Πολύ ενδιαφέρον θέμα άνοιξες, Τζουρά. Η γνώμη μου για αυτό τον δίσκο είναι διχασμένη. Από τη μία λατρεύω τη φωνή του Νταλάρα η οποία "εξευγενίζει" (για μένα) λίγο πολύ οποιοδήποτε τραγούδι. (Όπως φαίνεται, ως προς την εκτίμηση του Νταλάρα διαφωνώ ριζικά με τον Dave.
) Από την άλλη πλευρά, κάθε άλλο παρά φανατικός οπαδός της μουσικής του Μικρούτσικου είμαι. Πάντως στο δίσκο "Συγγνώμη για την άμυνα" υπάρχουν μερικά τραγούδια του που μου αρέσουν πιο πολύ από ορισμένα πιο γνωστά κομμάτια του (λ.χ. το ομώνυμο, "Βελζεβούλ", "Μίσος", "Ένα και το αυτό" είναι πολύ ωραία). Άλλα τραγούδια του δίσκου από άποψη μουσικής με αφήνουν αδιάφορο.
Συμφωνώ με τον Τζουρά ως προς την ενορχήστρωση. Μου αρέσει και εμένα. (Και αυτή είναι – κατά τη γνώμη μου - καλύτερη από εκείνη ορισμένων άλλων έργων του Μικρούτσικου.)
Με τους στίχους του Τριπολίτη έχω πρόβλημα. Και φαντάζομαι πως αυτό δεν οφείλεται μόνο στο γεγονός πως τα ελληνικά δεν είναι η μητρική μου γλώσσα. (Άλλωστε έχω και μια αγγλική μετάφρασή τους.) Δεν καταφέρνω να "πιάσω" το νόημά τους. Και υποθέτω πως δεν είμαι ο μοναδικός.
(Όσο για σένα, Απόλλωνα, σε ζηλεύω που έχεις τα προσόντα για την ερμηνεία αυτών των στίχων.
)
Πιο πολύ, όμως, σε αυτό το δίσκο με ενοχλεί κάτι άλλο. Και μη μου πείτε πως αυτό είναι ασήμαντη λεπτομέρεια· όπως φαίνεται, σημαντικό ήταν ακόμα και για τους ίδιους τους καλλιτέχνες (Μικρούτσικος, Τριπόλιτης, Νταλάρας). Αναφέρομαι σε αυτό το πέρα για πέρα ηλίθιο και κακόκουστο εξώφυλλο του δίσκου. Όχι μόνο πως δεν κατάλαβα αν αυτή η "σκηνή" έχει συγκεκριμένη σχέση με κάποιο από τα τραγούδια του δίσκου (μάλλον όχι φαντάζομαι). Κατά κύριο λόγο δεν καταλαβαίνω τι κάνει έναν σοβαρό καλλιτέχνη σαν τον Νταλάρα (και σοβαρό καλλιτέχνη [και άνθρωπο] τον θεωρώ) να συμμετέχει σε μια τέτοια ("κουλτουριάρικη"
ανοησία. (Όσο για τους Μικρούτσικο και Τριπολίτη δε θέλω να πω βέβαια πως δεν είναι και αυτοί σοβαροί· μόνο που δεν έχουν την ίδια "θέση στην καρδιά μου" με τον Νταλάρα οπότε δε με νοιάζει και τόσο πώς ποζάρουν για κάποια φωτογραφία.) Ποιος ήταν ο σκοπός αυτού του εξώφυλλου; Απλώς να τραβήξει την προσοχή του κοινού, φοβάμαι. Ομολογώ ότι αυτό το εξώφυλλο και μόνο με έκανε (και με κάνει ακόμα) να διαστάζω ως προς μια ανεπιφύλακτα θετική αξιολόγηση των τραγουδιών (ακόμα και εκείνων που μου αρέσουν). Απλώς γιατί δεν μπορώ να αποκλείσω το ενδεχόμενο να αποδίδω - από δική μου αφέλεια - στα τραγούδια μια αξία και μια σοβαρότητα την οποία δεν είχαν ούτε για τους ίδιους τους ανθρώπους που τους έγραψαν και ερμήνευσαν.
