Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / ΤΟΥ ΜΕΣΑΙΩΝΑ ΤΟ ΕΡΓΟ ΙΔΙΟ

« στις: 03/06/05, 21:33 »

Σαν ιππότης του παλιού καιρού εκείνου
πανοπλία της ελπίδες σου θα βάλεις
κ στο άλογο χρυσές οπλές θα έχεις
σμιλεμένες απ'τους στίχους ενός θρήνου

Του Θεού το κάστρο θα ληστέψεις
και το στέμμα της χαράς να ψάξεις
Ιερή αποστολή αιώνιων χρόνων
σ' ιερό σπαθί ηγέτη θα πιστέψεις

Καταρράκτης το αίμα στη λεπίδα
μα οι ουλές στο σώμα σου μιλάνε
από μάχες έντιμες σώμα με σώμα
βγήκες ζωντανός δίχως ασπίδα

Τι κι αν μέτρησες σε φόνους νίκες
μια Γκουίνεβιρ παντού υπάρχει
τι κι αν ξόρκια ώρες ψελίζεις
πριν να γεννηθείς σ'αυτήν ανήκες

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Παιδική κρυψώνα (ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ)

« στις: 09/03/05, 15:39 »

Διάβαζα κάποιους στίχους στη σελίδα και μου βγήκε αυθόρμητα αυτο το τραγουδάκι.Αν δεν σας αρέσει μην ντραπείτε να το πείτε.Άλλωστε είναι της στιγμής.

Θυμάμαι σαν μικρό παιδί
που χα βρει μία κρυψώνα
Να ξεφεύγω απ΄τα πολλά
και να χάνομαι στα αιώνια.

Καλοκαίρια φύγαν τόσα
οι παρέες μου γλεντούσαν
μα τις νύχτες τους ξεχνούσα
πράγματα ευχόμουν τόσα

Με τα κύματα να σκάνε
ένα μέτρο μακρυά μου
και τ'αστέρια να ζηλευουν
που σε έχω αγκαλιά μου.

Μα όλα χάθηκαν πια....
όνειρα παιδικά....
Η αλήθεια με φωνάζει,                                   ΡΕΦΡΕΝ
η αγάπη ξεθωριάζει
και τα χρόνια που πετάνε
λίγο λίγο την κρυψώνα μου χαλάνε

Τώρα πια περάσαν χρόνια
μα η σκέψη μου γυρνάει
στην κρυψώνα τη δική μας
που κανείς άλλος δεν πάει

Ποιό αγνές καρδιές δεν είδε
από αυτές δύο εφήβων
αγκαλιά να μένουν ώρες
στη σκιά χιλιάδων μύθων

Ιστορίες να διηγούνται
να γελαν και να φιλιούνται
και στο μπέρδεμα αυτό
λεν' το πρώτο σ'αγαπώ