Φυσικά και υπάρχει θέμα και πολύ σημαντικό. Όταν προωθείται παντού ένα πρότυπο ομορφιάς, μιας κοπέλας που δεν έχει, ας μου επιτραπεί η λέξη, κρέας απάνω της, οι καθημερινές κοπέλες θέλουν να της μοιάσουν. Όχι γιατί επιδιώκουν να γίνουν μοντέλα αλλά γιατί αναζητούν την προσοχή από το αντίθετο φύλο. Νομίζουν ότι αν είσαι κόκκαλο θα είσαι και ωραία.
Όταν παρακολουθούσα συχνά τηλεόραση, πλέον σπάνια, μία κοπέλα φυσιολογική, την αποκαλούσαν χοντρή και ότι πρέπει να χάσει κιλά. Αν είναι δυνατόν!!!! Και επειδή η τηλεόραση είναι πλέον μορφή εξουσίας σε κάποια άτομα της κοινωνίας μας, επιβάλλει τα δικά της θέλω.
Μια κοπέλα λοιπόν που είναι φυσιολογική όταν βλέπει να συζητούν για κάποια που είναι σαράντα κιλά σαν να είναι η θεά Αφροδίτη, φυσιολογικό είναι να ζηλέψει. Όταν πάει να πάρει ρούχα από εταιρείες, που όσο πάνε και τα στενεύουν (το γράφω γατί ξέρω από προσωπική εμπειρία) θα αισθανθεί μειονεκτικά.
Εκεί πρέπει να βρεθεί κάποιος και να πει ότι η ομορφιά δεν είναι μόνο τα ρούχα και το σώμα. Αλλά η ομορφιά είναι στα μάτια και στην ψυχή.Ένα ωραίο σώμα, υγείες, δεν είναι απαραίτητα λεπτό και ανύπαρκτο. Η γυναίκα πρέπει να χαρακτηρίζεται από καμπύλες γιατί στις γυναίκες και στο αντίθετο φύλο σημαίνει υγείες σώμα και σωστό για να μεγαλώσει ένα μωρό. (έχετε φανταστεί ποτέ μητέρα 40 κιλά; )
Και μην ξεχνάμε ότι παγκοσμίως οι γυναίκες που αρέσουν δεν είναι υπερβολικά λεπτές π.χ Μόνικα Μπελούτσι. Κάθε άλλο παρά πολύ λεπτή είναι.
Για να σταματήσει λοιπόν αυτό το φαινόμενο πρέπει οι κοπέλες να καταλάβουν και να δεχτούν τον εαυτό τους όπως είναι. Και να έχουν ως πρότυπα γυναίκες και όχι μοντέλα που τείνουν να εξαφανιστούν από την πασαρέλα.
Όπως είπα και πριν η πραγματική ομορφιά είναι στην ψυχή....