Ποίηση

[bluewind]

Κι ο μέγας (επειδή είναι επίκαιρος ο τίτλος) Χατζιδάκις κάποτε αναφέρθηκε στο Φλωρινιώτη σαν να επρόκειτο περί σπουδαίου καλλιτέχνη και για τις ανάγκες μιας ταινίας συνέθεσε το "Νιάου νιάου βρε γατούλα...", μόνο και μόνο για να το αποκηρύξει αργότερα...δε φαντάζομαι πάντως πως κάποιος αμφιβάλλει για την αξία του Χατζιδάκι. Καταλαβαίνεις φαντάζομαι την αναγωγή...

Φυσικά λοιπόν και δεν μπαίνω στη διαδικασία να αμφισβητήσω την αξία ορισμένων εκ των ποιητών που υφίστανται στη σελίδα, αλλά μπορώ να αναφερθώ σε μέρος του έργου τους, χωρίς απαραίτητα να αφορίζω το όλον. Ουδείς καλλιτεχνικά άμεμπτος, είτε είναι εθνικός ποιητής, είτε κάποιος παραγνωρισμένος που ζει πουλώντας τα ποιήματά του σε μια γωνιά του ηλεκτρικού...όλοι έχουν γράψει και ανοησιολογήματα και κυρίως, στις περισσότερες των περιπτώσεων, το έχουν αποδεχτεί ως γεγονός πρώτα οι δημιουργοί τους.

Έπειτα ο τρόπος που χρησιμοποιούνται αποσπασματικά αυτά τα ποιήματα από το Ελληνικό Μέτωπο για να καταδειχτεί η εθνοκεντρική τους διάσταση που τόσο απορρίπτουν στα σχολεία σήμερα, είναι τουλάχιστον προκλητικός και κυρίως άδικος για το σύνολο του έργου και της ουσίας του αρκετών από αυτών.

[bluewind]

Επίσης στο ίδιο άρθρο διάβασα αυτό:
Έγραψε κάποτε ο Ξενόπουλος πως "για τούς ιδεολόγους του μέλλοντος κάθε φράσις τού Γιαννόπουλου είναι ικανή να γεννήσει ολόκληρον βιβλίον."

Δε διαφωνώ...

Ειδικά η ποιητική του άποψη "...η μόνη δικαιοσύνη είναι το σπαθί!" θα μπορούσε να εμπνεύσει τον ιδεολόγο Bush Jr στη συγγραφή ολόκληρης εγκυκλοπαίδειας.

[holliday]

Και ο δικος μου αγαπημενος ειναι ο Καριωτακης αλλα και η Πολυδουρη....
λογω χωρου βαζω το πιο αγαπημενο μου...

[ΤΙ ΝΕΟΙ ΠΟΥ ΦΤΑΣΑΜΕΝ ΕΔΩ...]
Τι νέοι που φτάσαμεν εδώ, στο έρμο νησί, στο χείλος
του κόσμου, δώθε απ' τ' όνειρο και κείθε απ' τη γη!
Οταν απομακρύνθηκεν ο τελευταίος μας φίλος,
ήρθαμε αγάλι σέρνοντας την αιώνια πληγή.
Με μάτι βλέπουμε αδειανό, με βήμα τσακισμένο
τον ίδιο δρόμο παίρνουμε καθένας μοναχός,
νοιώθουμε τ' άρρωστο κορμί, που εβάρυνε, σαν ξένο,
υπόκωφος από μακριά η φωνή μας φτάνει αχός.
Η ζωή διαβαίνει, πέρα στον ορίζοντα σειρήνα,
μα θάνατο, καθημερνό θάνατο, με χολή
μόνο, για μας η ζωή θα φέρει, όσο αν γελά η αχτίνα
του ήλιου και οι αύρες πνέουνε. Κι είμαστε νέοι, πολύ
νέοι, και μας άφησεν εδώ, μια νύχτα, σ' ένα βράχο,
το πλοίο που τώρα χάνεται στου απείρου την καρδιά,
χάνεται και ρωτιόμαστε τι να 'χουμε, τι να 'χω,
που σβήνουμε όλοι, φεύγουμ' έτσι νέοι, σχεδόν παιδιά

