Εσύ...ηδύ

[Αρέθα]

Άνθρωπο ήθελα να βρω
που να με κάνει να ριγώ
ρίζες για να μου δίνει.
Πως πείστηκαν τα μάτια μου
στον ήλιο να πιστεύουν
κα πως τ΄αυτιά ανοίχτηκαν
ήχο για να μαζεύουν;

Ποιον δρόμο βρήκες μυστικό
στον κρύσταλλο να φτάσεις;
Τον κωδικό ποιός σου δειξε
να με ξεφανερώσεις;
Άναψαν τ άστρα τ' ουρανού
με τη φωνή με το φιλί
του ξεχασμένου μου μυαλού
μάζεψες την απόχη.

Ποιό βότανο με πότισες
κι έγινε η πικρή χολή
μέλι για τις πληγές μου;
Σε ποιά ζωή με ήξερες
κι ήρθες να με πληρώσεις;
Σου χρώσταγα τα βάθη μου
μου δοσες την ευχή σου.

[Βραζίλης]

Μπράβο, έχει όμορφες εικόνες! Δεν έχεις σταθερό μέτρο και ομοιοκαταληξία, δεν ξέρω αν θα έπρεπε να το επιδιώξεις άλλωστε, οι απόψεις επ'αυτού διίστανται...
Είναι από τα πρώτα σου ποιήματα... Συνέχισε την προσπάθεια...

[Αρέθα]

Δεν γνωριζω πως φτιαχνεται το μέτρο, οσο για την ομοιοκαταληξια κάτι μπορω να κάνω... ευχαριστω πάντως για το σχολιο, πρωτη φορα κάποιος λεει πως του φανηκαν οι στιχοι μου.

[Βραζίλης]

Σχετικά με το μέτρο, διάβασε για αρχή αυτό το άρθρο του newbie

[Vasilis P.]

Γράφεις πολύ όμορφα πράγματι. Με ένα κώδικα γραφής που σε προσωποποιεί και σε χαρακτηρίζει.. Μπορείς να το κρατήσεις και χωρίς μέτρο.. Αλλιώς είναι πολύ καλές οι συμβουλές του Βραζίλη. Καλημέρα και στους δυο!

[Αρέθα]

Ευχαριστώ, όταν θα ξαναγράψω θα προσπαθήσω να βάλω μέτρο, ένα εύκολο κατα προτίμηση και ελπίζω να βγει καλό.