Σκουριά

[ivikos]

Σκούριασε πάλι ο οβολός σου
 κι είπα , στην νύχτα πριν πετάξω
 να πάρω κάτι απ’ τον πηλό σου
 και όπως θέλω να τον φτιάξω

 Να βάλω την πνοή του ανέμου
 μέσα στα στήθια σου, σαν άστρο
 τ’ άρματα όλα του πολέμου
 για της αγάπης σου το κάστρο

 Και τον Βοριά της Σαντορίνης
 Αύγουστο μήνα ή Σεπτέμβρη,
αν έρθει μέρα της ειρήνης…
αγκαλιασμένους να μας εύρει

 Αλλιώς θα μπω σε άλλο αγώνα
 να πω, να στείλει με…. θυσία…
η Τρίαινα του Ποσειδώνα
 κύματα , κι αιματοχυσία…

Σκούριασε των φιλιών το κέρμα
 και στην σχισμάδα δεν χωράει
 απ’ τη στιγμή, που μου είπες: «Τέρμα
 άλλο αγόρι, με αγαπάει!!!!»