Λοιπόν λοιπόν....
Εδώ και καιρό ασχολούμαι με ένα project περισσότερο για να αποκτήσω την εμπειρία και για την όλη φάση του πράγματος...
Στο ζουμί τώρα...
Το πειραματόζωο, που λέτε, ήταν μια Yamaha EG112 την οποία μου έδωσε φίλος που παράτησε το "άθλημα"...Η εν λόγω κυρία, αν και είναι ένα τιμιότατο beginner όργανο δεν είχε να μου προσφέρει και πολλά...Και έτσι είπα να τη σουλουπώσω λίγο...

Εκτός του κακού setup λόγω του οτι ήταν παρατημένη καιρό, οι μαγνήτες πολύ μουντοί, έως αδιάφοροι, τα ποτενσιόμετρα θέλαν καθάρισμα, ο επιλογέας για πέταμα, γενικώς το ήθελε το συμμαζεματάκι της...Και ήρθε η ιδέα για μια νέα πιο ενδιαφέρουσα εμφάνιση, μέσα στο όλο πνεύμα της ανανέωσης, δηλαδή, ήρθε και η ιδέα για βάψιμο εκ νέου του σώματος...Ιδέα που φάνταζε καλή τελικώς και μπήκε μπροστά...Οπότε, μετά την αποσυναρμολόγηση, το σώμα έδειχνε κάπως έτσι...

Βέβαια, έπρεπε να φύγει το παλιό χρώμα...Εξοπλίστηκα, λοιπόν, με πολλά κιλά υπομονή και μερικά φύλλα ντουκόχαρτο και τρίψε τρίψε μάνα μου για να βγέι το παλιό χρώμα...



Αφού αφαιρέθηκε με προσοχή το παλιο βερνίκι και χρώμα, χώρίς να αφαιρεθεί το sealer( όσο μπόρεσα τελοσπάντων... ;P) το σώμα χρειαζόταν κάποια ψιλά στοκαρισματάκια σε κάποια σημεία και για να κλείσουν οι τρύπες του backplate το οποίο σκέφτηκα να μην υπάρχει στη "νέα μορφή" της κυρίας...


Έπειτα, αφού καλύφθηκε με ταινία μασκαρίσματος το neck pocket(δεν θέλουμε μπογιά εκεί μέσα έτσι???

) μπήκε το ξύλο με τον γάντζο για να χρησιμεύει ως χερούλι ενώ θα βάφεται το όργανο και για να κρεμιέται όταν στεγνώνει κτλ...

Κάπου εδώ έχει αποφασιστέι η τελική μορφή της κιθάρας και θέλω να ελπίζω οτι θα γίνει κάπως έτσι...

Οπότε κόβεται ενα νέο pickguard με θέση μόνο για τον bridge humbucker και ένα volume...Στην εικόνα φαίνεται και το παλιό...

Και κάπου εδώ αρχίζουν τα βαψίματα.... :p
Με 1 και 2 χέρια ακρυλικό αστάρι, αντίστοιχα,(συνολικά μπήκαν 5 χέρια) το όργανο ήταν κάπως έτσι...


Ανάμεσα στα χέρια η επιφάνεια ελέγχονταν για σκόνες ή οτιδήποτε θα μπορούσε να κάτσει πάνω στο σώμα και τριβότανε με 400άρι γυαλόχαρτο όπου υπήρχάν ανωμαλίες στην επιφάνεια...Έπειτα ήταν η ώρα για το μαύρο...
ΟΥΦ γουλια καφε και συνεχίζουμε...
Περάστηκαν συνολικά 5 χέρια μαύρο και στο 1ο και το 2ο , αντίστοιχα, ήταν κάπως έτσι....


Μέτα, ακολούθησε το στάδιο για τους παρατηρητικούς, η για τους έχοντες φαντασία call it as you like...Μασκάρισμα εν πάσει περιπτώσει...
Μπήκαν αρχικά οι χοντρές και μέτα οι λεπτες ταινίες...


Και μετά βουρ να περάσουμε το άσπρο...Εδώ χρειάστηκαν 7-8 χέρια (λεπτά παντα) λευκό διότι δούλευα πάνω σε σκούρο base coat και επίσης ανάμεσα από τα χέρια, εκτός της κλασικής διαδικασίας καθαρίσματος της επιφάνειας, πιέζονταν με μια πένα όλες οι ταινίες ώστε να υπάρξουν όσο το δυνατόν λιγότερα τρεξίματα λευκού κάτω από τις ταινίες...
Παρακάτω φαίνονται το 2ο και το 8ο χέρι λευκού αντίστοιχα...


Μετά το πέρας 24ων ωρών από το τελευταίο χέρι λευκό, βγήκαν οι ταινίες....ΟΙ λεπτες χωρίς κανένα πρόβλημα...(αχ τι ωραία, αχ τι καλά...)Στις χοντρές όμως είχαμε θέμα...Αφησαν ολες οι χοντρές ταινίες υπόλειμμα κόλλας στο χρώμα, σε κάποια σημεία σήκωσαν το μαύρο κτλ....Μετά ανακάλυψα οτι η συγκεκριμένη μπλέ ταινία της 3Μ δεν είναι συμβατή με ακρυλικά χρώματα αλλα η άλλη μπλέ ταινία της 3Μ με κωδικο #2080 (και όχι #2090 που ειναι η δίκη μου)
**παραλλήρημα mode on**
ΤΙ ΣΚΑΤΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ 2 ΑΛΛΟ ΧΡΩΜΑ... **παραλλήρημα mode off**

