1
Συναντήσεις / Απ: Camping φέτος?
« στις: 07/08/10, 14:59 »
re paidia, ti egine me to campinh telika? pote tha ginei? eipate imerominia? i exete fygei kiolas? an prolavainw erxomai ki egw... kiki
Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Σελίδες: [1]
1
Συναντήσεις / Απ: Camping φέτος?« στις: 07/08/10, 14:59 »
re paidia, ti egine me to campinh telika? pote tha ginei? eipate imerominia? i exete fygei kiolas? an prolavainw erxomai ki egw... kiki
2
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΣΤΟ ΓΙΟ« στις: 24/01/10, 01:05 »
ΜΙΑ ΜΑΝΑ ΣΤΟ ΓΙΟ
Μια κόλα λευκή και πως ν' αρχίσω; τί να σου γράψω, πως να στο τραγουδήσω; Μ' ένα τραγούδι σκέφτηκα, τον κόσμο να σου δείξω μα είσαι μικρός πολύ, κι ένα παιδί πως να το ξεναγήσω; Φαντάσου πως ο κόσμος μας, είναι ένα νησί Ο ήλιος είναι φίλος μας και η θάλασσα τριγύρω μας εμπόδιο στη φυγή Είναι ο φάρος δρόμος μας, μα ακόμη δεν ανάβει Είναι η ζωή μας μια στεριά κι εμείς σ'ένα καράβι. Πλέουμε σε θάλασσα βαθιά, μα έχουμε πανιά τα ονειρά μας Ένα χαμόγελο στη μοναξιά, τα λίγα είναι πολλά και τα πολλά δικά μας Απο παιδί βιαζόμουνα να φύγω για ταξίδια, μα τώρα πάω σιγά Φταίνε αυτά που αντίκρυσα, όλο το κόσμο γύρισα μα τίποτα δεν είδα Μα εσένα Γιέ μου σ'αγαπώ στον κόσμο αυτό δεν έχω αλλον μια συμβουλή θε να σου πώ κι ένα καημό μεγάλο Αν έχω φύγει απ΄τη ζωή να μη σε πιάνει τρόμος Η θάλασσα είναι η κόλαση μα ο Άνθρωπος ο δρόμος! ΦΩΤΙΑΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ 3
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: ΓΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ?« στις: 23/01/10, 23:54 »
Ξέρεις πολλές φορές η φωνή κάνει τα λόγια να ακούγονται ωραία,
άλλες πάλι, τα λόγια κάνουν τη φωνή μελωδική. Διαβάζοντας τους στίχους σου, άκουσα στη φωνή μου μια μελωδία, που δεν την είχα πριν. Ελπίζω να έχεις λάβει συμμετοχή, με κάτι νεό! 4
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΓΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ?« στις: 13/01/10, 22:05 »
ΓΕΡΑΣΑΜΕ ΣΤ' ΑΛΗΘΕΙΑ?
Όλα αλλάζουν, τα χρόνια σαν περνούν, άλλοι διστάζουν και οι φόβοι μας αλλόκοτα μες τα σεντούκια τα παλιά τρέχουνε να κρυφτούν. Τα δάχτυλα μας γέρασαν και δείχνουν να πονούν μην μου τα κλείνεις να χαρείς, πίσω τους τόσα κρύψαμε και τώρα θα φανούν. Μπροστά απ' τα μάτια μας περνούν εικόνες και ενοχές κομμάτια μας, οι αναμνήσεις μας, ξεθώριασαν και πίσω δε γυρνούν. Τα χείλη μας στεγνώσανε απ' την χρόνια σιωπή όσο κι αν τώρα τα κουνάς δεν βγαίνει πιά φωνή. Κι αν όλοι γύρω γέρασαν και ζούνε μοναχοί εμείς το επιλέξαμε έναν καθρέφτη πάρε, δες η αλήθεια είναι εκει. ΦΩΤΙΑΔΟΥ ΚΥΡΙΑΚΗ
Σελίδες: [1]
|