παλεύω καιρο μια ακουστική- αυτοδίδακτη απο διαφορες ανασκαφες στο ίντερνετ και απο ενα βιβλιο για αρχάριους- γιατι γουσταρα την ακουστική αντι της κλασσικής έτσι γιατι την προτιμούσα ασχετως των δυσκολιών που θα είχε και σκεφτομαι να δοκιμάσω κλασσική στυλ juanita.Νομίζω πως θα μάθω καλύτερα απο εκεί.Δεν είναι και ακριβες τωρα 40 με 50 ευρώ κανει στον Νάκα. [/size]No offense αλλα μη μου πείτε για δασκάλους ή ωδεία.Νο money έτσι κι αλλιώς.Αλλα μόνη μου το ξεκίνησα,μόνη μου θα το τελειώσω.Μεράκι θέλει.Για πείτε απόψεις.Να συνεχίσω με την ακουστική γιατι ίσως και να είναι ιδέα μου οτι ακουγομαι στις συγχορδίες σκατα στον ήχο -δυσκολη η πένα- ή να παρω την μικρουλα ακουστικη -η μεγαλη κοστίζει οποτε nevermind- και να δοκιμάσω κι απο εκει μπα και βολέψει καλύτερα?
Βραζίλης:
dot.com, δεν μας είπες τι μουσική θέλεις να παίζεις. Αν θες απλά να βαράς μερικά ακόρντα σε μοντέρνα (όχι κλασικά) κομμάτια, τότε μάλλον καλύτερα ακουστική. Υποθέτω ότι δεν έχεις ακόμα δύναμη και ευελιξία στα δάκτυλα, γι'αυτό οι συγχορδίες που παίζεις δεν ακούγονται καλά. Θα βελτιωθείς με τον χρόνο και την εξάσκηση.
gchalkiadakis:
καλησπερα και απο μενα.αδερφε το ιδιο λαθος ειχα κανει και γω.προσπαθουσα στονν μηνα να παιζω τραγουδια.κανε ασκησεις προσπαθησε να αλλαζεις γρηγορα σιγχορδιες με τισ λιγοτερες δυνατεσ κινησεις και μετα θα εχει δυναμωσει ο παραμεσος και το μικρο και θα πιασεις και μπαραδες.απο κει και περα φτιαξε την τεχνικη σου μαθε και κλιμακες και τοτε ξεκινα να παιζεις.ε και αν θες γρατζουνα οποτε σου κανει κεφι.οσο για βιβλιο η σειρα των 3 βιβλιων του γιωργου γκλαβα ειναι αρκετα καλη σε συνδυασμο με ενα βιβλιο μουσικης θεωριας
Vaiking:
Βασικά, όποιος κατέχει την τεχνική του μπαρέ, δεν υπάρχει περίπτωση να αντιμετωπίσει πρόβλημα σε οποιαδήποτε συγχορδία περιλαμβάνει μπαρέ, ακόμα και σε πολύ δύσκολες φόρμες που χρησιμοποιούνται στην κλασική κιθάρα. Άρα πρώτα πρέπει να κατακτηθεί η τεχνική αυτή καθ'αυτή και μετά σιγά σιγά να αξιοποιηθεί σε συγχορδίες..
Ως γενική λογική, στο μπαρέ, το 1ο δάχτυλο θα πρέπει να είναι ΕΝΤΕΛΩΣ τεντωμένο (αργότερα σε κάποιες περιπτώσεις μπορεί να γίνει κάποια μικροπαραχώρηση), παράλληλο με το τάστο και ακριβώς δίπλα σε αυτό. Ο αντίχειρας θα πρέπει να τοποθετείται ακριβώς πίσω απο το 1ο δάχτυλο για να το υποστηρίζει. Χρειάζεται κάποια περισσότερη δύναμη, αλλα ΟΧΙ ΟΛΗ!! Όση χρειάζεται για να βγει καθαρός ο ήχος. Ο αγκώνας πρέπει να είναι χαλαρός και κοντά στο σώμα και η παλάμη παράλληλη με την ταστιέρα. Αν δεν είναι, όσο και να προσπαθεί κάποιος, σωστό μπαρέ δε μπορεί να γίνει.. Και τα υπόλοιπα δάχτυλα ΣΕ ΚΑΜΙΑ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ δεν ακουμπούν, ούτε βρίσκονται καν πάνω απο το 1ο δάχτυλο (αυτό που εκτελεί το μπαρέ) διότι σε αυτή την περίπτωση δεν εξασκούμε τους μύες που παίρνουν μέρος στο μπαρέ (αυτούς μεταξύ αντίχειρα και 1ου δαχτύλου), άρα, αποτέλεσμα μηδέν!
Σαν πρώτη άσκηση μπορεί κάποιος να πιάνει μισά μπαρέ (3-4 χορδές) απο κάποια εύκολη θέση (πχ. 7ο τάστο) και να παίζει μία-μία τις χορδές για να εντοπίζει σε ποιά χορδή δε βγαίνει καλός ο ήχος, άρα θέλει περισσότερη συγκέντρωση σε εκείνο το σημείο του δαχτύλου, και σταδιακά να επεκταθεί στα υπόλοιπα τάστα (6ο,5ο...1ο). Επαναλαμβάνω: Τα υπόλοιπα δάχτυλα βρίσκονται μακρυά απο το μπαρέ. Επίσης ΔΕΝ μαζεύονται/κρύβονται κάτω απο το μπράτσο!
Στη συνέχεια η άσκηση μπορεί να επαναληφθεί (αφού η προηγούμενη έχει τελειοποιηθεί) με μεγάλο μπαρέ (και τις 6 χορδές) με την ίδια ακριβώς προσοχή/υπομονή/επιμονή)
Απο εκεί και πέρα μπορούμε να εντάξουμε και άλλα δάχτυλα σε συνεργασία με το μπαρέ για να στήσουμε κάποιες φόρμες συγχορδιών. Π.χ. μια εύκολη ματζόρε συγχορδία με 7η (1-1-1-2 ως δαχτυλισμός), μια εύκολη ματζόρε συγχορδία (3-2-1-1 ή: 3-4-2-1-1 ή μετά: 1-3-4-2-1-1), μια εύκολη μινόρε συγχορδία (3-1-1-1 ή: 3-4-1-1-1 ή μετά: 1-3-4-1-1-1) ή ακόμα και μια πιο δύσκολες ματζόρε φόρμες (4-3-1-2-1) και πάει λέγοντας... the sky is the limit!! ;) Όλες οι φόρμες αυτές (των οποίων δε μας ενδιαφέρουν άμεσα τα ονόματα των συγχορδιών που σχηματίζουν) καλό είναι να εξασκούνται σε πιό εύκολες θέσεις πάντα (7ο τάστο) και σιγά σιγά να μεταφέρονται στα υπόλοιπα τάστα.
Όλα αυτά βέβαια παίρνουν αρκετό καιρό για να τελειοποιηθούν ως ήχος, αλλά και ως ευκολία άμεσης τοποθέτησης και παραμονής του χεριού σε μια φόρμα συγχορδίας με μπαρέ για αρκετό χρόνο. Όποιος νομίζει πως σε μια εβδομαδούλα θα τα έχει καταφέρει, ας το ξανασκεφτεί (δε μιλάω βέβαια για ηλεκτρικές κιθάρες στις οποίες τα πάντα είναι πιο εύκολα) ;)
Και βεβαίως χρειάζεται πολλή και επίμονη εξάσκηση, ΧΩΡΙΣ υπερβολές αλλά και ΚΑΛΗ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗ μεταξύ των ασκήσεων!! :)