Χάσατε το μουσικό όργανό σας ή σας το έκλεψαν; Δηλώστε το εδώ!
0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.
Ο "άνθρωπος" Άσιμος έζησε και πέθανε σαν δειλός loser.
Sorry,αλλά δεν μπορώ να παραδεχτώ έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να αγαπήσει.
Καταρχήν ξεκαθαρίζω ότι πολλά τραγούδια του Άσιμου τα έχω λατρέψει,Είτε με την φωνή την δική του είτε κάποιου άλλου.Όμως...Δέν μπορώ να παραβλέψω το γεγονός ότι ήταν μισογύνης.Τι πάει να πει η φράση που είχε πει σε μια συνέντευξή του "δεν μου έκανε ποτέ καμμιά γυναίκα καμμιά δουλειά" και "είναι όλες σκλάβες".Εδώ συμβαίνουν δύο πράγματα:Είτε ότι ήταν ηλίθιος (γι αυτό και βάζει όλες τις γυναίκες στο ίδιο τσουβάλι-είναι το "εύκολο συμπέρασμα" για κάποιον που δεν θέλει να ζορίσει το μυαλουδάκι του)Είτε ότι ήταν loser στον έρωτα και δεν βρέθηκε ΚΑΜΜΙΑ,μα ΚΑΜΜΙΑ γυναίκα να τον αγαπήσει.Άρα δημιουργείται ερωτικό αποθυμένο,που γενικεύεται με την μορφή πλήρους απόρριψης προς το αντίθετο φύλο.Δεν εξετάζω καν αν ήταν "πιστός στις ιδέες του" και λοιπές τέτοιες παρωχυμένες μπούρδες, όταν φτιάχνει στιχάκια τύπου "πανάθεμά σε φύση [...] / [...] κάναμε κορίτσι [...] που**να κι εσύ σαν τη μάνα σου" (για όσους δεν κατάλαβαν το έγραψε για την νεογέννητη κόρη του !!!)....Και σα να μην έφταναν αυτά,θεωρεί ότι τελικά...δεν αξίζει να ζήσει και αυτοκτονεί,αδιαφορώντας γι αυτά που αφήνει πίσω του (κυρίως για τα παιδιά του)Ο "συνθέτης" Άσιμος άφησε τραγουδάρες.Ο "άνθρωπος" Άσιμος έζησε και πέθανε σαν δειλός loser.Sorry,αλλά δεν μπορώ να παραδεχτώ έναν άνθρωπο που δεν μπορεί να αγαπήσει.Κατά τ'άλλα ήταν "ιδεολόγος" και "επαναστάτης"...Ρε ουστ...
Λυπάμαι που ενδεχομένως σου χαλάω την εικόνα για τον Άσιμο,αλλά ΗΤΑΝ αθεράπευτα μισογύνης και το είχε παραδεχτεί και ο ίδιος.Σε παραπέμπω στο "Αναζητώντας Κροκανθρώπους" για περισσότερες πληροφορίες.Και επαναλαμβάνω:Γιατί να θαυμάσω έναν άνθρωπο που αποκαλούσε 'πουτάνες' τις γυναίκες και την κόρη του;Γιατί να θαυμάσω έναν άνθρωπο που έβγαζε μια απίστευτη μιζέρια σε κάθε του πράξη;Γιατί να θαυμάσω έναν άνθρωπο που προτίμησε να καταθέσει τα όπλα,αντί να αντιμετωπίσει την ζωή και τελικά αυτοκτόνησε,αφήνοντας πίσω του γυναίκα,παιδί,φίλους και γενικά άτομα που τον αγαπούσαν;Τι εγωιστική και δειλή πράξη αλήθεια...!ΠΟΥ είναι οι 'φιλελεύθεροι','ανατρεπτικοί' και 'βαθυστόχαστοι' στίχοι του;ΣΕ ΠΟΙΟ ΣΗΜΕΙΟ συμβαδίζουν με τις παραπάνω πράξεις του;Απάντηση:ΠΟΥΘΕΝΑ.Όμως η υποκρισία (ή μήπως η ημιμάθεια να το πω;) της κοινωνίας,έχει ανάγκη να δημιουργήσει κάθε φορά τον underground ήρωά της.Και για να κλείνω:Η απόσταση από το 'λέω' στο 'πράττω' ,είναι τεράστια.Υπάρχει κανένας που το αμφισβητεί αυτό;Έτσι έζησε ο Άσιμος.Προτίμησε το περιθώριο και αυτοκτόνησε,γιατί φοβόταν να αρπάξει την ζωή από τ'αρχ...α.Το να πεθαίνεις πιστός στις ιδέες σου,είναι ηρωικό.Το να ζεις όμως γι αυτές,ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΙΚΟ.Sorry,προτιμώ να ακούω τα -ομολογουμένως πανέξυπνα- στιχάκια του,από το να συμμετέχω σε "βαθυστόχαστες" συζητήσεις για το πώς έζησε και πέθανε ένας loser...
