Μες την κόλαση του λίβα,
έφτιαξε ο Θεός καλύβα
και προσκάλεσε τη νιότη
και τον χρόνο τον προδότη.
Μες την κόλαση του ψύχους,
ζωγραφίζεις άσπρους τοίχους,
με τα χρώματα της μοίρας,
της φωτιάς και της πλημμύρας.
Μες τα βάθη της ψυχής μου,
της υπόγειας φυλακής μου,
στροβιλίζομαι στο χρόνο
και αφουγκράζομαι τον πόνο.
Μες την κόλαση του πάθους
και του γήινου του λάθους,
η σιωπή πουλάκι ξένο,
σκεφτικό και γερασμένο.
Μες την κόλαση του δρόμου
και του κάλπικου του νόμου,
πάλι ξέφρενα οδηγάω,
ξεψυχώ και τραγουδάω.
Μες τα βάθη της καρδιάς μου,
και της άσβεστης φωτιάς μου,
κάποια μπάντα είναι κρυμμένη
και ροκάρει ευτυχισμένη.
