Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.
Νοθεία στο ηλιέλαιο; Σιγά τον πολυέλαιο! Να λέτε κι ένα ευχαριστώ που δεν ήταν πετρέλαιο αλλ΄ουκρανέλαιο μυρωδάτο ορυκτέλαια γεμάτο
Τώρα κλαίνε τα τηγάνια οδύρονται και τα καζάνια είχαν μάθει τα καημένα με σπορέλαια νοθευμένα
Κάποτε κλαίγανε τ΄αλάνια τώρα κλαίνε τα τηγάνια πενθούν τα φαστφουντάδικα θρήνος και στα γυράδικα
Η άτιμη φταίει κοινωνία και η που**να η Ουκρανία που δεν μπορεί της προκοπής να κάνει μια νοθεία
Γι΄αυτό στη νέα συμφωνία του κράτους με την Ουκρανία τα μέτρα θάναι αυστηρά και προβλέπεται ρητά Οι καραβιές οι επόμενες νάχουνε θεογκόμενες όμορφες σαν τις τουλίπες καθηγήτριες στις πί*ες δασκάλες νάναι και στα χάδια αφού δεν ξέρουν από λάδια
Βουκόλοι αγράμματοι,τραχείς αγρότες κι άξεστοι ιππείς δραγάτη μπήκαν στα χωράφια αλωνίζουνε,θερίζουν ξεφυτρώνουν σαν αγκάθια Κάποιους βλέπω στο μποστάνι μερικοί είναι στ΄αμπέλι άλλοι τρέχουν στις κυψέλες να τρυγήσουνε το μέλι
Δραγάτη διώξ΄τους από κει κι άμα γυρέψουνε ρακή δεν έχουμε σταγόνα Αν τόπο θεν ν΄αναπαυθούν να γείρουν να ξεκουραστούν στείλ΄τους στον αχυρώνα
Νερό να βρούνε να πλυθούν κόσμια να ενδυθούν πες τους να μην παρανο(μ)ούν Επειγόντως στα θρανία να διαβάσουνε βιβλία ειδάλλως σκίζω πάραυτα όλα μου τα πτυχία Ν΄αρχίσουν ιδιαίτερα εντατικά μαθήματα μήπως ποτέ κατανοήσουν της ημετέρας τα υψηλά ποίησης νοήματα
Σου είπαν φύγε μακριά της θα πονέσεις άμα μπλέξεις μα προτίμησες να μείνεις το παιχνίδι της να παίξεις
Τόξα τα όμορφά της μάτια κάθε της βλέμμα σαϊτιά τα φαρμακερά της βέλη πόνος και λαβωματιά
Διάλεξες να είσαι στόχος δε λογάριασες τον πόνο οι κύκλοι γέμισαν πληγές σημάδια χάραξαν στο χρόνο
Κάστρο απόρθητο η καρδιά της οχυρό και η ματιά της σημαδεύει από ψηλά πληγώνει όποιον αγαπά Πονάς, μα μένεις στο παιχνίδι δένεις, κρύβεις τη λαβωματιά είναι γλυκιά η σαϊτιά
Τραυματίας συνεχίζεις του έρωτα πολεμιστής -ήρωας άλλης εποχής- -είναι και θέμα τακτικής- πολιορκείς την ομορφιά της τη σαγηνευτική ματιά της
Γιατί, έχεις βάλει στόχο νάσαι στο τέλος Νικητής Πορθητής , Θριαμβευτής Λάφυρο νάχεις τη ματιά της Τρόπαιο την ομορφιά της Θρίαμβο Μέγα να τελέσεις ψηλά στα κάστρα της καρδιάς της
τρώγαν, πίνανε, γλεντούσαν, διαφήμιση γυρνούσαν και για μπίζνες συζητούσαν Επιχείρηση να στήσουν, χρήματα να οικονομήσουν
-Φίλε θα γινούμε "Θέμα" ,αν βουτήξουμε στο ψέμα -Λέω, φίλε, «ναι σε όλα», η κονόμα πάνω απ’ όλα
Έτσι βγήκ’ η εφημερίδα «ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ – ΠΑΤΡΙΔΑ» Όπου «Ενημέρωση» γυμνό και «Πατρίς» σκληρό πορνό
Πουλήσανε φύλλα πολλά και οικονόμησαν τρελά Ξάφνου γίνανε σπουδαίοι, ερπετά, γλείφτες, χυδαίοι Γίναν μεγαλοεκδότες, κομιστές – βιντεοδότες και σκεφτήκαν να πουλήσουν, πιο πολλά να αποκτήσουν
Όμως εκεί στη μοιρασιά ,φαίνεται χάλασε η δουλειά Σαν γατιά αγριοκοιτιούνται και αλληλοσυκοφαντούνται
Στις μπίζνες μπλέξανε πολλούς,άγνωστους μα και γνωστούς ΣΔΟΕ, υπουργούς και βουλευτές και μαΐντανούς πολιτευτές Κοινώς, γίναν μαλλιά κουβάρια οι βάτραχοι, τα παληκάρια Το δίκιο τους ψάχνουν να βρούνε και στα κανάλια τριγυρνούνε
Μα τους πήρανε χαμπάρι και κανείς δεν τους γουστάρει Γίνανε όμως "Πρώτο Θέμα", τι κι αν βούτηξαν στο ψέμα "Θα βουτήξουν και στο αίμα";
Κάποτε όλοι κάνουν μία αρχή,όποια και νάναι αυτή. Το ποίημά σου έχει πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία και αρκετές αντιθέσεις.Πιστεύω ότι είναι πολύ καλή αρχή.Βέβαια οι έμπειροι και γνώστες του φόρουμ πιστεύω ότι μπορούν να σε κρίνουν ειδικότερα και πιο αναλυτικά.Καλή συνέχεια..
