Αποστολέας Θέμα: Χειμωνιάτικο…  (Αναγνώστηκε 3357 φορές)

0 μέλη και 1 επισκέπτης διαβάζουν αυτό το θέμα.

Αποσυνδεδεμένος (Κωνσταντίνος. Γ)

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 116
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Χειμωνιάτικο…
« στις: 29/09/06, 09:25 »
Ανατολή κι ο κόσμος περιφέρεται.
Στη διασταύρωση των ουρανών, φωτίζουν τα μέτωπα,
η γνωστή ανηφόρα του ήλιου κι οι πρώτες δυο κουβέντες
…Καλό χειμώνα…
Στις άκρες των νησιών οι θάλασσες ψυχραίνουν,
τα πρώτα ταξίδια μπήκαν σε πορεία
αγγίζοντας τους δρόμους νιώθεις την τροχιά τους.

Περπατώντας στην άσφαλτο νιώθω μια ψύχρα,
κοιτάζω προς τον νότο,
τα πάντα οδηγούν προς το λιμάνι,
στις γωνιές που οι άνθρωποι ενώνονται,
χείλη με χείλη,
πόνος με πόνο,
οι απορίες τεντώνουν το σχοινί,
το δέσιμο έχει σφίξει…δεν θα μας σπάσει τίποτα πια!

Οι πρώτες δυο κουβέντες…καλό χειμώνα…
Πέρασε καιρός, τίποτα πια δεν έχουμε κοινό,
η αλλαγή των ανθρώπων στ’ αγριεμένα μάτια μου,
οι στιγμές που έμειναν ανεξίτηλα γραμμένες στις αμμουδιές,
οι φωτιές μεσ’ την ξαστεριά της νύχτας, αιώνιες εικόνες,
τώρα τα χρώματα δέχονται την μετατροπή,
πάνω απ’ τα πλάττει της θάλασσας η όψη αλλάζει…

Η πρώτη βροχή, το στίγμα του χρόνου
στις γειτονιές η ίδια σκέψη μένει ανέπαφη
  …τα χρόνια πέρασαν…γερνάμε…
κάθε που γελώ το μέλλον περιγράφεται στο πρόσωπο μου,
αβασίλευτη η μέρα γυρίζει στα πόδια μου,
αβασίλευτα κι αυτές οι σκέψεις δίνουν στίγμα στην ψυχή μου,
οι πρώτες δυο κουβέντες…καλό χειμώνα….
μα τα παιδιά έξω παίζουν…ακόμα παίζουν…
υπάρχει ελπίδα…

Πάντα θα υπάρχει…







Κωνσταντίνος .Γ
 
 
   
Κι έζησα τόσο σιωπηλά...
στις εφήμερες αλήθειες των ανθρώπων...
που δεν με είδε κανείς...!

Αποσυνδεδεμένος Iroukos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1220
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...όπου γης & πατρής...!!! ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ!!!!!
    • Facebook profile
    • Προφίλ
    • ALOE VERA (FLP)
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #1 στις: 29/09/06, 09:42 »
μελανχωλισα.... :-\


όμορφε οι εικόνες σου Κωσταντινε...

μωρε γιατι δε προσπαθεις να κανεις λιγο ομοιοκαταλιξια...?
για προσπαθησε το λιγακι!!!
βεβαια αν δε σου βγαινει δεν επιμενω...

η γραφη σου παντα θα μ'αρεσει κ το ξες... :)
 :-*

Αποσυνδεδεμένος Μαργαρίτα Π.

  • Δεν είμαι στιχουργός
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1464
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #2 στις: 29/09/06, 12:05 »
Εγώ πάλι δεν μελαγχόλησα καθόλου, θα έλεγα μάλιστα ότι είναι η πρώτη φορά που δεν μελαγχόλησα με ποίημα του Κωνσταντίνου!
Το θέμα της ομοιοκαταληξίας δεν με απασχολεί καθόλου στο συγκεκριμένο, πιστεύω ότι γράφτηκε αυθόρμητα κι αν επιχειρήσει να το ξαναγράψει με ομοιοκαταληξία, μάλλον θα το ψευτίσει.

"μα τα παιδιά έξω παίζουν...ακόμα παίζουν...
 υπάρχει ελπίδα...
 Πάντα θα υπάρχει..."

