The Dead Eyes Of Youth - Lust

[kiseichukan]

Αλήθεια που ήτανε κρυμμένα αυτά τα παληκάρια...κινούνται στα μουσικά κυκλώματα απο το 1996 και δεν τους πήρα ποτέ ούτε μυρωδιά?! Μήπως να αναθεωρήσω τη σχέση μου με το underground και τα λιγότερο προβεβλημένα συγκροτηματάκια? Όπως και να έχει, αναλαμβάνω πλήρως την ευθύνη παίδες...προφανώς θα πέσατε στην περίπτωση που από τη μια λοξοκοιτούσα προς τη Γηραιά Αλβιόνα για το next big thing κι από την άλλη είχα εστιάσει στους αμερικανούς πραματευτάδες αναζητώντας αξιόλογες προτάσεις. Χαίρομαι που τελικά δε χρειάστηκε να ταξιδέψω μακρύτερα από το αναμενόμενο...

Τις προάλλες (2.5 βδομάδες πριν), σε μία από τις συνήθεις μου βόλτες στα δισκοπωλεία των Αθηνών (και πάσης Ελλάδος), έπεσα μπροστά σε ένα άγνωστο εξώφυλλο, που για έναν άγνωστο λόγο μου κίνησε την περιέργεια. Πιθανότατα να μην έπαιρνα το ρίσκο της αγοράς αν δε μιλούσαμε για μια τιμή αστεία (για τα σημερινά δεδομένα) της τάξης των 10.40Ε (τιμής Metropolis Πανεπιστημίου). Χαίρομαι ιδιαίτερα πάντως που όλα ευνόησαν για την απόκτησή τους.

Έχουμε να κάνουμε με ένα σχήμα που καταρχήν έχει εμπεδώσει τις προφανείς του επιρροές και τις έχει μετουσιώσει σε άποψη συγκεκριμένη και μεστή. Μελαγχολικές καταθέσεις, ως επί το πλείστον, με κιθάρες που άλλοτε βυθίζονται σε υπνωτικούς ρυθμούς κι άλλοτε αλιεύουν νότες από τρικυμμιώδη νερά. Ήχος νεορομαντικός, εμποτισμένος με μια Cure-ική αισθητική, μα συνάμα παραδομένος στις θορυβοποιές αξίες των Sonic Youth, των Pixies και των Smashing Pumpkins, αλλά, για να τιμήσουμε και λίγο τα εγχώρια γένια μας, και Διάφανα Κρίνα/Closer. Η φωνή αναπάντεχα ώριμη (με ένα αψεγάδιαστο falsetto) και με ικανοποιητικότατη προφορά που υπερβαίνει με ευκολία το συχνά απροσπέλαστο σκόπελο της γλώσσας. Και τέλος ένα σύνολο συνθέσεων εξαιρετικά δεμένο που ρέει αβίαστα και σε οδηγεί αναπόφευκτα στο "repeat", αφού καταλήξει σε μια θύελλα θορύβου, μέσα από την οποία βγαίνει νικητής το πιάνο.

Η μοναδική μου ένσταση έχει να κάνει με την παραγωγή. Δεν τονίζεται αρκετά η φωνή και το όλο σύνολο μοιάζει λίγο πιο χλιαρό σε ένταση από αυτό που νοιώθω πως θα χρειαζόταν. Μιλάμε όμως για ανεξάρτητη παραγωγή...οπότε όπου φτωχός κι η μοίρα του. Όχι πως αυτό στέκεται εμπόδιο από το να απολαύσουμε έναν αξιολογότατο δίσκο.

Ομολογώ πως είμαι ενθουσιασμένος με τους συγκεκριμένους τύπους. Χωρίς πολύ σαματά, αθόρυβα και δίχως τις πλάτες κάποιας πολυεθνικής και γνωστών κατεθυνόμενων καναλιών, ξεπροβάλλουν (δισκογραφικά μετά από χρόνια) με ένα ντεμπούτο που θα ζήλευαν αρκετοί πολυδιαφημισμένοι συνάδελφοί τους. Σε ένα "How To Do It Right" alternative μουσικό εγχειρίδιο, οι DEOY θα είχαν αναμφίβολα περίοπτη θέση. Με 10Ε (δηλαδή 1.5 milkshake) είναι κρίμα να μην στηρίξετε αυτή τη μπάντα.