Ηλίανθε,ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.Όντως, μ΄αρέσει ο δηκτικός σχολιασμός της καθημερινότητας ,πράγμα που τον λίγο καιρό που είμαι στο φόρουμ,είδα ότι σε ενδιαφέρει αρκετά και το προσεγγίζεις κι εσύ διακριτικά.Θα ακολουθήσουν και άλλα που θα αναφέρονται στον περασμένο χειμώνα,πιστεύω ενδιαφέροντα.Τα λέμε.
Μήπως η ανασφάλεια προκύπτει από το <και σήμερα;> ή γνωρίζουμε ότι αυτά τα "φανταστικά" πρωινά θα είναι λίγα,ελάχιστα,αλλά γι' αυτό και μένουν πάντα στη μνήμη χαραγμένα ως ευχάριστες αναμνήσεις ή μοναδικές στιγμές που θέλουμε να ζήσουμε ξανά; Όπως και να έχει ,το πρωινό σου είναι εντυπωσιακό.....
α) ποιώ(μτβ)=δημιουργώ,κατασκευάζω,εργάζομαι.... β) ποιώ(αμτβ)=γράφω ποίημα,όπερ κατά την ταπεινότητά μου σημαίνει ότι το δημιούργημα,η ενέργεια,οι εικόνες,τα συναισθήματα,το αποτέλεσμα και ότι απορρέει από αυτό, εκφράζουν μόνο το δημιουργό και κανέναν άλλον.Όταν όμως δημοσιοποιείται,εκτίθεται και αναγιγνώσκεται,αυτόματα υπόκειται και σε κριτική οιασδήποτε μορφής και προέλευσης.Ο αναγνώστης κρατά ότι του αρέσει,επιδοκιμάζει,απορρίπτει,συγκρίνει,επικρίνει,ενίοτε προτείνει.Εξάλλου,ποιος αγγίζει το τέλειο στην τέχνη;Υπάρχουν αυθεντίες; Κανόνες....Ποιος μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο..Πώς να μπει σε τάξη ο νους του γράφοντος ,η διάθεσή του,τα συναισθήματα ...Να γίνει σκακιέρα το χαρτί στρατιωτάκια οι λέξεις ...Ταξινόμηση,ομαδοποίηση,ρεύματα ,ίσως Γεγονός είναι ότι ο χώρος δίνει τη δυνατότητα στον καθένα να δημοσιοποιήσει τα συναισθήματά του,τη δημιουργία του,όποια και νάναι αυτή Μοναξιά,Πόνος,Χάος. Εξαρτάται πως τα βιώνει κανείς όλα αυτά,τι εισπράττει,τι επιδιώκει,τι ελπίζει,που αποσκοπεί.Μοναξιά δεν σημαίνει απαραίτητα και πόνος.Μήπως μέσα από την ενσυνείδητη αυτοαπομόνωση-ενδοσκόπηση το άτομο αναγεννάται,ανασταίνεται,δημιουργεί,γράφει; ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ
Μία διάγνωση απλή ετόλμησα ως "ιατρός" τώρα καλούμαι ν' απαντήσω δασοκομάντο,πυραγός και ως φαρμακοποιός Παίρνω μελάνι και χαρτί,απλοποιώ τη συνταγή οι οδηγίες γίνονται λιτές,σαφείς και κατανοητές
Φάρμακο μια γλυκιά ματιά,χάπια τα καυτά φιλιά θεραπεία,γιατρειά,πυροσβεστική φωλιά της πιτσιρίκας η αγκαλιά
Μοιάζει ηφαίστειο η γυναίκα που βγάζει λάβα και φωτιά απανωτές και οι εκρήξεις άμα την παρω αγκαλιά Κάπου εκεί ψηλά στα πόδια του ηφαιστείου ο κρατήρας εκεί θαρρώ τοποθετoύνται μάνικα και πυροσβεστήρας
Όμως δεν προχωράω άλλο,γιατί θα χαθεί η ουσία τα υπόλοιπα τ' αφήνω στου/ης καθενός/μιάς τη φαντασία
Βλέπω Παππού μείναμε μόνοι στης καψούρας την παρτίδα το κύπελο να απονείμουν οι κυρίες της παρέας η Όλγα και η Φυσαλίδα Δώσε σύνθημα ν' αρχίσει και η τελετή της λήξης να γίνει κ' η απονομή χωρίς ενστάσεις κι αντεγκλήσεις
