Σ'ΑΣΤΕΡΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΠΕΦΤΑΣΤΕΡΙΑ

[kakoulis]

Τι κι’αν το χρωμα των ματιων σου
και τ ’ονομα σου πια ξεχνω
κατω απ’τον ισκιο των τειχων σου

την ομορφια σου χρονια υμνω

Τις νυχτες πανω στις επαλξεις
ντυμενη στ’ασπρα σεργιανας
της Ελ-Μαρα τ'αστρο πως μοιαζεις
λυτα σαν εχεις τα μαλλια

Κερκοπορτα δεν εχεις φτειαξει
ουτε υπογεια μυστικα
μα τους Εφιαλτες σου εχεις θαψει
στην ταφρο σου προληπτικα

Όμως αποψε ματωμενο
ενα φεγγαρι αλλοκοτο
προδιδει πως δεν ειν’γραμμενο
στο απαρτο καστρο σου να μπω

Λευκη σημαια κρατω στα χερια
μα εσυ τον ουρανο κοιτας
σ’αστερισμους και πεφταστερια
χρησμου σημαδια αναζητας

Μεσανυχτα την πυλη ανοιγεις
τα οπλα σου ριχνεις στη φωτια
τα τειχη την αυγη γκρεμιζεις
μ'εγω ειμαι μιλια πια μακρια

Μες στα ερειπια τριγυριζεις
οργη και δακρυα συγκρατεις
την μοιρα σου αναθεματιζεις
που αργησες να παραθοδεις

 Την Καλησπερα μου,Χρονια Πολλα και καλες αντοχες.
Μελοποιημενο απο τον Jimy79 πηρε μερος χωρις επιτυχια στον διαγωνισμο "Μουσική Άμιλλα 2011"