Μηνύματα

76

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Σ’ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

« στις: 07/03/09, 08:34 »

Παρά το γεγονός οτι δεν μ' αρέσει να επανέρχομαι στα θέματά μου, θα το κάνω. Θέλω να ευχαριστήσω θερμά όλους σας για τα σχόλια, αλλά επιτρέψτε μου να ευχαριστήσω περισσότερο τη Βάγια που ανέσυρε τα λάθη μου και μ' έκανε να στραφώ κατά του εαυτού μου για την στάση αμέλειας που επέδειξα.
Βάγια σ' ευχαριστώ θερμότατα.
Θα προχωρήσω στις κατάλληλες διορθώσεις.

77

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Θάλασσα δίχως Ουρανό...

« στις: 07/03/09, 08:24 »

Αρτιότατο και αρμονικότατο. Έχεις πολύ ωραίο θέμα και εξαιρετική αποτύπωση. Παρόμοιάζεις πολύ όμορφα καθώς δεν κάνεις χρήση του "σαν", το αφήνεις να το κάνουμε εμείς επαγωγικά. Θεωρώ καλλίτερο σημείο τον στίχο "γλάστρα με δίχως χώμα." καθώς η ποιητική σου δημιουργικότητα μετατρέπει μια αδόκιμη χρήση της γλώσσας σε κάτι οικείο που δεν ξενίζει (αναφέρομαι στο "με δίχως"). Εδώ φαίνεται πως η ποίηση υποτάσσει την γλώσσα χωρίς να την αλλοιώνει. Το επισημαίνω γιατί ενώ στην καθημερινότητά μας δεν ευσταθεί μια φράση του τύπου : "ήρθε με δίχως αμάξι" στην ποίηση αυτό μετασχηματίζεται σε κάτι αποδεκτό. Κατ' αυτόν τον τρόπο δίνεις ιδιαίτερη έμφαση στην απουσία ενός πράγματος. 

78

Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια / Απ: George Emmanuel - LOST (Top Guitar Students Videos)

« στις: 27/02/09, 14:39 »

Δεν υπάρχουν σωστές και λάνθασμένες απόψεις. Οι απόψεις είναι προσωπικά βιωματικά αποστάγματα και ο καθένας είναι ελεύθερος να τις διατυπώνει. Καμμία σύγκλιση ή απόκλιση απόψεων δεν μπορεί να λειτουργήσει απαγορευτικά στη διατύπωσή τους. Όσοι ενστερνίζονται λογικές απαγορεύσεων απλά δεν μπορούν να επιβληθούν στον αυταρχισμό τους.

79

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Σ’ ΑΓΑΠΩ ΚΑΙ ΣΥΓΓΝΩΜΗ

« στις: 26/02/09, 16:02 »

Εγωισμός κι όλου του κόσμου η ουσία
Μπόλικο χρήμα η ζωή μας να κυλά

Η ανθρωπιά να καταγράφει απουσία
Και η συνείδηση να πέφτει χαμηλά

Λέξεις κι αισθήματα με τόση δυσκολία
Κι όλοι οι άνθρωποι μυρίζουνε λεφτά

Υπηρεσίες μαμωνά για εσοδεία
Υπηρεσίες πού ΄χουν μάνα τη σκλαβιά

Της ζωής τις αξίες δε τις μάθαμε ακόμη
Δε πουλιούνται με χρήμα δε τις γράφουνε νόμοι
Λίγα φτάνουνε μόνο για ν’ ανοίξουν οι δρόμοι
Τραγουδήστε δυο λέξεις: "Σ’ αγαπώ" και "Συγγνώμη"

Δύο θεοί να πολεμούνε άλλο κρίμα
Ένας επάνω κι ένας κάτω χαμηλά

Κάθε ανάσα ένα τάμα για το χρήμα
Κάθε αξία στο κενό να ακουμπά

Άνθρωποι τρέχουνε να κόψουνε το νήμα
Και όλοι θέλουνε να έχουνε πολλά

Στρατιωτάκια με περίτεχνο το βήμα
Υποταγμένα πορτοφόλια στη σειρά

Της ζωής τις αξίες δε τις μάθαμε ακόμη
Δε πουλιούνται με χρήμα δε τις γράφουνε νόμοι
Λίγα φτάνουνε μόνο για ν’ ανοίξουν οι δρόμοι
Τραγουδήστε δυο λέξεις: "Σ’ αγαπώ" και "Συγγνώμη"

Ωρίωνας 2008©

80

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Μια συμφωνία ανακωχής

« στις: 26/02/09, 15:44 »

Είναι ένα κομμάτι που βρίσκω πολύ ερωτικό με ακριβή αλλά και αρκετά ώριμη ομοιοκαταληξία. Δεν βασίστηκες στα ρήματα. Ένα σημείο μόνο στο οποίο σκάλωσα είναι το "ήταν αερικό" στο οποίο υπάρχει χασμωδία. Εξαιρετικός επίσης είναι και ο τρόπος με τον οποίο χρησιμοποίησες το μυθολογικό στοιχείο.

