Μηνύματα

801

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΟΝΕΙΡΑ

« στις: 11/09/08, 13:51 »

Σας ευχαριστώ που ασχολείστε με αυτά που γράφω
και εκφράζετε θετικές απόψεις σκέψεις αλλά και απορίες

802

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΟΝΕΙΡΑ

« στις: 09/09/08, 12:40 »

Χιλιοπαιγμένα όνειρα
σε φεγγαριού σκιά
πολλές φορές χαράματα
μιλάω του θανάτου

χιλιάδες πια ανώδυνα
πεσμένα οχυρά
που μένουν πια ανώνυμα
σε δρόμους του αοράτου

οι μέρες καταπίνουνε
του κόσμου τη μιλιά
μα οι νύχτες ξαναγίνονται
ψυχές που μας λυτρώνουν

αγάπες μας ανοίγουνε
τον δρόμο για ψηλά
μα όταν φεύγουν γίνονται
μαχαίρια που σκοτώνουν

τα όνειρα χαράζουνε
τον κόσμο απ' την αρχή
χωρίς πληγές και βάσανα
κόσμο γεμάτο ελπίδες

σκληρή πραγματικότητα
σκληρή μου εποχή
ποτέ ευχές και όνειρα
δεν σώζουν τις παρτίδες

803

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το μόνο που ζητώ ...

« στις: 07/09/08, 02:11 »

Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου SPL.
Είναι μεγάλη μου τιμή να με σχολιάζει θετικά ένας τόσο σημαντικός ποιητής σαν και σένα.

804

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Το μόνο που ζητώ ...

« στις: 05/09/08, 20:59 »

Αυτό που ζητώ είναι τελικά αυτό που κρατάω στο τέλος
πέρα από ''θολές αγωνίες'', συνήθεις καταστάσεις'',
''ανάξιες παραστάσεις'', και ''αδιάφορες πορείες''.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου.
Μου αρέσουν πολύ τα ποιήματά σου δείχνουν ευαίσθητη και όμορφη ψυχή
καθώς και ποιότητα γραφής.

805

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το μόνο που ζητώ ...

« στις: 05/09/08, 19:08 »

Απότομες στροφές
επάνω στις γραμμές
ρευστές ισορροπίες
το αίμα ρέει ζεστό
ποτάμι μου καυτό
θολές μου αγωνίες

χαμόγελα φθηνά
ψυχρά μου πρωινά
συνήθεις καταστάσεις
τα όρια είναι λεπτά
τα λόγια λιγοστά
ανάξιες παραστάσεις

στερέψαν οι αλλαγές
νεκρώσαν οι πληγές
αδιάφορες πορείες
επιστροφή στη γη
οριστική σιγή
χιλιάδες οι αιτίες

τα μάτια μου κλειστά
μια ψύχρα, μια σκιά
απόψε μ' αρρωσταίνει
το μόνο που ζητώ
είναι μονάχα αυτό
να είσαι ευτυχισμένη

806

Βιβλίο Εντυπώσεων / Απ: Ένα μπράβο και μία σκέψη για τους εξής.

« στις: 03/09/08, 12:15 »

Σε ευχαριστώ πολύ.

807

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ''ΧΩΡΙΑΤΗΣ''

« στις: 02/09/08, 21:51 »

Σε ευχαριστώ πολύ

808

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΕΡΩΤΕΥΜΕΝΟΣ ''ΧΩΡΙΑΤΗΣ''

« στις: 01/09/08, 18:02 »

Όπου και να 'σαι τώρα
και τη ζωή σου υφαίνεις
τον κόσμο ομορφαίνεις

όπου κι αν χαραμίζεσαι
στου κόσμου την πλημμύρα
είσαι η δική μου μοίρα

είναι η μορφή σου δάκρυ
μες στο μυαλό μου χύνεται
για τα όνειρα ευθύνεται

δεν έχει η αγάπη άκρη
τον χρόνο ακυρώνει
τον θάνατο σκοτώνει

Ο χρόνος ζωγραφίζει
τα πρόσωπα τα σώματα
μα η αγάπη ανθίζει
χαμόγελα και χρώματα

809

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο τρελός του χωριού

« στις: 30/08/08, 13:27 »

Αυτό το ποίημα είναι γεμάτο ανθρωπιά και καλοσύνη
Να 'σαι καλά

810

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Η εποχη των νερων

« στις: 28/08/08, 11:23 »

Ο ποιητής Ρακένδυτος με πένα που κεντάει
πλέκει στα γκρίζα πτώματα γιλέκα που ανασταίνουν.

