Γρηγόρης Δεσύπρης - Απλά και Μπερδεμένα

[Riverson]

Ο Γρηγόρης Δεσύπρης κυκλοφόρησε την νέα του προσωπική δουλειά με τίτλο "Απλά και Μπερδεμένα". Ένα άλμπουμ που πραγματικά θα ξεχωρίσει με 11 δημιουργίες γεμάτες δύναμη.
Να ξεκινήσω απο το Είν' αργά ή από το Άννα; Από το Απλά και Μπερδεμένα ή το "Η σιωπή στ' αυτί"; Όλα είναι υπέροχα. Ας ελπίσουμε να γεμίσουν οι Εταιρίες με τέτοιους πολύτιμους θυσαυρούς.

Τα τραγούδια του cd ειναι τα εξής:



1) ΑΒΑΤΟ
2) Η ΣΙΩΠΗ ΣΤ ΑΥΤΙ
3) ΑΝΝΑ
4) ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ
5) ΜΗ ΡΩΤΑΣ
6) ΔΟΝ ΚΙΧΩΤΗΣ
7) ΕΙΝΑΙ ΑΡΓΑ
8 ) ΑΠΛΑ ΚΑΙ ΜΠΕΡΔΕΜΕΝΑ
9) ΜΙΑ ΤΡΥΠΑ ΣΤΗ ΓΙΟΡΤΗ
10) Ο ΑΝΕΜΟΣ
11) Η ΝΕΑ ΚΙΒΩΤΟΣ

Καλή Ακρόαση

[ερεβος]

Ειναι ο Δεσυπρης που μπαινει και στο φορουμ?

[sourwtiri]

ναι ο ιδιος ειναι!! μας ειχε πει οτι ετοιμαζε κατι με τον κροκιδη

[kostaskapa]

Φίλοι καλωσορίσατε κι όσοι ακροαστείτε
ελπίζω τα τραγούδια μας αλήθειες να σας πουν
με προσοχή ν' ακούσετε, τη γνώμη σας να πείτε
-όλοι οι δημιουργοί του φιλικά σας χαιρετούν!

  Μετά από πολύμηνη απουσία, επιτρέψτε μου την παραπάνω (έμμετρη ως είθισται,
για όσους με θυμούνται) παρέμβαση σ' αυτή τη δισκοπαρουσίαση, ως συνδημιουργός
(είμαι ο στιχουργός στα 8 από τα 11 τραγούδια αυτού του δίσκου...)


Θερμές ευχαριστίες:
Στον Γρηγόρη, για την ευκαιρία που μου ΄δωσε, την εμπιστοσύνη του
και την άψογη συνεργασία...
Στο kithara, που μέσα από το στέκι του έφτασα ως εδώ...
Στον newbie για την χαρά της πρώτης μελοποίησης στίχων μου...

Κ.

[dessypris]

RIVERSON...

Για μια ακόμη φορά, σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια...
(Που τον αγόρασες βρε "θηρίο" ακόμα δεν κυκλοφόρησε καλά-καλά ??)

Ενημερωτικά, για όλους όσους ενδιαφέρονται, το CD, κυκλοφορεί από την "UNIVERSAL-POLYMUSIC" και ένα αντίγραφό του έχει σταλεί και στους συντονιστές του ΚΙΘΑΡΑ (συγκεκριμένα στον "Νέο Κιθαρωδό") και φαντάζομαι ότι θα υπάρξει στο άμμεσο μέλλον και μία εκτενέστερη αναφορά από τα ..."επίσημα" χείλη τους!!

