actr
Προχτες συνεβη κατι και θυμηθηκα την κουβεντα μας.
Ειχε γινει ενα βιασμος και διαφοροι μαρτυρες εδειξαν καποιον, ο οποιος κριθηκε προφυλακιστεος. Μετα απο πεντε μηνες, προσηλθε και ομολογησε ο διαπραξας τον βιασμο, ο οποιος εμοιαζε καταπληκτικα με εκεινον που ειχαν δειξει οι μαρτυρες.
Ο ανθρωπος που ειχε προφυλακιστει βασει του νομου, εμεινε στη φυλακη πεντε μηνες ενω ηταν αθωος για αυτο το οποιο εκατηγορειτο. Το γεγονος αυτο συνεβηκε πριν λιγο καιρο, ειναι φρεσκο, και δειχνει κυριολεκτικως και κραυγαλεως την κατα την οψην κρισην.
Με την ευκαιρια απαντω και στις ερωτησεις σου.
Αρκετά λογικό, γιατί το δικαστήριο στηρίζεται στα στοιχεία που έχει
στη διάθεσή του και μόνον...
Δυστυχώς ο δικαστής δεν μπορεί ταυτόχρονα να παίξει και το ρόλο
του ψυχαναλυτή έτσι ώστε να διαπιστώσει αν τα στοιχεία που
εχει στα χέρια του ταυτίζονται με τον συναισθηματικό κόσμο
του κατηγορούμενου...
Αρκετά ωμό αλλά τί να κάνουμε... there's no choice
Δεν ζηταει κανεις απο τον δικαστη να κανει τον ψυχαναλυτη.
Ο δικαστης απονεμει δικαιοσυνη στηριζομενος κυριως στον νομο, στο εξωτερικο σχημα και στην λογικη αποδειξη και οχι στο εσωτερικο κριτηριο της αληθειας, το οποιο αν και το διαθετει σαν ανθρωπος, σαν δικαστης ομως δεν ειναι υποχρεωμενος να υπακουσει σε αυτο, ενω ειναι υποχρεωμενος να υπακουσει στην εφαρμογη του νομου, ασχετως αν καταδικαζει εν αγνοια του ή αν αναγκασθει να καταδικασει εν γνωσει του καποιον για τον οποιον υπαρχουν αμφιβολιες για την ενοχη του ή, ακομη χειροτερα, καποιον που ειναι αθωος.
Ο νομος γνωριζει την κλοπη. Τον κλεφτη δεν τον γνωριζει, ουτε πριν ουτε μετα την δικη. Κλοπη ομως διχως κλεφτη δεν γινεται. Το δικαστηριο ειναι αυτο το οποιο αποφαινεται και αποφασιζει με βασει ΚΥΡΙΩΣ την λογικη για το ποιος ειναι ο κλεφτης. Ο νομος εφαρμοζεται και η κλοπη τιμωρειται.
Απο την στιγμη λοιπον που κατηγορω καποιον μπροστα στον νομο σαν κλεφτη, και αποδεικνυω την ενοχη του, ο νομος τον τιμωρει. Δεν τον νοιαζει τον νομο αν αυτον που τιμωρησε ειναι πραγματι ο κλεφτης. Δεν ξερει την αληθεια ο νομος, δηλ.δεν ξερει ποιος εκλεψε. Ουτε οι δικαστες ξερουν την αληθεια. Μονο ο κλεφτης ο ιδιος, ξερει ποια ειναι η αληθεια.
Τί σημαίνει καθαρό εν τη καρδία?
Αυτό εξαρτάται και απο τις πράξεις που έχεις κάνει...(αυτά λοιπόν
που λαμβάνει υπόψιν του και ο δικαστής με λίγα λόγια).
Οπότε πως μπορεί ο Θεός να σε κρίνει αθώο ενώ ο δικαστής σέχει κρίνει
ένοχο?
Καθαρος εν τη καρδια σημαινει αυτος που δεν εχει βρωμιες στη καρδια του ή που μετανοιωνει για τις βρωμιες του.
Το «καθαρος» εξαρταται απο τις πραξεις μας οπως ειπες, αλλα πριν την πραξη γινεται νοερα προετοιμασια με σκεψεις και «λογισμους».
Ο δικαστης δεν γνωριζει την ουσια της πραξεως. Αυτο που γνωριζει ειναι το πορισμα της ανακρισεως που ειναι διηγηση της πραξεως και οχι η ιδια η πραξη.
Αν πεινασεις και δεν εχεις λεφτα, ουτε οικογενεια, ουτε φιλους και απλωσεις το χερι σου και κλεψεις μια σοκολατα (διοτι η σοκολατα ως γνωστον κοβει την πεινα) ο δικαστης θα σε βαλει φυλακη για να προστατεψει τα συμφεροντα της κοινωνιας που τον εβαλε εκει που ειναι. Η κριση του Θεου δεν εχει τιποτα το κοινο με αυτη την κριση του δικαστη, διοτι ολοι οι ανθρωποι ειναι πλασματα Του.
Και εσύ που τα ξέρεις όλα αυτά?
Στα είπε ο ίδιος?
Αυτα λεει η χριστιανικη διδασκαλια της καθ’ημας Ανατολης και αυτες ειναι και οι δικες μου πεποιθησεις. Αλλα εκτος αυτου, αν απαντησω λεγοντας οτι «ναι, μου τα ειπε ο ιδιος ο Θεος», δεν θα μπορεις να με διαψευσεις. Οποιοσδηποτε αν απαντησει ετσι, δεν θα μπορεις να τον διαψευσεις. Αν θελεις μπορω να εξηγησω το γιατι. Παιδαγωγικως και ψυχαγωγικως για να ξεχωριζεις τις παγιδες.
Για να καταλάβω...τελικά ο Θεός είναι αυτός που δημιουργεί τα
τσουνάμια( ) ή είναι ο μοναδικός που έχει τη δύναμη μόνο
να τα σταματήσει?
Ξέρεις κάποιον που να μην θέλει να γλιτώσει απο αυτά?
Ολες οι φυσικες δυναμεις ειναι υποταγμενες στην θεληση του δημιουργου. Η θαλασσα σταματα εκει που εχει διαταχθει και δεν προχωρα περαν απο αυτο το οριο που εχει θεσει εις αυτην ο δημιουργος.
Να λοιπον, γινεται ενα τσουναμι και τρεχει η θαλασσα αφρισμενη να σκεπασει τα βουνα. Και ξαναγυριζει πισω στον «τοπο» της.
10 εαν δε καταστρεψη τα παντα, τις ερει αυτω τι εποιησας
11 αυτος γαρ οιδεν εργα ανομων, ιδων δε ατοπα ου παροψεται
Ετσι ειναι. Ολοι θελομε να γλυτωσομε απο τα τσουναμι, αλλα κανεις δεν θελει να μην ξαναδει την θαλασσα, να την εγκαταλειψει και να μην ξαναπαει κοντα της.
Το ιδιο φιλικα.