81

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παράτα με αδερφέ

« στις: 26/02/09, 15:34 »

Πολύ ενδιαφέρον κομμάτι πραγματικά. Ξεχωρίζει. Πολλοί στίχοι φλερτάρουν με την παρήχηση και πολλοί την περιέχουν.

Στα πάθη σου αφημένος και κοχλάζεις   "σ"
σου λένε: βόηθα, άγριο το αγέρι,         "γ"
αδιάφορα σφυρίζεις και φωνάζεις:         "φ"
Παράτα με αδερφέ, δεν μ' ενδιαφέρει     "μ"

Πλημμύρες έχουν πει τ' ανεμολόγια        "μ" και "π" (επίσης πρώτος στίχος με τρίτο έχουν αντίλαλο)
σκιές σου είχαν πει : "βάλε ένα χέρι",      "χ"
θυμάμαι που 'χες πει μ' άγρια λόγια:       "μ"
Παράτα με αδερφέ, δεν μ' ενδιαφέρει

Τα βλέμματα τριγύρω σου θλιμένα
της μοναξιάς το μέγεθος μεγάλο            "μ" και "γ"
σε ζήτησαν , και είπες θυμωμένα:
Παράτα με αδερφέ, βρες έναν άλλο .

Και τώρα που πονάς και αλαλάζεις           "π" και "λ"
την πίκρα σου μπορώ και ανιχνεύω.
Μα οι άλλοι πως ν' ακούσουν που σπαράζεις:  "π"
"βοηθείστε με αδερφοί σας ικετεύω"

Απ' την πρώτη ανάγνωση άρχισα να πέφτω πάνω στις παρηχήσεις. Και η ομοιοκαταληξία σου είναι προσεγμένη. Μπράβο ενδιαφέρον το κομμάτι σου.

82

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: σκέψεις της στιγμής

« στις: 26/02/09, 15:23 »

Παρά το γεγονός ότι πάτησες πάνω σε θέματα που χρησιμοποιούνται απο όλους μας συχνά, φάνηκε να βγάζεις ένα αποτέλεσμα που δεν είναι κοινότυπο. Θα μου άρεσε περισσότερο αν υπήρχε μια ακολουθία στα ζευγάρια των ομοιοκαταληξιών και δεν εναλλασόταν σε οξύτονες-παροξύτονες-προπαροξύτονες.
Αυτό που μου έκανε εντύπωση είναι η πρώτη και η τρίτη στροφές. Αν τις παρατηρήσεις θα δεις οτι διαφέρουν, έχουν έναν άλλον χαρακτήρα. Είναι ο χαρακτήρας που αποδίδει η παντελής έλλειψη ρημάτων που έχω αναφέρει ξανά. Η πρώτη και η τρίτη στροφή είναι καθαρόαιμες λυρικές.

83

Λάθη και προτάσεις / Απ: Ποίημα της χρονιάς – 2008

« στις: 25/02/09, 22:31 »

Και φυσικά αν δεν καταβάλουμε τα μέγιστα δυνατά για την υλοποίηση ιδεών, κάποια στιγμή οι συντονιστές θα στέλνουν 1048 μηνύματα και δεν θα λαμβάνουν καμμία απάντηση γιατί θα είναι μόνοι τους.

Τώρα τι δουλειά έχουν οι συντονιστές και το αναφέρεις εσύ μόνο το καταλαβαίνεις. Εγώ έστειλα Π.Μ. για άλλο σκοπό που δεν σε ενδιαφέρει προς το παρόν σαν μέλος εδώ του φόρουμ και φυσικά είναι δικαίωμα μου.
_______________________________________________________________________________ _____________________________________________
Το να προτείνουν Λάμπρο οι ίδιοι οι δημιουργοί τα θέματα που κατά τη γνώμη τους είναι και καλύτερα ήταν και δική μου γνώμη και μάλιστα αν θυμάσαι επέμενα σ’ αυτό.