Tracklisting:

1. Vacant 3:03
2. Bone-dry 4:10
3. In An Afternoon 4:35
4. This Is 4:28
5. There Was Before Me A Little Stone 2:42
6. Lust; 5:14
7. Blackroom Skies 2:43
8. The Plastique Of My Ghost's Despair 5:41
9. In My Soul (here the god) 5:34
10. Semelis 7 3:35
11. Summer 5:24
12. Automatic Memory 7:51

Official Site: www.deoy.com (αλλά προς το παρόν είναι under construction)

[kiseichukan]

Αντιγράφω άλλο ένα review του Γεράσιμου Ασπρομάλλη από το Rocking.gr: (η διαφωνία μου είναι μονάχα σε επίπεδο παραγωγής...γι' αυτό όμως υπάρχει κι ο πλουραλισμός των απόψεων)

Οι Dead Eyes Of Youth είναι μια νέα αγγλόφωνη Κερκυραϊκή μπάντα η οποία με το ντεμπούτο της "Lust" πραγματικά μας αφήνει άφωνους. Το group αποτελείται από τους: Αλέξανδρος Μίαρης (φωνή, κιθάρα, πιάνο, synths), Αντώνης Κουρής (κιθάρα), Πέτρος Πανδής (μπάσο) και Προκόπης Μ. Τσούκιας (drums).


Οι Dead Eyes Of Youth κινούνται στον post-rock ήχο και, πιστέψτε με, το "Lust" δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από αντίστοιχες κυκλοφορίες ξένων συγκροτημάτων. Τα παιδιά φαίνεται πως έχουν ακούσει αρκετή μουσική και στο δίσκο καταφέρνουν να εξελίξουν και όχι να αντιγράψουν τα ακούσματα τους.

Στα της μουσικής τώρα, το "Lust" ξεκινάει πολύ δυνατά με τα "Vacant" και "Bone-Dry" τα οποία φέρνουν στο μυαλό τους Νεοϋορκέζους θορυβοποίoυς Sonic Youth, όσο προχωράει όμως οι Dead Eyes Of Youth εμβαθύνουν όλο και περισσότερο σε πιο υπνωτικές -με καταπληκτικά ξεσπάσματα- συνθέσεις οι οποίες υποστηρίζονται άψογα από τα πραγματικά υπέροχα φωνητικά του Αλέξανδρου Μίαρη. Από της κορυφαίες στιγμές του δίσκου το αέρινο "There Was Before Me A Little Stone" στο οποίο συμμετέχει στο τσέλο ο Δημήτρης Κοταρίδης, το ομώνυμο "Lust" το οποίο φέρνει στο μυαλό το σκοτεινά ηλεκτρικά ηχοτόπια των Αυστραλών Dunlavy και στο οποίο συμμετέχει στο κοντραμπάσσο ο Γιάννης Μπαμπαλούκας, το "In My Soul (Here The God)" του οποίου οι κιθάρες φλερτάρουν με τον stoner ήχο, ενώ ο δίσκος κλείνει με την Radiohead-ίζουσα σύνθεση "Automatic Memory". Πραγματικά τα κομμάτια του "Lust" συναγωνίζονται το ένα το άλλο, μην αφήνοντας τον ακροατή να βαρεθεί ούτε μια στιγμή.

Οι Dead Eyes Of Youth καταφέρνουν να βγάλουν έναν σπάνιας αισθητικής δίσκο του οποίου η σημαντικότητα δεν περιορίζεται μόνο στην εγχώρια rock σκηνή. Η παραγωγή του είναι σε πάρα πολύ καλά επίπεδα, υποστηρίζοντας τον γεμάτο ήχο που έχει η μπάντα. Στα μείον του δίσκου είναι το σχετικά φτωχό artwork αλλά μην ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με μια ανεξάρτητη παραγωγή.

