το καρότσι του σούπερ μάρκετ.

[pimami]

Η φούστα μιας γυναίκας
ανάβει το τζάκι που τον καπνό του παιχνιδίζει
η ανάσα κάποιου άντρα.
Μυρίζει βροχή στα ρουθούνια της νύχτας,
τα παράθυρα του σπιτιού θολώνουν απ' τη νύστα τους.

Τα πάθη των ανθρώπων στριμώχνονται
στην πόρτα της εξόδου
μα το κλειδί σκουριάζει στη στέρνα της αυλής, εκεί που μαζεύονται
τα δάκρυα ενός μωρού.

Τα όνειρα τρομαγμένα ψάχνουν ζεστασιά
κάτω από την κουβέρτα και αποκτούν κόκκαλα για να 'χουν
κάτι να σπάσουν όταν πέσουν από το μπαλκόνι
κρατώντας ένα δίφραγκο στη φούχτα τους, το αντίτιμο που πλήρωσαν οι άνθρωποι.

Τις αυγές
ο παππούς σιγοσφυρίζει έναν σκοπό,
η γιαγιά συλλαβίζει τα λόγια και τα αναστημένα τους όνειρα
τους επιστρέφουν τον οβολό.

Των όποιων άλλων η σιωπή
αντί κέρματος επιστρέφει ένα πώμα πλαστικό που
κλείνει αεροστεγώς ένα κενό που μυρίζει σήψη άκαφτου υλικού.

[oatdp]

Μεγάλε, χωρίς παρεξήγηση,έχεις ξεφύγει τελείως!
 

[Neikos]

πολλες πολλες πολλες πολλες εικονες
βασικα εμενα οι περιγραφες σου μου αρεσουν τρελλα αλλα...... το θεμα μας??
θελω να πω.....το εργο σου απλα ειναι ενα περασμα την νυχτα απο καποιο χωριο?

[pimami]

oatdp θα το πάρω ως θετικό το σχόλιό σου! χαίρομαι που μου λες πως έχω ξεφύγει, μα θα χαρώ περισσότερο όταν πέσει και στη δική μου αντίληψη κάτι τέτοιο!

Neikos διάβασέ το ξανά και πες μου εσύ ποιο νομίζεις πως είναι το θέμα.. όλες οι απαντήσεις γίνονται δεκτές, μόνο που εγώ θα ξέρω ανάλογα με την απάντηση αν έχω πετύχει κάτι με αυτό το πράγμα που έγραψα!

να 'στε καλά και οι δυο!

[Neikos]

φιλε pimami ..... με το εργο σου εχεις πετυχει κατι καταπληκτικο....ο καθενας βλεπει κατι
απο τον εαυτο του μεσα σε αυτο....
αλλωστε αυτο ειναι και το αποτελεσμα του υπερραλισμου ο οποιος ειναι διαχυτος στο εργο σου
(ρευματος που με συγκινει ιδιαιτερα)
απλα πιστευω οτι το νοημα, περα της ιδεας του θανατου,ειναι καλα κρυμενο στην συγκεκριμενη περιπτωση....

[pimami]

δεν ξέρω αν έχω κρύψει κάτι, μα χαίρομαι που κάτι ανακάλυψες.. να σαι καλά!

[Neikos]

διπλωματικο.....

[pimami]

δεν ξέρω αν είναι διπλωματικό, είναι το αληθές πάντως.. θα μπορούσα να χαρακτηρίσω και τη δική σου απάντηση διπλωματική..

με άλλα λόγια, μην περιμένεις από εμένα να το σκαλίσω.. και το καταργώ και καταργούμαι..

[pinelopi]

από προχθές που το ανέβασες το έχω διαβάσει τουλάχιστον πέντε φορές.
σε μένα η αίσθηση της μοναξιάς και του μάταιου είναι κυρίαρχη σε κάθε ανάγνωση.
με ή χωρίς οβολό αντίτιμου.
έχει "δυσκολέψει" η γραφή σου σ' αυτό το ποίημα και έχει γίνει λίγο πιο...πως να το πω .... αποσπασμένη; ναι, μάλλον αυτό, αποσπασμένη από εσένα, βγαίνει προς τα έξω...και ο συνειρμών συνειρμείτω...

[pimami]

Κατερίνα θα μου επιτρέψεις να χαρώ με αυτό το σχόλιό σου.. είτε βρίσκεται σε απόσπαση είτε όχι, είναι πάντα εις υπηρεσία.. στις διαταγές των οποιοδήποτε ακατανόητων αναγκών μου...