Φιλικοί χαιρετισμοί σε όλους,
Γρηγόρης Δεσύπρης

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Γρηγόρης Δεσύπρης - Απλά και Μπερδεμένα



1) Άβατο
2) Η σιωπή στ' αυτί
3) Άννα
4) Υποθέσεις
5) Μη ρωτάς
6) Δον Κιχώτης
7) Είναι αργά
8 ) Απλά και μπερδεμένα
9) Μια τρύπα στη γιορτή
10) Ο άνεμος
11) Η νέα κιβωτός

Μουσική και τραγούδι: Γρηγόρης Δεσύπρης
Στίχοι: Κώστας Κολοβός (kostaskapa) σε 8 από τα 11 τραγούδια, Μάρκος Χιόνος, Σταμάτης Μεσημέρης και Γ. Δεσύπρης
Ενορχήστρωση και κιθάρες: Χριστόφορος Κροκίδης
Μπάσο: Θανάσης Μπούλης
Πλήκτρα: Χρήστος Παπαντωνίου
Ντραμς: Στέφανος Δημητρίου
Από την Polymusic, Διανομή Universal

Πριν από ένα περίπου χρόνο ένα μέλος μας είχε βάλει αγγελία στο φόρουμ ζητώντας στίχους για τραγούδια που είχε γράψει με σκοπό να συμπεριληφθούν στον μελλοντικό του δίσκο. Υπήρξε κάποια ανταπόκριση, αλλά δεν ακούσαμε και πολλά νεότερα για την συνέχεια εκείνης τη συνεργασίας και το δίσκο από τότε.

Και να, που ο δίσκος αυτός έγινε πραγματικότητα, και τον πήρα στα χέρια μου μερικές μέρες πριν. Και η έκπληξή μου έγινε ακόμη μεγαλύτερη, όταν ανακάλυψα ότι πραγματικά η γνωριμία συνθέτη/στιχουργού έγινε μέσω της παραπάνω αγγελίας!

Σας μεταφέρω λοιπόν μερικές πρώτες μου εντυπώσεις.

Από το εξώφυλλο τα πράγματα ήδη φαίνονται καθαρά: Ο Γρηγόρης με την ηλεκτρική του κιθάρα ανά χείρας και μαύρα γυαλιά, ενώ στην πίσω πλευρά μια μαύρη Gibson μέσα σε κιτρινοκόκκινες ανταύγειες σαν φλόγες. Ναι, ένας καθαρόαιμος ροκ δίσκος με την κιθάρα να πρωταγωνιστεί σε όλα τα τραγούδια. Ο Γρηγόρης (και ο Χ. Κροκίδης στην ενορχήστρωση) μένουν πιστοί στην κιθάρα και στο ροκ στυλ, από την αρχή ως το τέλος, χωρίς προσμίξεις άλλων μουσικών στοιχείων (μόνον κάποια πλήκτρα σε μερικά τραγούδια σε δευτερεύοντα μάλλον ρόλο).

Από τις πρώτες ματιές στο εξώφυλλο και το ένθετο με τους στίχους και από τις πρώτες ακροάσεις των τραγουδιών φαίνεται ότι η δουλειά έχει γίνει με πολύ μεγάλη προσοχή και σημασία ακόμα και στην παραμικρή λεπτομέρεια, εντύπωση που ενισχύεται όσο ακούει κανείς το δίσκο περισσότερο. Όλα είναι προσεγμένα και δουλεμένα, τίποτε δεν έχει αφεθεί στην τύχη.

Τα 11 τραγούδια έχουν, όπως προανάφερα, κλασικό ροκ άκουσμα με ελληνικούς στίχους (περισσότερα για τους στίχους παρακάτω), άλλα σε πιο σκοτεινό στυλ ("Η σιωπή στ' αυτί") και άλλα σε πιο φωτεινό και χαρούμενο ("Άννα", "Η νέα κιβωτός"). Το αποτέλεσμα είναι πάντα ομογενές, χωρίς ποτέ να είναι ιδιαίτερα σκληρό ή υπερβολικά εύπεπτο, ισορροπημένο ανάμεσα στα δυο άκρα.

(Συνέχεια αμέσως παρακάτω...)

