Κάποτες

[Neikos]

  Για ένα αμπάρι φρούτα κάψαμε τις ελπίδες μας
να γυρέψουμε την τύχη μας.
  Οι φλόγες γλύψαν το κορμί σου κι' εγώ ευθύς έτρεξα
να χορέψω πάνω τους.
  Γνήσιος πυροβάτης, σαγηνευτής των πρόστυχων ματιών
σου, άδραξα την ευκαρία και γέρασα μαζί σου.
  Πέρα απ' τον χρόνο, πέρα απ' τον φράχτη των μαλλιών σου,
πρόσεξα τα πάντα ανθισμένα γεράνια.
  Πετροβόλησα μια συστάδα που κινούταν
απειλητικά, κατάφερα ευτυχώς να οπισθοχωρήσω.
  Μια αυγή μόνο θα μάθει, πού κρυβόμουν στο
σκοτάδι, πληρωμένος για το κακό που σού 'καμα προχθές.
  Γεράσαμε, πια βλέπω ολοκάθαρα την ζωή μου
να προβάλεται σε κουρέλια, σε βρώμικες πλατείες.
  "Χαίρεται", να σας φωνάξω, "ξέρετε μήπως έναν γιό
με δύο χέρια, δύο μάτια κι ένα πόδι"?
  Πρόσεχε που πατάς μιξιάρικο και θα μου χαλάσεις
το όμορφο χορτάρι μου, κι αν ήξερες πόσο μου πήρε για νά 'ναι μπλέ
  Παράθυρα ζήλεψα να δω, παράθυρα για να παραβγώ
στο τρεχαλητό των σκέψεων που τρέχουν στην ζωή μου.
  Κι απόψε θα παρηγορηθώ ευχαρίστως με δυό
αναμνήσεις που δε κάηκαν στο κορμί σου επάνω.
  Βλέπω την ζωή μου απ' ένα βουνό ψηλά, κουρασμένος
γύφτος που αδυνατώ να ανέβω τρεις βράχους πιό πάνω.

                                                                        Κάποτες



υ.γ.1 επειδη θεωρω οτι εξαπατησα αρχικα τον εαυτο μου και υστερα εσας καθως με το "[...]" απεκρυψα ενα κομματι του εργου μου... οχι και τοσο αρεστο απο μενα... αλλα τελικα δε πρεπει να εθελοτυφλουμε...
υ.γ.2 ρακενδυτε δε μπορεσα να διαγραψω ολο το ποιημα καθως αυτο απαγορευτεται απο τους κανονες του φορουμ

[mantinada]

Δε θα μπορούσα να περιμένω κάτι λιγότερο δυνατό από εσένα Neikos..
Και καθώς το διάβαζα μου 'ρθε ετούτο στο μυαλό...
Παλιό μα πολύ αγαπημένο...

"Σ’ αυτές τες σκοτεινές κάμαρες, που περνώ
μέρες βαρυές, επάνω κάτω τριγυρνώ
για  νάβρω τα παράθυρα.— Όταν ανοίξει
ένα παράθυρο θάναι παρηγορία.—
Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται, ή δεν μπορώ
να τάβρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω.
Ίσως το φως θάναι μια νέα τυραννία.
Ποιος ξέρει τι καινούρια πράγματα θα δείξει."

 Κ.Π. Καβάφης
 
(Από τα Ποιήματα 1897-1933, Ίκαρος 1984)
 

[MISTREATED]

Neikos, δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω απόλυτα με την mantinada !
Βαρύ αλλά πολύ δυνατό όπως και ο ήχος του γκρούπ σας. (σας άκουσα στο clip σας)

[gkou]

Τι έφτιαξες εδώ βρε φίλε, πραγματικο έργο τέχνης!

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

Ζωγραφίζεις στιγμές
στιγμές σου αγαπημένες
αγάπης ώρες
θυμάσαι
εξαγνίζεις ενοχές
αναπολείς
νοσταλγείς
ατενίζεις
αντικρίζεις
γερνάς...

πολύ καλό το έργο σου φίλε

[kuiper]

Μπράβο, καιρός ήταν, για τα βαφτίσια θέλω να πω και το καινούργιο κουστούμι (εμφάνιση και τίτλο) Όσο για το ποίημα, είναι ποίημα και μάλιστα ανιχνεύω και δικά μου ερεθίσματα μέσα του. 
Εύγε Νίκο.

[Neikos]

φίλοι μου θα ήθελα να σας ευχαριστήσω όλους για τον χρόνο που αφιερώσατε και για το σχόλιο που μου αφήσατε...
το ξέρετε πως σημαίνει πολλά για μένα η παρουσία σας....

mantinada το ότι το κείμενο μου σου έφερε στο μυαλό Καβάφη είναι ένα βάρος που δε μπορώ να το σηκώσω....
αλλά ομολογώ πως με κολακεύει

MISTREATED όπως ο ήχος από το γκουπ ε?? χαχαχα .... το γκρουπ είναι ότι να 'ναι οπότε αν το παραλληλίσουμε... και τα γραπτά μου είναι ότι να 'ναι... πράγμα που δεν ακούγεται άσχημο...

gkou ανταποδίδω   

ΧΩΡΙΑΤΗ όλα αυτά τα ρήματα εγώ?? ίσως και ναι.... τα δέχομαι!

kuiper δε θυμάμαι αν σου είπα δημοσίως συγχαρητήρια για το γεγονός ότι τα αστεράκια σου έγιναν πράσινα.... συγχαρητήρια kuiper (ή justin) η προσφορά σου θα είναι πολύτιμη στον πίνακα μας.... όσο για τα βαφτίσια... ο τίτλος εχει το ίδιο περιεχόμενο... χρονολογία... πολύ απλά δε θυμάμαι πότε το έγραψα άρα δε μπορω να βάλω αριθμούς.... τώρα για την μορφή... ναι αποκλύνει αρκετά από ότι σας έχω συνηθίσει... αλλά για κακή σας τύχη η μορφή αυτή αποτελεί την εξαίρεση...

