Μηνύματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Κρυφό λιμάνι...

« στις: 14/07/05, 00:47 »

Την κλείσαν σε κελί μεσαιωνικό; Και μένα!
....Που συνήθιζες να κλαις......αντρικός στίχος μα τον Θεό!!!
Μου άρεσε, ζεστάθηκα.....

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Καπετάνιος νους..

« στις: 14/07/05, 00:36 »

Πολύ δραματικός διάλογος, πολύ δυνατός, όμως πρόσεξε, δεν διαχωρίζεται ο καπετάνιος νους από τον άλλο σου...νου....
Επιπλέον σου λέει "βίρα τις άγκυρες" ενώ είσαι ήδη στον νότο, γιά να σε πάει πού λοιπόν? 

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Απόστασα

« στις: 13/07/05, 20:16 »

Γειά σου Vert! Σε ευχαριστώ πολύ που σε άγγιξε...

Ρημάδι < ρημάζω < ερημάζω < έρημος: εγκαταλειμμένος
Ο πόθος (σαν εγκαταλειμμένο σπίτι) γιά τον αγαπημένο εραστή,
το μόνο πλέον που εξαγνίζει...Τίποτε άλλο και κανείς άλλος...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Απόστασα

« στις: 13/07/05, 17:25 »

Aγαπητή μου, είναι ήδη μελοποιημένο, κάθε άλλο παρά άμετρο...!
Φιλάκια

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "Σιγά τις πόρτες"

« στις: 12/07/05, 18:12 »

Ωραίο, θαυμάσιο, την καταβρήκα!

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απόστασα

« στις: 12/07/05, 16:22 »

Απόστασα, πικρό σαν τη χολή, φιλί
Όπως φωτιάς μικρή σταγόνα, όχι πολύ
Από την αγριότητα του κόσμου
Κι όταν ζητάω ξανά ν' ανέβω στη ζωή
Ξέρω κι εγώ, κάνω ένα λάθος και εκεί
Κατήφορος ξανοίγεται εμπρός μου.

Μα πότε-πότε η θύμησή του μ' εξαγνίζει
Ρημάδι ο πόθος, τα πλεμόνια μου τα σκίζει.

Απόστασα Χριστέ μου, σε κύμα σκοτεινό
Σε βάτο φλογισμένο, πόσο ν' ακροβατώ
Εσύ πώς περπατάς, που Είσαι δικός μου
Νοστάλγησα να φύγω και να εκμηδενιστώ
Που νιώθω αλλοίμονό μου, δικαίωμα κι εγώ
Να γίνω ό,τι μου λέει ο εαυτός μου.

Μα πότε-πότε η θύμησή του με εξαγνίζει
Ρημάδι ο πόθος, τι είναι αγάπη μου θυμίζει.

7

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ένα τραγούδι

« στις: 14/06/05, 22:35 »

Το διάλεξα, ως απίθανο!!

8

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Διόνυσος

« στις: 14/06/05, 22:27 »

Υπέροχο, το - σε χάρηκα!

9

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: "ΘΑΝΑΤΟΣ"

« στις: 13/06/05, 21:12 »

Πολύ ενδιαφέρον μα θέλει ιδιαίτερη δουλειά γιά να...σοκάρει!

10

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Ο ΑΓΓΕΛΟΣ. . .

« στις: 13/06/05, 21:04 »

Πολύ τρυφερό, έχω ονειρευτεί κι εγώ κάτι ανάλογο....να 'σαι καλά!

11

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στα δύο

« στις: 13/06/05, 20:49 »

Φίλοι μου θα με συγχωρήσετε αν δεν δώσω παραπάνω στοιχεία;;; Θεωρώ ότι τα έχω Όλα ήδη πει....

12

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Του δισταγμού μου η πληγή

« στις: 12/06/05, 19:54 »

Και συ ακόμα περιμένεις τον Άνεμο;;
Θα βρω χρόνο σύντομα να διαβάσω όσα δεν πρόλαβα!!!
Φιλιά

13

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στα δύο

« στις: 12/06/05, 19:51 »

Σε ευχαριστώ Semiramis!   

14

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Απ: Στα δύο

« στις: 10/06/05, 13:28 »

Γειά σου φίλε μου καλέ, με εξέπληξες πολύ όμορφα!

15

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Στα δύο

« στις: 09/06/05, 04:52 »

Tο πρόσωπό σου έστρεψες στην δύση
Και χίμηξε η σκιά να σε ξεσκίσει
Παλεύεις με τον άγγελο του σκότους
Μα οι λάμιες φτερουγάν στον αρχηγό τους.

Οι θάλασσες μαζεύτηκαν στην άκρια
Λυγάς, σφουγγίζεις αίματα και δάκρυα
Κορμί που σε ορφάνεψαν στα δύο
Άντρας, Γυναίκα, πήλινο και θείο.

Ξημέρωσες γυμνός και διψασμένος
Απ' τ' όνειρό σου ακόμη ζαλισμένος
Δεν νιώθεις πιά τον κίνδυνο ούτε τρόμο
Κομμένο δένδρο έγειρες στον δρόμο.