προπονησουλα, υπομονη και επιμονη και θα φτιαξει μονο του
Είναι πραγματικά πολύ όμορφο να βλέπεις ότι με τον καιρό μερικά πράγματα διορθώνονται "μόνα τους".
Είναι από τα πράγματα που με συναρπάζουν στην κιθάρα.
Προσπαθείς, εξασκείται, αγωνίζεσαι, περνάνε οι μέρες χωρίς να έχεις καταφέρει να το πετύχεις, αλλά μια μέρα πιάνεις την κιθάρα για να παίξεις αυτό που θες, και... το πρόβλημα έχει εξαφανιστεί!!! Είναι τρέλα! Λες και κάποιος σου ρύθμισε το χέρι το βράδυ στον ύπνο σου.
Θυμάμαι όταν προσπαθούσα να παίξω το ρυθμικό του holiday. Ήθελα να καταφέρω να πιάσω την τελευταία συγχορδία χωρίς να μετακινήσω όλο το χέρι μου, παρά μόνο με τέντωμα του μικρού δαχτύλου (όπως είχα δει να κάνει κι ο Schenker σε ένα βιντεάκι).
Προσπαθούσα, έπαιζα συνέχεια, μέχρι που μια στιγμή ξαφνικά το μικρό δάχτυλο έφτασε μόνο του δυο τάστα πιο κάτω! Ήμουν πάρα πολύ χαρούμενος...
Όλα τα ''προβληματάκια'' έτσι φτιάχνονται. Με τον καιρό κι από ''μόνα τους''.