Το "Lust" περιμένει να το ανακαλύψετε για να σας οδηγήσει σε ένα μοναδικό ταξίδι ανάμεσα σε ποιητικά τοπία μελωδίας και δύναμης. Μην αφήσετε την ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Αποκτήστε το οπωσδήποτε!

[Les Trixteurs]

     Χαιρομαι που καποιος τους ακουσε. Πηρα κι εγω τον δισκο πριν μερες και τι να πω...Για Ελληνικα αλλα και δεδομενα εξωτερικου ειναι μια πολυ καλη δουλεια. Τους ακουσα στο μικρο μουσικο θεατρο για πρωτη φορα και τοτε μου κινησαν πολυ το ενδιαφερον. Να πω στον kiseichukan που ειπε πως ειναι ενεργοι απο το 1996, η μπαντα που ειδα εγω εχει μεσο ορο ηλικιας τα 22, πραγμα που στην μουσικη δεν φαινεται..Αρα το 1996 θα επρεπε να ειναι 13 ετων. Τελος παντων, ελπιζω να λειτουργησει και το site για περισσοτερα νεα και ημερομηνιες live.
   

[kiseichukan]

Συμμερίζομαι την απορία σου...δε σου κρύβω πως κι εμένα με εξέπληξε το βιογραφικό αυτό στοιχείο (αν είναι αληθές). Εγώ πάντως το αλίευσα από τη σελίδα του Μικρού Μουσικού Θεάτρου, όταν αποπειράθηκα για πρώτη φορά να βρω περισσότερες πληροφορίες. Συγκεκριμένα γράφουν:

Τετραμελής μπάντα που σχηματίστηκε το 1996. Ο ήχος τους συγκεντρώνει διαφορετικές επιρροές: new wave, alternative, grunge και post rock. Οι στίχοι και τα νοήματα εκφράζονται στην Αγγλική.

Από το 1996 έως και σήμερα έχουν κάνει συναυλίες ανά την Ελλάδα και στο Λονδίνο. Το καλοκαίρι του 2004 με ηχολήπτη το Γιώργο Μπάτη έγινε η παραγωγή του  LP με τίτλο “Lust” και περιέχει 11 κομμάτια.

Παίζουν : Προκόπης Τσουκιάς (τύμπανα, κρουστά), Πέτρος Πανδής (μπάσο), Αντώνης Κουρής (κιθάρες), Αλέξανδρος Μιάρης (κιθάρες, πιάνο, φωνές).

[kanellop]

Τα πατριωτάκια τους, οι Κόρε Ύδρο, δηλώνουν πως ξεκίνησαν το 1993 ως μαθητές (και μάλλον Γυμνασίου).
Πιθανόν να πρόκειται για κάτι ανάλογο (να ξεκίνησαν ως μαθητές το 1996)

[dod]