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

Μετά από καναδυό ακροάσεις, αρχίζει να γίνεται φανερή και η δουλειά και η ποιότητα των στίχων του kostaskapa, που μας είχε δώσει ήδη μερικά πανέμορφα δείγματα και σε αυτό το φόρουμ (και πολύ δυστυχώς τον χάσαμε τώρα τελευταία). Οι στίχοι πραγματικά ξεχωρίζουν από τα συνηθισμένα "γιατί έφυγες και με άφησες και είμαι μόνος μου", και σου μένουν στο μυαλό τραγουδώντας τους, χωρίς να φεύγουν και ξεχνιούνται την επόμενη στιγμή, όπως σε πολλά άλλα τραγούδια που ακούμε.

Η φωνή του Γρηγόρη είναι σταθερή, φυσική και προσεγμένη, αν και πιστεύω ότι αν την ζόριζε περισσότερο, θα είχε να δώσει πολύ περισσότερα... Προσωπικά, αν ήμουν πρωθυπουργός (συγγνώμη... δημιουργός) του δίσκου, σε μερικά τραγούδια θα πρόσθετα και μια γυναικεία φωνή. Δεν ξέρω γιατί, αλλά πάντα ακούγοντας το "Απλά και μπερδεμένα", που έδωσε και το όνομά του στο δίσκο, και που τραγουδιέται σε ψιθυριστό/μουρμουριστό στυλ, φαντάζομαι το τραγούδι σε εντελώς διαφορετικό στυλ, να το τραγουδάει μια γυναικεία φωνή "καμπάνα"...

Τραγούδια που μου άρεσαν περισσότερο: Το "Άβατο", που ανοίγει το δίσκο, με το επιβλητικό και ελαφρά ανατολίτικο στυλ του, οι "Υποθέσεις", γιατί σε παρακινούν να τις χορέψεις, και το "Απλά και μπερδεμένα" (με ή... χωρίς την Τσαλιγοπούλου ).
*ΤΟ* τραγούδι του δίσκου είναι όμως για μένα το τελευταίο, η "Νέα Κιβωτός", ίσως γιατί έχω αδυναμία στις παιδικές χορωδίες (ναι, έπεσα με μεγάλη μου χαρά στην καλώς εννοούμενη "παγίδα" της παιδικής χορωδίας σε αυτό το τραγούδι και το ευχαριστήθηκα), αλλά και για τον ευρηματικό στίχο του.

Εύχομαι στον Γρηγόρη καλή επιτυχία και καλή τύχη στην προσπάθειά του αυτή, γιατί όλοι πολύ καλά ξέρουμε ότι πολλές φορές η επιτυχία ενός δίσκου δεν εξαρτάται μόνο από την ποιότητα των τραγουδιών του, αλλά πολλές φορές παίζουν μεγάλο ρόλο πολλοί άλλοι περισσότερο ή λιγότερο αξιοκρατικοί παράγοντες, που διπλωματικά συνοψίζονται με τη λέξη "μάρκετινγκ"...

Συνοψίζοντας: Ένας σοβαρός και προσεγμένος, καθαρόαιμος ροκ δίσκος, με καλό ελληνικό στίχο, μακριά από εύκολες και εύπεπτες λύσεις.

Θα κλείσω με ένα απόσπασμα από τη "Νέα Κιβωτό":

Της νέας κιβωτού ιδού κατάλογος δειγμάτων
που απ' τη νέα θα σωθούν πλημμύρα των πραγμάτων

Θα είναι ο δικηγόρος που φονιά θα 'χει γλιτώσει
κι ο δικαστής που μέσα τον ζητιάνο θα 'χει χώσει
Θα είναι κι ο γιατρός που με μισό σε βλέπει μάτι
και θα 'χει κάνει φάκελο τον όρκο του Ιπποκράτη
(...)
Δημόσιος υπάλληλος με γάιδαρο δεμένο
ν' αδιαφορεί για όλους που τον έχουν πληρωμένο
Ο γείτονας που γι άλλους φέρνει την αστυνομία
μα τη δική του κάνει στα κρυφά παρανομία
(...)
Της νέας εποχής εκπρόσωπος κι εσύ, τα βλέπεις με καρδιά μισή
Η ελπίδα είμαστε εμείς κι αν στ' όνειρό μας μπεις, το φως που βλέπουμε θα δεις

[Καρχαρίας]

(Που τον αγόρασες βρε "θηρίο" ακόμα δεν κυκλοφόρησε καλά-καλά ??)

