sage Francis επιτυγχάνεται η τέλεια συνύπαρξη της americana με το hip hop. Θεωρώ το Sea Lion ένα από τα καλύτερα τραγούδια που θα ακουστούν μέσα στο 2005.

Το γεγονός ότι ο Francis γίνεται ο πρώτος rapper που υπογράφει στην Epitaph δεν με παραξενεύει. Ίσως είναι πια τακτική της εταιρίας να ανοίξει λίγο τους ορίζοντές της και να πάρει στο δυναμικό της μερικούς από τους καλύτερους καλλιτέχνες των άλλων ειδών. Το έχει κάνει ήδη με τον Tom Waits. Το ότι το κάνει και με τον Sage Francis αποδεικνύει το πόσο πίστεψε στο ταλέντο του μουσικού από το Rhode Island. Με το θαυμάσιο A Healthy Distrust αυτός φρόντισε να μην τη διαψεύσει.

---> Sea Lion <---