 Όντως , το βασανισμένο μας αυτί δεν άντεχε άλλο το κακάρισμα της τελευταίας δεκαετίας , ίσως και περισσότερο (χωρίς να θέλω να υπερβάλλω ) . Σ’ αυτό το διάστημα έψαχνε απεγνωσμένα την μικρή διαφορά στο χώρο της μουσικής , η οποία κατέφθασε  την τελευταία στιγμή από το νησί των Φαιάκων , λίγο πριν την ολική μας κώφωση … Ευτυχώς μας πρόλαβε ! Όλοι , θεωρώ αναμφίβολα , είχαμε την ανάγκη να ακούσουμε κάτι ξεχωριστό , σοβαρό και γιατί όχι και διαχρονικό . Εν τούτοις , ως προς το τελευταίο ας είμαστε  επιφυλακτικοί . Μπορεί φυσικά οι dead eyes of youth να είναι εν προκειμένου η εξαίρεση . Κανείς ποτέ δεν ξέρει . Πάντως , αν και αδαής σχετικά με το χώρο της μουσικολογίας , έχοντας διαβάσει τις παραπάνω κριτικές , βλέπω ότι οι απόψεις συμπίπτουν .
  Η είσοδος των  τεσσάρων παιδιών ( d.e.o.y. ), στο χώρο που υπηρετούν με σεβασμό ( ευτυχώς  ! ) , έγινε διακριτικά και σεμνά . Αυτό σημαίνει πολλά , ίσως και τίποτα βέβαια . Δεν αντέχεται άλλο αυτός ο υπέρμετρος ενθουσιασμός που δείχνουμε ενίοτε για το κάθε συγκροτηματάκι που εμφανίζεται δια τυμπανοκρουσίας στην ελληνική μουσική σκηνή ως δια μαγείας και οσονούπω να χάνεται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο . Έλεος δηλαδή ... Λυπηθείτε και μόνο τα αυτιά  μας !
  Η δουλειά των dead eyes of youth  χαρακτηρίζεται  από μια ιδιαίτερη ωριμότητα των μελών της . Είναι εμφανές ότι το εν λόγω μουσικό σχήμα εντρύφησε στο τρίπτυχο της επιτυχίας : “ Μελέτη , δουλειά και ταλέντο „ . Οι μελωδίες τους όντως μας παραπέμπουν σε διάφορα γνώριμα συγκροτήματα ( Smashing Pumpkins , The Cure , Pixies κ.τ.λ. ) .Παρόλα αυτά δεν στερούνται προσωπικού ύφους και στυλ . Η μουσική τους είναι χαρακτηριστική και παρουσιάζει καλλιτεχνικό ενδιαφέρον . Με το πρώτο άκουσμα το αυτί δεν τους απορρίπτει , όπως συνήθως συμβαίνει με τα περισσότερα συγκροτήματα  εν γένει . Η αλληλοδιαδοχή των tracks , από το πρώτο ως και το τελευταίο , είναι τέτοια ώστε το ενδιαφέρον να διατηρείται αμείωτο μεν , ούτε και σταθερό δε . Εννοώ , ότι τα “ 3 βασικά χρώματα „ για ένα τραγούδι  ( στίχοι , μουσική , φωνητικά ) εμφανίζουν ποικιλία στην ένταση και στα νοήματα . Γι΄ αυτό , άλλωστε , και η δουλειά τους δεν είναι μονότονη και κουραστική . Their music goes down well .
  Μετά τα 56-λεπτά , μια λέξη ταιριάζει – begreifen . Σημαίνει να καταλαβαίνεις κάτι με όλο σου το σώμα και όλη σου την ψυχή . Δηλαδή , με όλο σου το “ είναι „ και όχι μόνο εγκεφαλικά . Οι d.e.o.y. δείχνουν ότι “ καταλαβαίνουν „ τί είναι μουσική  και ότι τη σέβονται . Θα μπορούσε κάλλιστα να τρίζουν τα κόκαλα του Beethoven , αν άκουγε τις τελευταίες νότες του cd . Το ευτυχές είναι , ότι ο Μιάρης και τα παιδιά προνόησαν γι΄ αυτό και το απέφυγαν . Η μουσική μάλλον τους ευγνωμονεί που δεν την βιάσανε και αυτοί όπως και τόσα άλλα ανερχόμενα συγκροτήματα .
  Όσον αφορά  τους στίχους , δεν είναι κάτι το τετριμμένο , αλλά ούτε και απλοί . Γίνονται , όμως , κατανοητοί , μέχρι κάποιο βαθμό εννοείται , λόγω της κινηματογραφικής εναλλαγής εικόνων με τις οποίες είναι εμπλουτισμένοι . Μιλάμε , επομένως , για μια οπτικοακουστική δουλειά που σε ταξιδεύει στη λαγνεία ( Lust – τίτλος του cd ) με συνοδοιπόρους τη θλίψη , τη μελαγχολία και την απαισιοδοξία .
Εν τούτοις , οι τύποι κάθε άλλο παρά απαισιόδοξοι δε θα πρέπει να είναι .  Φαίνεται ότι έχουν προοπτικές και μέλλον αν συνεχίσουν σωστά . Παρεμπιπτόντως το εξώφυλλό τους ίσως  χρειαστεί κάποια περαιτέρω  βελτίωση  ώστε η προσπάθεια τους να είναι  κάτι το ολοκληρωμένο .

