Μηνύματα

401

Λοιπά / Απ: ΠΟΙΟΙ ΕΙΣΤΕ? (Βιογραφικά μελών του forum)

« στις: 14/06/05, 15:10 »

Λέγομαι Χαρά, είμαι Θεσσαλονικιά και γράφω ποιήματα απο 14 χρονών περίπου. Τα τελευταία 4 χρόνια ασχολούμαι μόνο με το τραγούδι και γράφω ότι μου ΄ρθει! Από λαικά εώς pop,jazz, rock,. . . .  ξένους στίχους,. . . κλπ.
Συνεργάζομαι με κάποιους τοπικούς μουσικούς αλλά τίποτα το σπουδαίο .
Προσπαθώ κι εγώ να πιάσω το άπιαστο όνειρο ( της θερινής νυκτός! ) μαζί με όλους τους άλλους.



                         

402

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στον ίσκιο των ονείρων

« στις: 13/06/05, 11:35 »

Ευχαριστώ vert και για τα καλά σου λόγια και για τις παρατηρήσεις!!!

Η αλήθεια είναι ότι τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να ξεφύγω από το απόλυτο μέτρο και την ομοιοκαταληξία κι αυτό είναι απαίτηση των μουσικών που συνεργάζομαι. Προσωπικά όμως, εδώ και 14 σχεδόν χρόνια, αυτός είναι ο τρόπος που μου αρέσει να εκφράζομαι μέσα απ΄τους στλιχους. Αν έχω στραφεί προς το τραγούδι περισσότερο είναι γιατί αυτό που ένιωσα πριν 4 χρόνια όταν άκουσα το πρώτο κομμάτι μου μελοποιημένο δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο για μένα. Και κάθε φορά που ακούω ένα δικό μου κομμάτι μελοποιημένο νομίζω ότι η καρδιά μου θα σπάσει από χαρά !!

Όσο για το ξες και πολλά άλλα παρόμοια που θα συναντήσεις σε 'μένα, είναι διότι τα κομμάτια τα γράφω όταν μου έρχεται έμπνευση μόνο!! και μέσα συνήθως σε πέντε λεπτά…     μετά δεν τα ξανακοιτάω για μεγάλο διάστημα. Κρατάω σημειώσεις από όλες τις παρατηρήσεις και επισημάνσεις που μου γίνονται και μόλις νιώσω έτοιμη στρώνομαι στην δουλειά ( που δεν μ' αρέσει αλλά απαιτείται  ) της διόρθωσης.

Συγγνώμη αν σε κούρασα με την πολυλογία μου ( το έχω αυτό! ) αλλά θέλω όσοι μου χαρίζουν λίγο από τον τόσο πολύτιμο χρόνο τους, να γνωρίζουν δύο πράγματα για μένα. Όχι μόνο απλά και ξερά αραδιασμένες κάποιες στροφές, υπογεγραμμένες από ένα άσχετο όνομα!

                           
                                   

403

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το ρεπό

« στις: 12/06/05, 17:28 »

Είναι πολυ όμορφο κι ερωτικό, γεμάτο συναίσθημα και τρυφερότητα!!!

Μελοποιημένο θα είναι ακόμα πιο υπέροχο

Αν αναλογιστούμε αυτά που ακούμε καθημερινά στο ράδιο, θεωρώ οτι εδώ υπάρχουνε αρκετά πιο αξιόλογα κομμάτια που με την σωστή μελοποίηση θα γινόντουσαν μεγάλες επιτυχίες!! Και νοημα διαθέτουν και συναίσθημα και πολύ όμορφες εικόνες δημιουργούν.


                 

404

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στον ίσκιο των ονείρων

« στις: 10/06/05, 21:31 »

Ήρθες και τρύπωσες στο ίσκιο των ονείρων
σαν μια ψευδαίσθηση στο φεύγα της βραδιάς
Μια πανδαισία από τ' άρωμα των κρίνων
πλανιέται γύρω σου, σαν μου χαμογελάς

Να μην χαράξει, να χορτάσω αυτό το λίγο
που είσαι δίπλα μου, ίδιος Αυγερινός
Να σ' αγκαλιάσω μια φορά προτού να φύγω
να το προλάβω πριν χαθείς μέσα στο φως

Να ξες προσεύχομαι σε 'σένα κάθε βράδυ
και την εικόνα σου στην σκέψη μου κρατώ
Δεν θα κρυφτείς ποτέ ξανά μες στο σκοτάδι
μες στην ψυχούλα μου θα ζεις και για τους δυο.


Για εκείνον που άφησε ένα απέραντο κενό μες στην ψυχή μου.

