Η Φαντασία...

[Vern]

Στη τρυπημένη τσέπη σου , λεφτά ποτε δεν είχες
Και συνεχώς τις έξυνες του κεφαλιού τις τρίχες
Μα ξαφνικά η κούτρα σου κατέβασε μια ιδέα
Και από μαυρη η ζωή σου , έγινε ωραία

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακό και το καλό παλεύουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία έσωσε τον απεγνωσμένο

Τα είχες όλα κάποτε , άρχοντας φημισμένος
Στο δρόμο σε αγνάντευε, ο κόσμος μαγεμένος
Μα ξαφνικά μια άρρωστη κατέβασες ιδέα
Την πλάτη ο περίγυρος σου γύρισε μοιραία

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακο και το καλο παλευουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία πρόδωσε τον αρρωστημένο

Μόνος σου περιδιάβαινες σαν ξέμπαρκο αλάνι
Και τη Λενιώ βλαστήμαγες σκατά πως σε 'χει κάνει
Μα ξαφνικά η κούτρα σου κατέβασε μια ιδέα
Και τρέχει καταπράσινη να μάθει ποια είν' η Ρέα

Είναι μια λάμψη του μυαλού σου αναγκαία
Που το κακο και το καλο παλευουν αμοιβαία
Φαντάζομαι , φαντάζεσαι φάντασμα φαντασμένο
Η φαντασία έσμιξε τον ερωτευμένο

Τη φαντασία ελεύθερη πολύ , μη την αφήσεις
μα ούτε μέσα στη φαιά , σκλάβα να την κρατήσεις...