[Les Trixteurs]

  Με πολυ ενδιαφερον διαβασα τις ιδεες του dod για τον λογο οτι ειμαι απολυτα συμφωνη με 1 ιδεα του. Η τοσο μεστη και πλουσια συμπτυξη ηχων-ιδεων και στιχων των DEOY που σε οδηγουν σε 1000 τοπια και ατμοσφαιρες απο λεπτο σε λεπτο. Η κινηματογραφικη εναλλαγη των στοιχειων που δινει η μουσικη των DEOY σε παροτρυνει να ακουσεις τη μπαντα αυτη με κλειστα τα ματια και κανοντας τιποτε αλλο που θα μπορουσε να σου αποσπασει την προσοχη. Τα νοηματα ειναι αληθεια πλουσια και οι ηχοι ζεστοι.
  Να μην συνεχισω βεβαια να ευλογω τα γενια της μπαντας αυτης μα ειναι η στιγμη που ειναι αληθινος ο ενθουσιασμος.
   Επισης στον dod που παρατηρησε τις τελευταιες πιανιστικες νοτες του δισκου, εμενα αν και οντας καμια φορα κλισε να παρατειθεται ενα κλασσικο θεμα μεσα η επανω απο ενα συνοθυλευμα θορυβου, η συγκεκριμενη ιδεα ειναι τοσο μα τοσο σταθερη και εναρμονισμενη που ειναι κα8αρα μερος του κομματιου. Σαν να συνεχιζεται ο κιθαριστικος-σιδερενιος θορυβος μετουσιωμενος-μεταμορφωμενος σε σκληρες χορδες πιανου μεσα απο κλασσικες εξεζητημενες εναρμονισεις.(συγχωρεστε την παραθεση μουσικων γνωσεων). Με λιγα λογια θελω να πω πως δεν ειναι καποιος που τυχαια χτυπαει ενα πιανο,  ειναι καποιος ο οποιος ειναι πιανιστας και ξερει τι κανει και που οδηγει αυτο που κανει...
    Χαιρομαι που αυτη η μπαντα δεν διατυμπανιζεται και απλα υπαρχει για να γεμιζει τις νυχτες μας.

[kiseichukan]

Ως απλή υπενθύμιση να αναφέρω πως το συγκεκριμένο "κολπάκι" με την πιανιστική μελωδία που ακολουθεί μια θύελλα κιθαρισμών, το χρησιμοποίησαν εξαιρετικά, μεταξύ αρκετών άλλων, και τα Διάφανα Κρίνα στο κομμάτι "Τελευταία Μέρα" από τον πρώτο τους δίσκο.

[schizm]

Διαβολεμένη μπάντα. Διαμάντι σκέτο κι όπως συνηθίζεται βρίσκεται καλά καταχωνιασμένο κάτω από τόνους μουσικής ανοησίας, για να μπορέσουν να το βρουν οι πολλοί...υπνωτικές μελωδίες εμποτισμένες με ένα "φεύγα" feeling που συνεπαίρνει.

Δοκίμασα μετά από καιρό κι ο ίδιος το Official Site τους κι επιτέλους δουλεύει. Φρόντισαν μάλιστα να προσφέρουν μέσα από αυτό 3 τραγούδια από τον πρώτο και τελευταίο τους, προς το παρόν,  δίσκο:

a) In An Afternoon

b) Lust

c) Summer

Κατεβάστε τα όλα...αξίζουν τον κόπο!

