H ισως καλυτερη
heavy metal μπαντα των zeros μπαινει στην επομενη δεκαετια με εναν δισκο φωτια..Σε συζητησεις με φιλους αναρωτιομαστε που μπορει να φτασει μια μπαντα με τετοιους δισκους στο ενεργητικο της και τι παραπανω μπορει να δωσει..Ε λοιπον με αυτον τον δισκο μας απανταει..Δεν ξαναανακαλυπτει τον τροχο αλλα ανακαλυπτει μερικες δεκαδες μελωδιες ακομα(δεν ξεραμε οτι υπηρχαν
),συνεχιζει τη φοβερη κιθαριστικη δουλεια γενινκοτερα οπως και τα παγιωμενα γεμισματα των ντραμς αλλα το κυριοτερα βελτιωνεται πολυ στο επιπεδο των φωνητικων.Αν στο crack the skye του 2009 μεγαλυτερη εντυπωση εκαναν οι πολυεπιπεδες μελωδιες στην κιθαρα εδω κανουν τα -οχι τοσο περιπλοκα στην πραξη-αλλα σιγουρα στην συλληψη φωνητικα..
Οι Mastodon καταφερνουν αλλη μια φορα να φτιαξουν ενα μειγμα με ολα τα ομορφα του heavy metal απο τους Thin lizzy μεχρι τους Neurosis(παιρνοντας φυσικα τα απαραιτητα απο την τεχνοτροπια των Maiden)..Μαλιστα ρωρα το κανουν με μια εμπορικιλα,ξετσιπωσια θα ελεγα που σε κανει απο τη μια να θες να ακουσεις τα κομματια ξανα και ξανα και απο την αλλη να σιγοτραγουδας τις μελωδιες ακομα στον Καμπινέ...
Must Have.
