Σ' εμένα θα επιτρέψετε να χρησιμοποιήσω τα ονόματα του κάθε ενός…
Προσωπικά πιστεύω πως σε γενικότερο επίπεδο, πρέπει να ενθαρρύνονται παρόμοιες προσπάθειες ειδικά όταν αυτές στηρίζονται σε προσωπικό κόστος, ανιδιοτέλεια, πάθος, όραμα και ένα σωρό άλλες αξίες ή προθέσεις.
Το kithara κατάφερε να μεταδώσει ζωντανά την εκδήλωση. Συγχαρητήρια στον Θοδωρή και τον Βασίλη. Ιδιαίτερα ευχαριστούμε τον επικεφαλή τεχνικό του Ιανού, κύριο Μιχάλη Τσακίρη.
Η εκδήλωση βιντεοσκοπήθηκε και από το Μικρό Πολυτεχνείο. Ευχαριστούμε την κυρία Μάιρα Στυλιανού και για αυτό…
Μπράβο στην PEAFOWL και την ευχαριστούμε για τις μακέτες και τα 3 ειδικά βραβεία του 1ου Δ. Στίχου, τα 10 του ποιήματος της χρονιάς 2008 και του ‘’τιμής ένεκεν’’ που απονεμήθηκε στον κύριο Υφαντή.
Ευχαριστούμε πάρα πολύ κύριε Υφαντή για την απλότητα σας, την λάμψη των ματιών σας και την αίσθηση των αξιών που αντανακλά η συμμετοχή σας, σε αυτήν την προσπάθεια. Γιατί για προσπάθεια πρόκειται…
Μια πολυθεματική εκδήλωση που ξεπέρασε τις τρεις ώρες, με την χωρητικότητας 240 θέσεων αίθουσα του Ιανού γεμάτη. Ευχαριστούμε όσους ήταν εκεί… Ευχαριστούμε όλους τους εργαζόμενους στον Ιανό για την άψογη συνεργασία τους, την ευγένεια, τον επαγγελματισμό τους….
Το kithara πέτυχε πάρα πολλά. Η Μουσική Άμιλλα επίσης…
Έγραψα παραπάνω για τις ώρες που απαιτήθηκαν για την μετακίνηση ανθρώπων σχεδόν από κάθε γωνιά της Ελλάδας. Μόνον ο κύριος Υφαντής έκανε σχεδόν 600 χιλιόμετρα. Αναλογιστείτε τώρα, εκτός των παραπάνω, τα έξοδα μετακίνησης και διαμονής όλων αυτών που αγκάλιασαν την προσπάθεια και έδωσαν το καλύτερο τους κομμάτι για να πετύχει η πρώτη συλλογική προσπάθεια ανάδειξης ευκαιριών και δρόμων για κάθε νέο δημιουργό. Η κύρία Βέττα κλείνοντας αναφέρθηκε σε μια φράση της κυρίας Στυλιανού, που είχε αναφέρει, ως νέα δημιουργός κι εκείνη. Είπε πως η σπίθα άναψε και επίσημα την Δευτέρα…
Όλοι εμείς, έχουμε χρέος και να μιλήσουμε για τα λάθη και για το τι δεν άρεσε προσωπικά στον κάθε ένα…και να κάνουμε φυσικά τον απολογισμό της εκδήλωσης.
Η σπίθα άναψε. Σχεδόν 20 μέλη ποιητές μας, έχουν επίσημα την πρώτη τους συμμετοχή σε ένα βιβλίο… Στο 1ο ψηφιακό βιβλίο ποίησης, το οποίο ενισχύει από τις πωλήσεις του το Χαμόγελο του Παιδιού.
Εκτός από εμάς και εκτός kithara, εικονογράφοι και μουσικοί δούλεψαν γι αυτό, στα ίδια πλαίσια με εμάς.
Εκτός αυτών, ένα μουσικό συγκρότημα μελοποίησε τα τρία πρώτα τραγούδια του διαγωνισμού και τα παρουσίασε με μοναδικό τρόπο στην βραδιά…Οι UT DES. Για αυτά τα παιδιά που κόπιασαν τόσο έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε πολλά… Το ίδιο και για τον πιανίστα μας, τον Δημήτρη Ήμερο.
Ήμουν μπροστά, όταν τον συνεχάρη η κυρία Βέττα και του ζήτησε να παίξει μαζί της. Για μένα εκτός από συγκινητικό, ήταν και πολύ ιδιαίτερο γιατί ήταν έστω μια, έστω αυτή η ευκαιρία για έναν νέο δημιουργό... Δεν ήταν όμως η μόνη.
