Θέματα

1

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τρανς Έρωτας

« στις: 21/01/07, 13:27 »

Ασήμι από τα χέρια σου
μετάξι απ'το κορμί σου
βελούδο από τα χείλη σου
μαγεία το φιλί σου

Μαγεύτηκα απ' το άγγιγμα
ταξίδεψα στο χάδι
τί ήσουνα δεν ρώτησα
ένα τυχαίο βράδυ

Γαλάζιος πρίγκηπας στο φως
μα στο σκοτάδι νύμφη
ένας αλλόκοτος δεσμός
έρωτας δίχως τύχη

Το κόκκινο φουστάνι σου
αράχνες το 'χουν φτιάξει
χίλιες βραδιές που το 'σκιζα
και χίλιες που 'χες κλάψει

Εσύ του Άδωνη αδελφός
και κόρη της Ελένης
στης Τροίας τα χαλάσματα
ακόμα να προσμένεις

στου Δούρειου Ίππου την μορφή
μια όμορφη γυναίκα,
στου Δούρειου Ίππου την καρδιά
κρυμμένους άνδρες δέκα...

2

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Το Τελευταίο Γράμμα

« στις: 05/02/06, 18:09 »

Απόψε ώρες καθόμουνα τ' άσπρο χαρτί κοιτώντας
να γράψω κάτι θέλησα, μα λέξη δε θα βγει
ποτέ δεν τα κατάφερνα στα λόγια τα μεγάλα
ποτέ στους αποχωρισμούς δεν ήμουνα καλή

Απόψε πάλι ένιωσα μεγάλη επιθυμία
για τις νυχτιές που πέρναγαν και μ' είχες αγγαλιά
μικρό κορίτσι ήμουνα στο ψέμα βυθισμένη
τί όμορφο το ψέμα σου κι ας πλήγωνε μετά!

"Αν αγαπήσεις μια φορά, χίλιες θα σε προδόσουν"
ρητό που λέγανε παλιά οι φίλοι οι σοφοί
ποτέ μου δεν κατάλαβα ότι αλήθεια 'λέγαν
ποτέ μου δε φαντάστηκα την απουσία αυτή

Δοκίμασα άλλους έρωτες, δοκίμασα αγάπες
δοκίμασα άλλη ζωή και άλλη αγκαλιά
Τίποτα δεν κατάφερε να μ' αναστήσει, φως μου
τίποτα δεν κατάφερνε να μπει μες στην καρδιά

Απόκτησα όσα θέλησα, όσα ποτέ δεν είχα
"πετυχημένη" λέγομαι, καρίερα και δουλειά
μα αν μια λέξη πάντοτε στενά με συνοδεύει
"αποτυχία" λέγεται και μού 'γινε σκιά

Κι αυτό γιατί, αγάπη μου, εσένα έχω χάσει
ή μάλλον για' δε μπόρεσα να σ' έχω αληθινά
δίπλα μου πάντα είχες πει, θα 'σαι ό,τι κι αν γίνει
μα πάντα όταν σε ήθελα χανόσουν ξαφνικά

Η απελπισία γέμισε το άδειο μου ποτήρι
κι απ' το να δω να χύνεται, καλύτερα να σπάσει
"Η απελπισία περίστροφο..." έλεγε ένα τραγούδι
γιατί να μένω στη ζωή αφ' όλα τα 'χω χάσει;

Γιατί όλα, αγάπη μου, είσαι εσύ
κι ας τό 'χεις πια ξεχάσει
αγαπημένε σύντροφε και αίμα μου μαζί

Κι απ' την στιγμή που θα γενώ
κι εγώ ένα με το χώμα
τούτη η γη θα σ' αγαπά ακόμα πιο πολύ...

3

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Συνάντηση

« στις: 04/02/06, 14:43 »

Μέρα τη μέρα πέρασε και τούτη η βδομάδα
χαρές και λύπες κάνουνε το διαφορετικό
μα τίποτα δεν μπόρεσε να σκίσει την γυαλάδα
τα ίδια πάντα άσματα για χρόνια τραγουδώ

Έχτες που σε συνάντησα, "μεγάλωσες" μου είπες,
-χρόνια και χρόνια πέρασαν που είχα να σε δω-
πρώτο σκαλί τα όνειρα, δεύτερο οι ελπίδες
τα πάτησα και έφτασα στην κορυφή εγώ

"Όλα καλά στο σπίτι μου και η δουλειά στρωμένη"
-όλα καλα πορεύονται, ξωπίσω τρέχω εγώ-
"Είμαι καλά και μόνη μου και είμαι ευτυχισμένη"
-πόσες χιλιάδες ψέματα ακόμα θα σου πω;

Πόσο πολύ μου έλειψες στα μάτια μου δεν είδες
-ποτέ μου δεν κατάλαβα πώς φτάσαμε ως εδώ-
κι ένα φιλί που σου 'κλεψα, και ένα "γεια" που μου 'πες
πόσο πολύ σ' αγάπησα ποτέ δεν θα στο πω...

