Φανοδότης

[ivikos]

Με σκοτεινό τον φανοδότη
τι εικόνες να φανούν του ήχου
η  Αγάπη……σαν φωλιά προδότη
ή σαν στοά μεταλλορύχου

Αφού το κάψαν το παλάτι
η χώρα είναι …..Αχ! τι κρίμα
σαν αλυκή…χωρίς αλάτι
σαν το βωμό χωρίς το θύμα

Μα η αγάπη μοιάζει ήδη
σαν άνθος του παλιού μας βάζου
σαν ένα γκολ του Νεστορίδη
ή σαν μια πάσα του Δομάζου!!!

Κι εσύ με το βαρύ τσιγάρο
μοιάζεις καρδιά μου μες στο αγιάζι
σαν της αγάπης το φουγάρο
που ‘σβησε και καπνιά δεν βγάζει

Με σκοτεινο τον φανοδότη
κρύφτη του τρύγου το σταφύλι
σαν του παλιού φιλιού τον….δότη,
που ξεδιψά σε ξένα χείλη!!!!