Δεν το αγόρασε, το κατέβασε από το ίντερνετ.

[dessypris]

Σ ευχαριστώ θερμά για την "κριτική" σου!!

Το CD τοποθετείται από Δευτέρα σε όλα τα δισκοπωλεία και θα χαρώ να διαβάσω και τις όποιες γνώμες άλλων μελών, που θα το ακούσουν κάποια στιγμή, γιατί είμαι πεπεισμένος ότι το επίπεδο όλων εδώ είναι υψηλό και η γνώμη τους (καλή, η κακή-δεν έχει σημασία-θα με βοηθήσει να γίνω εγώ καλλίτερος στο μέλλον) μετράει για μένα...

Φιλικά,

Γρηγόρης Δεσύπρης...

ΥΓ.
Να "αρπάξω" την ευκαιρία, για να ευχαριστήσω δημόσια τον εκλεκτό μου συνεργάτη Κώστα Κολοβό, που μου εμπιστεύτηκε κομμάτι του εαυτού του-τους στίχους του- για να "ντύσω" τις μουσικές μου...

Και το φίλο μου Χριστόφορο Κροκίδη, που μαζί του αλλά και με το Γιάννη Γιοκαρίνη, θα βρεθούμε στο "δρόμο" φέτος...

[dessypris]

(Που τον αγόρασες βρε "θηρίο" ακόμα δεν κυκλοφόρησε καλά-καλά ??)

Δεν το αγόρασε, το κατέβασε από το ίντερνετ.

Έστω κι έτσι...

Χαίρομαι να το μοιράζομαι με όλους, είτε το "ακούν" από το Internet (που είναι το σήμερα και το αύριο της επαφής όλων μας), μιας κι αν περιμένω να κάνω "πωλήσεις" που θα μου λύσουν το "οικονομικό" μου με rock CD, θα πρέπει να περιμένω αιώνες!!!

Γρηγόρης Δεσύπρης

[geokats]

Εφτασε και στα δικά μου χέρια χτες το νέο cd του Γρηγόρη Δεσύπρη.Μετά από δυο ακροάσεις μπορώ να εκφράσω κι εγώ την άποψη μου.Οι στίχοι ήταν καταπληκτικοί...Ειδικά το τραγούδι Αβατον το θεωρώ κορυφαίο.Οι μουσικές του Γρηγόρη επίσης τέλειες.Για άλλη μια φορά θαυμάζουμε το Χριστόφορο στις κιθάρες του.Γενικά είναι ένα πολύ αξιόλογο cd κάτι που σπάνια βρίσκουμε στις μέρες μας...

_{Πέρα από το site του Γρηγόρη πληρoφορίες για το cd και το Χριστόφορο Κροκίδη μπορείτε να βρείτε και στο site http://www.geocities.com/krokidis_fans}

[dessypris]

Αγαπητέ geokats,

Σ ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια, μιας και συ σαν "ειδικός" περί τον Κροκίδη, έχεις ακούσει όλες του τις "δουλειές" τα τελευταία χρόνια, κι έτσι η γνώμη σου μετράει διπλά !

Γρηγόρης Δεσύπρης
www.dessypris.com

[fatses asteies]

Γρηγόρη, Κώστα και Χριστόφορε γειά σας κι από μένα και καλή επιτυχία. Δε θα πω για τα τραγούδια αφού δεν έχω πάρει το cd να το ακούσω, όμως να πω για τον τίτλο που τον βρίσκω πραγματικά πολύ έξυπνο. Καλή συνέχεια.