Από την έρευνα που έκανα ( και η οποία αφορά την ανθολογία) φάνηκε πως η πλειονότητα των μελών που δημοσίευαν παλιότερα ποιήματα τους είναι αδύνατον να ενημερωθούν αφού δεν υπάρχει τρόπος. Ήθελα να πω δηλαδή πως θα κινηθούμε εδώ  κοντά στο 2008 και είναι κρίμα γιατί υπάρχουν πραγματικά πολύ καλά ποιήματα πιο πίσω.

Και ποιός σου είπε οτι αναφέρομαι στοχευμένα σε εσένα? 
Δεν έχω το δικαίωμα να εκδηλώσω ανοιχτά τις σκέψεις μου προς όλα τα μέλη παίρνοντας αφορμή απο τα λεγόμενά σου?
Δεν αντιλαμβάνομαι τον λόγο που σε έκανε να εκδηλώσεις αυτή σου τη στάση. 
Δεν έχω το δικαώμα να στείλω μήνυμα προς τα μέλη αναγνώστες του θέματος?
Ήλπιζα οτι θα εκλάβεις κατά τον αντίθετο ακριβώς τρόπο το μήνυμά μου.

84

Λάθη και προτάσεις / Απ: Ποίημα της χρονιάς – 2008

« στις: 25/02/09, 19:40 »

Και φυσικά αν δεν καταβάλουμε τα μέγιστα δυνατά για την υλοποίηση ιδεών, κάποια στιγμή οι συντονιστές θα στέλνουν 1048 μηνύματα και δεν θα λαμβάνουν καμμία απάντηση γιατί θα είναι μόνοι τους.

85

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ομοιοκαταληξίες

« στις: 23/02/09, 14:12 »

