Των καιρών το ράπισμα

[ivikos]

Των καιρών το ράπισμα φέρνει λιτανείες
 η νυχτιά που χάθηκε δεν θα ξαναρθεί
 σ’ έχανα καρδουλα μου στις θεομηνίες
 στα, «γιατί» του κύρη σου….τι ν’ αναφερθεί;;;;

Με βαρύ αντίτιμο πάλι το φιλί σου
 με σπαθιές του έρωτα το μεγάλο ΝΑΙ
 με ξανασημάδεψες στη στερνή βολή σου
 της φυγής τραγούδησες, πάλι αμανέ……

Τις στρατιές μου έστειλα σ’ όρια συνόρων
 με χιλιάδες σάρισες σε Αλικαρνασσό
 παραδόθης μάτια μου πάλι ανευ όρων
 κι έγινες καρδούλα μου, το άλλο μου μισό…

Των καιρών το ράπισμα σβήνει το φεγγάρι
 κι όπως μ’ αιχμαλώτιζες κι έσβηναν θεσμοί
 οβολούς που σκούριασαν βρήκες στο παγκάρι
 και με χρώμα αλήτικο κλείνεις τη σχισμή!!!!!

Ηράκλειο 2015