Άγριο κύμα

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Σε γοητεύει το άγριο κύμα
της κυριακής η μοναξιά
είσαι ο θύτης και το θύμα
μέσα στο φως και στη σκιά

οικείο φως που αντιφεγγίζει
μες τον καθρέπτη τ' ουρανού
και η ψυχή να φτερουγίζει
μες τους παράδεισους του νου

σε συντροφεύει η ανάσα
από τον ήχο του νερού
όλα τα πρίμα και τα μπάσα
της μουσικής και του χορού

όλη η ζωή σαν μια εικόνα
θάλασσα απλώνεται γυμνή
μια χαραμάδα στο χειμώνα
και μένει η ελπίδα ζωντανή

όλη η ζωή σαν άγριο κύμα
φουρτουνιασμένη, αληθινή
χαράζει η μέρα, πρώτο βήμα
ταξίδι με λευκό πανί

σε ακολουθάει ένας γλάρος
μ' ένα φτερούγισμα ψυχής
και πάντα υπάρχει ένας φάρος
για μια εκπλήρωση ευχής

σε γοητεύει το άγριο κύμα
η μοναξιά της κυριακής
εφτά τετράστιχα σε ρίμα
του σούρουπου και της αυγής.

[ισκιος]

Σε γοητεύει το άγριο κύμα
της κυριακής η μοναξιά
Άγρια και  μελαγχολική  ταυτόχρονα  η  εικόνα που φέρνει  στο μυαλό  αυτός  ο στοίχος, η Κυριακή  πολλές  φορές  θυμίσει  Σεπτέμβριο .
μου άρεσε  φίλε χωριάτη  ο τρόπος  που έχεις  δέσει  το ποίημα σου.                 

[Darko12]

πολυ καλο φιλε οπως ονομασαν και οι πυξ λαξ ενα αλμπουμ τους ο ηλιος του χειμωνα με μελαγχολει..... αυτες οι κυριακες απογευμα μοιαζουν απροσπελαστες.... κοιταζοντας τον ηλιο κοκκινισμενο να βουτα στην ηρεμη θαλασσα....