κι όμως

[Χρήστοςφλ]

[/u][/font][/color]

[/color] Έχω μες στο μυαλό αποθήκες κουτιά χιλιάδες, κρύπτες , ράφια για τις γλυκές που γεύτηκα ήττες σαν μέλι πάνω από ξυράφια Μακριά από μούχλα κι υγρασία μες σε ντουλάπι εντοιχισμένο κρύβω καλά μια προδοσία στόμα του Ιούδα φιλημένο όλα τα ελαφρυντικά μου και τα «προτέρου εντίμου βίου» έβαλα με τα σφάλματά μου σ’ ένα συρτάρι του ψυγείου Τις ενοχές μου έχω πετάξει μες στον νιπτήρα του Πιλάτου κι είμαι για όλους, σ’ όλα εντάξει... Κι όμως γιατί είμαι του θανάτου;[/color][/u][/font] [/t][/t]

[/td][/tr][/table]