Νεραιδες κι όνειρα

[ivikos]

άτια παμπόνηρα
δεν σε κοιτάξαν , κι η καρδιά σου πως λυγά
νεραϊδες κι όνειρα
είχαν διαβεί τα μονοπάτια σου γοργά
Νυχτιάς πεντόλιρα
για το κορμί σου στο παζάρι έχουν βγει
νεραϊδες κι όνειρα
σε συντροφεύουν ώσπου να ‘ρθει η αυγή

Ντύσου καρδούλα μου τα χρώματα της δύσης
μ’ ένα σου γέλιο και φιλί να οπλιστείς
σε μιας νεραϊδας την καρδιά να περπατήσεις
σ ‘ ενός ονείρου την πηγή να δροσιστείς

Ανταποκρίθηκες
στις απαιτήσεις των καιρών κι ήρθες κοντά
κι όμως δεν κρίθηκες
από τ’ αστέρια μα από σύννεφα μουντά
Φαρμάκι κέρασες
τις συμπληγάδες η καρδιά να μη διαβεί
γι’ αυτό όταν πέρασες
πήρες του «γεια σου» την αιχμή γι’ απολαβή

Ντύσου καρδούλα μου τα χρώματα της δύσης
μ’ ένα σου γέλιο και φιλί να οπλιστείς
σε μιας νεραϊδας την καρδιά να περπατήσεις
σ ‘ ενός ονείρου την πηγή να δροσιστείς