[ε?]

...ειναι μεγαλη ιστορια...εχω σταματησει προσπαθω να καταλαβω τι θες να πεις , μου αρκει νομιζω να καταλαβαινω το γιατι θες να το πεις...η κατι τετοιο....πολυ καλο...

[Ιππαρχος]

Εντυπωσιακή πραγματικά η παραμοίωση με το γύφτο, εκεί στο τέλος...

[lampros.]

Νικο αυτό που παραδέχομαι πολύ στα ''δικά σου'' εργα ειναι πως
δεν κινεισαι στην επιφάνεια... και αυτο ειναι μεγάλο ρισκο που παιρνεις κάθε φορά (όσο σε διαβάζω τουλάχιστον) και κάθε φορά εισαι συνεπής σε αυτό το διαφορετικό που αντανακλά η γραφή σου. Σου εχω πει αρκετές φορές μπράβο, όμως σε κάθε νεα σου πρόκληση νιώθω ''πολύ μικρός'' για να σταθώ απεναντί της ...και δεν ειμαι καθόλου υπερβολικός... Να σαι καλά...

[ε?]

..τωρα νομιζω ειναι ΠΟΛΥ ΚΑΛΥΤΕΡΑ...

ελπιζω να μην αργησουμε πολυ για να δουμε το επομενο!

[kuiper]

... αλλά για κακή σας τύχη η μορφή αυτή αποτελεί την εξαίρεση...

Καλή ή κακή τύχη δική σου είναι, δεν είναι δική μας.
Εμείς απλώς σχολιάζουμε αυτά που γράφεις και βλέπουμε...
Νίκο.

[Neikos]

ρακενδυτε ευχαριστώ για την απάντησή σου στο π.μ. μου... και νομίζω πως θα περάσει λίγος καιρός εως το επόμενο...

Ίππαρχε σε ευαχσριστω που πέρασες και άφησες το σχόλιο σου... το τέλος μου αρέσει κι εμένα...

Λάμπρο σε ευχαριστώ πολύ για το σχολιο σου...

Kuiper ναι όντως η τύχη, όποια κι αν είναι αυτή, είναι δική μου...


φίλοι μου όπως ίσως είδατε πρόσθεσα ένα κομμάτι στο έργο μου που ήθελα να κρύψω... αλλά τελικά ο ρακένδυτος έχει δίκιο... δε κάνουμε τέχνη εδώ μέσα... τα εσώψυχά μας βγάζουμε... οπότε αν νομίζετε πως σας εξαπάτησα με την κίνησή μου αυτή μπορείτε να τροποποιήσετε τα σχόλιά σας...

σας ευχαριστώ που διαβάζετε ότι γραφω.

[x-versous]

Μπράβο Φίλε για άλλη μια φορά με έβαλες στην θέση μου. (στην γωνία με το στόμα ανοιχτό.)

[Aganippi]

Καλημέρα Νίκο!

Καταρχήν είναι υπέροχο... Κι απ' ότι κατάλαβα απ' τα συμφραζόμενα λείπουν κομμάτια του. Κρίμα, πάντα με την καλή έννοια. Πραγματικά είναι ένας φανταστικός πεζός λόγος που όσες φορές κι αν αναγνωστεί παραμένει το ίδιο συγκλονιστικός.
"Πρόσεχε που πατάς μιξιάρικο και θα μου χαλάσεις
το όμορφο χορτάρι μου, κι αν ήξερες πόσο μου πήρε για νά 'ναι μπλέ" Ανατριχιαστική φράση.

Να είσαι καλά να μας χαρίζεις τέτοια γραπτά.

[Neikos]

Ανδρεα δεν έχω να πώ τίποτα περισσότερο από ένα μεγάλο ευχαριστώ... α! και ότι εχουμε καιρό να δούμε κάτι δικό σου...

Aganippi πλέον το κείμενο είναι ολοκληρωμένο... και μάλιστα το κομμάτι που ξεχώρισες είναι ένα από αυτά που έλειπαν...
χαίρομαι που σου άρεσε...

[argentina]

Καλημέρα Νίκο!
Εξαιρετικο!!
Ενα αληθινο ποίημα!!!
 κι αν ήξερες πόσο μου πήρε για νά 'ναι μπλέ
 
Μπραβο που αποκατεστησες τελικα το [...]

[Neikos]

argentina σε ευχαριστω που περασες και αφησες το σχολιο σου...
παντως πολυ παραξενευομαι που σου αρεσε αυτη η φραση...
βασικα με παρεξενευσαι οτι αρεσε και σε αλλους...
γενικα οσο δημοσιευω εργα μου ανακαλυπτω οτι ο καθενας μπορει να δει τελειως διαφορετικα πραγματα μεσα σε αυτα...
ειδικα στο προηγουμενο οπου η φραση "και προσπαθησε καθετα" εγω ειχα στο μυαλο μου κατι τελειως διαφορετικο...
anyway...
τα [...] ηταν μεγαλη ανοησια μου...