Έτσι είναι, και άσε εκείνα τα μακάβρια και τα νεκροσέντονα που τα είδα πρωί-πρωί Δευτεριάτικα κι έχε χάρη που η απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη είναι μεγάλη!  ;D

Επειδή πάντα διαβάζω αυτά που γράφεις, ο τρόπος γραφής σου δείχνει υπερευαίσθητο άτομο. Αυτό κάποιοι το εκτιμούν και κάποιοι άλλοι το εκμεταλλεύονται, γι' αυτό να προσέχεις!

Συνέχισε να γράφεις!  :)
Ο Ρίτσος διαβάζει Ρίτσο
http://rapidshare.com/files/227510288/Ritsos.rar

Αποσυνδεδεμένος (Κωνσταντίνος. Γ)

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 116
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #3 στις: 29/09/06, 13:50 »
Σ' ευχαριστώ βρε Μαργαρίτα πάντα τα λόγια σου για μένα έχουν βάρος, σήμερα μ' εκανες και γέλασα λίγο...(και άσε εκείνα τα μακάβρια και τα νεκροσέντονα που τα είδα πρωί-πρωί Δευτεριάτικα κι έχε χάρη που η απόσταση Αθήνα-Θεσσαλονίκη είναι μεγάλη!)....το λές με μια αθωότητα γλυκιά, έτσι με γλύκανες κι εμένα...σ' ευχαριστώ...


Σ' ευχαριστώ κι εσένα Ιρώ το ξέρω πως σ' αρέσει η γραφή μου όπως μ' αρέσει κι εμένα η δικιά σου,
και όσον αφορά το τύπο του Ποιήματος δεν νομίζω ρε συ πως έχεις σημασία αν είναι σε στίχους η αν είναι πεζό, σημασία πιστεύω οτι έχει η ψυχή του η έννοια του, αν και να σου πω γιατί μάλλον δεν θα τα είδες γράφω και με στίχους και έχω στείλει αρκετά πρίν καιρό αν κοιτάξεις πίσω θα τα δείς.
Κι έζησα τόσο σιωπηλά...
στις εφήμερες αλήθειες των ανθρώπων...
που δεν με είδε κανείς...!

Αποσυνδεδεμένος Μαργαρίτα Π.

  • Δεν είμαι στιχουργός
  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1464
  • Φύλο: Γυναίκα
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #4 στις: 29/09/06, 14:12 »
Κωνσταντίνε, όπως σου έχω ξαναπεί, όλοι έχουμε γράψει από απαισιόδοξα ως "μαύρα", αλλά εκείνα τα Μακάβρια, τι να σου λέω, μου φτιάξανε τη μέρα!  ;D

Υπάρχει ελπίδα!  :)
Ο Ρίτσος διαβάζει Ρίτσο
http://rapidshare.com/files/227510288/Ritsos.rar

Αποσυνδεδεμένος akarayan

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 132
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
    • Δισκογραφημένη Στιγουργία
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #5 στις: 29/09/06, 14:20 »
Στα μπαράκια που βουλιάζαμε μαζί
στην υγειά της μοναξιάς σου τώρα πίνεις
πόσο δύσκολο έχει γίνει να ξεδίνεις
στα μπαράκια που βουλιάζαμε μαζί

Μες στα χειμωνιάτικα τα μπαρ
ο χειμώνας μπαίνει στην ψυχή σου
όμως σαν την άνοιξη θα 'ρθω
και θ' ανθίσω πάλι το κορμί σου

Γύρω πλήθος κι όμως είσαι στο κενό
μες στην τόση ζεστασιά τι ειρωνεία
εσύ νοιώθεις πάλι να 'ρχονται τα κρύα
και κουμπώνεις της ψυχής σου το παλτό

Απλά μου αρέσει αυτός ο στίχος, όπως, ασφαλώς μου αρέσει και το ποίημα σου!
Ίσως λίγο προτότυπη η απάντηση μου, αλλά έτσι μου βγήκε...

Ο φίλος σου, Ανδρέας Κ.
Η μουσική, εξευγενίζει την ψυχή, εξυψώνει το πνεύμα του ανθρώπου, κάνοντας τον να ξεχωρίζει μέσα στην Δημιουργία.
stixos.blogspot.com

Αποσυνδεδεμένος (Κωνσταντίνος. Γ)

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 116
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #6 στις: 29/09/06, 14:25 »
Ναι φίλε μου πράγματι προτότυπη η απάντηση κι εμένα μου αρέσει αυτό το τραγούδι.
Σ' ευχαριστώ ρε Ανδρέα.

