Σ' ένα καπηλειό.

[DEROS]

Ήτανε μιά φορά...
θυμάμαι,
δυο φίλοι σ'ένα καπηλειό,
με λόγια βρώμικα μιλούσαν,
για έναν θεό που όλο ξεχνώ.

Γυρνώ τα μάτια σ'έναν τύπο,
κρασί τσιγάρο μοναξιά,
μ'ένα μαχαίρι σ'ένα μήλο,
χαράζει, μην κοιτάς ξανά!

Στην πόρτα έστρεψα το βλέμμα,
ένας γεράκος προχώρα,
με μιά φωνή που τρέμει,
βρίζει για κάποια ιδανικά.

Λόγια πίκρα σαν μεθυσμένα,
και τον καπνό να'χει πνιγεί,
στου καπηλειου την τόση πίκρα,
άδικη φαίνεσαι ζωή.

Λόγια πίκρα σαν μεθυσμένα,
και εσύ ζωή έχεις χαθεί,
στου καπηλειου τα μοιρολόγια,
δεν θέλησες ποτέ να'ρθεις.

Κρατώ στο χέρι ένα ποτήρι,
και στον καθρέφτη του, μιλώ,
με λόγια που'χα ξεχασμένα,
βγάζω τον πόνο, τον θυμό.

Στο μπαρ μιά πόρνη ξεγελάει,
τον πόνο σ'έναν χωρικό,
με ψέματα που δεν πονάνε,
για κάτι γέλαγαν, θαρρώ.

Ήτανε μιά φορά...
θυμάμαι,
σ'ένα υπόγειο καπηλειό,
άνθρωποι που είχανε "πεθάνει",
για το δικό τους όνειρο,
άνθρωποι που έχουνε "πεθάνει",
ζωή,
για το δικό σου ιδανικό.

[vert]

   ... έχω βρεθεί σ` αυτό το καπηλειό σου... αρκετές φορές... και μ` αρέσει όπως το περιγράφεις...
    πρόσπαθησε όμως να ταιριάξεις καλύτερα τις λέξεις και τα νοήματα... για να μπάσεις κι άλλους εκεί μέσα...
    εγώ σ` ευχαριστώ πάντως... έχεις δύναμη... στον Λόγο.

[DEROS]

   ... έχω βρεθεί σ` αυτό το καπηλειό σου... αρκετές φορές... και μ` αρέσει όπως το περιγράφεις...
    πρόσπαθησε όμως να ταιριάξεις καλύτερα τις λέξεις και τα νοήματα... για να μπάσεις κι άλλους εκεί μέσα...
    εγώ σ` ευχαριστώ πάντως... έχεις δύναμη... στον Λόγο.

Φιλε μου , εγω σ'ευχαριστω. Χαρη σε σενα το αλλαξα λιγακι
και πραγματικα, τωρα το βλεπω πιο αληθινο, και με πιο καθαρες εικονες.
Και παλι σ'ευχαριστω.