1
Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Χάρτινες ώρες
« στις: 05/04/05, 22:11 »
(Η σκόνη τύλιξε με το γκρίζο της πέπλο τις αναμνήσεις.
Το φεγγάρι ξάπλωσε νωχελικά στα σεντόνια του ουρανού.
Κι εγώ στο μπαλκόνι καρτερώ ακόμα τη διάφανη μορφή σου.
Το σιωπηλό χαμόγελο τις πίκρες που αψηφά...)
Θα με περιμένεις;
Κάποια μέρα θα γυρίσω κοντά σου,
θα ξεδιπλώσω όλες εκείνες τις μαύρες σου σελίδες
και θα τις χρωματίσω.
Μελωδίες θα γεμίσω τη θλίψη σου,
αγάπη τη σιωπή σου.
Θα έχεις όμως την υπομονή;
Ο χρόνος κυλά βουβά πίσω από το προσωπείο του.
Και σένα δε σου πρέπει αιώνια να σταθείς.
Μπορείς ωστόσο να το κάνεις;
Κι όταν οι ώρες γίνουν χάρτινες
και το σκοτάδι βιαστικό,
τότε θα στο ξεπληρώσω.
Θα γυρίσω κοντά σου,
θα ξεδιπλώσω όλες εκείνες τις μαύρες σου σελίδες
και θα τις χρωματίσω...
Το φεγγάρι ξάπλωσε νωχελικά στα σεντόνια του ουρανού.
Κι εγώ στο μπαλκόνι καρτερώ ακόμα τη διάφανη μορφή σου.
Το σιωπηλό χαμόγελο τις πίκρες που αψηφά...)
Θα με περιμένεις;
Κάποια μέρα θα γυρίσω κοντά σου,
θα ξεδιπλώσω όλες εκείνες τις μαύρες σου σελίδες
και θα τις χρωματίσω.
Μελωδίες θα γεμίσω τη θλίψη σου,
αγάπη τη σιωπή σου.
Θα έχεις όμως την υπομονή;
Ο χρόνος κυλά βουβά πίσω από το προσωπείο του.
Και σένα δε σου πρέπει αιώνια να σταθείς.
Μπορείς ωστόσο να το κάνεις;
Κι όταν οι ώρες γίνουν χάρτινες
και το σκοτάδι βιαστικό,
τότε θα στο ξεπληρώσω.
Θα γυρίσω κοντά σου,
θα ξεδιπλώσω όλες εκείνες τις μαύρες σου σελίδες
και θα τις χρωματίσω...