Φίλε rakenditos
Δεν αμφιβάλλω οτι υπάρχουν τραγούδια με τεχνικές αστοχίες. Πολλές φορές η απαίτηση να γίνει ένα τραγούδι ωθεί σε τέτοια περιστατικά.
Οι ασυνέπειες του μέτρου συνήθως οφείλονται στο γεγονός οτι καλούν τον στιχουργό να γράψει επάνω σε έτοιμη μουσική με αποτέλεσμα να μετατρέπει το μέτρο σε λάστιχο προκειμένου να "κάτσει" ο στίχος πάνω σε μουσικές γέφυρες και γεμίσματα που υπάρχουν εκ των προτέρων (εφόσον αναφερόμαστε σε στιχουργό που δουλεύει πάνω σε μέτρα και ομοιοκαταληξίες και δεν θεωρεί το οτιδήποτε που γράφει στίχους).
Όσο για την ομοιοκαταληξία η εμφάνιση συνήχησης (είδα οτι υπάρχουν 2-3 συνηχήσεις στο παράδειγμα που αναφέρεις) δεν αναιρείται, ως λάθος, απο ένα όμορφο τελικό αποτέλεσμα. Η συνήχηση είναι εκεί, υπάρχει και θα συνεχίζει να αποτελεί εσαεί ένα λάθος. Μπορώ να σου αναφέρω πολλά τραγούδια του Χατζηγιάννη που περιέχουν πολλές στιχουργικές αστοχίες αλλά παραμένουν επιτυχίες και μου αρέσουν κι εμένα ως σύνολο. Όμως και πάλι δεν σημαίνει οτι η αποδοχή ή η επιτυχία ή το όμορφο μουσικό αποτέλεσμα αναιρούν όποια λάθη. Απλά τα υπόλοιπα δημιουργικά κομμάτια (μουσική, ενορχήστρωση, ερμηνεία) του τραγουδιού "κάλυπτουν" αυτές τις αστοχίες.
Έχω αναφέρει ξανά σε κάποιο θέμα οτι σε ένα βιβλίο του Λευτέρη Παπαδόπουλου που έχω, δεν μπορώ να βρω με τίποτα τεχνικά λάθη.
Η αναφορά σε τεχνικά λάθη έχει να κάνει με αντικειμενικές παραμέτρους και όχι με υποκειμενικές.
Η διαφορά της ελεύθερης ποίησης και της στιχουργικής είναι η ίδια με αυτήν του ζωγράφου και του αρχιτέκτονα. Σκέψου όμως ο αρχιτέκτονας να σχεδιάζει στο χαρτί και στα μισά του σχεδίου να παρατάει τον χάρακα και τον διαβήτη και να τραβάει ευθείες με το χέρι και στο τέλος το μισό σχέδιο να είναι με τέλειες ευθείες και το άλλο μισό με ευθείες ΣΑΝ ευθείες. Το κτίριο που θα έχει σχεδιάσει θα είναι ωραίο αλλά όχι όσο θα ήταν αν το σχεδίαζε με την σωστή τεχνική.
Κάτι ακόμα που θα ήθελα να παραθέσω επ' αυτού είναι οτι ενδεχομένως κάποιος, επαναστατικά, να θελήσει να "παντρέψει" τις δύο προαναφερθείσες μορφές ποίησης (ελεύθερη και μετρική) για να το καταφέρει αυτό ΕΞΥΠΑΚΟΎΕΤΑΙ οτι την μετρική την παίζει άψογα στα δάχτυλα και θέλει να την πάει ένα βήμα παραπέρα σε μια νέα μορφή. Σου δίνω το παρακάτω παράδειγμα.
Πολλοί απο εμάς αν βλέπαμε έναν πίνακα του Πικάσο (χωρίς να ξέραμε ποιός είναι) θα λέγαμε οτι ζωγράφισε "κάτι" και οτι αυτό δεν δηλώνει κατ΄ ανάγκη πως ήταν μια τεράστια καλλιτεχνική οντότητα (ενδεχομένως κάποιοι να γελάσουν κιόλας).
Κι όμως, γνωρίζω οτι στην καλών τεχνών τους δείχνουν βίντεο με τον Πικάσο να παίρνει κάρβουνο στα χέρια και να ζωγραφίζει σε ελάχιστο χρόνο εκ του φυσικού δυο κοπέλες με απόλυτο ρεαλισμό.
Όποτε αν θέλει κάποιος να μην υπακούει στους κανόνες και να δημιουργήσει ένα δικό του ρεύμα θα πρέπει να κατέχει στον απόλυτο βαθμό τα απλούστερα σκαλοπάτια ούτως ώστε πάρει την τέχνη του και να δημιουργήσει την υπέρβαση.
Επιπροσθέτως, στίχοι με σωστό μέτρο δίνουν μεγάλη ώθηση σε έναν μουσικό κατά την μελωποίηση καθώς λειτουργούν καθοδηγητικά για τον μουσικό. Άλλωστε μην ξεχνάμε οτι το μέτρο συσχετιζεται με την ανάσα του ερμηνευτή.
Οι κανόνες της μετρικής πηγάζουν απο την φυσική ροπή που έχει ο άνθρωπος να επιδιώκει την τάξη σε κάθε παράμετρο της ζωής του.
Όταν λοιπόν βάζεις τον αναγνώστη σε ένα θέμα, ένα νόημα, μια δημιουργία και στα μισά ή σε κάποια σημεία διαταράσεις τον ρυθμό και την ομοιογένεια της ανάγνωσης, τότε ουσιαστικά βλάπτεις το ίδιο σου το έργο καθώς τα σημεία αταξίας δεν λειτουργούν ως σημεία που συμβάλουν ώστε να συνεπάρεις τον αναγνώστη σου.

κι αφτό που γράφο τόρα καταλαβένις αλλά δαιν σιμενι οτι ινε γραμένω σοστά γιατύ δεν ιπακούι στην τάξι που αίχουμαι ωρήσι ως κοινώ κοδικά κε σινδέετε διαχρονικά μαι τιν εσθιτικί μας

Φιλικά Ωρίωνας

86

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΑ ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΩ

« στις: 23/02/09, 11:03 »

Μια μορφοποίηση λίγο πιο προσεγμένη θα αναδείξει τους στίχους σου. Ρίξε μια ματιά και στους υπόλοιπους. Υπάρχει μεγάλη αταξία στην μορφοποίηση των στίχων σου και αυτό δεν βοηθάει τους αναγνώστες να κρίνουν ορθά.
Φιλικά Ωρίωνας

87

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ομοιοκαταληξίες

« στις: 23/02/09, 09:42 »

Συγχαρητήρια, η προσπάθεια είναι ευφυής και αξιέπαινη και μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμη σε έναν επαγγελματία στιχουργό που τον "ξεζουμίζουν" με παραγγελίες. Για τον ερασιτέχνη στιχουργό όμως ο προσωπικός διχασμός θα είναι αν θα δημιουργήσει αυτόφωτα ή ετερόφωτα. Μην ξεχνάμε επίσης πως μέσα απο τα συναισθήματά μας ανασύρουμε λέξεις που όχι απλά ταιριάζουν αλλά και έχουν μεγάλη "πυκνότητα" και φόρτο περιεχομένου, έτσι λοιπόν δεν νομίζω οτι η κονσερβοποίηση μπορεί να αποδώσει τα όμοια.
Παρόλα αυτά επαναλαμβάνω οτι η προσπάθεια είναι ευφυής και αξιέπαινη.