Γιατρέ μου κάτι μου συμβαίνει,δύσκολο πώς να το πω όταν γυναίκας βλέπω πόδια,νιώθω ένα σκίρτημα,ριγώ ένα τρέμουλο με πιάνει και ανεβάζω πυρετό Η πίεσή μου πάει στα ύψη,χτυπάει έντονα η καρδιά κι από τη θέση της θα φύγει,αν δεν την πάρω αγκαλιά
Φίλε μου στην περίπτωσή μας η επιστήμη σταματά ψηλά τα χέρια της σηκώνει,δεν υπάρχει γιατρειά Στην ίδια την κατηγορία με σένα βρίσκομαι κι εγώ γι' αυτό το ιατρείο κλείνω,πάμε στο μπαρ για ένα ποτό να δούμε πόδια πιτσιρίκας,να διώξουμε τον πυρετό
Γιατί αιώνων πείρα λέει,κατηγορηματικώς μία συνταγή υπάρχει,ένας και ο τρόπος φίλε ένας και μοναδικός Μόνο σε αγκαλιά γυναίκας,άνω-κάτω βαίνει φίλε ο πυρετός Ιππέας
Το σακάκι μου φοράω μόνο απ' τη μία τη μεριά στρίβω,χτενίζω το μουστάκι, μπριγιαντίνη στα μαλλιά ρολόι τσέπης στο γιλέκο και με βήματα αργά περπατάω τοίχο-τοίχο, στου κομπολογιού τον ήχο και τη χάντρα τη βαριά..
Στο μυαλό μου τριγυρνάνε χρόνια όμορφα, παλιά όταν περήφανα φορούσα τη φουστανέλα του τσολιά και οι κοπέλες περιμέναν μία - μία στη σειρά μπροστά στον Άγνωστο Στρατιώτη,για πόζα αναμνηστικιά..
Μόλις φτάσω στην ταβέρνα, κάτω απ' την κληματαριά στο τραπέζι το γνωστό, στην ίδια πάντοτε γωνιά όμορφη, γαλανομάτα, χρυσοκίτρινη, ξανθιά μια ρετσίνα περιμένει, νόστιμη σαν κοπελιά να την πιω γουλιά-γουλιά..
Την κοιτώ και της μιλάω, αν σε πιω θα ζαλιστώ και στο σπίτι για να πάω βοήθεια θα χρειαστώ Άσε τη γκρίνια και το "ξύλο" από την κυρα-Βασίλω που με τον πλάστη αγκαλιά, περιμένει στη γωνιά και γελάει η γειτονιά..
σαν φτάσει η μέρα κι ο καιρός μαγκίτες μου να ρθείτε ορκίζομαι στον Άδη μπαρμπουτιέρη να με βρείτε ορκίζομαι η κόλαση να γίνει μπαρμπουτιέρα θάρθει ο καιρός μαγκίτες μου,έρχεται και η μέρα
Papou τα είπαμε και στο καψ...τώρα από περιοδικά και τα συναφή δεν κατέχω πράμα..αν είναι θα να ρθει που λένε..χαίρομαι που γνωριστήκαμε..ευχαριστώ για την ανταπόκριση..τα λέμε δεν είμαι ποιητής το ξέρω-δεν ποιώ,παραποιώ όμως μία κριτική-όποια και νάναι αυτή ειλικρινά ομολογώ-την περίμενα κι εγώ
Holiday ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια και για το χρόνο που διέθεσες.Το να γίνουν τραγούδια είναι ένα ζητούμενο,αν τυχόν έρθει καλοδεχούμενο,αλλά δεν είναι και αυτοσκοπός..Εμείς νάμαστε καλά,να τα λέμε ,να περνάμε ωραία και εις άλλα με υγεία..
Είδες papou τι μπορεί να κάνει μια γυναίκα.. μισή λέξη έγραψε η Όλγα (καψ..) και το φόρουμ πήρε φωτιά..άσε που με "τρέχεις" και δεν έχω και το άλογο μαζί μου..τώρα σοβαρά .. το άσμα τό 'γραψα το πρωί με τον καφέ..έτσι ξαφνικά ..φλασιά από το μισό καψ..γι' αυτό δεν είχε τίτλο και ήταν εν μέρει ημιτελές.. Holiday και πάλι ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια..
Εμφάνιση μηνυμάτων