1) Πιστεύετε ότι αξίζει αυτό το course? Θα με βοηθήσει?
2) Έχετε να μου προτείνεται κάποια άλλη ιστοσελίδα κτλ που θα με βοηθήσει να μάθω jazz(σε σύγκριση με rock κτλ δυσκολευομαι να βρω καλό υλικό για jazz)
Το justinguitar στο ΥΤ που σου πρότειναν έχει εξαιρετικό υλικό, και η πιο άμεση συμβουλή θα ήταν να επικεντρωθείς και εμβαθύνεις στα βίντεο που κάνει αρμονική ανάλυση. Έχω βρει και
αυτό το οποίο για μένα είναι η απάντηση στο "Τι ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ μπορώ να κοιτάξω?".
3)Έχετε κάποια συμβουλή να μου δώσετε που θα με βοηθήσει να ξεκινήσω?
Δώσε όσο το δυνατόν περισσότερο βάση στην θεωρία/αρμονία. Τα ακόρντα είναι το παν. Μάθε 4φωνα ακόρντα. Μάθε όσο το δυνατόν περισσότερες θέσεις για να τα πιάνεις.
Υ.Γ. Αφήνω εδώ ένα mp3 όπου παίζω το κομμάτι Autumn Leaves. Την πρώτη φορά το παίζω όπως είναι στο jazz standard και τη δεύτερη φορά κάνω αυτοσχεδιασμό.
Πολύ ωραία προσπάθεια και προσέγγιση. Υπάρχουν πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις για να "στραγγίξεις" ένα κομμάτι. Θα σου προτείνω κάποια πράγματα που μπορείς να τα εφαρμόσεις πρακτικά σε οποιοδήποτε κομμάτι, και θα σου δώσουν τα ερεθίσματα να δεις το εκάστοτε κομμάτι από διαφορετικές πλην χρήσιμες οπτικές γωνίες.
1) Μάθε να παίζεις τα ακόρντα του κομματιού. Ναι, ακούγεται χαζό, μέχρι να πάμε στα υπόλοιπα βήματα. Δώσε βάση στο δεξί σου χέρι, ενδεχομένως πένα+δάχτυλα. Οι "καλές" νότες κάθε συγχορδίας είναι η 3η και η 7η.
2) Μάθε να παίζεις τα ακόρντα σε τουλάχιστον 2 θέσεις. Προσωπικά, όταν το κάνω αυτό, αποφεύγω θέσεις με ανοιχτές χορδές.Μάθε να το παίζεις στη 1η θέση, στη 2η, 3η, κλπ.
3) Σε αυτό το στάδιο, θα κάνεις πιο έξυπνα πιασίματα. Δες το σαν έναν κουλό πιανίστα. Μη χοροπηδάς πάνω κάτω στη ταστιέρα, και προσπάθησε κυρίως η πιο ψηλή νότα της κάθε θέσεις να είναι κοντά στην πιο ψηλή νότα της επόμενης συγχορδίας.
4) Προσωπικός μου στόχος σε κάθε νέο jazz standard που διαβάζω είναι να βγάλω μια solo guitar βερσιόν, που να έχει ΚΑΙ τη βασική μελωδία ΚΑΙ ακόρντα. Πιο εύκολο από ότι ακούγεται.
5) Αυτό και το επόμενο είναι για μερακλήδες. Ξύπνα τον μεταλλά μέσα σου, και κάντα αρπίσματα. Κράτα τη λογική ότι οι ψηλότερες νότες θα είναι κοντινές, και μη φοβηθείς μικρά αρπίζματα 3 χορδών ξέρω γω. Η ιδέα είναι να μάθεις να παίζεις κάθε συγχορδία σε όλη τη ταστιέρα.
6) Ξέρεις ήδη πένα+δάχτυλα? Συγχαρητήρια, βγάλε το κομμάτι σε walking bass βερσιόν.
Τώρα όσον αφορά τον αυτοσχεδιασμό, θα σου πω 2 πράγματα που κατάλαβα από το mp3 που άκουσα. Αρχικά, πολύ καλά κάνεις, και εφαρμόζεις τη συμβουλή "less is more". Σε αντιλαμβάνομαι ότι προσπαθείς να κρατηθείς, και καλά κάνεις. Ένα πολύ σωστό βήμα, που προσωπικά, συχνά αποτυγχάνω να εφαρμόσω. Αυτό που επίσης κατάλαβα είναι ότι δεν δίνεις επαρκές βάρος στο τι υπάρχει ΠΡΙΝ και ΜΕΤΑ από κάθε συγχορδία/μέτρο. Αντιθέτως, όταν φτάνεις στο ν-οστό μέτρο λες "ΟΚ, είναι ξέρω γω Ε7, άρα έχει αυτές τις νότες. Που βρίσκομαι, εδώ, θα κάνω μισή κλίμακα προς τα πάνωκάτω μέχρι να βρω μια νότα της συγχορδίας και κομπλέ.".
