η βαρκα της μιχαελας

[mati]

οι βάρκες ήτανε δεμένες στη σειρά
μου είπες να πάω και να σε περιμένω
να βρω εκείνη και να πάρω τα κουπιά
που είχε πάνω ένα όνομα γραμμένο

όλες τις γύρισα το όνομα να βρω
μα δεν τη βρήκα και βροχή τα δάκρυά μου
και περπατούσα πάνω κάτω στο νερό
κι ήταν το Γ το πρώτο γράμμα στην καρδιά μου

οι ώρες πέρασαν μα εγώ ήμουν εκεί
μήπως με γέλασες, με ξέχασες σκεφτόμουν
μ’ έβλεπε η θάλασσα να κλαίω μοναχή
και τη χαμένη αγκαλιά σου ονειρευόμουν

μα όταν ήρθες κι εγώ Γ δεν είχα βρει
μου χαμογέλασες και είπες « είναι τρέλα
μα δεν κατάλαβες αγάπη μου κουτή
αυτή είν’ η βάρκα μας που γράφει μιχαέλα »