στα πορφυρενια δειλινα.

[louloudenia]

      η σκεψη μου τρεχει και γλυστρα
      σε πορφυρενια δειλινα.
      ν ανταμωσει αναμνησεις ζητα
      ξανα αυτη την νυχτια.
     

      τρεχει ξοπισω στ ονειρο
      μα εκεινο φευγει μακρια,
      τρεχει ξοπισω στ ονειρο
      και σενανε αναζητα.

      η σκεψη μου σκονταφτει καταγης
      βλεπει τα βηματα σου,
      ισως την ωρα της αυγης
      φτασει ως την καρδια σου.

      τρεχει ξοπισω στ ονειρο
      μηπως και το προλαβει,
      τρεχει ξοπισω στ ονειρο
      και σ αγαπω φωναζει!

      η σκεψη μου ταξιδεψε ξανα
      στου παρελθοντος τα στενα,
      τρεχει ξοπισω σου αργα
      στα  πορφυρενια δειλινα!
   

     
     
     

[Fusalida]

Πολύ όμορφο...μου φέρνει γλυκόπικρες αναμνήσεις.Μου ψιθυρίζει πως το χθες δε γίνεται αύριο και το μόνο που με σώζει είναι η σκέψη μου στα "πορφυρένια δειλινά"
Τι θα κάναμε αν δεν είχαμε τη σκέψη μας?δε θα' χαμε μνήμες?
γιατί τελίκα μονάχα οι θύμισες αξίζουν..
είναι υπέροχο λοιπόν να τις αποτυπώνεις στο χαρτί και να τις σώσεις απ΄το ξεθώριασμα του χρόνου..


(για καθαρά θέμα αισθητικής θα μου άρεσε να γράφεις ολόκληρες τις λέξεις!)

[louloudenia]

fusalida
17 χρονων και προλαβες να εχεις αναμνησεις?
σωστα λοιπον εγω εχω πολλες και γλυκοπικρες, κι ολογλυκες μα και καταπικρες αναμνησεις. η ζωη
για το <ξοπισω λες?>
βοηθησε με να καταλαβω.
φιλακια

[Fusalida]

Απο τα ελάχιστα που έχω ζήσει έχω κατι μικρές αναμνήσεις...
Μερικες φορές όμως δε χρειάζεται να ζήσεις οπωσδήποτε κάποια πράγματα για να σε συνεπάρουν..Είναι ανάλογα με την ευαισθησία ή όχι που αντιλαμβάνεται κάποιος τα γεγονότα και τις καταστάσεις.Κι όταν καταφέρνεις ν' αγγίξεις μέσα άπο λίγες γραμμές τον αναγνώστη σου τότε είναι υπέροχο αφού αυτός είναι ο στόχος της ποίησης...

για το "ν" για το "ξοπίσω" για το "σενανε" και για κάποια άλλα από άλλα ποιήματα...
Μη με παρεξηγείς έχω μια ιδιαίτερη ευαισθησία για την ελλήνικη γλώσσα..Γράψε όπως θες, αρκεί να γράφεις..