φιλε greekminisites χιλια πραβο!!
η δουλεια σου ειναι πραγματικα εντπωσιακη!!!
πραγματικα ου αρεσε απαρα πολυ και εκανες πολυ καλα που μας την επισημανες γιατι μπορει να φανει πολυ χρησιμη...αυτα για εσενα...

αλλα για τους υπολοιπους...

ρε παιδια εχει τοση σημασια η ομοιοκαταληξια για την οοιοκαταληξια?δηλαδη να εχεις γραψη κατι και να τερχεις να τσεκαρεις ποια λεξη μπορει να κολλησει???

εγω ψηφιζω να γραφει ο καθενας απλως αυτο που θελει να πει και απο κει και περα αν κατσουν τα μετρα και οι ομοιοκαταληξιες καλως , αν οχι στα ...δια μας!!!

αυτοι που σε ενα ποιημα ψαχνουν η κοιτανε πρωτα το μετρο κτλ και οχι τι γραφει ο φουκαρας που το εφτιαξε ειναι απλως ξενερωτοι...

παντως αυτο θα γινοτανε καλο θεματακι για το στιχοσκουπιδοτοπο...κατι σαν

"με plus C θα κανω ποιημα
κι ενα software την ριμα

και μ αλγοριθο γλυκια μου
θ σ ανοιξω την καρδια μου  

μα το μονο που φοβαμαι
λες ρε φιλε να την φαμε

μην τυχον και καποιος αλλος,
χακερ υψιστος μεγαλος

κανει search τις ιδιες λεξεις
copy-paste και τα μπλεξεις

αφου βλεπεις με τα λαθη
σ ειχα ως τωρα κακομαθει

με στα τελεια στιχακια
μοιαζουμ ολοι ρομποτακια".....

χαχαχαχα θα το κανω στιχη και θα το αναρτησω ολοκληρωμενο!!!

Φίλε rakenditos
Πρέπει να διαχωρίσουμε δύο πράγματα άλλο πράγμα η ποίηση χωρίς μέτρο και ομοιοκαταληξίες και άλλο οι στίχοι οι έμμετροι με ομοιοκαταληξίες. Όταν ξεκινά κάποιος να γράψει μια μετρική σύνθεση οφείλει να ανέβει στο επίπεδο της μετρικής σύνθεσης και να μην απαιτεί να κατέβει η μετρική σύνθεση στο επίπεδο που εκείνον εξυπηρετεί.
ΝΑΙ η ομοιοκαταληξία έχει σημασία στους στίχους.
ΝΑΙ πρέπει να τσεκάρεις ποιά λέξη μπορεί να κολλήσει. Διαφορετικά μην γράφεις έμμετρα γράψε ελεύθερα κανείς δεν σε εμποδίζει.
ΝΑΙ πρέπει να έχει συνεπές μέτρο.
Κι αν νομίζεις οτι όλα αυτά τα βγάζω απο το μυαλό μου σε παραπέμπω και στο σχόλιο του ποιητή Γιάννη Υφαντή που παρέθεσε ο Κιθαρωδός για να διαβάσεις ότι εστίασε σε αυτά τα σημεία που σε ξενίζουν.
Αποτελέσματα - Βραβεία 1ου Διαγωνισμού Στίχου kithara.gr
Το να ξεκινάμε κάτι έμμετρα και με ομοιοκαταληξίες και στη μέση επειδή μας "εξάντλησε" ή επειδή μας παράτησε η έμπνευση να το μετατρέπουμε σε ελεύθερο ποίημα γιατί έτσι γουστάρουμε δημιουργεί ένα ποιητικό υβρίδιο που δεν ανήκει ούτε στη μια κατηγορία ούτε στην άλλη.
Είναι διαφορετικό πράγμα να κάνουμε λάθος κάπου και να είμαστε εκτός κανόνων και είναι διαφορετικό πράγμα να εγκαταλείπουμε τις δημιουργικές "αρχές" μας.
Πρωτίστως τα πάντα έχουν να κάνουν με το νόημα και την απόδοση αλλά θα πρέπει να έχουμε κατά νου ότι υπάρχει και τεχνικό μέρος άσχετα αν αυτό δεν μας βολεύει ή διαταράσσει την ευκολία μας.
Αν σε κάποιο σημείο η έμπνευση μας παράτησε το βάζουμε στην άκρη και το συνεχίζουμε όταν θα μας ξαναβρεί. Κανείς δεν είναι υποχρεωμένος να παράγει ντε και καλά, εδώ και τώρα. Αν σού ρθει σού ρθε, αν όχι κάποια άλλη στιγμή.

