Άτιτλο

[juliad]

Ψυχή μικρή και τρομαγμένη,
μες σε ιστούς γιαλιστερούς,
φτιαγμένους όμορφα,απαλούς,
είσαι μονάχη,σιωπηλά ακουμπισμένη.

Ούτε μι'αχτίδα του φωτός,
ούτ'ο βαθύς ο στεναγμός
σου φέρνει την αλήθεια.
Φυλάγεσαι,μήπως πιαστείς
στην αγριάδα μιας στιγμής
και σε χεριών τα δίχτια.

Σαν το μωρό,π'αγκαλιαστά
τα γόνατα στο μέτωπο θα φτάσει,
σ'ένα σκοτάδι με νερά,με της ζωής τα υλικά,
τη γεννησή σου έχεις ξεχάσει.

Μαρτης 1999

[alex68]

επ σε πιασαμε ..μαλλον μας επιασες

κατι πας να πεις μικρα και τρομαγμενα
λοιπον ο συνειρμος ειναι η σταση του ανθρωπου οταν γεννιεται και πεθανει δηλαδη η εμβρυακη

τωρα μαλλον στην γεννηση αναφερεσαι αλλα δεν πολυκαταλαβα τα υπολοιπα
καλα γεννητουρια

[juliad]

Ευχαριστώ για τα γεννητούρια!
Ναι κάτι τρομαγμένα πάει να πει.. 
Που σας έπιασα;

[alex68]

Που σας έπιασα;

σ'ένα σκοτάδι με νερά,με της ζωής τα υλικά,
τη γεννησή σου έχεις ξεχάσει.
Μαρτης 1999

αλλα παλι γιατι τη γεννηση σου εχεις ξεχασει???

[juliad]

Πρόκειται για ένα ποιηματάκι που έχει γραφτεί εδώ και πολύ καιρό,
και αναφέρεται στη δειλία και την φυγή( ; ).
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες
σ'αυτό το παιδικό ποιηματάκι alex.

[alex68]

μαλλον σε κουρασα με τα γιατι μου και
ξεχασα να σου πω οτι ειναι πολυ ομορφο και τρυφερο
ενιγουει εγω σ ευχαριστω που το μοιραστηκες

[juliad]

Με κούρασες;Καθόλου.
Τα γιατί είναι θησαυρός
Και πάλι ευχαριστώ

[anthrakoryxos]

Μου άρεσε πολύ ο παραλληλισμός, της ψυχής με το μωρό και μάλιστα το ότι μένει στη μήτρα φοβούμενο και ξεχνώντας την γέννηση του (της). Και οι γυαλιστεροί ιστοί κάτι μου λένε και αυτοί...
Καλή συνέχεια!

[juliad]

Σ'ευχαριστώ πολύ Ανθρακωρύχε..
Και πάλι 

[old_lion]

"... Σαν το μωρό που αγκαλιαστά
    τα γόνατα στο μέτωπο θα φτάσει ,
     σ' ένα σκοτάδι με νερά
     με της ζωής τα υλικά,
     τη γέννησή σου έχεις ξεχάσει ...

Μού άρεσε αυτό κεφαλονίτικο κορίτσι εσύ ,
μού άρεσε και η παροδοχή τής φυγής και τής δειλίας .
Κι αν δεν την είχες γράψει πάλι θα ήταν φανερή
μέσα σε αυτήν την εμβρυϊκή στάση που αναφέρεις ,
στην στάση αυτή που όλες κι όλοι παίρνουμε
άμα και πονάμε πολύ βαθιά πολύ μέσα μας
και τότε θέλουμε να ξαναγυρίσουμε στη μήτρα που μάς γέννησε ,
να ξαναγίνουμε έμβρυα άσκεφτα , ανέγγιχτα .

Γλυκούλα είσαι , αν και 29 χρονών πλέον .
Όμορφη κι η δική σου γενιά Ιουλία ,
ευαίσθητη με τον τρόπο της ,
αγαπητός τρόπος από εμένα .

<σωστό το Ιουλία ή έκανα λάθος ?>

[juliad]

Να σαι καλά Λιοντάρι!

να ξαναγίνουμε έμβρυα άσκεφτα , ανέγγιχτα .

Ευχαριστώ για τον χρόνο και τις σκέψεις σας..