Τι θα σου έλεγα λοιπόν, για το συγκεκριμένο κομμάτι. 1ο, και βασικότερο. ΕΚΤΥΠΩΣΕ ΤΟ. Πάρε το χαρτί, πάρε μολύβι, και σε κάθε ακόρντο σημείωσε τις νότες. Πάντα 4φωνα. Αφού το κάνεις, θα δεχθείς ότι στα 4/4 που είναι, θα παίζεις μια νότα στο "1" και μια στο "4". Και εκεί, θα κάνεις τη εξής μελέτη. Για κάθε ΖΕΥΓΑΡΙ μέτρων (1-2, 2-3, 3-4, κλπ) θα κάνεις την εξής διεργασία, την οποία στη μεταφέρω σαν παράδειγμα:
Ξεκινάς το κομμάτι. Πρώτη συγχορδία Αm7. Αυτή είναι A-C-E-G. H C=3η και G=7η. Αυτές είναι οι "καλές" σου νότες.
Επόμενο μέτρο είναι D9=D-F#-A-C-E.
Εσύ λοιπόν, αυτό που θες να φωνάξεις δεν είναι "ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΤΑΔΕ ΜΙΝΟΡΕ!!". Αυτό που θες να φωνάξεις είναι "ΠΗΓΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΤΑΔΕ ΣΤΗΝ ΤΑΔΕ!!". Για να το καταφέρεις αυτό πάνω στον αυτοσχεδιασμό, έχεις 2 τρόπους:
-
Το κάνει το backing track για σένα. Και πάνω σε αυτό βρίσκεις τις ΚΟΙΝΕΣ νότες στο ζευγάρι μέτρων σου. Στη προκειμένη περίπτωση, η νότα "Α" είναι μια κοινή νότα. Υπάρχει και στις 2 συγχορδίες. Στην Αm7 είναι 1η βαθμίδα και στην D είναι 5η βαθμίδα. Μμμ... Άλλη κοινή νότα είναι η C. Και για δες. Στην Αm7 είναι 3η βαθμίδα και στην D είναι 7η βαθμίδα. Γαμό? (In your face, λογοκρισία του kithara). Και με αυτό το τρόπο έχεις ΕΝΏΣΕΙ το 1ο και το 2ο μέτρο. Επόμενο βήμα, να ενώσεις το 2ο με το 3ο, κλπ.. Αλλά αυτός είναι ο βαρετός τρόπος.
-
Το κάνεις εσύ, γιατί εσύ παίζεις και κάνεις ότι γουστάρεις. Φτιάχνεις εσύ τη μετάβαση. Αλλά πρέπει να προσέξεις. Μπορείς να ξεκινήσεις από οποιαδήποτε νότα της πρώτης συγχορδίας στο τέλος του πρώτου μέτρου, και να πας σε οποιαδήποτε νότα της δεύτερης συγχορδίας στην αρχή του δεύτερου μέτρου. Ότι συνδυασμό γουστάρεις. Η ουσία όμως είναι να αναδείξεις τη μετάβαση. Αν εσύ πας από G σε Α, πάει στράφι. Η Α υπάρχει και στις 2. Ο ακροατής δε θα καταλάβει "μετάβαση". Αν όμως πας από G σε F#, τότε γαμό!. Η F# δεν υπάρχει στη πρώτη. Το γεγονός ότι η μετάβαση αυτή είναι ημιτόνιο είναι ένα επιπλέον +, αλλά για την ώρα μείνε στο ότι πήγες σε μια νότα που δεν υπάρχει στη πρώτη συγχορδία. Είναι καταραμένο να ακουστεί ωραία. Πήρες νότες που δεν υπάρχουν εκατέρωθεν, είναι ωραίες βαθμίδες (απο 7η σε 3η), είναι ημιτόνιο. Δεν έχει επιλογή να ακουστεί άσχημα. Άλλη μετάβαση είναι από Ε σε F# ή D. Δεν είναι 3ες ή 7ες αλλά και πάλι θα κάνουν τη δουλειά.
Και μετά πας στα μέτρα 2 και 3, δλδ από D9 σε Gmaj7. Και πάλι ψάχνεις καλές μεταβάσεις. Και βρίσκεις σταδιακά όλες τις πιθανές μεταβάσεις. Και βλέπεις ποιες ταιριάζουν με ποιες. Τι μπορείς να κάνεις στα ενδιάμεσα? Αρπέζ. Walking bass. Τα panda. Το θέμα είναι να φύγεις από τη λογική "Τώρα έχω λα, τώρα έχω μι, τώρα παίζω λα, τώρα παίζω μι", αλλά να το δεις με συνέχεια. Ξεκινάς από μια μινόρε 7, ανεβαίνεις μια 4η, μετά άλλη μια, μετά άλλη μια. Και αυτό που θες, είναι να αναδείξεις αυτή την ακολουθία.
Ελπίζω να μη σε μπέρδεψα. Ότι σε μπερδεύει, το συζητάμε. Αυτό που θα ήθελα να μείνει από όλα αυτά είναι ότι όλα τα παραπάνω εφαρμόζονται μάλλον σε οποιοδήποτε κομμάτι evah. Τέλος, ελπίζω να μη φάνηκε κάποιο υφάκι. Αυτά που γράφω είναι μια απλοϊκή προσέγγιση που απευθύνεται σε άτομα που προσπαθούν να φτιάξουν μια βάση. Και πρακτικά, όσα ξέρω. Αν όλα αυτά σου είναι ήδη γνωστά, συγχωράτε με, και ας τα αφήσουμε μπας και βοηθήσουν κάποιον άλλο.