[mystis]

Ο Ομηρος στεκει στην κορυφη ολων.Η Ιλιαδα ειναι το Ευαγγελιο των Ελληνων.Ξωπισω του στεκει επαξια ο ποιητης των μελλουσων γενναιων,ο Αλεξανδρινοσ Κωσταντινος Καβαφης.Εκατον εικοσι πεντε φωνες

λεει ,του φωναζαν να γραψει Ιστορια.Δεν εγραψε ιστορια.Εγραψε ποιηση.Εγραψε τα λιγα για να σωσει τα πολλα.Δια μεσω της ποιησεως που ειναι οτι πιο ευγενικο προκαμε να κανει ο ανθρωπος πανω στη γη.Και ιδου τι μας φωναζει απτα βαθη τον χρονων.................................                                                                                                                                                  Αστοχα πραγματα και κινδυνωδη.                                                Οι επαινοι για των ελληνων τα ιδεωδη.                                         -------------------------------------                                                                                               Γιατι τα σπασαμε τ' αγαλματα των                                               γιατι τους διωξαμεν απ' τους ναους των,                                       διολου δεν πεθαναν γι' αυτο οι θεοι,                                             Ω γη της Ιωνιας, σενα αγαπουν ακομη,                                                                                     -------------------------------------                                         Αισθανομουν που ενωθη, χριστιανος,                                            με τους δικους του, και που γενομουν                                          ξ ε ν ο ς   π ο λ υ ......                                                              και παντα που ημουν ξενος.

[pimami]

Κι εγώ που μόνο την υγρή έκταση αγάπησα,
λέω, πως εσένα, θα μπορούσα να αγαπήσω.......
                                               Ν. Καββαδίας

Είσαι ψυχή μου, η κόρη που την σβήνει ολοένα
κάποιος έρωτας πικρός,
που λησμονήθηκε κοιτώντας προς τα περασμένα.....
                                              Κ. Καρυωτάκης

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ αγάπησες
στα περασμένα χρόνια....
                                               Μ. Πολυδούρη  

[pinelopi]

Οσο Μπορείς

''Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θες
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
 όσο μπορείς : μην την εξευτελίζεις
μες την πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες

Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κι εκθέτοντάς την
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινή ανοησία,
ώσπου να γίνει σα μια ξένη φορτική''

                                         Κ. Καβάφης

Εγω που Επέζησα

''Το ξέρω βέβαια : τυχαία μονάχα
Επέζησα απ' όλους τους φίλους.
Μα απόψε στο όνειρό μου
άκουσα τους φίλους να λένε για μένα:
Οι δυνατοί επιζούν.
Και μίσησα τον εαυτό μου.''
                                            Μπ. Μπρεχτ

και κάποια αποσπάσματα απο τον Τάσο Λειβαδίτη

'' ...όλα όσα αρνηθήκαμε - αυτό είναι το πεπρωμένο μας''

''...σαν τον τρελλό που, κλειδωμένος στο κελί του, ζωγράφισε στον τοίχο μια πόρτα κι έφυγε''

''Κι ο άντρας είπε : Θα ΄θελα να 'μαι θεός.
Κι η γυναίκα είπε : Θα γεννήσω σε λίγο''

''Να 'σαι τόσο πρόσκαιρος, και να κάνεις όνειρα τόσο αιώνια..''  

Δεν μπορώ να ξεχωρίσω κανένα απ' τους τρεις σαν τον πιο αγαπημένο μου, είναι ξεχωριστοί, διαφορετικοί, μοναδικοί κατά την γνώμη μου.

