Μαθητής

[Theoektos]

Μαθητής

‘Απλωναν  μπρος τα μάτια σου τα γκρίζα τους βιβλία
και σε στριμώχναν στις γωνιές σε ξύλινα θρανία
βάλε τις λέξεις στη σειρά βάλε τελείες και κόμμα
κι άμα μιλούσες δυνατά σου κλείνανε το στόμα


Κι εσύ κοιτούσες τα πουλιά
στον ουρανό της τάξης
κι αν σήκωνες το χέρι σου
ήταν για να πετάξεις


Μπήκαν στα όνειρα βαθμοί στις  ζωγραφιές σου χρώμα
Ποιο λάθος σου χρεώσανε και σε πονά ακόμα
Βρισκόσουν πάντα στην ουρά του έθνους παρελάσεις
Και με το πλήθος στη σειρά σου ‘ρχοταν  να γελάσεις


Κι εσύ κοιτούσες τα πουλιά
στον ουρανό να πιάσεις 
κι αν σήκωνες το χέρι σου
ήταν για να πετάξεις

ΥΓ Η Ερριέτα ήταν μια πλάκα...

[CK]

Μην ξανακανεις τετοιες πλακες, γιατι εχεις οντως ταλεντο στους στιχους, οι οποιοι εχουν να κανουν με πραγματα, τα οποια δεν εχουν σχεση με πλακες!

[Theoektos]

Φαίνεται πως δεν ήταν πολύ καλή ιδέα. Παρ' όλα αυτά μας λείπει λίγο γέλιο απ 'τη ζωή μας....

[porky]

Φαίνεται πως δεν ήταν πολύ καλή ιδέα. Παρ' όλα αυτά μας λείπει λίγο γέλιο απ 'τη ζωή μας....

Θα μπορουσε να βγει  (το γελιο) και με τελειως διαφορετικά θεματα....ειναι θεμα φαντασιας και απο οτι καταλαβα την εχεις.

Το συγκεκριμενο παντως , μου αρεσε πολύ....δε νομιζω να χω ξαναδιαβασει κατι παρομοιο εδω μεσα...μπραβο

[blue_jazz]

Μ'άρεσε πολύ το ρεφρέν. Το ποίημα σου δίνει εικόνες από το σχολείο. Όμως δεν είναι όλα τόσο μαύρα. Είχε και καλές στιγμές δεν νομίζεις 

[Theoektos]

Πως δεν έχει. Το θέμα είναι ότι , το σχολείο δεν πρέπει να έχει καθόλου κακές στιγμές. Και μιλάω για αυτές που προέρχονται από την "έδρα" κι όχι απ' το "θρανίο" A, ο πρώτος τίτλος ήταν " Κακός μαθητής" με την έννοια βέβαια που δίνουν οι πολλοί. Εγώ πιστεύω πως υπάρχουν μόνο διαφορετικοί μαθητές. Δια βίου.....