88

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο Κανένας

« στις: 23/02/09, 09:33 »

Δεν θα κάτσω να το αναλύσω. Είναι φορές που πρέπει απλά να απολαμβάνουμε αυτό που διαβάζουμε. Κάτι τέτοιο έκανα κι εδώ και απόλαυσα την εξωτερίκευση των Ομηρικών σου επιρροών.

89

Λάθη και προτάσεις / Απ: ''Μουσική Άμιλλα''

« στις: 19/02/09, 15:35 »

Η, σαφώς, θετικότατή μου άποψη επί των προτάσεων διατυπώνεται εδώ:

Έκδοση ποιητικής συλλογής

Υ.Γ. Κάποια τέτοια μυαλά (του συντάκτη του παρόντος θέματος) ήταν που οδήγησαν τους ανθρώπους έξω απ' τις σπηλιές

90

Λάθη και προτάσεις / Απ: Ποίημα της χρονιάς – 2008

« στις: 19/02/09, 15:16 »

Η ιδέα του ποιήματος της χρονιάς είναι εξαιρετική και την επικροτώ με ολες μου τις δυνάμεις. Θα την στηρίξω όσο μπορώ.
Συμφωνω με την άποψη του qrusticks και τον συγχαίρω που το σκέφτηκε.
Κατά συνέπεια θα πρότεινα κι εγώ φέτος να "τρέξουν" παράλληλα δύο βραβεία 1 τιμητικό και 1 θεσμικό.
Εκτιμώ οτι επιβάλεται να δωθεί ένα τιμητικό βραβείο στον Σπήλιο ως ειδική περίσταση.
Και γιατί όχι αν υπήρχε και η γενική αποδοχή να μην δίναμε και το όνομα του στον διαγωνισμό;

91

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Συλλογή ποιημάτων για το Χαμόγελο του Παιδιού

« στις: 18/02/09, 16:26 »

Παναγιά

Μουσκεμένα τα πόδια
ιδρωμένο κορμί

Ξαναβγήκαν τα ρόδια
και ασπρίζει η γη

Σηκωμένα μπατζάκια
και παλάμες χαρτί

Και χαρά (α)πό παιδάκια
που γυρνούν στην αυλή

Προσεύχομαι γλυκιά μου Παναγιά
Απλόχερα να δίνεις τη χαρά
Εσύ Αειπάρθενε και Πλατυτέρα
εσύ αγάπη μου Θεού Μητέρα

Μες τη σκέψη θαμώνες
του ονείρου καημοί

Χίλιες δύο εικόνες
για μια νέα ζωή

Γολγοθά κάθε δάκρυ
Παναγίας ευχή

Όλοι (οι) πόνοι στην άκρη
Κι η χαρά λυκαυγή

Προσεύχομαι γλυκιά μου Παναγιά
Απλόχερα να δίνεις τη χαρά
Εσύ Αειπάρθενε και Πλατυτέρα
εσύ αγάπη μου Θεού Μητέρα

92

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΝΥΧΤΑ

« στις: 18/02/09, 15:23 »

Κάθε φορά και καλλίτερος κάθε φορά και πιο βελτιωμένος. Τα πηγαίνεις εξαιρετικά! Το "λίμνη-πρύμνη" είναι εξαιρετική επιλογή και έμπνευση. Στάθηκες απέναντι στη δομή σου με μαθηματική ακρίβεια και απέδωσες πολύ ωραία το θέμα σου. Βίοι παράλληλοι για ένα σπουργίτι κι ένα παιδί ή και ενδεχόμενη ταύτιση τους μέσα απο κοινά χαρακτηριστικά των δύο(?) αυτών οντοτήτων που μοιράζονται ένα κοινό ρεφρέν με περιεχόμενο που "κάθεται" γάντι στό πεσιμιστικό τους περιβάλλον.
Εύγε φίλε μού άρεσε.