[Sts_Ikaros]

Εκτος απο Καββαδία και Καρυωτάκη επιλέγω
Εdgar Alan Poe
στίχο ''ποτέ πια'' από ''το κοράκι''




μες στην αισιοδοξία είμαι τον τελευταίο καιρό

[holliday]

edgard alan poe

"γιατι η ζωη ειναι ονειρο κρυμμενο μεσα σ αλλο, ενα ονειρο ατελειωτο κρυμμενο μεσα σ αλλο..."

[pinelopi]

Διαβάζετε ποίηση;
Κι αν ναι ποιοί ποιητές σας αρέσουν περισσότερο και τι είναι αυτό που σας έκανε να τους ξεχωρίσετε;
Αν θέλετε γράψτε κάτι που το θεωρείτε χαρακτηριστικό δείγμα απο τα ποιήματά τους.
Για να μαθαίνουμε  

[Διάφανοςςς highway 2.000.000]

Βραδινές Σκέψεις

Έπρεπε ν’ ανακαλύψω γρήγορα το μυστικό –
ήταν μια υπόθεση σκοτεινή,μια συνομωσία
θα ‘λεγα, για την οποία όλοι απέφευγαν να
μιλήσουν,ακόμα κι ο ίδιος ο πατέρας μου μετά
το δείπνο άναβε τσιγάρο κι έμενε σιωπηλός,
εγώ ονειρευόμουν ένα λεωφορείο μία νύχτα
φθινοπωρινή,μια εκδρομή με παλιούς φίλους
στο χαμένο μας όνειρο ή άφηνα τις μύγες
πάνω στο πρόσωπο μου διότι λησμόνησα να σας
πω ότι είχα πεθάνει από καιρό, μόνο που έπρεπε
να το κρύβω, γιατί τι άλλο πιο επαίσχυντο από
συντρόφους που λιποτακτούν ή ακόμα χειρότερο που
επιμένουν να ονειροπολούνε. Κι ίσως, σκέφτομαι,
η Κόλαση είναι ένα παιχνίδι

Εκείνο


Έρχονται ώρες, που ξαφνικά σε πλημμυρίζει ολάκαιρο
η νοσταλγία του ανέκφραστου-σαν τη θολή, αόριστη
ανάμνηση απ’ τη γεύση ενός καρπού,
που ’φαγες κάποτε, πριν χρόνια, σαν ήσουν παιδί,
μια μέρα μακρινή, λιόλουστη—και θέλεις να τη θυμηθής
κι όλο ξεφεύγει. Τα μάτια σου
γεμίζουν τότε απόνα θάμπος χαμένων παιδικών καιρών.
Ή ίσως κι από δάκρυα.

Γι’ αυτό, σας λέω, πιστεύετε πάντοτε έναν άνθρωπο που
Κλαίει.
Είναι η στιγμή που σας απλώνει το χέρι του,
Φιμωμένο και γιγάντιο,
Εκείνο που ποτέ δε θα ειπωθεί.

Τάσος Λειβαδίτης

[holliday]

εχουμε τοσο πλουτο ποιητων.. που για να αναφερουμε εναν ειναι αδικια.

εγω θα πω πως αυτο τον καιρο ξανα "επεσα" στον Καβαφη....

(δε το συνιστω σε μερικους μερικους)
ενα δειγμα της διαθεσης.. και ισως και μια προτροπη..

Όσο μπορείς


Κι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,
τούτο προσπάθησε τουλάχιστον
όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις
μες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,
μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.
Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,
γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,
στων σχέσεων και των συναναστροφών
την καθημερινήν ανοησία,
ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.[/color]

[4-strings]

Kariwtakis.........

     "....8a mas do8ei to xarisma kai i moira na pame na pe8anoume mia nyxta sto prasino akrogiali tis patridas?...Glyka na koimi8oume san paidakia pou oli mera eklapsan kai apostasan..."                   ...apospasma apo to "Ypnos" - 1921.