Χαρμόσυνο γεγονός...από τις 21 Σεπτεμβρίου τα παληκάρια μετακόμισαν για τα καλά στην Αγγλία, προφανώς κυνηγώντας το όνειρο της διεθνούς καταξίωσης και παίζοντας στο γήπεδο των Άγγλων. Αντιγράφω από το site τους:

The DEOY have permanently moved in London where A.Miaris was living the last few years. The band will be be performing around clubs and venues shortly. They 're currently builting up their own reharsal and recording studio in Old street next to the "Hell's Angels" premises.

Το μόνο που μπορώ να ευχηθώ είναι να βρουν σύντομα το δρόμο τους και να μας χαρίσουν άλλον έναν υπέροχο δίσκο. Σπουδαία πράγματα συμβαίνουν στην αγγλόφωνη σκηνή...επιτέλους!

[NewDawnFades]

 Schizm kai loipoi. O monos pragmatikos logos pou prepei kapoios na diskografei thn mousikh tou einai ka8ara h dianomh ths mousikhs tou. Apla ena meso gia na ftasei sta aytia kapoiou allou.Ystera o apodekths to aporriptei h to krata. Otidhpote allo exw apo ayto einai propaganda. Kai h mousikh pou 8a dianeimei h ka8e diskografikh h etairia dianomhs prepei na einai enas ka8repths mono aytou pou dhmiourghse h mpanta xwris na mpoun sthn mesh alla xeria, omorfes eikones sta diskopwleia kai sprwgmenes parousiaseis kai kritikes.
  O logos pou emeis diskografhsame, me ton "hpiotero ton tropwn" htan poly apla h na exei kapoios thn epilogh kai thn prosvash na de8ei me aythn th mousikh h poly apla na mhn thn dextei.
  H mpanta ayth th stigmh vrisketai sto teleiwma tou tou deyterou diskou sta Londina. Ayto pou 8a ginei kai elpizw ws ton Fevrouariou pou 8a er8oume gia ligo Ellada na mporesoume na dwsoume ton 1o disko mazi me ton 2o apo xeri se xeri dwrean se oso perissotera antitypa kataferei h tseph mas apo edw na vgaloume. Apla 8a araxoume exw apo ta Metropolis kai ka8e tetoio shmeio kai 8a dwsoume oso perissoterous diskous einai dynaton. 
   Aytos den einai outws h allws o logos pou 8a diskografeis? Na akousei kapoios oti exeis na peis,kalo h kako. Apla, para na perasei apo ta xeria kai to myalo mias etairias 8a to dwseis esy amesa ston opoiondhpote.
   Elpizw ws tis 23 Fevrouariou na exoume kataferei na typwsoume 2 me 3 xilliades antitypa kai elpizw na er8ei kanenas apo esas na mas kanei parea kai na moirasei kana disko sthn A8hna-8essalonikh kai na parei kai osous 8elei na tous xarisei opou 8elei.

Alexandros M.
  Dead Eyes of Youth.

[schizm]

Φίλε Αλέξανδρε...αρχικώς χρόνια πολλά!

Κατά δεύτερο όσοι με έχουν γνωρίσει μέσα από το forum, το πιθανότερο είναι να σου μεταφέρουν πως είμαι τουλάχιστον φειδωλός σε επαινετικά/θετικά σχόλια σε ό,τι αφορά την πλειονότητα των εγχώριων σχημάτων και της νοοτροπίας που τα συνοδεύει (θύτες και θύματα ταυτόχρονα μιας βαλτώδους μουσικής κατάστασης που βιώνεται στην Ελλάδα). Τέτοιο μεστό και ουσιαστικό ντεμπούτο όμως, ελάχιστες φορές είχα την τύχει να ακούσω τα τελευταία χρόνια και είμαι βέβαιος πως με αυτό ως παρακαταθήκη οι DEΟΥ παίζουν στη μεγάλη κατηγορία του εξωτερικού με αξιώσεις...με 1-2 μεταγραφές μάλιστα (κυρίως σε επίπεδο παραγωγής, κατά την ταπεινή μου γνώμη, μια και ο ήχος έμοιαζε μπουκωμένος και δεν ξέρω κατά πόσο ήταν αποτέλεσμα αισθητικής προτίμησης ή ανάγκης) χτυπάτε και UEFA άνετα για πρώτη χρονιά.

