"Συνοδοιπόρος Σιωπηλός"

[Bάγια]

Συνοδοιπόρος Σιωπηλός

Σε μια θάλασσα λευκή με μαύρα κύματα,
ξενυχτάω τον ακάλεστο τον πόνο.
Σε έναν στίχο πώς να κλείσω όλα τα βήματα
που βυθίστηκαν και μάτωσαν το χρόνο.

Σε μια βάρκα που το μπάρκο δεν το γνώρισε,
ξενυχτάω την χαμένη σου πορεία.
Ατενίζω τη φουρτούνα που μας χώρισε
και τραβάω μια γραμμή στην ιστορία.

Σε μια βάρκα που έχει εσένα καπετάνιο της
είμαι πια ο λαθρεπιβάτης των φιλιών σου,
που τρυπώνει αργά τις νύχτες στις κουκέτες σου
και ματώνει απ’ τις κραυγές των εραστών σου.

Σε μια θάλασσα που πνίγει όσα μου αξίζουνε,
κολυμπάω χωρίς σωσίβιο κι ελπίδες,
υπομένοντας τα χέρια που σ’ αγγίζουνε
σε έρωτες φθηνούς κι αισθήματα λεπίδες.

Τώρα είμαι ναυαγός πάνω στο σώμα σου,
στο δέρμα σου μετράω τους τόπους με το νύχι.
Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.




http://img65.imageshack.us/img65/3152/synodyw5.jpg

[monalizagreen]

   Βάγια...το έσπασες το πέλαγος και το'κανες σταγόνες...εικόνες...

                  συνοδοιπόρο σιωπηλό σ' ό,τι μου τύχει...

       Να'σαι καλά! Ειλικρινά σε ευχαριστώ...
                                                  Ευτυχία

[Σωτήρης]

ευγε!
μ'εκανες και μουδιασα στο διαβασμα του..ειχα καιρο να το νιωσω...
μπραβο βαγια...

ολοι μαζι συνοδοιπορουμε!


Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.

[pinelopi]

Έντονες εικόνες, δίνεις ακραία συναισθήματα κι όμως μου μένει η αίσθηση πως ο ήρωας κατά κάποιον τρόπο απέχει όλων αυτών. Σα θεατής μοιάζει που παρατηρεί από απόσταση τον εαυτό του.
Ίσως κάνω λάθος, πρώτη φορά μένω με την εντύπωση αυτή από δικό σου γραπτό.

[Bάγια]

pinelopi
πράγματι από απόσταση παρατηρεί, τόσο τον χωρισμό του όσο και τις νέες εμπειρίες της αγαπημένης του. Τις οποίες φαντάζεται. Προσπαθεί να εισχωρήσει στη ζωή της, αλλά από απόσταση. Εκ’ των πραγμάτων. Κάνοντας υποθέσεις και δημιουργώντας εικόνες στο μυαλό του. Κι αυτό τον πονάει περισσότερο αλλά έτσι, αισθάνεται πως είναι κοντά της. «Μα τι κάνει ο άνθρωπος?» θα μου πεις! Εεε…περί ορέξεως! Τι να πει κανείς…

Σωτήρη
ναι, όλο και κάπου-κάποτε συνοδοιπορούμε όλοι μαζί!
Σ' ευχαριστώ!

Ευτυχία
εσύ την έχεις κάνει τη θάλασσα κομμάτια...δεν ξεχνάω...
Να 'σαι καλά!

[Μαργαρίτα Π.]

Πράγματι πολύ όμορφες εικόνες Βάγια! Πολύ ωραίοι στίχοι που ζητάνε τη μουσική τους - αν δεν υπάρχει ήδη. 

[kuiper]

 Παιχνιδίσματα εικόνων συναισθημάτων
         στον αφρό της Θάλασσας. Μπράβο
       

[Bάγια]

Σ' ευχαριστώ kuiper 

margarita p,
υπάρχει ήδη μουσική... από τον Ikatsoun (o οποίος απουσιάζει καιρό από το kithara.gr) 

[Iroukos]

σαφως προτημω αυτη την εκδοχη!!!

ευγε!!! ειναι υπέροχο!!!
ξεχωριζω το παρακατω σαν κατι που με αγγιζει μεσα μου, σαν όνειρο που βγηκε στη γραφη σου..!


Σε μια θάλασσα που πνίγει όσα μου αξίζουνε,
κολυμπάω χωρίς σωσίβιο κι ελπίδες,
υπομένοντας τα χέρια που σ’ αγγίζουνε
σε έρωτες φθηνούς κι αισθήματα λεπίδες.

Τώρα είμαι ναυαγός πάνω στο σώμα σου,
στο δέρμα σου μετράω τους τόπους με το νύχι.
Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.

[Σωτήρης]

margarita p,
υπάρχει ήδη μουσική... από τον Ikatsoun (o οποίος απουσιάζει καιρό από το kithara.gr) 

θα μπορουσαμε να εχουμε καποιο δειγμα (μπι θρι κτλ);

[Bάγια]

Iroukos, να 'σαι καλά!

Σωτήρη , όταν θα είναι έτοιμο θα έχετε δείγμα.
Δεν έχω αξιωθεί ακόμα να περάσω τη φωνή 

[newlifer]

"...σε έναν στίχο πώς να κλείσω όλα τα βήματα..."

    ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! ! !

οκ, δε χρειάζομαι τίποτ'άλλο...

τα πες όλα μέσα σ'αυτή τη φράση !

[geni]

Σε μια βάρκα που έχει εσένα καπετάνιο της
είμαι πια ο λαθρεπιβάτης των φιλιών σου,
που τρυπώνει αργά τις νύχτες στις κουκέτες σου
και ματώνει απ’ τις κραυγές των εραστών σου.

Τώρα είμαι ναυαγός πάνω στο σώμα σου,
στο δέρμα σου μετράω τους τόπους με το νύχι.
Είμαι ο μόνος που μεθάει από το πιόμα σου,
συνοδοιπόρος σιωπηλός σε ότι σου τύχει.

Απο τα καλυτερα Ενα μεγαλο ευχαριστω κι απο μενα..

[Bάγια]

geni,
newlifer,
σας ευχαριστώ πολύ και τις (?) δύο!