[dessypris]

Να σαι καλά Αντώνη...Κι ότι θες, γράψε μου στο email μου...(Πάρ το απ το site μου)

Φιλικά,
Γρηγόρης.-

[Ο Γενίτσαρος cmaj7]

Μαγκα καλή επιτυχία

[dessypris]

Επειδή όντως είναι "μαγκιά" να επιχειρεί κάποιος ροκ δίσκο στις μέρες μας, (από έρευνα που έκανα, και τα "Metropolis",  βγάζουν τον δίσκο από συρτάρι για να τον πουλήσουν-δεν τον βλέπεις στις προθήκες-μόνο στη Νέα Σμύρνη, στο La-Si-Do τον έχει πρώτη φίρμα γιατί γουστάρει ο Παναγιώτης Τσιάπης), σ ευχαριστώ κι εκ μέρους και των υπολοίπων...

Γρηγόρης.-

[dessypris]

Επειδή μου έχουν αναφερθεί παράπονα για το ότι αρκετοί φίλοι (ας είναι καλά τα παιδιά), δυσκολεύονται να βρουν το CD, θα παρακαλούσα όποιος έχει ανάλογο πρόβλημα, να με ενημερώνει στο προσωπικό μου email (info@dessypris.com), για τη φύση του προβλήματος (ανεπάρκεια-σε ποιό κατάστημα-κλπ), έτσι ώστε να ενημερώνω με τη σειρά μου τη UNIVERSAL γι αυτό...Ευχαριστώ θερμά...Γρηγόρης Δεσύπρης.-ΥΓ Το email μου είναι στη διάθεσή σας και για οτιδήποτε άλλο...

[Ο Νέος Κιθαρωδός]

από έρευνα που έκανα, και τα "Metropolis",  βγάζουν τον δίσκο από συρτάρι για να τον πουλήσουν-δεν τον βλέπεις στις προθήκες-

Και σίγουρα αυτό το κάνουν από σύστημα, και για συγκεκριμένους (γνωστούς-άγνωστους-γκρρρρ... ) λόγους...

[Witchking]

Άκουσα το cd 5-6 φορές και η αλήθεια είναι ότι προβληματίστηκα πάρα πολύ για το αν θα έπρεπε να καταθέσω τις εντυπώσεις μου. Πάντα όμως καλοπροαίρετα και με άκρατη υποκειμενικότητα χωρίς να μπορώ να τεκμηριώσω αυτά που θα γράψω ( λόγω ελλειπων μουσικών γνώσεων ) θα πω τι εισέπραξα ως ακροατής ακούγοντάς τον.

Σαν συνολική εικόνα θα πω ότι δεν μου άρεσε. Οι ενορχηστρώσεις ξεπερασμένες χωρίς φαντασία με την ηλεκτρική κιθάρα να είναι αρκετά μπροστά και μάλιστα τις περισσότερες φορές με το ίδιο ηχόχρωμα να με κουράζει.
Οι στίχοι σίγουρα είναι άνω του μετρίου στα περισσότερα κομμάτια , αλλά δεν τους εισπράτω επειδή χάνονται μέσα στην ενορχήστρωση.
Επίσης συνολικά δεν θα τον χαρακτήριζα Ροκ τον δίσκο μιας και για μένα το Ροκ δεν είναι ότι έχει ηλεκτρική κιθάρα μέσα..Εξίσου δεν θα χαρακτήριζα ροκ και τις ίδιες τις ερμηνείες τις περισσότερες φορές...τους λείπει το νεύρο αυτό το κάτι παραπάνω που εγώ θα ήθελα για να είναι ροκ...Επίσης διακρίνω περισσότερο λαικά γυρίσματα στις περισσότερες ερμηνείες.

Πιο αναλυτικά.