405

Λάθη και προτάσεις / Απ: Σοβαρές και ειλικρινείς προτάσεις στα μέλη και στους admins

« στις: 10/06/05, 18:44 »

Είμαι 2-3 μέρες στο forum και θα ήθελα να ομολογήσω πως είναι το μοναδικό (εδώ και χρόνια) που μ'έκανε να κολλήσω στο net. (Αυτό το λέω γιατί θέλω να τονίσω πως και οι admin και πιο πολύ όλοι εσείς που δίνετε ζωή στο forum κάνετε πολύ "καλη δουλειά" και αξίζετε όλοι σας συγχαρητήρια).
Μάλλον δεν θα έπρεπε να πάρω μέρος στην συζήτηση γιατί βλέπω πως έγινε πιο προσωπική αλλά θα ήθελα να εκφράσω και την δική μου ταπεινή γνώμη.
Το να κρατάμε τους τύπους και τα προσχήματα πιστεύω πως είναι απαραίτητο, ειδικά όταν συζητάμε και μπορεί να μας "ακούει" ο οποιοσδήποτε. Όχι να προσποιούμαστε αλλά να προσέχουμε το λέγειν μας περισσότερο.
Αν μιλούσατε με 2-3 καλούς σας φίλους στη μέση ενός αμφιθεάτρου και γύρω σας υπήρχανε χιλιάδες άτομα που μπορούσαν να σας ακούσουνε κάθε ηλικίας, θα εκφραζόσασταν το ίδιο?? Εγώ πάντως όχι!

406

Λάθη και προτάσεις / Απ: Η τεράστια δύναμη τόσων μελών..........

« στις: 10/06/05, 16:25 »

Είναι μια πολύ ωραία πρόταση αλλά θα συμφωνήσω με την Holiday.
Δεν γνωριζόμαστε κι απ' ότι έχω καταλάβει ελάχιστα μέλη γνωρίζονται πραγματικά μεταξύ τους, για να γίνει μία τόσο μεγάλη συλλογική προσπάθεια θα πρέπει σαν πρώτο βήμα να γνωριστούμε όσα μέλη ενδιαφερόμαστε ανά πόλη, να βρεθούμε αρκετές φορές κι ύστερα κατόπιν ψηφοφορίας ( κατά την γνώμη μου )να οριστούν κάποια μέλη ως " συμβούλιο" ας πούμε, το οποίο θα πρέπει να μαζεύει τις εισφορές, να κατανέμει τις διαφορές εργασίες, κλπ.
Για πείτε μου λοιπόν πόσο εύκολα θα δίνατε την ψήφο σας σε ένα άτομο που θα το γνωρίζατε κάποιες ελάχιστες μόνο ώρες και για να διεκπεραίωση όλες αυτές τις σημαντικές δραστηριότητες για εμάς!!!!

Αυτό ήτανε το πρώτο που σκέφτηκα όταν διάβασα την πρόταση και με σταμάτησε!

407

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο ΑΓΓΕΛΟΣ. . .

« στις: 09/06/05, 16:21 »

Σας ευχαριστώ όλους και κάθε έναν ξεχωριστά για τον χρόνο που αφιερώσατε στο κομμάτι μου και για τα καλά σας λόγια. Θα ήθελα να γνωρίζετε ότι το συγκεκριμένο κομμάτι γράφτηκε και μελοποιήθηκε ταυτόχρονα και γι' αυτό είναι κι από τα ελάχιστα που έχω γράψει χωρίς καθαρό μέτρο και ομοιοκαταληξία.

                       

408

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Αν..

« στις: 08/06/05, 12:31 »

Γράφεις πολύ ποιοτικά! Είχε πολύ καιρό να με αρέσει έτσι κομμάτι! Μακάρι να τα δεί κάποιά εταιρία γιατί αξίζει κι ελπίζω να υπάρχουνε κι άλλα εξίσου ωραία κομμάτια απο 'κει που ήρθε κι αυτό!!

409

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Ο ΑΓΓΕΛΟΣ. . .

« στις: 08/06/05, 12:21 »

Χθες το βράδυ αργά είδα έναν άγγελο μ’ ολόλευκα φτερά
και πηγαμε μαζί ταξίδι μακρινό, στο ονείρου τον παράδεισο εσένα για να βρω!
μέσα απ' του χρόνου τις στοές πετάξαμε μαζί
γυρίσαμε πίσω στο χθες που είχε ξεχαστεί

Άνοιξε τις φτερούγες του και μ' άφησε απαλά
σταθηκε πλάι μου και είπε σιγανά:
" Αυτή είσαι 'συ! Ένα κορίτσι όλο ζωντάνια και ψυχή
  Αυτό είμαι 'γω! Ένα αγόρι απ'το χθες και σ'αγαπω
  Σαν μ'άγγιζες, έπαιρνα μέσα μου του κόσμου τις πνοές
  Κι ήταν για 'μας, όλα τα αύριο που τώρα μου χρωστάς!"

Σε κοίταξα, κι ήσουν εσύ ο άνθρωπος μου κι η ζωή
με τύλιξες σε ένα φως με λάμψη αστρική
και ξύπνησα μόνη και πάλι στο κρεβάτι το διπλό
σου φώναξα :" Δωσ' μου φτερά! Μάθε και μένα να πετώ!"

Μα χάθηκες, όπως και τότε, στην απέραντη σιωπή
και άφησες αυτές τις λέξεις συντροφιά μου ως το πρωί.
" Αυτή είσαι 'συ! Ένα κορίτσι όλο ζωντάνια και ψυχή
  Αυτό είμαι 'γω! Ένα αγόρι απ'το χθες και σ’ αγαπώ
  Σαν μ’άγγιζες, έπαιρνα μέσα μου του κόσμου τις πνοές
  Κι ήταν για 'μας, όλα τα αύριο που τώρα μου χρωστάς!"

[/b]


Για εκείνον, που η καρδιά του έμεινε εκεί που αγαπούσε.