Εμφάνιση μηνυμάτων

Αυτό το τμήμα σας επιτρέπει να δείτε όλα τα μηνύματα που στάλθηκαν από αυτόν τον χρήστη. Σημειώστε ότι μπορείτε να δείτε μόνο μηνύματα που στάλθηκαν σε περιοχές που αυτήν την στιγμή έχετε πρόσβαση.


Θέματα - founio

Σελίδες: [1]
1
Άνθρωπος και ζωή / Εξέλιξη
« στις: 30/09/07, 17:41 »
''Είναι γνωστό ότι η εξέλιξη χρησιμοποιεί τον ισχυρό μηχανισμό των μεταλλάξεων, προκειμένου να επιλεγεί ο καταλληλότερος οργανισμός, ώστε να μπορέσει αυτός να επιζήσει σε ένα τροποποιημένο περιβάλλον (νόμος της φυσικής επιλογής). Η αρχή της μετάλλαξης χρησιμοποιείται και με προγράμματα που μεταλλάσσονται στην πορεία, ώστε τελικά να δημιουργηθεί ένα καλύτερο και ανθεκτικότερο πρόγραμμα. Οι βιομορφές (Biomorphs) αποτελούν μια πρώτη προσέγγιση της aLife στη διαδικασία της μετάλλαξης. Το πρόγραμμα είναι γραμμένο από τον Richard Dawkins, συγγραφέα του βιβλίου "Εγωιστικό Γονίδιο", και χρησιμοποιεί τη διαδικασία της μετάλλαξης αλλά και την επιλογή του χρήστη για να φθάσει στο επιθυμητό αποτέλεσμα. Τα πλάσματα του Dawkins είναι κατασκευασμένα από ένα σύνολο εντολών (κάτι σαν DNA), που περιγράφει τη μορφή του πλάσματος. Ξεκινώντας από μία αρχική τιμή (μορφή), το πρόγραμμα δημιουργεί μικρές παραλλαγές του αρχικού πλάσματος. Οι παραλλαγές αυτές χρησιμοποιούν τη διαδικασία της μετάλλαξης. Ο χρήστης απομονώνει τη μορφή που τον ενδιαφέρει και ακολουθείται η ίδια διαδικασία, μέχρι να φθάσει στη μορφή αυτή. Για παράδειγμα, ας υποθέσουμε ότι θέλουμε να "κατασκευάσουμε" ένα πλάσμα που να θυμίζει διαστημόπλοιο, ενώ το αρχικό μας πλάσμα μοιάζει με ένα συμπιεσμένο έντομο. Από την πρώτη σειρά μεταλλάξεων επιλέγουμε αυτή που μοιάζει περισσότερο με το τελικό αποτέλεσμα και στη συνέχεια την υποβάλουμε με την ίδια διαδικασία σε συνεχείς μεταλλάξεις, μέχρι το τελικό αποτέλεσμα να μας ικανοποιεί. Η παραπάνω διαδικασία είναι ατελής, αφού η εξέλιξη του πλάσματος καθορίζεται από το χρήστη και δεν μπορεί να θεωρηθεί ανεξάρτητη. Σήμερα, αρκετοί ερευνητές προσπαθούν να βρουν μεθόδους που θα επιτρέπουν την αυτόματη συγγραφή προγραμμάτων, με βάση τη διαδικασία της φυσικής επιλογής. Εκτός από την εύρεση ενός προγράμματος που θα λύνει κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, οι σχετικές τεχνικές μπορούν να εξομοιώσουν π.χ. τη συμπεριφορά ενός πληθυσμού εντόμων (μυρμήγκια), που αναζητεί τροφή μέσα στο μικρόκοσμο του υπολογιστή και προσπαθεί να τη φέρει πίσω στη φωλιά του, αποφεύγοντας πιθανά εμπόδια και φυσικούς εχθρούς, δίνοντάς μας πληροφορίες για τη συμπεριφορά βιολογικών πληθυσμών. ''

αλήθεια πιστεύετε ότι ο άνθρωπος έχει τη δυνατότητα να μεταλλάξει τους οργανισμους και να φτιάξει ένα καινούριο είδος? και έπειτα να δημιουργήσει τον ίδιο του τον εαυτό;


Προσωπικά πιστεύω

Για να θεωρηθεί κάτι φυσική εξέλιξη πρέπει όντως να είναι μία αυτόνομη ''επεξεργασία''. (έχει νόημα αυτή η λέξη).

Με το να δημιουργήσουμε ένα αντικείμενο που να εξελίσσεται αυτόνομα και να επεξεργάζεται μόνο του δεδομένα μέσω της φυσικής επιλογής (έστω και αν είναι πρόγραμμα έστω εξομοίωση), τότε δημιουργούμε την λεγόμενη τεχνιτή νοημοσύνη.
Σε αυτό το θέμα τίθεται το ερώτημα σου. Κατα πόσο έχουμε δικαίωμα να αναπαράγωγουμε ένα αντίγραφο της ζωής.

Ως φυσικός πιστεύω ότι πρέπει να δοκιμάσουμε την δύναμη και τα όρια της επιστήμης. Αλλά τα όρια στην επιστήμη μέχρι στιγμής δεν έχουν καθοριστεί και δεν πιστεύω ότι θα καθοριστούν.Όμως η δοκιμή και η εφαρμογή είναι κάτι που μας προκαλεί όλους. Αφού μπορούμε γιατί να μην το κάνουμε; Γιατί να μην δημιουργήσουμε τεχνιτή νοημοσύνη;; Θα κάνει την ζωη μας πιο εύκολη και θα εξερευνήσουμε ακόμα περισσότερο την φύση. Θα κυριαρχήσουμε θα γίνουμε θεοί.