Για την απίστευτη ερμηνεύτρια της εκδήλωσης, την Βάγια μίλησαν πολλοί…
Την ευχαριστώ, για όλη της την ενέργεια…όλο της το πάθος και την πολύμηνη στήριξη της τόσο στην εκδήλωση όσο και στο ψηφιακό βιβλίο. Τίποτε δεν θα είχε γίνει αν μερικοί άνθρωποι δεν είχαν παλέψει, δεν είχαν θυσιάσει, δεν είχαν αφοσιωθεί σε κάτι που μας υπερβαίνει ως μονάδες. Δεν έχουν περάσει περισσότεροι από 4εις μήνες από όταν είδαμε την Μουσική Άμιλλα, στον πίνακα‘’Λάθη και Προτάσεις’’.
Δεν έχουν περάσει ούτε 48 ώρες από τον Ιανό… Όσοι δουλέψαμε για αυτό έχουμε κάθε λόγο να νιώθουμε υπεύθυνοι… Προέκυψε μια σημαντική αλλαγή στο πρόγραμμα. Δεν μπορούσε να είναι μαζί μας η κυρία Αστεριάδη, λόγω ενός πολύ σοβαρού προβλήματος υγείας προσώπου, του στενού οικογενειακού της χώρου. Της ευχόμαστε καλή δύναμη. Υπήρξε και καθυστέρηση στην έναρξη… Δυστυχώς ( οι Αθηναίοι το γνωρίζετε καλά) αν μπλέξεις εκεί στην κίνηση σήμερα…φτάνεις αύριο! Στις 12 παρά… πολλοί αναγκάστηκαν να φύγουν για να προλάβουν το μετρό, όμως πάλι γεμάτος παρέμενε ο χώρος έως το τέλος.
Ευχαριστώ ιδιαίτερα την argentina (είναι ο πρώτος άνθρωπος που έπιασε το βιβλίο στα χέρια του, μιας και εκείνη έτρεχε το πρωινό της Δευτέρας, για την παραλαβή του)
Την ευχαριστώ για την παρουσίαση της έναρξης και την αστείρευτα θετική της στήριξη. Έχει μια μεταδοτική αισιοδοξία που είχαμε ανάγκη όλον αυτό τον καιρό.
Ευχαριστώ επίσης την pinelopi, εκτός των άλλων και για την ανωτερότητα των προοπτικών με την οποία αντιμετώπισε στο σύνολο της την προσπάθεια.
Ωριωνα, ήταν επαγγελματικού επιπέδου η παρουσίαση του αφιερώματος σου. Θερμά συγχαρητήρια… Αν ότι κάνεις, το κάνεις με αυτό τον τρόπο, δεν θα σου λείψουν οι περγ**ηνές και ένιωσα μεγάλη τιμή, όταν παρουσιάστηκες ως ένα απλό μέλος του Kithara.
Τέλος να πω, πως έχουμε ανάγκη από τέτοιους ανθρώπους…
Έχουμε ανάγκη από ένα βλέμμα αγωνίας, σαν αυτό που είχε ο Θοδωρής συνδέοντας καλώδια…
Έχουμε ανάγκη τον ιδρώτα που έσταζαν τα πρόσωπα των μελών των Ut Des κουβαλώντας τα μουσικά τους όργανα από την Χαλκίδα… Έχουμε ανάγκη από ένα χαμόγελο και μια ζεστή χειραψία που θα ηρεμήσει τα χέρια ενός πιανίστα ή εκείνου που θα κρατήσει το δοξάρι ή το μικρόφωνο. Έχουμε ανάγκη πολύ περισσότερα πράγματα και πιστεύω πως στο kithara πρέπει να είμαστε ευτυχείς, γιατί τα συναντήσαμε, τα βιώσαμε και αν μη τι άλλο χαρακτήρισαν την πρώτη μεγάλη εκδήλωση της Μουσικής Άμιλλας.
Προσωπικά θα κάνω ότι είναι δυνατόν για να μην σβήσει η σπίθα που εκεί άναψε.
Χρειάζεται η βοήθεια όλων σας, χρειάζεται κατανόηση, θέληση και δύναμη.
Πρέπει να κάνουμε ακόμη πολλά. Έχουμε μια αφετηρία, που εσείς κρίνετε αν ήταν επιτυχημένη ή όχι. Έχουμε μια πρώτη εμπειρία, έχουμε όλους ΕΣΑΣ…
Ευχαριστούμε κι ευχαριστώ πολύ.