Πύρινος Κλοιός

[rosename]

Τα βράδια ονειρεύομαι την θάλασσα
Την άχνα των κυμάτων της αγγίζω
Κι ας λένε την ζωή μου πως την χάλασα
Παλεύω με το μαύρο και το γκρίζο

Οι μοίρες σου ‘ταξαν αστέρι φωτεινό
Το δρόμο σου να δείχνει το φεγγάρι
Μα χάθηκες σε κόσμο κρύο σκοτεινό
Γεννιέσαι και πεθαίνεις σ’ ένα βράδυ

Κι είδα τα μάτια σου σε πύρινο κλοιό
Σαν τον σκορπιό να δίνεις την ψυχή σου
Είπανε πως της μοίρας ήταν γραφτό
Μια καταιγίδα να ξεσπάει στο φιλί σου

Πάλι σε βρίσκω σ’ ένα μπαρ να ξενυχτάς
Στο αλκοόλ τα όνειρα σου να ξεπλένεις
Τώρα με νάμα θεϊκό κερνάς για να ξεχνάς
Πως τίποτε δεν έχεις πια να περιμένεις

Τα βράδια ονειρεύομαι την θάλασσα
Την άχνα των κυμάτων της αγγίζω
Κι ας λένε την ζωή μου πως την χάλασα
Παλεύω με το μαύρο και το γκρίζο

[alex68]

ομορφα αναγνωσματα , μοιαζουν σαν παλιες ιστοριες γυρω απο τη φωτια
που λεγονται τραγουδιστα