όμως ο άνθρωπος είναι  κατ΄εικόνα και ομοίωση και το τελευταίο το τονίζω! δεν είναι Θεός και δεν πρόκειται να γίνει.

Δεν αποφασίζει αυτός για την εξέλιξη αλλά η φύση.

Θα ήθελα να σας υπενθυμίσω ένα μέρος της τοιχογραφίας του Μιχαηλ- Άγγελου στην capella-sixtina ο άνθρωπος και ο Θεός έχουν απλωμένα τα χέρια και είναι πολύ κοντα το ένα με το άλλο αλλά όχι τόσο κοντά!!


Το νόημα: Ο άνθρωπος θα προσπαθεί πάντα να γίνει Θεός αλλά δεν θα τα καταφέρει ποτέ.Ο Θεός τα πάντα ''καλά εποίησε'' και εμείς είμαστε απερίσκεπτοι νομίζοντας ότι έχουμε δικαίωμα!!

Έιμαστε κομμάτι της αρμονίας και όχι δημιουργοί της!





Ποιά είναι η άποψή σας επί του θέματος;;



2
Δεν είσαι εδώ αλλά υπάρχεις
το όνομά σου φωνάζουν οι τοίχοι
και από τα μικρά παράθυρα
ξεπροβάλλει αχνά η ζωή

Δεν είσαι εδώ αλλά υπάρχεις
μια γλυκιά μυρωδιά στην αυλή σε θυμίζει
και οι αναμνήσεις φαντάσματα
στοιχειώνουν το παρόν

Λείπεις μα υπάρχεις, το ξέρω......
η φωνή σου ηχεί σαν απαλή μελωδία την νύχτα
μα το ξημέρωμα φέυγει απομακρύνεται
και η απόσταση μεγαλώνει....

Γύρνα πίσω πρέπει να γυρίσεις, σε χρειάζομαι
Η αίσθηση του χαμόγελού σου έχει γίνει πια ανάγκη
Η ψυχή σου ενώνει τα σκόρπια κομμάτια μας.

Ξαφνικά έγινε κομμάτια
                                ότι ήταν ένα

Στον αγαπημένο μου φίλο Τάκη που χάθηκε άδικα τον Αύγουστο του 1995 στην Καλαμάτα.
Δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ. 

3
Αναρωτήθηκα λοιπόν μετά απ' όλα
τελικά, τι χωρίζει την αγάπη από το μίσος;
Ένα χάος ή μία λεπτή κρυστάλλινη γραμμή;
Ερώτημα ρητορικά ακραίο.
Τι οδήγησε τον εραστή και πήρε το μαχαίρι;
Δεν ξέρω ακόμη. Ίσως το πάθος, το μίσος...
Λες να είναι αυτό που ψάχνουμε να βρούμε;
Αγαπάς με πάθος που τελικά μισείς!
Δεν έχει νόημα το ξέρω. Τίποτα δεν έχει πια.
Πράγματα αντίθετα και όμως κοντινά!
Νομίζω αγαπητέ, έιναι των έντονων ανθρώπων περιουσία.
Για έρωτες τρικυμίες και ηλιόλουστες καταιγίδες.
Ίσως να έχεις δίκιο.Να υπάρχει μόνο χάος ανάμεσά τους.
Να είναι διαφορετικά.
Και όταν προσφέρεις τα πάντα και δεν παίρνεις τίποτα;
Όταν βλέπεις απληστία και όμως αγαπάς;
Μάλλον γι αυτό πήρε ο εραστής το μαχαίρι.
Σε αγαπώ μα σε μισώ γιατί σ' αγαπώ.
Μήπως μισώ εμένα που σ' αγαπώ;
                             12-11-2004


4
Κάποια πράγματα μας την 'δίνουν'. Και όταν οι άλλοι τα κάνουν συνέχεια χωρίς να καταλαβαίνουν.... εμένα με νευριάζει πολύ, όταν τα αγόρια 'τακτοποιούνται' στην αφροδίσια περιοχή χωρίς τακτ. ΕΛΕΟΣ!!!! Κάντε το αλλά διακριτικά!
Εσάς, τι σας ενοχλεί;
 

5
Στον άγγελό μου

Ξημέρωμα ήτανε θαρρώ και εγώ γλυκοκοιμόμουν,
ακόμα και στον ύπνο μου τα μάτια σου σκεφτόμουν.
Φύσηξε αγέρι και άξαφνα ένιωσα την μορφή σου.
Τα χείλη σου με ξύπνησαν με τ' απαλό φιλί σου.
Και είδα τις φτερούγες σου γλυκά να με αγκαλίαζουν,
κι ανάμεσά τους χάθηκαν αυτά που με τρομάζουν.

Πετάξαμε στον ουρανό, ανάμεσα στα αστέρια,
καθίσαμε στα σύννεφα με ενωμένα χέρια.
Ο κόσμος φάνταζε μικρός μπροστά στον έρωτά μας
Τίποτα δεν εμπόδιζε να γίνουν τα όνειρά μας.....

Με πήγες στο κρεββάτι μου, με φίλησες στον ώμο
με μιας αποκοιμήθηκα και είχα μία σκέψη μόνο.
Πως ένας άγγελος εσύ, με έχεις αγαπήσει
που και για εσένα ο Θεός μπορεί να αμαρτήσει.

το είχα γράψει για το αγόρι μου το 2005 όταν κλείσαμε τρία χρόνια σχέσης. ελπίζω να σας αρέσει....

Σελίδες: [1]