Νυχτώνει

[Stergios Kourou]

ένας άγνωστος ήχος
μια σκιά στο μπαλκόνι
μπρος του χρόνου το τείχος
η ζωή μου τελειώνει
σ’ ένα όνειρο

και πιο δίπλα διαβόλοι
να μετρούν τους θανάτους
όσα είχαμε όλοι
ήταν όλα δικά τους
σ’ ένα όνειρο

η ανάσα μου λήγει
καθαρός ο καθρέφτης
και ‘συ δεν έχεις φύγει
μόνο ο πόνος μου ψεύτης
σ’ ένα όνειρο

 τώρα έχουν σωπάσει
του μυαλού οι εκλάμψεις
όλα τα ‘χω ξεχάσει
κι είσαι εδώ να με κλάψεις
σ’ ένα όνειρο

και το δάκρυ σου καίω
πριν αγγίξει το χώμα
σαν γυρνώ και σου λέω
σ’ αγαπάω ακόμα
σ’ ένα όνειρο

νυχτώνει πάλι κι ο καημός μου μοιάζει νόθος
μα ότι λείπει απ τη ματιά σου είναι  αλήθεια
τι ειν’ η αγάπη, τι ο έρωτας, τι ο πόθος
πες μου που πήγαν όταν έγινα συνήθεια

[morpheas]

Πολύ καλό φίλε μου!
Με μία ηλερκτική σε χαμηλή ένταση θα είσαι μια χαρά !
Ωραίος φίλε μου!

[Neikos]

να φανταστω πως υπαρχει και μουσικη....πολυ καλο!!