1) Άβατο. Ξεκινάει καλά, αλλά τα πλήκτρα χαλάνε όλο το κομμάτι.Του αφαιρούν την ροκ μορφή του.Μου θυμίζει κάτι σαν Ροκ-Οριεντάλ.
2) Η σιωπή στο αυτί. Εντελώς αδιάφορο
3) Άννα . Μπαλάντα? με εντελώς άχρωμη ερμηνεία που θα ταίριαζε σε λαικό κομμάτι. Ελληνικό Post-Rock..
4) Υποθέσεις. Rock&Roll ύφος του στυλ Γιοκαρίνη του 80.
5) Μη ρωτάς. Πολύ λαικότροπη ερμηνεία. Αδιάφορη ενορχήστρωση
6) Δον Κιχώτης. Το πρώτο τραγούδι που μου άρεσε. Εδώ θα έλεγα ότι δένει αρμονικά η ενορχήστρωση με τον στίχο και την ερμηνεία ( παρόλο που δεν αποφεύγονται σε κάποια σημεία τα λαικότροπα γυρίσματα).Αρκετά καλοί στίχοι...
7) Κλασσικό ελαφρολαικό τραγούδι με χρήση ηλεκτρικής κιθάρας που σε καμία περίπτωση δεν το κάνει ροκ. Κάλιστα θα μπορούσε να ανήκει στο ρεπερτόριο όλων αυτών τύπου Fame Story αστεριών..
8 ) Απλά και μπερδεμένα. Το δεύτερο τραγούδι που μου άρεσε. Ροκ ρυθμός μεν , αλλά δεν ξεφεύγει από μια pop συνολική εικόνα ( πάλι σχετικά λαικότροπη ερμηνεία). Ωστόσο έχει καλό στίχο και γενικά ως συνολική εικόνα είναι ικανοποιητική.
9) Μια τρύπα στη γιορτή. Καλούτσικο αν και θυμίζει επίσης ελληνικό ροκ προηγούμενων δεκαετιών. Εδώ όμως έχουμε ροκ ερμηνεία που δίνει ροκ ύφος στο κομμάτι.
10 ) Ο άνεμος. Μια συνηθησμένη ροκ μπαλάντα.Τίποτα το ιδιαίτερο.
11) Νεα Κιβωτός. Το σήμα κατατεθέν του δίσκου! Αυτό το κομμάτι πράγματι ξεχωρίζει. Αυτό είναι εξαιρετικό! Καταπληκτικοί στίχοι οι οποίοι τυγχάνουν της προσοχής επειδή αναδεικνύονται και από την ερμηνεία και από την ενορχήστρωση.
Εξαιρετική η ιδέα της παιδικής χορωδίας. Εδώ όλα τα μπράβο μου...

Αυτά εισέπραξα εγώ και μην με ρωτήσετε τώρα γιατί τα εισέπραξα και τι θεωρώ ροκ και τι όχι.Δεν θα μπω σε τέτοια διαδικασία και στην τελική θεωρείστε την κριτική μου άσχετη και εμένα ανίδεο. Ίσως να είναι έτσι , αλλά ως ακροατής αυτές τις εντυπώσεις αποκόμισα.

[dessypris]

Αγαπητέ Parpen,

Πρώτ απ όλα, σ ευχαριστώ για τον χρόνο που διέθεσες (και φαίνεται από την ανάλυσή σου), για να σχολιάσεις το CD...
Τώρα σχετικά μ αυτά που γράφεις, είναι αναφαίρετο δικαίωμά σου, να κρίνεις με γνώμονα τα ακούσματά σου...
Σε άλλους ταιριάζουν κάποια πράγματα και σ άλλους κάποια άλλα...
Εγώ απλώς να σχολιάσω (κι εσύ κάπως έτσι το θέτεις), "τι είναι ροκ σήμερα"?? (και μιλώ για την Ελληνική "επικράτεια" και μόνον)
Είναι (η θα έπρεπε να είναι) κάτι κοντά στους , ας πούμε (εξαιρετικούς) Dream Theatre??
Είναι κάτι κοντά στους (λαικότροπους) Πυξ-Λαξ?
Είναι κάτι κοντά στο Γιοκαρίνη και τον Κροκίδη (μια που τους ανέφερες), και την "υπεροχή" της κιθάρας στον ήχο??