Υποκλίνομαι σε οποιονδήποτε καλλιτέχνη διατίθεται να προσφέρει αφιλοκερδώς τον πνευματικό του μόχθο, να μοιραστεί το δημιούργημά του χωρίς συμβάσεις και θέλω, αναδεικνύοντας την πλέον ρομαντική πλευρά της τέχνης. Νομίζω όμως πως δε θα ήταν απαραίτητο...θα αντιπρότεινα να προσφέρετε τα κομμάτια μέσω mp3 και να βρίσκουμε κανονικά το cd σας στα δισκοπωλεία στα επίπεδα τιμής που ήδη υπάρχει και το παρόν. Συνεχίζω να το θεωρώ ευτελές ποσό για την πραγματική αξία του περιεχομένου. Έπειτα θα είναι κρίμα να ζημιωθείτε και οικονομικά από όλη αυτήν την ιστορία...όπως και να έχει, σίγουρα είναι δική σας απόφαση. Θέλω μονάχα να προειδοποιήσω πως προσωπικά θα αισθανόμουν τουλάχιστον αμήχανα αποκτώντας κάτι τόσο όμορφο όσο το Lust, χωρίς να επιστρέφω κάτι πίσω, έστω και κατά τρόπο συμβολικό.

Ελπίζω να συνεχίσετε το μουσικό σας ταξίδι και πέραν του δεύτερου αυτού δίσκου που έχετε σχεδόν ολοκληρώσει.

Δυο-τρεις ερωτησούλες:

1) Πως σας αντιμετωπίζει στην παρούσα φάση το αρκετά ανοιχτόμυαλο σε νέα ακούσματα αγγλικό κοινό στα διάφορα live που δίνετε? Έχει υπάρξει κάποιο "άνοιγμα" προς τη μπάντα από τις εκεί δισκογραφικές, ώστε να είναι εφικτός ο στόχος της ευρύτερης διανομής της μουσικής σας (και μόνο)?

2) Αλήθεια...τα λόγια στα ελληνικά στο ομώνυμο κομμάτι του δίσκου ανήκουν στο Σαββόπουλο?

Καλή και δημιουργική νέα χρονιά!

[NewDawnFades]

Xairetai meta apo kairo.
Meta apo xillia myria kymata, exoume sxedon etoimo to 2 disko.
Kommatia 8a vazoume siga siga sto site www.deoy.com , kai sto myspace mas  www.myspace.com/deadeyesofyouth.

y.g  Ston schizm , h fwnh sto Lust, den einai tou savvopoulou. Einai enos tyxaiou gerou sta Exarxeia ena xeimwna. Spoudaios

[schizm]

Ευχαριστώ για τη διευκρίνηση/διόρθωση και χαίρομαι που συνεχίζετε να συνυπάρχετε δημιουργικά, γιατί δε σου κρύβω πως με είχε θορυβήσει η μη ανανέωση της σελίδας σας. Άκουσα ήδη το "The Roses Came" και το βρίσκω εξαιρετικό...μπορεί να λανθάνω αλλά νομίζω πως οι επιρροές της αγγλικής σκηνής από Interpol και Editors είναι εμφανείς (και ιδιαίτερα καλοδεχούμενες).

Ελπίζω σύντομα να έχουμε τη χαρά να ακούσουμε κι άλλα από το νεότερο υλικό!

[NewDawnFades]

καλυτερα αργα παρα ποτε.
το  www.deoy.com  γεμιζει με μουσικες,video και λοιπα.
καλεσ γιορτες αν γιορταζετε.

[schizm]

Να 'στε καλά παιδιά. Και με την ελπίδα μιας πιο σύντομης απάντησης, καταφεύγω στο ερώτημα: να αναμένουμε σύντομα το νέο εκπόνημα;

Αν σας είναι εύκολο, δώστε καμιά πληροφόρηση, διότι δυστυχώς τα νέα του site δε βοηθάνε ιδιαίτερα.

Καλό και δημιουργικό 2007.