Aφιερωμενο

[dramatic_life]

Τα παντα στην ζωη μου,θα χαθουνε,αν χαθεις
και ολος μου ο κοσμος θα αλλαξει,θα το δεις
Βγηκε το προαισθημα,χαθηκε το αισθημα
τωρα πιο το τιμημα για της ζωης το νεο βημα;
Η αγωνια δεσποζει στην βλεψη για το αυριο
Η καθε μου σκεψη ταξιδευει  με εισιτηριο
σε εκεινο το παλιο το λεωφορειο
που χαθηκε μια μερα στο αναπαντεχο κρυο
Σαν να μην εφτανε αυτο
Βυθισμενα τα ματια στο απολυτο κενο
σκεφτομουν πως εχασα αυτο που αγαπω
Ναι!αυτον που αγαπω
Εσενα που με εκανες για την αγαπη να πειστω
Που μου μετεδωσες το γελιο τον θυμο
εφυγες και μ'αφησες χωρις να φταιω εγω
Ισως τελικα να φταιω εγω
που δεν καταφερα να σε κρατησω
τον εαυτο μου πρεπει να φτυσω
να σε δικαιολογησω
τα δακρυα να συγκρατησω και να τολμησω
Ναι!να τολμησω
Να τολμησω να σε δω καταματα
μετα απο λιγα χρονια
και σαν ωριμα μυαλα πια
να παρω μια απαντηση
σε εκεινο το ερωτημα...μ'αγαπησες αληθινα;

[Vern]

dramatic_life καλωσηρθες στο κιθαρα ... Δυναμικοί οι στίχοι σου ... Συνέχισε έτσι βγάζοντας τόσο πολυ συναίσθημα ...

[Neikos]

σε καλωσοριζω και με την σειρα μου...δυνατο το εργο σου...
αν δεν απατομαι σε ελευθερο στιχο γραφεις, ε?
καπου εχασα τον ρυθμο....αλλα μου αρεσε η αμεσοτητα του λογου σου...

[dramatic_life]

Ευχαριστω πολυ Νeikos για τα σχολια σου!!Ναι συνηθως γραφω σε ελευθερο στιχο.Καλως σας βρηκα στο κιθαρα..