P.S. Kai opoios pige sto mouseio Mpenaki prin kana mina stin ek8esi , 8a eide ta xeirografa toy ... kai to oplo me to opoio aytoktonise...!

[anaanti]

Έτσι κι αλλιώς

"Έτσι κι αλλιώς μια μέρα θα χωρίσουμε.
Από έρωτα, από θάνατο, από χρόνο.
Θα ήθελα όμως να χωρίσουμε μαζί.
Όχι χώρια."

Νίκος Δήμου απο τα "Ολιγόστιχα"



«Περνάω φάση πανικού, απόγνωσης και τρόμου,
μα δεν μπορώ να σου κρυφτώ γιατί το ξέρεις,
το’ χεις διαβάσει στο φλιτζάνι του καφέ,
σου το’ παν τ’ άστρα και οι βαλέδες,
τα εννιά και τα σπαθιά της τράπουλάς σου.

Περνάω φάση πανικού, απόγνωσης και τρόμου,
μα δεν μπορώ να σου κρυφτώ γιατί με ξέρεις,
όταν με βλέπεις να κοιτάζω την βεράντα,
να λογαριάζω την απόσταση απ’ το χώμα
και να μετράω την ταχύτητα της πτώσης,
είναι που μπαίνω σ’ άλλη φάση
και θέλω να με λυπηθείς
να’ ρθείς και να μ’ αγκαλιάσεις
και να μου πεις “αν σκοτωθείς, θα σκοτωθώ”
και να με νανουρίσεις…

Να κόψεις τα μαλλιά σου σαν αγόρι,
σαν Ελληνίδα που πενθεί τον αδελφό της,
σαν από κάτεργο βγαλμένη,
να’ σαι για λύπη δηλαδή
και να γυρνάς ξενέρωτη τα σφαιριστήρια και τα μπαρ
ψάχνοντας για μένα και τη δόση σου.

Και να’ μια απών,
αλλά να ξέρεις πως σε σκέφτομαι,
να αισθάνεσαι την αύρα μου, να διακρίνεις τα ίχνη μου
στις πόρτες, στα σκαμπό και στα ποτήρια,
να λες “σίγουρα πέρασε από εδώ, κάθισε εδώ,
έσβησε το τσιγάρο της σ’ αυτό το τασάκι,
ήπιε καφέ, νερό, μια μπύρα,
έκλαψε κι έφυγε.
Άρα μπορώ να πάω για ύπνο…”

Γιάννης Κακουλίδης από την ποιητική συλλογή «Λούνα Λουνέρα»



"Είσαι ακοίμητη θάλασσα
στην υδρόγειο χούφτα μου.

Ανασαίνεις και με πλημμυρίζεις"

Μιχάλης Γκανάς απο "Τα μικρά".

[freemind]

Παρολο που ειναι πεζος ποιητης, εμενα μου αρεσει ο Καββαδιας.
Και συγκεκριμενα για ενα διστιχο που το ξεχωριζω απο ολα τα ποιηματα του

"..εκτος απο τη μανα σου κανεις δε σε θυμαται
   σε τουτο το τρομακτικο ταξιδι του χαμου"

[zappas]

ποτε δεν  ειναι  αργα
κι  οταν  ακομα  ολα
εχουν  τελειωσει
όταν  η  ιδια  η  ζωη
σκια  σκιας  ονειρου,
και  τοτε  ακομη
αρκει  να  βρεις  τη  δυναμη,
μια  καποια  δυναμη,  να  ζησεις.


    "γιαννης  νεγρεποντης"



αληθινο  ειναι  ο,τι  σπαταλιεται
      διχως  εμφανεις  λογους
ο,τι  εκσφενδονιζεται  στο  μηδεν
      διχως  ουρες  και  ιχνη
ο,τι  υπαρχει  απο  συμπτωση
     διχως  να  καυχιεται  γι' αυτο
     διχως  να  νοιαζεται  αν  θα  μπορει
     για  παντα  να  μη  καυχιεται  γι' αυτο....