Μαργαρίτα....πάντα θα υπάρχει...
Κι έζησα τόσο σιωπηλά...
στις εφήμερες αλήθειες των ανθρώπων...
που δεν με είδε κανείς...!

Αποσυνδεδεμένος geni

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 520
  • Φύλο: Γυναίκα
  • εύχομαι το 2008 να κάνω κάτι καλό...
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #7 στις: 29/09/06, 15:46 »

Στη διασταύρωση των ουρανών, φωτίζουν τα μέτωπα,
η γνωστή ανηφόρα του ήλιου κι οι πρώτες δυο κουβέντες
…Καλό χειμώνα...
κοιτάζω προς τον νότο,
στις γωνιές που οι άνθρωποι ενώνονται,
χείλη με χείλη,
πόνος με πόνο,
οι απορίες τεντώνουν το σχοινί,
το δέσιμο έχει σφίξει…
η αλλαγή των ανθρώπων στ’ αγριεμένα μάτια μου,
οι φωτιές μεσ’ την ξαστεριά της νύχτας, αιώνιες εικόνες,
τώρα τα χρώματα δέχονται την μετατροπή,
πάνω απ’ τα πλάτη της θάλασσας η όψη αλλάζει…
Πάντα θα υπάρχει


Αυτες τις ευαισθητες διαπιστωσεις κρατω κι εγω με τη σειρα μου απ' τους στιχους σου.Ναι, οι αποριες τεντωνουν το σκοινι, μα με σφιχτο χαλιναρι και με σφιχτο χερι δεν μπορεσε κανεις να ιππευσει,το αλογο αφηνιαζει και σε ριχνει ατσαλα κατω.Καλο χειμωνα λοιπον, με χαμογελο! :)
Είναι διγ**ία ν΄αγαπάς και να ονειρεύεσαι. Αλλά τι είναι καλύτερα;;;;;

Αποσυνδεδεμένος Iroukos

  • Εδώ είναι το σπίτι μου
  • *****
  • Μηνύματα: 1220
  • Φύλο: Γυναίκα
  • ...όπου γης & πατρής...!!! ΤΑΞΙΔΙΑΡΑ ΨΥΧΗ!!!!!
    • Facebook profile
    • Προφίλ
    • ALOE VERA (FLP)
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #8 στις: 29/09/06, 22:08 »


Σ' ευχαριστώ κι εσένα Ιρώ το ξέρω πως σ' αρέσει η γραφή μου όπως μ' αρέσει κι εμένα η δικιά σου,
και όσον αφορά το τύπο του Ποιήματος δεν νομίζω ρε συ πως έχεις σημασία αν είναι σε στίχους η αν είναι πεζό, σημασία πιστεύω οτι έχει η ψυχή του η έννοια του, αν και να σου πω γιατί μάλλον δεν θα τα είδες γράφω και με στίχους και έχω στείλει αρκετά πρίν καιρό αν κοιτάξεις πίσω θα τα δείς.


τα εχω ανακλαυψει καιρο τωρα! όπως πρωειπα η γραφη σου παντα θα μαρεσει κ θα με συγγινει...! :)
εννωουσα να προσπαθησεις να βαλεις λιγο ομοιοκαταλιξια εδω.. σ'αυτο!!! τοσο ομορφες εικονες, τοσα συναισθηματα μια μαζα... θα θελα όλα αυτα να τα ακουσω σε ενα τραγουδι να μου κραταει τις νυχτιες συντροφια!!! αυτο ενωουσα! μη με παρεξηγεις... ίσως δε το διατυπωσα κ γω καλα.. :)

όπως λοιπων σε εκφραζει αγορινα μου!!! άλωστε πρωτα γραφουμε για μας ... ετσι δεν ειναι? ;)
 :-*

Αποσυνδεδεμένος (Κωνσταντίνος. Γ)

  • Θαμώνας
  • ***
  • Μηνύματα: 116
  • Φύλο: Άντρας
    • Προφίλ
Απ: Χειμωνιάτικο…
« Απάντηση #9 στις: 30/09/06, 13:25 »
Έτσι νιώθω κι εγω geni, σ' ευχαριστώ κορίτσι μου

Ιρώ δεν σε παρεξηγώ ότι κι αν πείς, απ' ότι φαίνεται εγώ τελικά δεν κατάλαβα καλά.
Κι έζησα τόσο σιωπηλά...
στις εφήμερες αλήθειες των ανθρώπων...
που δεν με είδε κανείς...!