Διχάστηκε η ζωή με τα ναυάγια
στα πέλαγα η βάρκα αναχωρεί
ανοίχτηκε ο καιρός πολύ στα πλάγια
και ξέβρασαν οι ανέμοι το σκαρί
Με χάδι και φιλί ναυαγοσώστη
με λόγια μιας παλιάς παραμυθούς
σου είπα την αγάπη τούτη σώστη
και λες δεν κατεβαίνεις σε βυθούς
Το σώμα σου του έρωτα κυψέλη
το όνειρο λιμάνι, μα μικρό,
στα χείλη το φιλί σου «άγριο μέλι»
το Αντίο σου φαρμάκι μου πικρό