Για τη ζωή του έχει γράψει ένα πολύ ενδιαφέρον βιβλίο ο Γιώργος Αλαμανής με τίτλο Δίχως καβάτζα καμιά
Θαρρώ πως η «υπόθεση Άσιμος», είναι μια πολυ γοητευτική ιστορία. Τόσο γοητευτική, που το «συμφωνώ-διαφωνώ» και «μ’αρέσει δεν μ’αρέσει», σχεδόν δεν έχουν νόημα. Δεν έχει νόημα επίσης ούτε η παράθεση ιστορικών στοιχείων ούτε η αρίθμηση των θετικών και αρνητικών της προσωπικότητάς του. Και αφού δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα γράψουν την αγιογραφία του, ούτε οι ένορκοι που θα τον δικάσουν, κρίνω ότι έχει περισσότερη αξία σε ένα φόρουμ, η κατάθεση της προσωπικής «οσμής» που είχε ο καθένας, για το μοναδικό, κατά την γνώμη μου, φαινόμενο του Άσιμου. Προσωπικά θέλω να κρατήσω: -την γλυκιά αδημονία της ανεύρεσης οποιουδήποτε στοιχείου για την ζωή και το έργο του-την αίσθηση συνενοχής(?) κατά την «μελέτη» του έργου του-Το φιλτράρισμα οποιουδήποτε ακούσματος (και όχι μόνο), μετά από αυτόν, γιατί ανεπαίσθητα όλα αναθεωρούνταν -τη βεβαιότητα ότι, παράλληλα με το έργο του μελετάς και κοινωνιολογία και ιστορία και ψυχολογία και….. -τον ενθουσιασμό για πράγματα που νόμιζες ότι δεν λέγονταν-την θέρμη για την αναζήτηση του επόμενου τραγουδιού, που δεν θα ήταν άλλο ένα που θα συμπλήρωνε την συλλογή, αλλά ένα είδος εργαλείου με το οποίο θα σκάψεις για να δεις τι υπάρχει πιο πέρα..-την ανακούφιση ότι, αυτό το νιώσαν και άλλοι…Η ιστορία Νικόλας Άσιμος είναι ένα ταξίδι ολόκληρο. Περιπετειώδες και σαγηνευτικό για πολλούς, μίζερο και αηδιαστικό για άλλους, αλλά τόσο «διαφορετικό» για όλους.
Θαρρώ πως η «υπόθεση Άσιμος», είναι μια πολυ γοητευτική ιστορία.
Το αναζητώντας Κροκανθρώπους το έχω διαβάσει φυσικά και αν θέλεις να το επισυνάψω να το διαβάσεις ολόκληρο.
Ξεκίνησε από Μάριος Σύνδεσμοι Συγκροτημάτων/Τραγουδιστών
Ξεκίνησε από Mίκα Μουσικά νέα και συζητήσεις
Ξεκίνησε από Μαργαρίτα Π. Δισκοπαρουσιάσεις και κριτικές
Ξεκίνησε από let me know 796 Αθλητισμός
Ξεκίνησε από ZaranisPetros Δικές μας συνθέσεις και τραγούδια
Ξεκίνησε από MARIOS F Δικοί μας αυτοσχεδιασμοί και διασκευές