Εγώ δεν μπορώ να απαντήσω, μιας και αρχή μου είναι να βγάζει ο δημιουργός και να καταθέτει αυτό που αισθάνεται, αυτό που πραγματικά είναι, χωρίς να το εντάσει σε φόρμες και συνταγές...
Από κει και πέρα, κάποιοι "πάνε" μαζί του, κάποιοι μένουν στην απέναντι όχθη...
Εγώ είμαι αυτός κι αυτό καταθέτω και χαίρομαι για τις "αντίθετες φωνές" που με ταρακουνάνε για να δω  και να επενεξετάσω...

Αρκεί όλοι ν αγαπούν και να υποστηρίζουν τον κοινό παρανομαστή: Τη μουσική...

Και πάλι σ ευχαριστώ για την (καλοπροαίρετη) "κριτική" σου, που θα μελετήσω με ησυχία σε βάθος...

Φιλικά,

Γρηγόρης Δεσύπρης
www.dessypris.com

[fatses asteies]

Αγαπητέ φίλε Γρηγόρη
είχα ακούσει τα τραγούδια στην αρχική τους μορφή, πριν την ενορχήστρωση και τους στίχους. Τώρα τα άκουσα και κανονικά. Επειδή όπως είπες τα γούστα είναι υποκειμενικά δεν έχει νόημα να πω ποιό μου άρεσε και ποιό όχι. Θέλω να πω μόνο (υποκειμενικό κι αυτό βέβαια) ότι πράγματι η ενορχήστρωση κι εμένα δε μου άρεσε ή για να είμαι πιο ακριβής περίμενα πολλά περισσότερα. Μήπως σε κάποια επόμενη δουλειά να έβαζες περισσότερο το "χέρι" σου στο τελικό αποτέλεσμα να γίνει πιο προσωπικό το στυλ; (ελπίζω ο εκπληκτικός κατά τα άλλα Κροκίδης να μη με παρεξηγήσει για το σχόλιό μου).

[kostaskapa]

Επειδή όπως είπες τα γούστα είναι υποκειμενικά δεν έχει νόημα να πω ποιό μου άρεσε και ποιό όχι.

Πως δεν έχει νόημα;!...ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ οτι οι γνώμες είναι υποκειμενικές και δεν χρειάζεται αυτό να επαναλαμβάνεται...
Εξάλλου ΑΥΤΕΣ τις γνώμες περιμένουμε να ακούσουμε...των ακροατών δηλαδή, γιατί σ' αυτούς απευθυνόμαστε!
Οπότε...για πες!

Με την ευκαιρία να ευχαριστήσω όσους ακούν με προσοχή τα τραγούδια, γιατί με την ταχύτητα που τρέχουν όλοι και όλα,
κάτι τέτοιο αποτελεί μάλλον εξαίρεση...

φιλικά,

Κ.

[dessypris]

