Δεν είπα εγώ ποτέ, πως είμ’ εγώ.
Δεν είπα εγώ ποτέ, πως είμ’ εγώ,
είμαι το άλλοθι μιάς έννοιας περίσσιας.
Δε μίλησα για μένα εγώ, πως είμ’ εδώ,
είμ’ ο ζητιάνος μιάς απύθμενης αλήθειας.
Δεν ζήτησα εγώ ποτέ καμιά υποταγή,
είμαι ενός πολέμου τραυματίας.
Δεν είπα εγώ ποτέ, πως είμαι ο άνεμος στη γη,
είμαι του άγνωστου ο «Φαν» ο αισθηματίας.
Δεν είπα εγώ ποτέ πως είμαι η αρχή,
είμαι η σταγόνα κάποιας άλλης καταιγίδας.
Δεν ζήτησα εγώ ποτέ μιά κάποια παροχή,
είμαι οδοιπόρος μιάς απέλπιδος ελπίδας.
Είμαι ρυάκι ενός μεγάλου ποταμού,
που κάθε άνοιξη από δροσιά στερεύει,
είμαι ο επαίτης της ζωής για ένα «μου»
για ένα κομμάτι «σ’ αγαπώ» αν περισσεύει.
γ. χ.