ο  γιαννης  αλλαζει  
δεν  σας  χρειαζεται  πια  εναν  εναν
ολους  μαζι  σας  εχει
ολους  μαζι  σας  εχει
ολους  μαζι  σας  εχει  
    αναγκη...............


         "γιαννης   αγγελακας"

[ερεβος]

Γιαννης Αγγελάκας - Η εποχή των σκιών

Ειμαστε εδω
Χωρις να ειμαστε
Αναπνέουμε
Περπατάμε
Μισούμε
Αγαπάμε
Αγοράζουμε
Πουλάμε
Μόνο και μόνο
Για να δικαιολογούμε
Την απουσία μας
Πως μπορεί να ονομάζεται
Ένας κόσμος
Φτιαγμένος από σκιές
Ανύπαρκτων σωμάτων
Οι καθρέφτες αποτυπώνουν
Εντυπώσεις δυνατών ψευδαισθήσεων πόνου
Είμαστε όλοι
Ασθενικά αιμορραγούντα φαντάσματα
Μάταια προσπαθούμε να αφήσουμε τα χνάρια μας
Για την εποχή των πραγμάτων
Που θα ακολουθήσει
Τη δική μας εποχή των σκιών

[Zoso]

Καβάφης, Καββαδίας...

[Veron]

Στάλθηκε από: Dastir  Στάλθηκε στις: Χθες, στις 14:13:51  
Καβάφης, Καββαδίας...  

Dear Dastir, με πρόλαβες...
Είναι οι δυο αγαπημένοι μου ποιητές.  

[kain]

Thanasis Papathanasopoulos

Douleuei to rologi me tin mpataria synexws
(ws eksw akougontai
ta vimata tou leptodeikti)
ki automata to ksypnitiri energopoieitai.

Toswn eksartimatwn mataios moxthos
afou mesa sto spiti den yparxei xronos
gia na metrithei
oute n' afypnisthei yparksi zwsa.

De sygkineite to keno me samatades.

Mixalis Gkanas

*Ta logia einai san ta skagia.
  Alla vriskoun to stoxo tous kai alla oxi.
  Den ftaiei panta o kynigos.

*Plisiazei se mpoukali to mellon
  kai me rwtoun:
  -Adeio h' gemato?
  Mauro, lew, paidia mou, mauro.

*Mono to fidi kserei ti tha pei
  na allazeis to derma sou
  gi' auto tou perisseuei to farmaki.

Dionysis Kapsalis

Sou grafw mes' apo parathyra kleista
egw pou giortasa poly me tous apeksw
ki ena pou esteiles apopse gia na paiksw
agapis fantasma, ti kosmo synista?

(...)Manteuw panw mou to sxima t' ouranou
kai sto dwmatio planatai kapoios ponos
- einai dikos h' mipws einai allounou?

Prin koimithw, se syllavizw epimonws,
Agni, Nastia, Karenina, Madame Arnou.
Pote den ematha na zw teleiws monos.

Nikos Karouzos

Kathe prwi ksafniazomai
ksypnwntas apotoma
- skeftomai liga deuterolepta
legontas yparxw loipon akomi.
Tetoios o tromos pou me
synexei apo liknou.

Kiki Dimoula

Me rwtise o xronos pou tonizomai
sto gernw h' sto gernw.
Anoisies. Oi treloi de gnwrizoun apo orthografia.

Tasos Leivaditis

(...)Giati oi anthrwpoi mono otan vlepoun ton eauto tous mesa sou,
vevaiwnontai pws ki esy yparxeis.
(...)Ton rolo mas ton dialeksame emeis - tin prwti mera
pou distasame na paroume mian apofasi h' pou stathikame eukoloi
se mian anavoli.

Katerina Gwgou

Kalimera giatrte mou.
Mi.
Mi sikwneste. Allwste den exw tipota sovaro.
Grapste valioum mantraks stenton triptizol - kserete twra eseis -
Kante me koinwniko proswpo (...)