Αντώνη,

Καταλαβαίνεις πιστεύω, ότι "έχω βάλει το χέρι μου"...Κοινή απόφαση με τον Χριστόφορο και με τον Κώστα ήταν, να επιλέξουμε πιό "αφαιρετική" και "λαϊκή" ενορχήστρωση από αυτές που ο Χριστόφορος (και εγώ στον προηγούμενο δίσκο μας "Θα πάρω το τρένο"-1998) είχαμε συνηθίσει, για να επιτύχουμε ακριβώς αυτό : Να βρεθούμε κοντά στο "λαό" (εξ ού και τα σχετικά με το "λαϊκότροπο" του ακούσματος, που γράφει και ο Parpen...)
Πιστεύουμε ότι η εποχή των πολλών "γκαζιών" στην Ελληνική πραγματικότητα, έχει περάσει κι έχει παραμείνει μόνο ένας μιμητισμός κάποιων, πολύ νέων παιδιών-μουσικών, (μην παραβλέπεις ότι το δικό μας "team",  είναι κοντά στα 50 του), για Offspring, Blink 182, κλπ, είδους δηλαδή, που δεν δένει με την Ελληνική γλώσσα...
Φιλικά,
Γρηγόρης.-

[Witchking]

Φίλε Γρηγόρη σε ότι αφορά το τελευταίο σου σχόλιο #22 θα διαφωνίσω. Βέβαια κινδυνεύω να παρεκτρέψω το θέμα ίσως από τον σκοπό του , αλλά εφόσον έχεις βγει στην δισκογραφία , κάποιες απόψεις μπορεί να σου δώσουν διαφορετικές οπτικές κάτω από τις οποίες ίσως προχωρήσεις στην συνέχεια...
Ο Σωκράτης Μάλαμας ακόμη και ο ίδιος του χαρακτηρίζει πολλές δουλειές του λαικές. Αυτό όμως δεν έχει να κάνει με το λαικότροπο της ερμηνείας. Για παράδειγμα έχει γράψει τραγούδια σε καθαρά λαικούς δρόμους με καθαρά ροκ ερμηνεία όμως. Μια ερμηνεία με πάθος που σε υποχρεώνει να προσέξεις τι θέλει να πει....
Τι να σου πρωτοαναφέρω. Από το "τσιγάρο ατέλειωτο" μέχρι και τον τρόπο που τον έχω ακούσει να ερμηνεύει το "μερτικό μου απ' την χαρά" του Βάρδου Καζαντζίδη.
Να μην σου μιλήσω π.χ για πάμπολα τραγούδια του αξέχαστου Λοίζου ή και άλλων. Δεν χρειάζεται να πας σε Offspring για να είσαι ροκ , αλλά και ούτε σε ερμηνευτικές υπερβολές που κάνουν οι λαικοί συνήθως για να είσαι πιο λαικός...

Εγώ να σου θυμήσω το τραγούδι του Μάνου "κι' αν είμαι ροκ" που το θεωρώ ως ένα από τα κορυφαία ροκ τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ από 'Ελληνα και ας μην έχει εκείνα τα τεχνικά ίσως χαρακτηριστικά του ροκ.Για να φανταστούμε να το ερμηνεύει κάποιος με τρόπο "λαικότροπο"..

Επιμένω πάντως ότι η "Νεα κιβωτός" δίνει το στίγμα της ως προς το τι θα μπορούσατε να έχετε φτιάξει...

[dessypris]

Είπαμε...Περί ορέξεως...

Και για να το κλείνω, γιατί "κουράζουμε" το κόσμο με προσωπικά, δεν θέλω ταμπέλα "ροκ", προτιμώ τα τραγούδια μου να τ ακούνε χωρίς να τα κατατάσουν σε είδος...

Πάντως σ ευχαριστώ για το χρόνο σου για μια ακόμη φορά και (παρ ότι μπορεί να έχεις "ξανα" αναφερθεί σ αυτό-εγώ δεν το γνωρίζω), θα ήθελα να μάθω αν έχεις εσύ προσωπικά κάποια ενεργή σχέση με "δισκογραφία"-όχι μόνο σαν (έμπειρος) ακροατής...(Επ αυτού, αν θέλεις, έχεις το email μου)
(Προσωπικά, είναι η τρίτη μου επαφή, μετά από τον "Τελικό Προορισμό" / ΜΒΙ / 1993, και το "Θα πάρω το τρένο" / ΜΙΝOS/RIA 1998)

Φιλικά,
Γρηγόρης