4

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Η Κόρη της Μάνης

« στις: 10/10/05, 21:04 »

Κόρη μικρή και καστανή
τους δρόμους έχει πάρει
της Μάνης κόρη ορφανή
του Ταίναρου καμάρι

Εχτές που την συνάντησα
σε δάσος να γυρνάει
τη ρώτησα τί γύρευε,
στα δέντρα τί μιλάει

-Κόρη μικρή και καστανή
με ολόμαυρο φουστάνι,
μην είσαι 'συ Μανιάτισσα
ή χήρα από στεφάνι;

-Εγώ, καλέ μου άγνωστε
που σαν τρελλή γυρίζω
στου Ταϋγέτου τις σπηλιές
την Μοίρα να ξορκίζω,

Εγώ, καλέ μου άγνωστε
μεγάλωσα στη Μάνη
και τρεις φορές με θέρισε
του Χάρου το δρεπάνι

Μέσα σε πύργο έζησα,
πουλάκι δεν το ζώνει
μα τρεις νυχτιές μαύρο πουλί
την πόρτα μου εζυγώνει

Το ήξερα από παιδί
"Μαύρο πουλί στην πόρτα σου είναι κακό σημάδι"
μα πού να φανταζόμουνα
πως ήταν γιος του Άδη

Χρόνια περάσαν και θαρρώ
πως σα να 'χα ξεχάσει
μα θέλησε η Μοίρα μου
το γνωμικό να πιάσει

Τρεις άντρες 'γω αγάπησα
και τρεις ήταν να χάσω
και το μαντήλι τρεις φορές
στο μαύρο να το βάψω

Τον Άγγελο αγάπησα
...του 'κόψαν τα φτέρα
Τον Δαίμονα ελάτρεψα
...τον 'κάψαν στην πυρά
Τον Μάγο επαντρεύτηκα
...του πέρασαν θηλιά...


                      Ζαχαρένια

5

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Τολμηρές...Σκέψεις

« στις: 05/10/05, 22:43 »

Αν μέτραγες στα δάκτυλα, του πόθου μου τις ώρες
θα εκλιπαρούσες στη ζωή τα άκρα να 'ναι κι άλλα.
Καύσωνας απροσκάλεστος που πλήττει τους χειμώνες
γονυπετής θα εύχεσαι οι ώρες να κυλάνε.
Σαν πάγοι βασανιστικά αργά το δέρμα σου ροδίζουν
ώσπου το κάψιμο βαθύ στα μάγουλα να χαρακτεί.
Και την αυγή θ' αντιληφθείς πώς μπλάβιασες σε μέρη!
Τα άκρα μου όπου οδήγησες σε φλόγισαν με θέρμη...



                                                     "Άννα-Μαρία"

6

Δικοί μας στίχοι και ποιήματα / Δαιμόνια

« στις: 05/10/05, 15:14 »

Γέροντες δαίμονες απόψε με θυμήθηκαν
βγήκαν μονάχοι απ'τους τάφους της ψυχής μου
ξέθαψαν όνειρα, αγάπες, μια καρδιά
κι ό,τι πιο όμορφο έχω ζήσει στη ζωή μου

Ήρθαν απόψε να μου θυμίσουν όσα ξέχασα
όσα ορκίστηκα ποτέ να μην θυμάμαι
όσα βαθιά σε τάφους τώρα έκλεισα
για να μπορώ με ησυχία να κοιμάμαι

Μπρος μου νεράιδες, δαίμονες και ξωτικά
κι ανάμεσά τους, μια μάγισσα να ορίζει
την μαύρη μοίρα μου και να μου τραγουδά
"Γύρω του πάντα η ζωή σου θα γυρίζει"

Μάγισσα άσε με! Αυτός είναι μακριά
και στη ζωή μονάχη μου 'θε να πηγαίνω
είναι οι πληγές βαθιές, και μην τις ξύνεις
εδώ και χρόνια έχω πάψει να προσμένω

Γέροντες δαίμονες απόψε με θυμήθηκαν
βγήκαν μονάχοι απ'τους τάφους της ζωής μου
τραγούδι λέγοντας παλιό κι αγαπημένο
που σου 'χα χαρίσει από τα βάθη της ψυχής μου

Γυναίκα μάγισσα απόψε έφερε δώρα
το θείο πρόσωπο, την γεύση απ'τα φιλιά σου
κι εγώ που πάντα να ξεχάσω αγωνιζόμουνα
θα γίνω πάλι ένα θύμα της ματιάς σου...



                                          Zαχαρένια