Σε ευχαριστούμε ρε φίλε

811

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Φυλακή

« στις: 27/08/08, 11:58 »

Ποτέ ξανά αυτός ο αέρας
δεν θα φυσήξει ελευθερία
αρρωστημένες υπόγειες νότες
έχουν ποτήσει τη φυλακή

ποτέ η αγάπη δεν θα περάσει
με χίλιους κρότους για συνοδεία
ένα παράπονο θολή αιτία
αχαριστία για μια ζωή

ποτέ η μέρα δεν ξημερώνει
θλιμμένη νύχτα βαθειά σιωπή
χειμώνες άπειροι άνθρωποι μόνοι
με γονατίζει βαρέιά σιωπή

ποτέ ο πόνος δεν μαλακώνει
δάκρυα ποτάμια αίμα βροχή
μαύρος κατάμαυρος ήλιος με λειώνει
με απανθρακώνει χωρίς ψυχή

812

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Παράξενη βόλτα

« στις: 21/08/08, 20:10 »

Η πραγματικότητα είναι το παρόν και το παρελθόν ενώ η εναλλακτική διάσταση
ανήκει στην σφαίρα του μεταφυσικού. Η ''παράξενη'' μου βόλτα λοιπόν περνάει
από την ας πούμε φανταστική πραγματικότητα σε μια μεταφυσικό μέλλον.
Το ''τυφλό παρόν'' υποδηλώνει το άγνωστο. Το ''αγγίζω τη στιγμή'' έχει να κάνει
με το πέρασμα στην φανταστική διάσταση σαν συνέχεια από το πέρασμα στις ''πραγματικές διαστάσεις.
Σας ευχαριστώ για τα καλά σας λόγια

813

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παράξενη βόλτα

« στις: 31/07/08, 12:07 »

Βόλτα στο γκρίζο απόμακρο
σε ένα τυφλό παρόν
ανενεργή μου αίσθηση
ανύπαρκτη ελπίδα

γυρίζω πίσω άπραγος
κοιτάω στο παρελθόν
μα αυτό μεταμορφώνεται
σε ατέλειωτη παγίδα

με ό,τι μου απέμεινε
από υλικό ψυχής
συνέχισα το δρόμο μου
σε άγνωστη πορεία

σε διάσταση εναλλαχτική
αρχέγονης ευχής
απόθεσα το χρόνο μου
σε ά'υ'λη ευκαιρία

εξα'υ'λομένη μου τροχιά
στου ονείρου μου το πλάνο
άχρονης λάμψης άστρο μου
όμορφη διαδρομή

οριοθετώ τη βόλτα μου
ολοταχώς για επάνω
μα δεν αγγίζω τίποτα
μονάχα τη στιγμή.

814

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Έτσι απλά

« στις: 27/07/08, 12:24 »

Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά

815

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Έτσι απλά

« στις: 16/07/08, 12:07 »

Είναι ο χρόνος ακριβός
είναι πολύτιμη η ώρα
είναι τα όνειρα φθηνά
δεν προλαβαίνουν να 'ρθουν τώρα

είναι η χαρά πλέον μικρή
δεν έχει η λύπη φαντασία
βουτιές σε θάλασσα ρηχή
και δεν υπάρχει πια ουσία

δεν έχει τώρα η μέρα χρώμα
η νύχτα φεύγει σιωπηλή
κι εσύ δεν μ' αγαπάς ακόμα
ούτε μ' αγάπησες πολύ

και τα τραγούδια δεν μιλάνε
τώρα για αγάπη αληθινή
μηχανικά μας προσπερνάνε
χωρίς ψυχή χωρίς φωνή

φεύγω λοιπόν χωρίς αντίο
έτσι απλά και σιωπηλά
εξαφανίζομαι στο κρύο
κλείνει ένας κύκλος ... έτσι απλά

816

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

« στις: 05/07/08, 10:57 »

Σ΄ευχαριστώ πολύ

817

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΟΙ ΠΟΡΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΧΤΕΙ

« στις: 04/07/08, 11:56 »

Αυτό το έγραψα προχθές το βράδυ στο κινητό μου ξαπλωμένος
σε ξαπλώστρα σε μια πισίνα. Απλή ''χαρτογράφηση'' κάποιας ''στιγμιαίας'' σκέψης.
Το αφήνω έτσι

818

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΟΙ ΠΟΡΕΙΕΣ ΕΧΟΥΝ ΧΑΡΑΧΤΕΙ

« στις: 02/07/08, 11:42 »

Κρύβονται οι μέρες
χάνονται οι ώρες
καταρρέουν οι ψυχές

σφραγισμένα χείλη
και μάτια που λαμπυρίζουν
από τα τελευταία δάκρυα

φορτωμένες οι εποχές
από πολύχρωμες ρουτίνες
που διαρκώς εναλλάσονται

ο χρόνος διακωμωδεί τη σημαντικότητα
και πληθαίνει τις μνήμες

όλα τα χρώματα κάποτε ξεθωριάζουν
οι αιτίες όμως πάντα θα μένουν

τα συναισθήματα κάποτε αλλάζουν
όμως οι πορείες έχουν χαραχτεί

819

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΕΛΟΣ ΕΠΟΧΗΣ

« στις: 26/06/08, 13:21 »

Τέλος εορτών ανέμελων στιγμών
τρέχεις να σωθείς στην άκρη αυτής της γης

τέλος καλοσύνης βολικής ειρήνης
φεύγεις να γλυτώσεις αρχίζουν οι στρεβλώσεις

τέλος αθωότητας άδολης ενότητας
σε πνίγει ένας τρόμος της μοναξιάς ο δρόμος

τέλος εποχής και κάθε λογικής
χάνεσαι μακρυά δεν αντέχεις πια