93

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΟΔΟΣ ΑΝΩΝΥΜΟΥ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΟΣ

« στις: 17/02/09, 17:07 »

Αντιδραστική τοποθέτηση εύστοχα διατυπωμένη με διαχρονικό και επίκαιρο κοινωνικό χαρακτήρα.
Ένα μεγάλο μπράβο που επέμεινες και μάλιστα με επιτυχία στη δημιουργία προπαροξύτονων ομοιοκαταληξιών. Παρατήρησέ το αυτό και θα δείς οτι είναι σπάνιο, πόσο μάλλον όταν πρέπει να διατηρηθεί σε 20 στίχους.
Η χρήση αγγλικού αρκτικόλεξου φρόντισες να υπακούει το μέτρο σου.
Λέξεις της κοινής "πεζοδρομιακής" καθομιλουμένης συνυπάρχουν αρμονικά με άλλες "ευγενούς" χαρακτήρα κι αυτό σημαίνει οτι "παντρεύτηκαν" με επιτυχία.
Θα σου σημειώσω όμως και την παρουσία χασμωδίας πάνω στην οποία "σκόνταψα" κατά την ανάγνωση.
ούτ’έκανε έγκλημα ιδιώνυμο
όπως και μίας μικρούλας συνήχησης που παρα λίγο να μου ξεφύγει
Οδός»ξοφλημένων υπάρξεων».
Αιτίων ασήμαντων πράξεων.
Παρά την παρουσία τους όμως το θεωρώ επιτυχές εγχείρημα το κομμάτι σου (κυρίως λόγω της επιτυχούς προπαραλήγουσας). Απλά εχθρός του καλού είναι το καλλίτερο.
Κατά τα άλλα αν κάτσω κι άλλο θα γράφω συνέχεια.
Άλλο ένα θετικό σημείο είναι η παρουσία επιτυχούς αντίλαλου στο σημείο :
Οδός «Ανωνύμου του Έλληνος»!
Φτηνός ο οδοστάτης, νικέλινος.
Σωστός στη διατήρηση του αριθμητικού μέτρου και με αντίληψή του, καθώς απο τις αποστρόφους αντιλαμβάνεσαι που τοποθετούνται συνηζίσεις.

94

F.A.Q. αυτών των σελίδων / Απ: αποστολή προσωπικών δημιουργιών

« στις: 17/02/09, 16:25 »

Προσοχή!
ένα ένα όμως... μην κάνεις κανεναν βομβαρδισμό... κρίμα θα είναι...

Νά σαι καλά ξεσκίστηκα στο γέλιο!!!
 

95

Νέα και όχι μόνο / Απ: Αποτελέσματα - Βραβεία 1ου Διαγωνισμού Στίχου kithara.gr

« στις: 17/02/09, 11:17 »

Μεγάλη χαρά νομίζω για όλους που είχαμε την τιμή να συμμετάσχουμε σε έναν τέτοιο διαγωνισμό.
Συγχαρητήρια σε όλους τους συντελεστές που παρείχαν απλόχερα την ευκαιρία αλλά και σε όλους τους συμμετέχοντες.

96

Μουσικά νέα και συζητήσεις / Απ: Eurovision 2009

« στις: 16/02/09, 14:58 »

Eurovision η μεγαλύτερη ευκαιρία δημιουργίας γλυκανάλατων και εύπεπτων one night stand τραγουδιών.

97

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Tα βάσανα

« στις: 13/02/09, 23:49 »

-Στρατιώτης τεθωρακισμένων Ωρίωνας 95Δ ΕΣΣΟ!
Παρουσιάζομαι ενώπιόν σας αυτοβούλως κύριε Επίλαρχε προκειμένου να τηρήσω δημόσια δέσμευση απέναντι στον augo που έλαβε χώρα στο φόρουμ του kithara.gr


-Ημίιιιιιιιιιιανάς....

98

Διασκέδαση / Απ: Χιουμοριστικά κείμενα V1.2

« στις: 13/02/09, 16:19 »

Αν έρθουν μουσαφίρια σβήστε τα καλοριφέρ!


Όχι όποιου κι όποιου !

Μι πίτε μετά δε τω ξέραται !

Σύσφιξη διμερών σχέσεων

99

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΚΟΙΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΑΡΑΜΕΝΑ ΣΤΟ ΠΕΡΒΑΖΙ

« στις: 13/02/09, 16:17 »

Φοβούμενος το φαινόμενο μιας βαρετής επανάληψης μου, θα παραθέσω έναν απλό ειλικρινή και ουσιαστικό χαρακτηρισμό.
Εξαιρετικό!