Argyris Xionis

*Diolou tyxaio pou to xeri omoiokataliktei
  me to maxairi.
  Mazi sto fono kataligoun.

*H zwi exei tous kanones tis.
  O polemos exei ta kanonia tou.
  Ola kanonizontai.

...ktl...

[Τσάκι]

Παλαμάς Κ.


"Σπαρασμός"



. . .Γύρω η μαυρίλα,
. . .μέσα η καρδιά μου.
. . .Στο πάτημά μου
. . .τρίζουν τα φύλλα.

. . .Νερό, αργοκύλα!
. . .Στολίδια γάμου
. . .ξεσκίδια χάμου.
. . .Ανατριχίλα.

. . .Μέσ’ το βιβλίο
. . .σκυμμένα μάτια,
. . .και δε διαβάζω.

. . .Σιωπή, ερμιά, κρύο.
. . .Πέρα; Παλάτια.
. . .Σκοινιά. Σπαράζω

sparazo kai ego kathe fora pou to diavazo...to vrisko exeretiko!!ayto kai tous ponous tis panagias  tou varnali

[Ηρώ]

Αφησε με να'ρθω μαζι σου.Τι φεγγαρι αποψε!
Ειναι καλο το φεγγαρι-δε θα φαινεται που ασπρισαν τα μαλλια μου.Το φεγγαρι
θα κανει παλι χρυσα τα μαλλια μου.δε θα καταλαβεις.
Αφησε με να'ρθω μαζι σου.

Οταν εχει φεγγαρι μεγαλωνουν οι σκιες στο σπιτι
αορατα χερια τραβουν τις κουρτινες
ενα δαχτυλο αχνο γραφει στη σκονη του πιανου
λησμονημενα λογια-δε θελω να τ'ακουσω.Σωπα.

........................

Το ξερω πως καθενας μοναχος πορευεται στον ερωτα,
μοναχος στη δοξα και στο θανατο.
Το ξερω.Το δοκιμασα.Δεν ωφελει.
Αφησε με να 'ρθω μαζι σου.

               ΓΙΑΝΝΗΣ ΡΙΤΣΟΣ
       

"Η ΣΟΝΑΤΑ ΤΟΥ ΣΕΛΗΝΟΦΩΤΟΣ"

  [/b]  [/color]      

[Veron]

Η Σονάτα του Σεληνόφωτος με είχε συνεπάρει πέρυσι τέτοια εποχή, ειδικά όταν καθημερινά πρώτη ώρα απολάμβανα την ποιητική ανάλυση του καθηγητή μας στη Λογότεχνία Κατεύθυνσης...

[zappas]

"Μα, δεν  ειναι  περιεργο
 ενας  κυνικος  σαν  κι  εμενα  
 να  βασανιζεται  απο  αισθηματά?
Δεν  ειναι  αδικο?"




"και  τωρα  θα   γινω  δυσκολος.
 και  τωρα  θα  παψω  να  γονατιζω.
και  τωρα   θα  γινω   φτηνος.
και  τωρα,  ματια  μου,
θα  ξαναχωθω  στην  τρυπα  μου."





"  δεν  υπηρξα   ποτε  μου   δυστυχης.
συμβιω  αρμονικως  με  την  εμφυτη  μελαγχολια   μου."




ΗΛΙΑΣ  ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟΣ

[Pontifikas]

Για να είμαι ειλικρινής δεν τα πάω καλά με την ποίηση.¨Εχω διαβάσει κάποια πράγματα(Λορκα και Μπλεικ) αλλά ποτέ δεν με άγγιξε(χοντράνθρωπος  ) και έτσι δεν το πολυζόρισα.

Αλλά ρε παιδιά η μουσική που ακούμε ποίηση δεν είναι

[argini]

Από τα ωραιότερα:
Μαρία-Νεφέλη του Ελύτη...