Καθρέπτες

[ΧΩΡΙΑΤΗΣ]

 Οι αναμνήσεις είναι καθρέπτες

του παρελθόντος και των καιρών,

χωρίς αιτίες και χωρίς φταίχτες,

κόσμος αλλήλων και πονηρών.


Όλα είναι εικόνες γεμάτες πάθη,

μικρά ταξίδια χωρίς σκοπό

κι όλα εκείνα που έχουμε μάθει,

γράφουν φοβάμαι και σ' αγαπώ.


Για των ψυχών μας τις καταθέσεις,

που κρύβουν νιάτα και προσμονή,

χωρίς κανόνες, χωρίς πιέσεις,

θα τραγουδάμε χωρίς φωνή.


Οι μνήμες κρύβουν χίλια φεγγάρια,

κρύβουν σκοτάδι και άπλετο φως,

ζωή παιγμένη όλη στα ζάρια,

κόμπος που πνίγει, πόνος κρυφός.


Οι αναμνήσεις είναι καθρέπτες,

καρέ των μύθων των ζωντανών,

σβήνονται αιτίες, χάνονται οι φταίχτες,

στην άγια λήθη των ουρανών.


Οι αναμνήσεις είναι καθρέπτες,

οσμές των δρόμων των μακρινών,

κραυγές της νύχτας, του χρόνου κλέφτες,

πληγές ονείρων παντοτινών.