100

Διασκέδαση / Η κόλαση

« στις: 13/02/09, 15:05 »

Το κείμενο που ακολουθεί αποτελεί μια απάντηση που δόθηκε σε ενδιάμεσες εξετάσεις/ προόδους στη χημεία στο Πανεπιστήμιο Κρήτης.
Η ερώτηση είχε ως εξής και βαθμολογούταν με έξτρα βαθμούς:
Η Κόλαση είναι εξώθερμη ή εσώθερμη;
(στη χημεία ή εξώθερμη δίνει θερμότητα ενώ η άλλη απορροφά).




Οι περισσότεροι φοιτητές έδωσαν απαντήσεις παρέχοντας αποδείξεις βασισμένες στο Νόμο του Boyle (ένα αέριο ψύχεται όταν μεγαλώνει ο όγκος και θερμαίνεται όταν συμπιέζεται) ή κάτι παρόμοιο. Ωστόσο, ένας έγραψε τα εξής:


Πρώτον πρέπει να γνωρίζουμε αν ο όγκος της κόλασης αυξάνεται προς το χρόνο. Επομένως χρειάζεται να ξέρουμε το ρυθμό με τον οποίο οι ψυχές εισρέουν στην κόλαση και το ρυθμό με τον οποίο διαφεύγουν.

Νομίζω ότι μπορούμε ασφαλώς να υποθέσουμε ότι όταν μια ψυχή πάει στην κόλαση, δεν πρόκειται να φύγει. Επομένως, δεν διαφεύγουν ψυχές. Τώρα για το πόσες ψυχές μπαίνουν, ας δούμε πόσες διαφορετικές θρησκείες υπάρχουν σήμερα στον κόσμο. Οι περισσότερες από αυτές δηλώνουν ότι αν δεν είσαι οπαδός τους, τότε θα πας στη κόλαση. Εφόσον υπάρχουν περισσότερες από μία τέτοια θρησκεία και εφόσον οι άνθρωποι ανήκουν σε περισσότερη από μία θρησκεία, τότε μπορούμε να εξαγάγουμε το συμπέρασμα ότι όλες οι ψυχές πάνε στην κόλαση. Και όπως έχουν οι ρυθμοί γεννήσεων και θανάτων, θα πρέπει να αναμένουμε ότι ο αριθμός των ψυχών στην κόλαση θα αυξηθεί εκθετικά.




Τώρα, ο λόγος για τον οποίο εξετάζουμε το ρυθμό αλλαγής του όγκου της κολάσεως, είναι γιατί ο Νόμος του Μπόυλ δηλώνει ότι για να παραμείνει σταθερή η θερμοκρασία και η πίεση στην κόλαση, ο όγκος της πρέπει να αυξάνεται αναλόγως με τις ψυχές που προστίθενται. Αυτό μας δίνει 2 περιπτώσεις:

1. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με πιο αργό ρυθμό από αυτόν με τον οποίο εισέρχονται ψυχές, τότε η θερμοκρασία και η πίεση θα αυξάνονται μέχρι να σκάσει η Κόλαση και να ξεχυθούν οι ψυχές.

2. Εάν η Κόλαση διαστέλλεται με ρυθμό πιο γρήγορο από τη αύξηση των ψυχών, τότε η θερμοκρασία και ή πίεση θα πέφτουν μέχρι να παγώσουν τα καζάνια της. Ποιά από τις 2 περιπτώσεις ισχύει??

Αν αποδεχθούμε το αξίωμα το οποίο μου είπε η Τερέζα όταν ήμουν πρωτοετής, ότι ."Θα πρέπει να παγώσει η Κόλαση πριν κοιμηθούμε μαζί". και αν συνθεωρήσουμε και το γεγονός ότι χθες το βράδυ όντως κοιμήθηκα μαζί της, τότε . ισχύει η δεύτερη υπόθεση και επομένως είμαι σίγουρος ότι η Κόλαση είναι εξώθερμη και ότι ήδη έχει παγώσει.

Απόρροια αυτής της θεωρίας είναι ότι η κόλαση, αφού έχει παγώσει, άρα δεν δέχεται άλλες ψυχές και επομένως έχει εκλείψει .... αφήνοντας μόνο τον Παράδεισο. Αυτό με τη σειρά του αποδεικνύει την ύπαρξη ενός Θεϊκού Όντος, το οποίο εξηγεί γιατί χθες το βράδυ η Τερέζα φώναζε συνεχώς: . "Θεέ μου, Θεέ μου" .

Αυτός ο φοιτητής πήρε το μοναδικό 'Α'.